زنان کُرد از روزهای اولیه سازماندهی تا تشکیل ارتش زنان

میراث مقاومت زنان کُرد که در تاریخ کردستان مهر خود را بر صفحات تاریخ کردستان زده و قهرمانان زن فراوانی را آفریده با تشکیل ارتش زنان بیش از هر زمانی خود را به اثبات رساند

میراث مقاومت زنان کُرد که در تاریخ کردستان مهر خود را بر صفحات تاریخ کردستان زده و قهرمانان زن فراوانی را آفریده با تشکیل ارتش زنان بیش از هر زمانی خود را به اثبات رساند

 

اگر چه زنان در کارزار ۱۵ آگوست مشارکت نداشتند اما در عرصه مبارزات گریلایی وظیفه فرماندهی نیروها را بر عهده داشته‌اند. "بسه آنوش" به عنوان یکی از زنان پیشاهنگ در زمینه‌ی فرماندهی نیروها در آن زمان است. پس از او می‌توان به زنان فرمانده‌ی دیگری از جمله؛ عظیمه دمیرتاش، ترکان درین، سکینه قرمزیتاش، سلطان یاووز، هانیم یاورکایا، رحیمه قهرمان، چیچک سلجان، نجلا چلیک، عایشه اوگرتمن، سعیمه تورگوت، بنفشه آگال، گیک ایتیم و گلناز کاراتاش (بریتان) اشاره کرد.

 

مبارزه‌ی زنان کُرد علیه نظام مردسالاری همچنان پابرجاست  و بدون شک بعد از ۴٠ سال پایانی برای آن متصور نیست. هر چند که مقاومت و مبارزه‌های زنان کُرد در تاریخ نوشته نشده اما آنان مهر خود را بر بسیاری از پیروزی‌ها و قهرمانی‌های بزرگ ثبت کرده‌اند. جنبش زنان کرد با تاریخ ۴٠ ساله‌ی مبارزاتی خود به پیشاهنگ مبارزه تبدیل شده و تجربه‌ی عظیمی را در این زمینه کسب کرده‌اند. از کارزار ١۵ اگوست پ.ک.ک، ۳۳ سال می‌گذرد، هر چند زنان در این کارزار مشارکت نداشتند اما در آن زمان نیز بسیاری از یگان‌های نظامی را فرماندهی می‌کردند.

 

ی.ژ.و.ک، اولین سازماندهی زنان

 

بعد از برگزاری سومین کنگره پ.ک.ک در سال ۱٩٨۶(١٣۶۵ شمسی)، سازمانی تحت عنوان ی.ژ.و.ک وابسته به سازمان ا.ر.ن.ک (جبهه آزادیبخش ملی کردستان) در  نوامبر ۱۹٨۷ اعلام موجودیت کرد. در سال ۱۹۹۳ با ایجاد اولین یگان نظامی مستقل زنان در میان نیروهای گریلا، اولین گام در راستای ارتش شدن زنان برداشته شد.

 

در سال ۱۹۹۵ کنگره‌ی آزادی زنان کردستان تحت عنوان یاژک‌( اتحادیه آزادی زنان کردستان‌) برگزار شد‌. در ٨ مارس سال ۱۹۹٨ نیز با پیشاهنگی خود زنان و بر اساس ایدئولوژی آزادی زن، معیارهای مبارزات اجتماعی زنان تعیین شد.

 

با هدف عملی نمودن ایدئولوژی آزادی زن، در ٨ مارس سال ۱۹۹۹ حزب زنانِ کارگرِ کردستان "پ.ژ.ک.ک" تاسیس شد. پ.ژ.ک.ک بعدها نام خود را تغییر داد و چشم انداز مبارزات و سازماندهی خود را گسترش داد.

 

جنبش آزادی زنان کردستان در سال ۲۰۰۰ با تاسیس حزب زنان آزاد موسوم به "پ.ژ.آ"، مسئولیت آزادی زنان را در سطح جهانی بر عهده گرفتند و تجربیات خود را با زنان دیگر خلق ها به اشتراک گذاشتند.

 

در سال ۲۰۰٤ ، پاژک (حزب آزادی زنان کردستان) سازماندهی حزب زنان را گسترش داد و به صورت حزبی چترآسا نیروهای زنان را در سطوح جدا سازماندهی کرد.

 

زنان در عرصه‌ی دفاع ذاتی خود را سازماندهی کردند

 

در ۲۰ آوریل ۲۰۰۵، در تمام چهار بخش کردستان، سازماندهی‌ چترآسایی با نام "جامعه زنان والا" موسوم به "ک.ژ.ب" سازماندهی کنفدرال زنان را تاسیس کرد.

 

مدل سازماندهی ک.ژ.ب در واقع از سازماندهی ایدئولوژیک، فراگیر و استراتژی تغییرات دمکراتیک و سازماندهی در عرصه‌ی دفاع ذاتی تشکیل می‌شود.

 

در عرصه‌ی ایدئولوژیکی پاژک (حزب آزادی زنان کردستان)، در عرصه‌ی فراگیر بودن ی.ژ.آ (اتحادیه‌ی زنان آزاد) و در عرصه‌ی دفاع ذاتی نیز یژاستار تاسیس شدند.

برگردان به فارسی؛ کاواندا جاف