عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری فعالان کارگری شد
عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری فعالان کارگری شد
عفو بین‌الملل خواستار آزادی فوری فعالان کارگری شد
عفو بین‌الملل در جریان نشست سالانه سازمان جهانی کار از ایران خواست فعالان کارگری زندانی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کند. همزمان خبر می‌رسد که دو کارخانه در سمنان که به بهاییان تعلق داشته بسته شده است.
به گزارش منابع خبری، یک صد و یکمین اجلاس سالانهٔ سازمان جهانی کار روز جمعه (۱۵ ژوئن/ ۲۶ خرداد) در ژنو به کار خود پایان داد.
سازمان عفو بین‌الملل در جریان این اجلاس با انتشار گزارشی از وضعیت کارگران و تشکل‌های کارگری در ایران، بار دیگر از حکومت جمهوری اسلامی خواست فعالان کارگری بازداشت شده را آزاد کند.
عفو بین‌الملل از ایران می‌خواهد به تعهدات بین‌المللی خود در مورد آزادی فعالیت تشکل‌های کارگری پایبند باشد و افرادی را که به خاطر چنین فعالیت‌هایی به زندان محکوم شده‌اند بدون قید و شرط آزاد کند.
به گزارش کانون مدافعان حقوق کارگر در این گزارش آمده است که مسئولان ایرانی تشکل‌های مستقل کارگری را در ایران ممنوع کرده‌اند و این اقدام بر خلاف موافقت‌نامه‌های بین‌المللی است که ایران در سازمان جهانی کار و سازمان‌های بین‌المللی آن را امضا کرده است.
مطابق پیمان حقوق سیاسی و مدنی سازمان بین‌المللی کار هر شهروند باید بتواند آزادانه در نهاد‌ها، کانون‌ها یا اتحادیه‌های صنفی عضو شود. عفو بین‌الملل می‌گوید کمیته حقوق بشر سازمان ملل نیز در گزارش ماه نوامبر سال ۲۰۱۱ تعهدات ایران را در این زمینه یادآوری کرده و خواستار رعایت حقوق افراد در پیوستن به تشکل‌های صنفی شده است.
در گزارش عفو بین‌الملل جمهوری اسلامی متهم شده که مانع برگزاری آزاد مراسم روز جهانی کارگر شده و در مواردی، از جمله در شهر سنه، نیروی انتظامی به تجمع کارگران حمله کرده است.
بازداشت بدون احضاریه
عفو بین‌الملل در بخش پایانی گزارش تازهٔ خود از شماری از افرادی که به خاطر فعالیت‌های کارگری و دفاع از حقوق کارگران در زندان به سر می‌برند نام برده و از جمهوری اسلامی خواهان آزادی فوری آن‌ها شده است.
علی نجاتی، عضو هیأت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه، رضا شهابی، عضو سندیکای شرکت واحد، رسول بوداغی، عضو کانون صنفی معلمان، شاهرخ زمانی و محمد جراحی، اعضای کمیتهٔ پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری، بهنام ابراهیم‌زاده، عضو جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار، فریبرز رییس‌دانا، عضو کانون نویسندگان و کانون مدافعان حقوق کارگر، و علی اخوان، عضو دیگر این کانون، از افرادی هستند که در گزارش عفو بین‌الملل از آن‌ها نام برده شده است.
برخی از این افراد پیش‌تر به زندان محکوم شده‌اند و با سپردن وثیقه آزاد شده بودند. شاهرخ زمانی که به ۱۱ سال و محمد جراحی که به ۵ سال محکوم شده‌اند آخر دیماه سال گذشته بدون احضاریه و اطلاع قبلی برای اجرای حکم، بازداشت و روانهٔ زندان اوین شدند.
بستن دو کارخانهٔ دیگر بهاییان
همزمان با انتشار این گزارش جامعه جهانی بهاییان از بسته شدن دو کارخانه در سمنان خبر داده که بخشی یا تمامی آنان به شهروندان بهایی تعلق دارد. بنابر این گزارش که روز پنج‌شنبه (۱۴ ژوئن/ ۲۵ خرداد) منتشر شد حدود دو هفته پیش ماموران امنیتی اقدام به بستن یک کارخانهٔ تولید کرکره و یک کارگاه تراش لنز کرده‌اند.
به نوشتهٔ پایگاه اطلاع‌رسانی جامعهٔ جهانی بهاییان در کارخانه کرکره سازی ۵۱ کارگر که ۳۶ نفرشان اصلا بهایی نیستند مشغول به کار بوده‌اند. در کارگاه دیگر نیز از ۸ کارگر تنها دو نفر از اعضای جامعهٔ بهایی ایران بوده‌اند.
دیان علایی، سخنگوی جامعهٔ جهانی بهاییان در سازمان ملل، می‌گوید این اقدام حکومت ایران نشان می‌دهد که آن‌ها برای به زانو درآوردن بهاییان حتا از ضربهٔ اقتصادی خوردن دیگر کارگرانی که بعضا مسلمان شیعه هستند ابایی ندارند.
اعتراض سازمان جهانی کار به آزار بهاییان
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جامعه جهانی بهاییان مسئولان استان سمنان در سال ۲۰۰۸ میلادی تصمیم گرفتند که دیگر به بهاییان اجازهٔ کسب و کار داده نشود و مجوزهای قبلا صادر شده برای آن‌ها نیز تمدید نشود. بر این اساس در کمتر از چهار سال گذشته دست‌کم ۱۵ مؤسسه، کارخانه و کارگاه متعلق به بهاییان توسط نیروهای امنیتی و انتظامی بسته شده‌اند.
محدودیت‌هایی که حکومت جمهوری اسلامی بر کارفرمایان و کارگران بهایی تحمیل می‌کند بار‌ها، از جمله در نشست سال ۲۰۱۲، با اعتراض شدید سازمان جهانی کار روبرو شده است. این سازمان از جمهوری اسلامی می‌خواهد به آزار و تعقیب اقلیت‌های مذهبی، به ویژه بهاییان، خاتمه دهد و معیشت آن‌ها را به خطر نیندازد.
عفو بین‌الملل در جریان نشست سالانه سازمان جهانی کار از ایران خواست فعالان کارگری زندانی را فورا و بدون قید و شرط آزاد کند. همزمان خبر می‌رسد که دو کارخانه در سمنان که به بهاییان تعلق داشته بسته شده است.
به گزارش منابع خبری، یک صد و یکمین اجلاس سالانهٔ سازمان جهانی کار روز جمعه (۱۵ ژوئن/ ۲۶ خرداد) در ژنو به کار خود پایان داد.
سازمان عفو بین‌الملل در جریان این اجلاس با انتشار گزارشی از وضعیت کارگران و تشکل‌های کارگری در ایران، بار دیگر از حکومت جمهوری اسلامی خواست فعالان کارگری بازداشت شده را آزاد کند.
عفو بین‌الملل از ایران می‌خواهد به تعهدات بین‌المللی خود در مورد آزادی فعالیت تشکل‌های کارگری پایبند باشد و افرادی را که به خاطر چنین فعالیت‌هایی به زندان محکوم شده‌اند بدون قید و شرط آزاد کند.
به گزارش کانون مدافعان حقوق کارگر در این گزارش آمده است که مسئولان ایرانی تشکل‌های مستقل کارگری را در ایران ممنوع کرده‌اند و این اقدام بر خلاف موافقت‌نامه‌های بین‌المللی است که ایران در سازمان جهانی کار و سازمان‌های بین‌المللی آن را امضا کرده است.
مطابق پیمان حقوق سیاسی و مدنی سازمان بین‌المللی کار هر شهروند باید بتواند آزادانه در نهاد‌ها، کانون‌ها یا اتحادیه‌های صنفی عضو شود. عفو بین‌الملل می‌گوید کمیته حقوق بشر سازمان ملل نیز در گزارش ماه نوامبر سال ۲۰۱۱ تعهدات ایران را در این زمینه یادآوری کرده و خواستار رعایت حقوق افراد در پیوستن به تشکل‌های صنفی شده است.
در گزارش عفو بین‌الملل جمهوری اسلامی متهم شده که مانع برگزاری آزاد مراسم روز جهانی کارگر شده و در مواردی، از جمله در شهر سنه، نیروی انتظامی به تجمع کارگران حمله کرده است.
بازداشت بدون احضاریه
عفو بین‌الملل در بخش پایانی گزارش تازهٔ خود از شماری از افرادی که به خاطر فعالیت‌های کارگری و دفاع از حقوق کارگران در زندان به سر می‌برند نام برده و از جمهوری اسلامی خواهان آزادی فوری آن‌ها شده است.
علی نجاتی، عضو هیأت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه، رضا شهابی، عضو سندیکای شرکت واحد، رسول بوداغی، عضو کانون صنفی معلمان، شاهرخ زمانی و محمد جراحی، اعضای کمیتهٔ پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری، بهنام ابراهیم‌زاده، عضو جمعیت دفاع از حقوق کودکان کار، فریبرز رییس‌دانا، عضو کانون نویسندگان و کانون مدافعان حقوق کارگر، و علی اخوان، عضو دیگر این کانون، از افرادی هستند که در گزارش عفو بین‌الملل از آن‌ها نام برده شده است.
برخی از این افراد پیش‌تر به زندان محکوم شده‌اند و با سپردن وثیقه آزاد شده بودند. شاهرخ زمانی که به ۱۱ سال و محمد جراحی که به ۵ سال محکوم شده‌اند آخر دیماه سال گذشته بدون احضاریه و اطلاع قبلی برای اجرای حکم، بازداشت و روانهٔ زندان اوین شدند.
بستن دو کارخانهٔ دیگر بهاییان
همزمان با انتشار این گزارش جامعه جهانی بهاییان از بسته شدن دو کارخانه در سمنان خبر داده که بخشی یا تمامی آنان به شهروندان بهایی تعلق دارد. بنابر این گزارش که روز پنج‌شنبه (۱۴ ژوئن/ ۲۵ خرداد) منتشر شد حدود دو هفته پیش ماموران امنیتی اقدام به بستن یک کارخانهٔ تولید کرکره و یک کارگاه تراش لنز کرده‌اند.
به نوشتهٔ پایگاه اطلاع‌رسانی جامعهٔ جهانی بهاییان در کارخانه کرکره سازی ۵۱ کارگر که ۳۶ نفرشان اصلا بهایی نیستند مشغول به کار بوده‌اند. در کارگاه دیگر نیز از ۸ کارگر تنها دو نفر از اعضای جامعهٔ بهایی ایران بوده‌اند.
دیان علایی، سخنگوی جامعهٔ جهانی بهاییان در سازمان ملل، می‌گوید این اقدام حکومت ایران نشان می‌دهد که آن‌ها برای به زانو درآوردن بهاییان حتا از ضربهٔ اقتصادی خوردن دیگر کارگرانی که بعضا مسلمان شیعه هستند ابایی ندارند.
اعتراض سازمان جهانی کار به آزار بهاییان
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی جامعه جهانی بهاییان مسئولان استان سمنان در سال ۲۰۰۸ میلادی تصمیم گرفتند که دیگر به بهاییان اجازهٔ کسب و کار داده نشود و مجوزهای قبلا صادر شده برای آن‌ها نیز تمدید نشود. بر این اساس در کمتر از چهار سال گذشته دست‌کم ۱۵ مؤسسه، کارخانه و کارگاه متعلق به بهاییان توسط نیروهای امنیتی و انتظامی بسته شده‌اند.
محدودیت‌هایی که حکومت جمهوری اسلامی بر کارفرمایان و کارگران بهایی تحمیل می‌کند بار‌ها، از جمله در نشست سال ۲۰۱۲، با اعتراض شدید سازمان جهانی کار روبرو شده است. این سازمان از جمهوری اسلامی می‌خواهد به آزار و تعقیب اقلیت‌های مذهبی، به ویژه بهاییان، خاتمه دهد و معیشت آن‌ها را به خطر نیندازد.
