مراد ترک از نویسندگان کرد که ۵٣ روز است در اعتصاب غذای نامحدود و بدون بازگشت به سر می‌برد اظهار داشت که چشمان رفقایمان کور شده‌اند، حتی اگر کورسویی هم برایمان باقی بماند به مقاومتمان ادامه می‌دهیم.
مراد ترک نویسنده‌ی کتابهای "فصل تمشک‌ها" و "دشمن بر روی پل" که از روز اول مارس در زندان گروه T زندان ادامیش ازمیر در اعتراض به انزوای تحمیلی بر رهبر حزب کارگران کردستان، عبدالله اوجالان دست به اعتصاب غذا زده است از طریق تلفن با خانواده‌ی خود صحبت کرده و خواستار توجه جامعه‌ی جهانی نسبت به وضعیت اعتصاب کنندگان شده است.
مراد در این مکالمه تلفنی اعلام نمود که اوغور چیچک، محمد کاپلان و سرحد گوزل مدت ١١٨ روز است که در اعتصاب غذا به سر برده و خود وی همراه با ٢۴ زندانی دیگر مدت ۵٣ روز است که در اعتصاب غذا به سر می‌برند. مراد در این رابطه اظهار داشت که در میان اعتصاب کنندگان رفقایی هستند که چشمانشان را از دست داده‌اند. اما حتی اگر کورسویی نیز برای ما بماند، تا زمانیکه انزوای رهبر آپو خاتمه نیابد، این اعتصاب همچنان تداوم خواهد یافت.
این اقدام همانند جنبشی خود انتقادی شروع شد
پیام مراد ترک برای افکار عمومی جامعه جهانی بدین شرح است:
اعتصابهای غذا مدت زمان زیادی است که از وضعیت اضطراری گذشته است. این این اقدام ما همانند جنبشی خود انتقادی شروع شد. این اعتصاب غذا اقدامی است در اعتراض به انزوای تحمیلی بر رهبری ما. بدون هیچ تردیدی و قطعا این انزوا باید خاتمه یابد. زیرا در فاشیستی‌ترین قوانین موجود در سطح جهان نیز چنین انزوایی بر هیچ کس تحمیل نشده است. به منظور خاتمه دادن به چنین قوانینی لازم است که حتی یک جامعه در مقابل آن قد علم نماید. در این میان وضعیت ٣ نفر از رفقایمان بسیار وخیم است. مرتبا تهوع داشته، از هوش می‌روند و تمامی اعضای بدن آنان ملتهب است، بی بی‌خوابی و دردهای شدید معده دچار شده‌اند، هر گونه بو و صدایی آنان را آزار می‌دهد. این رفقای لحظه به لحظه در حال جان دادن بوده و در آستانه‌ی شهادت قرار دارند. هدف رفقای ما صرف این است که جامعه به آشتی و ثبات و برادری دست یابد. خاتمه دادن به انزوا است که این امر را برآورده می‌کند.
با روح برآمده از ١۴ ژوئیه به مقاومت دست زده‌ایم
در صورتیکه حصر و انزوای رهبر آپو خاتمه یابد، خلقهای آناتولی و مزوپوتامیا وارد مرحله‌ی جدیدی از مبارزه خواهند شد. این امر نیز شرایط آزادی را محقق خواهد ساخت. هدف رفقای ما نیز بر این امر مبتنی است. روحیه‌ی رفقای ما در بالاترین سطح خود قرار دارد. بدون هیچ گمانی با روحی نشات گرفته از مقاومت مظلوم دوغان،کمال، خیری در ١۴ ژولای به این مقاومت دست زده و هزاران رنگ از این مقاومت را بر بستر این اعتصاب غذا نقش زده‌اند. رفیق لیلا گوون پیشاهنگ این اعتصاب غذا است. هم در داخل و هم در خارج هزاران نفر از رفقای ما به وی ملحق شده و در مقابل چشمان ما با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند.
نباید مادرانمان تنها گذاشته شوند
ما تصاویر چندی را از مادران را در منطقه‌ی گبزی در تلویزیون مشاهده کردیم. فاشیسم با سبعانه‌ترین چهره‌ی خود حضور دارد. سنگین‌ترین حضور فاشیسم را در برهه‌ی کنونی می‌توان شاهد بود. نباید مادرانمان تنها گذاشته شوند. لازم است تمامی انسانهای صاحب وجدان در کنار مادرانمان جای بگیرند.
