ارتش اشغالگر ترک از سال ۲۰۱۶ بخش‌هایی از خاک سوریه را به اشغال خود در آورده است و از راه‌های متعدد به ساکنان منطقه حمله کرده و تلاش می‌کند دموگرافی منطقه را تغییر دهد. علیرغم  سرشماری و گزارش‌های بسیاری از نهادهای حقوقی جهانی که سیاست‌ها، اهداف و موارد نقض قوانین را از سوی ترکیه منتشر می‌کنند، اما جامعه بین‌المللی همچنان سکوت خود را حفظ کرده است.

کوچ اجباری غیر نظامیان و استقرار خانواده‌های تبهکاران در مناطق اشغالی

طبق آمارهای رسمی، در مناطق شهبا، باب، صفیره، عزاز، جرابلس، منبج و روستاهای این نواحی بیش از ۹۰۰ هزار شهروند کورد، عرب، ترکمن و چرکس سکونت داشتند. اما بعد از اشغال این مناطق از سوی ارتش اشغالگر ترک، ساکنان این مناطق و خصوصا کوردها به زور از نواحی یاد شده اخراج شده و شمار بسیار کمی از کوردها و ساکنان اصلی منطقه در نواحی محل سکونت خود مانده‌اند.

در همین رابطه مجلس کانتون شهبا اعلام کرده است که دولت ترک  بیش از ۲۳۰ روستا را به اشغال خود در آورده است، بیش از ۵۲ روستا از توابع جرابلس، رای و مناطق باب به تمامی تخریب و غیرنظامیان این مناطق اخراج شده‌اند.

در این رابطه محمد الاحمد عضو مجلس کانتون شهبا در شهر باب اظهار داشت: ارتش اشغالگر ترک از روی برنامه در حال تغییر دموگرافی مناطق شهبا برآمده است و ساکنان مناطق اشغالی شهبا را از محل زندگی خود آواره کرده و مهاجران را از منطقه غوطه و حمص در خانه‌ها و منازل ساکنان اصلی این منطقه جای می‌دهند. بنابه گفته وی اکثریت افرادی که اکنون در باب حضور دارند از مناطق دیگر به این شهر آمده‌اند.

ایمان داوود از حقوقدانان روژآوا نیز در این رابطه می‌افزاید: از ابتدای اشغالگری مناطق شهبا ارتش اشغالگر ترک علیه مخالفان سیاستهای عثمانی جدید دولت ترک از طریق قتل، ربایش توسط گروه‌های تبهکار که فرماندهان آنان ترکمن هستند، سیاست پاکسازی اتنیکی را به پیش می‌برد. ایمان داوود تاکید نمود که خانواده‌های اواره شده به دلیل سیاست‌های دولت ترک و استقرار خانواده‌های تبهکاارن از مناطق دیرالزور، غوطه، حما و حلب به مناطق دیگر پناهنده شده‌اند. دولت ترک خانواده‌های تبهکاران را به این مناطق آورده و با حمایت قطر در کمپ‌هایی مانند ترحین، کیبا و قباسین و مناطق مسکونی که در حومه روستای سوسیان احداث شده‌اند، اسکان یافته‌اند.

طبق اظهارات سازمان حقوق بشر عفرین، بعد از اشغال این شهر در ۱۸ مارس ۲۰۱۸، دولت اشغالگر ترک بیش از ۳۰۰ هزار غیر نظامی را با زور آواره کرده و هزاران نفر از خانواده ‌های تبهکاران و پناهندگان مناطق غوطه و روستاهای آن، حمص، حلب و حما و ادلب را در عفرین جا داده است. مرکز آمار غیرنظامیان آوارگان در شمال سوریه، اعلام نموده است که ارتش ترک بیش از ۵۰۰ خانواده فلسطینی را از روستای دیربلوط در مرکز شهر عفرین مستقر کرده است.

بعد از آنکه حکومت سوریه عملیات نظامی خود را در ادلب آغاز نمود، ارتش ترک و تبهکاران وابسته به آن بیش از ۲۰۰ هزار نفر از ساکنان ادلب را در عفرین سکونت داده‌اند. همچنین ارتش اشغالگر بعد از حملات ۹ اکتبر ۲۰۱۹ به شهرهای سریکانی و گری سپی، بیش از ۲۵۰ هزار غیرنظامی را در از این دو شهر بیرون رانده است. منابع روژآو اعلام کرده‌اند که ارتش ترک بیش از دو هزار و ۵۰۰ خانواده از تبهکاران را در سریکانی و بیش از یکهزار و ۵۰۰ خانواده را نیز در گری سپی سکونت داده است.

تاسیس یک حزب ترکمن برای تغییر هویت کوردی و دیگر ساکنان اصلی منطقه

ایمان داوود از حقودانان روژآوا در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که دولت اشغالگر ترک تلاش می‌کند اشغالگری خود را در مناطق اشغالی ادامه داده و همان تلاش‌های یکصد سال قبل را که «لیوا اسکندرون» عملی کرده بود، در این مناطق مجددا تکرار نماید. هم اکنون نیز هویت بسیاری از عشایر کورد را تغییر داده و ادعا می‌کند افراد این عشایر ترکمن بوده‌اند. عشایر قره کچ و روشن از جمله نمونه‌های این اقدامات هستند. دولت ترک همچنین از طریق تبهکاران ترکمن و گروههایی مانند انجمن ترکمن و انجمن کوردهای مستقل که وابسته به ترکیه هستند تلاش می‌کند احزاب سیاسی ترکمن را در منطقه تاسیس کند.

محمد الاحمد در این رابطه اشاره می‌کند که ارتش ترک با برنامه، مناطق را به اشغال خود در آورده و هویت ان را به مناطق ترکمن تغییر داده و تلاش دارد تا مردم را متقاعد کند که اصالتا ترکمن هستند. به همین علت است که دست به هویت‌تراشی زده تا اثبات کند که تمامی ساکنان این منطقه از زمان عثمانیها وارد این منطقه شده‌اند. همراه با این اقدامات، دولت اشغالی ترک تلاش می‌کند تا دست به تاسیس احزاب ترکمن زده و سیاستهای ترکیه را در این مناطق از طریق این افراد تداوم بخشد.

تداوم سیاست ترکی کردن

از زمان اشغال بخشی از مناطق روژآوا و شمال-شرق سوریه، ترکیه با تحمیل سیاست‌های ترکی دموگرافی منطقه را تغییر داده است. دولت اشغالگر ترک در اقدامی دیگر اسامی شهرک‌ها و روستاهای عفرین و مناطق شهبا را نیز تغییر داده است. همچنین نام شهر راعی در شمال حلب را نیز به چوبان بیگ و کوه عاقل را نیز به پولات بایراک تغییر داده است. همزمان اسامی میادین، محلات و پارک‌ها نیز به اسامی ترکی-عثمانی تغییر یافته‌اند. نام یک پارک در اعزاز با قدمتی یکصد ساله نیز اخیرا به پارک امه العثمانیه تغییر یافته است و پرچم ترکیه نیز در آن برافراشته شده است.

سازمان اطلاعات ترکیه برج‌های مخابراتی سوریه را برداشته و به جای آن برج‌های ترکی را ایجاد کرده‌اند، همچنین به جای پول سوری، لیر ترک در این مناطق برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گرفته و بر ساکنان تحمیل شده است. در همین راستا سازمان‌ها و نهادهای نظامی و اطلاعاتی وابسته به ترکیه نیز تاسیس شده‌اند.در همین چارچوب ایمان داوود از حقوقدانان روژآوا اظهار داشت: امروز بعد از چند سال از گذشت اشغالگری‌های ترک، همچنان سیاست‌های ترکی کردن ادامه دارند. زبان ترکی بر ساکنان و تمامی نهادهای آموزشی و دینی تحمیل و پرچم ترکیه بر فراز آنها نصب شده است. هدف از آن نیز اینست که عناصر تشکیل دهنده منطقه را به تداوم پروژه عثمانی خود متقاعد کند، به همین دلیل است که جوانان را در قالب گروه‌های تبهکار سازماندهی کرده و آنها را به لیبی اعزام می‌کند.

رجب طیب اردوغان نیز در کانال تلویزیونی رسمی TRT فاش کرده است که ترکیه می‌خواهد میلیون‌ها نفر را در مناطقی که منطقه امن می‌خواند، در شمال سوریه اسکان دهد. در این رابطه اردوغان اعلام کرده است که تلاش می‌کند تا ۵۳۰ هزار نفر را در مناطق بین دیرک و سریکانی و ۴۵۰ هزار نفر را نیز در مناطق بین سریکانی و گری سپی اسکان دهد.

فرمانده مظلوم عبدی، فرماندهی کل نیروهای سوریه دمکراتیک با تویتی به سخنان اردوغان پاسخ داده و اظهار داشت؛ روسیه و آمریکا مسئول هستند که مانع از تغییر دموگرافی منطقه شوند. ما از آنها می‌خواهیم که مسئولیت خود را در این رابطه انجام داده و برای بازگشت ساکنان اصلی منطقه مکانیزمی اصولی را مهیا کنند. مظلوم عبدی همچنین در تویت خود اظهار داشته بود که اظهارات رئیس جمهوری ترک مبنی بر اسکان میلیون‌ها نفر بین شهرهای سریکانی و گری سپی بسیار خطرناک بوده و هدف آن نیز استقرار خارجیان در شهرهاست.

ممنوعیت چنین اقداماتی از سوی قوانین بین‌المللی

سیاست دولت اشغالگر ترک ناقض معیارها و قوانین و دادگاه لاهه، از جمله ماده ۴۲ دادگاه لاهه (۱۹۰۷) و ماده دوم پیمان ژنو است که در سال ۱۹۴۹ به تصویب رسیده است. همچنین قطعنامه شماره ۲۲۶۵ که در دوره سی و پنجم نشست سازمان ملل متحد به تصویب رسیده است اظهار می‌دارد که تمامی اقدامات مبتنی بر دخالت در تغییر دموگرافیک و اجبار برای تغییر محل زندگی حتی در امور انسانی نیز ممنوع بوده صرف با قطعنامه شورای امنیت سازمان مل متحد امکان‌پذیر است. در این رابطه دولت ترک که عضو سازمان ملل متحد است شهر جرابلس را اشغال کرده و مناطق شهبا، اعزاز، باب و سفیرا را نیز در ۲۴ اگوست به اشغال خود در آورده است، همچنین در ۱۸ مارس ۲۰۱۸ نیز شهر عفرین را به اشغال در آورده و در ۹ اکتبر ۲۰۱۹ نیز شهرهای سریکانی و گری سپی را اشغال کرده است.

طبق هر دو ماده ۳۹ و ۵۱ سازمان ملل متحد، طرف‌هایی که به اشغالگری دست زده‌اند، مسئولیت بین‌المللی دارند. در همین رابطه ایمان داوود اظهار داشته است که تمامی اقدامات دولت ترک در مقابل انظار جهانی و جامعه بین‌المللی، ایران، روسیه و دولت سوریه انجام شده و تمامی این کشورها در مقابل چنین اقداماتی سکوت کرده‌اند. به همین دلیل لازم است که جامعه بین‌المللی و دولت‌های عرب در مقابل اشغالگری‌های دولت ترک در حمله به مرزهای بین‌المللی سوریه سکوت نکرده و بر ترکیه فشار وارد کنند. زیرا دولت اشغالگر امنیت ساکنان این مناطق را به خطر می‌افکند و راه را برای حملات داعش و سازمان‌های تروریست باز می‌کند. لازم است که ساکنان به شهرها و روستاهای خود اشغال شده خود بازگردند.

در همین رابطه ایمان داوود از دولت سوریه نیز درخواست نمود که بیش از این تحت تاثیر سیاست دولت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی قرار نگرفته و با خودمدیریتی روژآوا و شمال-شرق سوریه گفتگوهای خود را آغاز کند تا تمامی عناصر تشکیل دهنده سوریه از یوغ دولت‌ها و نیروهای منطقه‌ای و جهانی نجات پیدا کنند.

منبع: ANHA