کمیته فرهنگ و هنر پ.ک.ک یاد خلیل داغ را گرامی داشت

کمیته فرهنگ و هنر پ.ک.ک با گرامیداشت یاد خلیل داغ کارگردان کورد در پانزدهمین سالگرد شهادتش گفت: رفیق خلیل سینمای کوهستانی ایجاد کرد. با وجود همه شرایط سخت و «غیرممکن»، وی آثاری تاریخی ساخت.

کمیته فرهنگ و هنر پ.ک.ک با صدور بیانیه‌ای یاد و خاطره کارگردان کورد خلیل اویسال (خلیل داغ) را در پانزدهمین سالگرد درگذشت وی گرامی داشت.

در بیانیه کمیته فرهنگ و هنر پ.ک.ک که یاد و خاطره خلیل داغ را که در ۱ آوریل ۲۰۰۸ در کمین دولت ترکیه به شهادت رسید، با احترام و قدردانی گرامی داشت، آمده است:

قهرمان برجسته ما، رفیق هنرمند بزرگ ما، خلیل داغ، در ۱ آوریل ۲۰۰۸ در کمین دولت اشغالگر ترکیه قرار گرفت و جان باخت. رفیق خلیل که زندگی پر از مجاهدت خود را به یادگار گذاشت، ۱۳ سال با انرژی فراوان و عشقی بی پایان تلاش کرد. رفیق خلیل رفیق رهبر آپو شد، گریلا شد، نویسنده شد، عکاس شد، کارگردان شد، انقلابی شد. رفیق کوه‌ها شد. کلمه‌ی خلیل در زبان عربی به معنای نزدیک‌ترین رفیق است. وی همچنین صمیمی‌ترین و نزدیک‌ترین دوست کوه‌ها بود.

رفیقی خلیل زندگی در خور نام خود داشت. وی می‌گفت: ما یک دوربین و یک رفاقت داریم. همین برای گفتن تمام داستان‌های دلش کافی بود. ایشان در گرماگرم‌ترین لحظات جنگ در آنجا حضور داشت. جبهه جدیدی از جنگ را با تصاویر و اخبار فراموش‌نشدنی خود باز کرد. وی عکس‌های گریلایی گرفت، مناظر کوهستانی، خاطرات و احساسات را جاودانه کرد. با فیلم‌هایی که ساخته بود داستان‌ها را زنده کرد. شعر می‌گفت و زیبایی‌شناسی زندگی گریلایی را با حواس حساس خود به ادبیات تبدیل کرد. خلیل کوه‌ها را دوست داشت و کوه‌ها نیز او را دوست داشتند. وی صخره‌های شیب‌دار، دره‌های عمیق، اوج آسمان‌ها و قله‌های کوه‌ها را پیمود. به دنبال حکایت‌های گریلایی پنهان و ناتمام گشت. در لحظات جنگ، عملیات و پیروزی حضور داشت، در آهنگ‌ها و پایکوبی‌های گریلا نیز حضور داشت. وی با آب و خاک و آتش کوهستان زندگی کرد، طبیعت آن را دوست داشت. رفیق خلیل سینمای کوهستانی ایجاد کرد. با وجود همه شرایط سخت و «غیرممکن»، وی آثاری تاریخی ساخت.

سینماگری خلیل داغ، سینمای قهرمانی و آزادی‌خواهی کوه‌های کوردستان و کوردها بود. سینمای جدید کوردی خود را از وضعیت «ابژگی» تاریخی رها کرد و به موضوع زندگی مبدل شد. رفیق خلیل، رفیقی نمونه در زندگی بود. وی همیشه در مقالات و فیلم‌های خود جایگاه متفاوتی به زنان آزاد کورد و جنبش آزادی زنان می‌داد. رفیق خلیل عاشق زندگی آزاد بود. عاشق گریلاها، کوه‌ها و رهبر آپو بود. سعی کرد لایق قول و وعده‌ای که به رهبر آپو داده بود باشد. وی در نوشته‌هایش از هیجان لحظاتی که با رهبر آپو گذرانده بود، تعریف کرده است. سال‌ها با موضعی آپویی در کوه‌های آزاد مبارزه کرد. «مسافران کوهستان آرارات» نام آخرین پروژه‌اش بود. با گریلاها به باکور میهن رفت و به اوج‌های ابدیت پرواز کرد. قول و وظیفه ما ادامه دادن راهی است که او رفت؛ تضمین آزادی رهبر آپو. رفیق خلیل جاودانه است.