بیانیه پلاتفرم دمکراتیک ایران بر علیه احکام دستگاه قضایی رژیم جمهوری اسلامی

... رژیم استبداد مذهبی حاکم بر ایران نیز با توسل به یگانه ابزار خود یعنی سرکوب و زندان، شکنجه و کشتار در مواجهه با خواست‌ها و مطالبات مردم، قادر نخواهد بود از تحقق نهایی روند مرگ و نابودی محتوم خویش ممانعت به عمل آورد ...

   پلاتفرم دمکراتیک ایران با صدور بیانیه‌ای صدور حکم حبس برای بازداشت‌شدگان جنبش "نان، کار، آزادی و اداره شورایی" بشدت محکوم کرده و سیاست‌های رژیم مستبد جمهوری اسلامی را محکوم به شکست می‌داند.

متن بیانیه به این شرح است:
   "روز شنبه ١۶ شهریورماه ١٣٩٨ دستگاه قضایی قساوت پیشه رژیم سرکوبگر اسلامی در مسیر پیشبرد سیاست ذاتی و دائمی جمهوری اسلامی در راستای تحکیم پایه‌های استیلای روان‌شناسی رعب و وحشت بر اذهان توده‌های مردم جان به لب رسیده از خلال تشدید روند سرکوب سیستماتیک علیه فعالین جنبش‌های پیشرو اجتماعی، بالاخص فعالین جنبش کارگری و روشنفکران چپ و سوسیالیست که در راستای تحقق پروژه سیاسی ـ اجتماعی دمکراتیک، آزادیخواهانه و برابری طلبانه نیروهای پیشرو جامعه ایران در چارچوب جنبش “نان، کار، آزادی و اداره شورایی” علیه رژیم مستبد مذهبی جمهوری اسلامی و مناسبات اقتصادی بهره کشانه و استثماری نئولیبرالیستی و دستگاه الیگارشی مالی رانت خوار، چپاولگر و فاسد آن در ایران مبارزه می‌کنند، طی احکامی ستمگرانه، کارگر مبارز اسماعیل بخشی، زن شجاع و پیشرو سپیده قلیان، سردبیر و اعضای هیات تحریریه نشریه گام شامل امیرحسین محمدی فرد، عسل محمدی، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی و همچنین فعال کارگری محمد خنیفر را به تحمل حبس‌های طویل المدت از شش تا هیجده سال محکوم نمود.

   صدور چنین احکام ضدانسانی و ستمگرانه‌ی سنگین علیه آزادیخواهان و برابری طلبان در حقیقت از یکسو نشانه استیصال و وحشت زبونانه کلیت رژیم اسلامی در برابر موج گسترش یابنده اعتراضات طبقه کارگر و گروه‌های اجتماعی فرودست، گرسنه و سرکوب شده است که همانا موجودیت غرق در بحران آن را تهدید می‌کنند و از سوی دیگر در خود، نشان از قدرت‌گیری جنبش‌های پیشرو اجتماعی و افزایش دامنه اعتراضات علیه حاکمیت استبداد مذهبی و مناسبات اقتصادی استثماری و چپاولگرانه سرمایه‌داری لجام گسیخته و هار در ایران دارد که همانا بنوبه خود موجب هراس بیش از پیش حافظان وضع ناعادلانه و ضدانسانی موجود در سرفصل حساس سیاسی کنونی گردیده است.

   به گواهی تجارب تاریخیِ برآمده از سقوط سیستم‌های استبدادی، پرواضح است که رژیم استبداد مذهبی حاکم بر ایران نیز با توسل به یگانه ابزار خود یعنی سرکوب و زندان، شکنجه و کشتار در مواجهه با خواست‌ها و مطالبات مردم، قادر نخواهد بود از تحقق نهایی روند مرگ و نابودی محتوم خویش ممانعت به عمل آورد. تشدید سرکوب از سوی رژیم اسلامی تنها و تنها بر آتش خشم ستم سوز و بنیان برافکن خیل میلیونی فرودستان و سرکوب شدگانی خواهد افزود که در سرفصل قیام دیماه سال ١٣٩۶ با فریاد شعار “اصلاح‌طلب اصولگرا، دیگه تمامه ماجرا”، نشان دادند که سرانجام در اذهان و باورهای خویش از تمامیت رژیم عبور کرده‌اند."