جمیل بایک, عضو شورای رهبری سازمان کنفدرالیسم جوامع کردستان(KCK) به اظهارات «بشیر آتالای» معاون نخسبوزیر ترکیه که گفته بود «خلعسلاح پ.ک.ک در دستور کار قرار دارد» پاسخ قاطع داد و گفت:«در وضعیتی که از سیاست نظامی و نسلکشی آنچنان وحشیانهای علیه کردها پیروی میشود و بر عدم حل مسئله کرد اصرار ورزیده میشود, تنها چیزی که امیدوارکننده است, ارتقای سطح مقاومت و مبارزه است». بایک خاطرنشان ساخت که دیدار «کلچداراوغلو و اردوغان» از جدیتی آنچنانی برخوردار نیست.
جمیل بایک, عضو شورای رهبری « KCK» در مقاله خود که در روینامه «ینیاوزگور پلتیکا» منتشر شده, به دیدارهای کنونی دو روسای دو حزب جمهوریخواه خلق و عدالت و توسعه و نیز اظهارات بشیر آتالای معاون نخستوزیر که گفته بود «خلعسلاخ پ.ک.ک در دستور کار است» پرداخت و مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
سیاست سرگرمکردن کردها ادامه دارد
بایک گفت:«با توجه به عملکردهای و مواضع دولت ترکیه, کاملا آشکار است که غیر از شکست اراده خلقکرد و تداوم «نسلکشی سیاسی, هیچ سیاست دیگری را دنبال نمیکنند. از طرفی سیاست سرگرم ساختن کردها ادامه دارد, از طرف دیگر هم فشارهای همهجانبه علیه خلقکرد تشدید مییابد. بعد از دیدار رئیس حزب «جمهوریخواه خلق ترکیه» با رجب طیب اردوغان نخستوزیر آن کشور, در عرض یک روز تمامی شهرداران شهر وان و شهرستانهای تابعهاش بازداشت شدند. در چندین شهر هم شمار زیادی از دانشجویان کرد بازداشت شدند. این عملکرد به معنای تشدید جنگ در ضدیت با خلقکرد است.»
حزب جمهوریخواه خلق پیشنهادی جدی درخصوص حلمسئله کرد ندارد
بایک در خصوص دیدار کلچداراوغلو و اردوغان گفت:«کاملا آشکار است که حزب جمهوریخواه خلق ترکیه پیشنهادی جدی دز خصوص حل مسئله کرد ندارد. حزب عدالت و توسعه برای سرگرمساختن و فریب خلقکرد و نیروهای دموکراسیخواه پیشنهاد حزب جمهوریخواه مبنی بر انجام یک دیدار را پذیرفت. هدف آنها این است که با انجام چنین دیدارهایی, امیدهایی ساختگی برای خلقبیافرینند و خلق را سرگرم سازند. واضح است که سیاستهای دولت اردوغان و حزبش بر بنیان سرگرمساختن و فریب دادن و و تحمیل سیاستهایش, پیش میرود. بویژه در زمینه مسئله کرد, کاملا از این راهکار و خطمشی استفاده میکند. چهره راستین دولت اردوغان و حزبش فاش شده. این حزب منافع خلقکرد را نه بلکه منافع جانبداران خود را اساس کار قرار میدهد. لذا با گفته «تنها من میتوانیم بخوبی جنبش آزادیخواهی کردها را از میان بردارم» دارای کلاسیکترین سیاستهای دولتگرایانه شده است.»
بایک میگوید:«در زمینه حصول نتیجهای از دیدارهای آن دو حزب امیدی نیست. از هماکنون آن دیدارها از هیج محتوایی برخوردار نیست».
آتالای برنامه حقیقی دولت اردوغان و حزبش را فاش او اعلام کرد
بایک در ادامه میگوید:«از طرفی سرگرمکردن و شکست اراده خلق کرد و از طرف دیگر هم تحمیل و قبولاندن سیاستهای خود بر کردها اصلیترین هدف آنهاست. این است سیاست کنونی دولت ترکیه. بدونشک این سیاست, سیاست تسلیمپذیرساختن کردهاست.
بشیر آتالای با مطرح ساختن مسئله «خلع سلاح و دروس ویژه کردی» که شیوهای جدید در زمینه «کورسهای کردی» است, محتوای راستین برنامههای حزب اردوغان را افشا نمود. کماکان آنها درصددند که مطالبات کردها مبنی بر «خودمدیریتی دموکراتیک» را با ترویج و ارائه برخی خدمات شهرداری, رد و نقشبرآب سازند. بطور خلاصه: بطور همزمان انکار, آسمیلاسیون و نابودی کردها با توسل به راهکارهایی اینچنین نوین ترویج داده شده و عملی میشود.»
تنها امید باقیمانده, ارتقای مقاومت و مبارزه است
«سخنان بشیر آتالای مبنی بر «خلع سلاح» به معنای اعلام سیاستهای نابودگرانهشان است. در وضعیتی که از سیاست نظامی و نسلکشی آنچنان وحشیانهای علیه کردها پیروی میشود و بر عدم حل مسئله کرد اصرار ورزیده میشود, تنها چیزی که امیدوارکننده است, ارتقای سطح مقاومت و مبارزه است. غیر از این, هر اظهارنظری به معنای فریبکاری و جنگ روانی خاص سیاست نابودگرانه است. آنچه بشیر آتالای میگوید, کاملا دامن زدن به جنگ روانی است. غیر از این هیچ معنایی در برندارد.
آموزش به زبان کردی آنهم در قالب «دروسی» معین شده به معنای به رسمیت شناختن هویت کردی و توقف سیاستهای آسمیلاسیون نیست. این امر تنها میتواند ابزاری شود برای پنهانساختن برنامهها و سیاستهای نسلکشی فرهنگی . با وجود خلأهای قانون اساسی و بحث برسر ورسیونهای جدید که سالها «سلیمان دمیرل» آن را تکرار میکرد, و نیز با کمی توسعه خدمات شهرداریها مسئله کرد چارهیابی نمیگردد. این مواضع و عملکردها غیر از سرگرمساختن و فریب خلقکرد هیچ هدفی را دنبال نمیکند. به احتمال زیاد ترکیه با برخی قدرتهای خارجی و برخی نیروهای کردی جهت تداوم انکار کردها و حاکمیت بر آنها به شیوهای نوین, به توافقات و سازشهایی رسیده باشد, اما اینها همه خواب و خیال آنهاست. غیرممکن است که جنبش آزادیخواهی خلقکرد فریب چنین سیاستهایی را بخورد و به آن تئوریهای تسلیمپذیری بگوی آری! درحالی که جنبش آزادیخواهی خلقکرد مدام مواضع و درخواستهایش را اعلام نموده است, مطرح ساختن چنان موضوعهایی بدون شک توسل به راهکاری نوین در جنگ ویژه است.»
حملات را عادی نشان میدهند
«اگر بخوبی توجه کنیم میبینیم که چنان اظهار نظرهایی بصورت آگاهانه در مرحلهای برزبان رانده میشوند که حملات نابودگرانه افزایش مییابند. شهرداران بازداشت و زندانی میشوند, تمامی سیاستمداران دموکرات را به زندان انداختهاند, زندانها مملو از جوانان شده و از راهکارهای تروریستی علیه خلقکرد پیروی میکنند. در چنان اوضاعی , چنان جوی میآفرینند و چنان وانمود میکنند که این کارها را صرفا بخاطر حل مسئله کرد, انجام میدهند. با توسل به فریبکاری «دروس آموزشی منتخب کردی» که شیوهای نوین از «کورسهای کردی» است که جهت مخفی نگهداشتن سیاستهای آسمیلاسیون خود بدان پناهبردهاند, مسلما مسئله کرد چارهیابی نمیشود. چنین موضوعهایی بصورت عمدی و آگاهانه, هنگامی مطرح ساخته میشوند که فشارها و اقدامات نابودگرانه دولت علیه جنبش آزادیخواهی شدت مییابد. اینگونه بر عملکردهای فاشیستی دولت اردوغان و حزبش سرپوش میگذارند. بخوبی مشاهده میکنیم که مسئله به زندان انداختن شهرداران و سیاستمداران و دانشجویان کرد در رسانهها مطرح نمیشود و صرفا با یک خبر روزانه ساده آن را بصورت کماهمیت انعکاس میدهند. به عبارت دیگر این حملات را عادی نشان میدهند.
در چنین وضعیتی که خلقکرد روزانه ترور میشوند, دم زدن از حل مسئله کرد و حتی گوشفرادادن به مباحث پیرامون آن, غیر از فریبخوردن و مبدل شدن به ابزاری در خدمت سیاستهای نابودگرانه دولت اردوغان و حزبش, چیزی دیگر نیست.
مواضع حزب جمهوریخواه خلق ترکیه هم نه تنها چارهیابی را بدنبال نخواهد داشت , بلکه به سیاستهای سرگرم کردن دولت اردوغان و حزبش نیز کمک میکند.
لذا نمیتواند از حل مسئله و تعدیل جو موجود بحثی به میان آورد. در چنین وضعیتی فقط میتوان به مبارزه علیه سیاستهای دولت اردوغان و حزبش و نیز ارتقای آن مبارزات فکر کرد. از این پس غیر از مقاومت و پاسخگویی به حملات دولت اردوغان و حزبش و نیز غیر از ارتقای مبارزات نباید به امری دیگر اندیشید. مسلما هر گونه فکر و عملی غیر از این, به نوعی غفلت میباشد».