شورای اجرایی جوامع زنان کوردستان (ک.ژ.ک) در بیانیه‌ای با درود به تمامی افرادی که در کمپین امضا برای آزادی زینب جلالیان شرکت کرده‌اند می‌افزاید:"برای آزادی تمامی زنانی که در زندان‌های رژیم ایران محبوس شده‌اند، تمامی خلق‌های ساکن در ایران و در رأس آنها خلق کورد لازم است به شیوه‌ای فعالتر و سازماندهی‌ شده‌تر برای آزادی زینب جلالیان، سهیلا حجاب، زهرا محمدی و دیگر زنان زندانی فعالیت‌های خود را گسترش دهند."

همبستگی در مبارزات

در ادامه بیانیه ک.ژ.ک آمده است:"مبارزه آزادیخواهی زنان بر مبنای فسلفه رهبر آپو در خاورمیانه شعله‌ور شده، گسترش یافته و جای شایسته خود را کسب می‌کند. مبارزه، مقاومت و شهامت زنان کورد مایه دلخوشی و کمک تمامی زنان جهان شده است. با انقلاب روژاوا انقلاب تازه‌ای از سوی زنان شکل گرفته است. زن امروز زنی است که خود در مورد زندگی‌اش تصمیم می‌گیرد و در سایه هیچ مردی نمی‌ماند و مستقل می‌اندیشد. در این چارچوب تمامی زنان کورد با انقلاب زنان که با پیشاهنگی ساکینه جانسیز آغاز شده بود را درک نموده و آنرا مبنای زندگی خود قرار داده است. همچنین تمامی زنانی که در خواستار زندگی آزاد در خاورمیانه هستند با مبارزات آزادیخواهانه زنان کورد همبستگی خود را اعلام کرده و انقلاب را به پیش می‌برند. از هم‌اکنون با رفقای زن ترک، عرب، فارس، ارمنی، سریانی و افغان دوشادوش همدیگر مبارزه می‌کنند.

زنان در طول تاریخ همیشه در میان جنبش‌های آزادیخواهی در ایران و روژهلات کوردستان جای گرفته و در پیشرفت آزادی جامعه نقش پیشاهنگ را بر عهده گرفته‌اند.

رژیم اسلامی ایران از سال ١٩٧٨ جنگی گسترده را علیه آزادی و حقوق زنان اعلام کرده و جایگاه زنان را جنس دوم و وابسته به خود تقلیل داده است. مرد تشنه قدرت و وابسته به رژیم سیستمی ستمگرانه را بنیان گذاشته است که علیه زنان دست به هر ظلمی می‌زند. جسم و روح زنان را غصب کرده‌ است. برای اینکه زنان به موقعیتی آزاد، مستقل و دارای حق انتخاب دست نیابند هدف حملات ذهنیت زورگو، ستمگر و ممنوعیت‌ قرار گرفته است. به رغم اینکه رژیم فاشیست ترک علیه زنان کورد سیاست‌های فاشیستی را به اجرا گذاشته است، اما تاریخ خلق‌های آریایی احترام ویژه‌ای را برای زنان قائل شده است. اما در رژیم ایران این وضعیت وارونه شده و به گونه‌ای است که رژیم زنان را انسان محسوب نمی‌کند، آنها را جنس دوم می‌داند و منزوی می‌نماید.

با تمامی این اوصاف تاریخ خلق‌های ساکن در جغرافیای ایران سرشار از مقاومت جامعه علیه به بردگی کشیدن زنان است و این مقاومت امروز نیز ادامه دارد.

زینب جلالیان در اعتصاب غذاست

زینب جلالیان از ٢٠٠٧ در ایران زندانی است. رژیم ایران برای به تسلیم واداشتن زینب جلالیان وی را مورد شکنجه جسمی و روانی قرار داده است. رفیق زینب هر بار در مقابل این شكنجه‌ها مقاومت بزرگی را نشان داده است. با اینکه در سال‌های اخیر به بیماری کلیه و چشم مبتلا شده است اما همچنان مقاومت را پی گرفته است.

اخیرا از زندان خوی بیرون برده شده و پس از سرگردانی در شهرهای ایران به زندان کرمان تبعید شده است. وی در محکومیت سیاست‌های رژیم ایران علیه خود از ٢٠ ژوئن دست به اعتصاب غذا زده و امروز نیز همچنان در اعتصاب بسر می‌برد.

سهیلا حجاب فعال مدنی از ژانویه ٢٠١٨ در زندان محبوس شده و از ١۶ ژوئن دست به اعتصاب غذا زده بود.

زهرا محمدی (٢٩ ساله) معلم زبان کوردی در ٢٣ مه ٢٠١٩ دستگیر شده و به ١٠ سال زندان محکوم شده است.

برای آزادی تمامی زنان فعالیت‌ها را گسترش دهیم

زنان کورد به سبب زن بودن و به سبب کورد بودن دوبار مورد شکنجه واقع می‌شوند. جمهوری اسلامی ایران به چشم انسان به زنان نمی‌نگرد و هویت سیاسی آنان را مبنای رفتار با آنان قرار داده است. درصدد است تا همیشه زنان را در جایگاه فرزند‌آوری در خانه نگهداشته و خدمت‌گذار مردان کند. تمامی زنانی که در زندان بسر می‌برند زنانی هستند که این سیستم را رد کرده‌ و آزادی را طلب می‌کنند. از اینرو رژیم ایران تمامی زنانی را که دارای هویت سیاسی هستند مورد غضب قرار داده و سیاست خصمانه‌ای را علیه زنان پیش گرفته است. هر زنی که در مبارزه انسانی، جنسیتی و وجدانی زنان جای گرفته است همچون دشمن بالقوه رژیم خود می‌پندارد و بر این مبنا آنان را مجازات کرده و بر آنان ستم روا می‌دارد.

ما همچون ک.ژ.ک به تمامی افرادی که در کمپین آزادی زینب جلالیان شرکت کرده‌اند درود می‌فرستیم. برای اینکه این کارزار ثمربخش‌تر و فعالتر به پیش برده شود از تمامی مدافعان حقوق زنان، سازمان‌ها و افکار عمومی دمکراتیک می‌خواهیم که صدای خود را بلند کنند.

برای آزادی تمامی زنانی که در زندان‌های رژیم ایران محبوس شده‌اند، تمامی خلق‌های ساکن در ایران و در رأس آنها خلق کورد لازم است به شیوه‌ای فعالتر و سازماندهی‌ شده‌تر  برای آزادی زینب جلالیان، سهیلا حجاب، زهرا محمدی و دیگر زنان زندانی فعالیت‌های خود را گسترش دهند."

تمامی زنان فارس، آذری، کورد، بلوچ، ارمنی، شیعه، سنی و یارسان را فرامی‌خوانیم، تمامی آنانی که در ایران مبارزه می‌کنند، باورمندی‌ها، فرهنگ و هویت‌ها را منبع غنا ببینیم و برای زندگی آزاد و دمکراتیک تلاش کنیم. با مبارزه‌ای مشترک فرصت تحقق زندگی آزاد را فراهم کنیم. ما معتقدیم زنان در این راستا مبارزات خویش را با استقامت و نیرومندی به پیش برند و برای آنان آرزوی موفقیت داریم."