زیلان وژين: اراده‌ی خلق، توان تغییر در ساختار سیاسی و ذهنیت استعمارگر را دارد

"هیچ مداخله‌ی خارجی و جنگ مسلحانه‌ای در ایران توان چاره‌یابی بحران‌ کنونی را ندارد. سیاست دمکراتیک و ملت دمکراتیک بر مبنای نظام کنفدرالیسم دمکراتیک توان چاره‌یابی بحران کنونی را دارد. در وضعیت کنونی اتحاد در میان احزاب روژهلات کوردستان امری ضروری است."

ریاست مشترک پژاک در مصاحبه‌ با خبرگزاری فرات، در مورد اعتراضات و اعتصابات کنونی در ایران و روژهلات کوردستان اظهار نمود: «در موقعیت فعلی رژيم ایران تنها خواستار محافظت از نظام، قدرت، حکومت مونارشیک و دیکتاتوری خود است. در این راستا تمام خلق‌ها، سازمان‌ها و نهاد‌های مدنی باید با هشیاری نسبت به عملکرد وحشیانه‌ی رژیم، به اعتراضات برحق و مشروع خود ادامه دهند.»

زیلان وژین رئیس مشترک حزب حیات آزاد کوردستان «پژاک» در رابطه با موج جدید اعتراضات و خیزش مردم ایران و روژهلات کوردستان بیان داشت که: مدت ۳ سال است که اعتراض و اعتصاب در ایران به شیوه‌های مختلف ادامه دارد. یکی از مشکلات اساسی و کنونی جامعه‌ی ایران و روژهلات کوردستان مسئله‌ی بحران‌ اقتصادی است که خلق را با مشکلات عدیده و معیشتی زیادی روبرو کرده. تحریم‌ها، فشار مضاعفی را بر رژيم ایران وارد نموده است. بر همین مبنا نیز دولت ایران این فشار اقتصادی را برای جبران پیامد‌ها و خسارت‌های تحریم و بحران اقتصادی کنونی بر خلق وارد می‌نماید. اساسا مشکل تنها بحران اقتصادی نیست؛ بلکه سیاست و ذهنیت حاکم در ایران منشا تمام مشکلات و بحران‌های کنونی است. خلق در وضعیت کنونی مطالبات برحق و مشروع بنیادین خود را دارد. خلق‌های ایران سال‌هاست که از حقوق اولیه و انسانی خود محروم شده‌اند. نباید تک‌بعدی به مشکلات کنونی ایران نگریست. بحران‌های کنونی را باید با نگاه تاریخی و در ابعاد فراوان‌تر، مورد تشریح و تبیین قرار دهیم.

وژین در ادامه به بحرانی بودن وضعیت فعلی و سرکوب و قتل‌عام خلق از سوی رژیم استعمارگر ایران پرداخت و خاطرنشان ساخت: دیگر زمان‌ آن رسیده است که خلق‌ها نظام خود را تعیین، بنیاد و مدیریت نمایند. خاورمیانه و اروپا با موجی از اعتراضات مردمی روبرو است. دیگر نظام‌های کنونی توان چاره‌یابی بحران‌های کنونی را ندارند. هیچ‌ قدرت خارجی توان تغییر و تحول ریشه‌ای در نظام را ندارد. قدرت‌های جهانی نتوانستند نظام سوریه را تغییر دهند؛ اما خلق روژاوا این نظام را متحول و دگرگون ساختند. دولت ایران نیز از نیرو و اراده‌ی خلق در هراس است. به همین دلیل راه رهایی از این اراده‌ی خلق را سرکوب می‌داند؛ بنابراین با توجه به کارنامه و عملکرد گذشته‌‌ی رژیم واضح است که در وضعیت کنونی نیز از تمام توان و امکانات خود جهت سرکوب خلق استفاده خواهد کرد. لازم است که مردم با مدنظر قرار دادن این مهم، تدابیر لازمه را اتخاذ و به اشکال و راهکارهای سیستماتیک دیگر نیز به اعتراض‌ و اعتصاب ادامه دهند.

وی به سیاست‌های سپاه استعمارگر در داخل و خارج از ایران پرداخت و گفت: سیاست و نظام کنونی از سوی سپاه جهت‌دهی و مدیریت می‌شود. اگرچه نهاد‌ها و سازمان‌های متفاوتی در حکومت ایران وجود دارند؛ اما تعیین‌کننده و تصمیم‌گیرنده‌ی اصلی سپاه استعمارگر پاسداران است. باید دانست که رژیم ایران همواره با سیاست جنگ‌افروزی در منطقه، سیاست خود را پیش برد‌ه. رژیم ایران با ایجاد و دامن‌زدن به بحران‌ها در منطقه، در تلاش است که خود را از توفان تغییر و تحول بدور نگه دارد. حاکمان ایران باید بدانند و قانع شوند که بدون ایجاد تغییر در ذهنیت و نگاه آنها به مطالبات مردم و مسائل بنیادین جامعه که همانا برقراری دموکراسی و آزادی است، هیچ راه‌حلی جهت برون‌رفت از بحران را ندارند. چاره‌یابی قبل از هر چیز باید در داخل ایران صورت بگیرد. با توجه به اعتراضات کنونی و سیاست‌های رژيم ایران در منطقه، احتمال مداخلات خارجی افزایش می‌یابد. برای جلوگیری از مداخلات خارجی لازم است که رژیم ایران، نظام و سیاست خود دموکراتیک نماید.

رئیس مشترک پژاک به وضعیت فعلی کوردستان پرداخت و افزود: وضعیت کوردستان در هر چهار بخش، وضعیتی جنگی است. خلق ‌کورد با توطئه‌ و طرح نسل‌کشی فیزیکی، فرهنگی و سیاسی روبرو است. دولت استعمارگر ترکیه از سه سو بر خلق کورد هجوم آورده است. قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای سیاست‌ ضد خلقی را در برابر خلق کورد پیرو می‌نمایند. قدرت‌های جهانی همچو آمریکا و روسیه هیچ سیاستی را در راستای منافع خلق کورد پیروی نمی‌نمایند. نمونه‌ی آن نیز هجوم دولت ترکیه بر روژاوای کوردستان است. زیرا خلق کورد به اهداف و آزادی نزدیک‌تر شده است. یکی از خواسته‌های خلق کورد در روژهلات کوردستان نیز از میان رفتن نظام مفسد ایران است. زیرا فساد تمام بافت‌های نظام را فراگرفته است و خلق نیز تاب تحمل چنین وضعیتی را ندارد.

وژین در جواب به سوال «آیا پروژه‌ی کودار و پژاک در وضعیت فعلی می‌تواند جوابگوی بحران‌های کنونی ایران و روژهلات کوردستان باشد؟» گفت: کودار و پژاک ۲ سال قبل پروژه‌ای را در جهت گذار از بحران‌کنونی خلق‌های ایران و روژهلات کوردستان ارائه نمودند. لازم است نظام ایران دمکراتیک شود. تنها راهکار برای گذار از وضعیت فعلی دمکراتیزه شدن ایران و روژهلات کوردستان است. هیچ مداخله‌ی خارجی و جنگ مسلحانه‌ای در ایران توان چاره‌یابی بحران‌ کنونی را ندارد. سیاست دمکراتیک و ملت دمکراتیک بر مبنای نظام کنفدرالیسم دمکراتیک توان چاره‌یابی بحران کنونی را دارد. در وضعیت کنونی اتحاد در میان احزاب روژهلات کوردستان امری ضروری است. در این راستا نیز ما بر پروژه‌ی خود برای متحدشدن احزاب اصرار و در آمادگی کامل قرار داریم. دفاع از خلق باید در اولویت تمام احزاب روژهلات کوردستان قرار گیرد.

زیلان وژین ریاست مشترک پژاک در پایان گفت: خلق‌ با اراده‌ی خود با توجه به وضعیت و بحران‌‌های کنونی که با آن روبرو گشته، خیابان را خروشان نموده است. از معترضان خواستاریم که اعتراضات خود را تا تحقق اهداف تداوم بخشند. لازم است خلق خود را سازمان‌دهی نمایند. نباید نیروهای خارجی این اعتراضات را جهت‌دهی نمایند. ما نیز بمانند احزاب روژهلات کوردستان باید از این اعتراضات پشتیبانی به عمل آوریم و با پیشاهنگی در این مقطع از مداخلات خارجی جلوگیری نمایم. تنها نیرو و اراده‌ی خلق توان ایجاد تغییری بنیادین و اساسی را دارد، نه مداخلات و جهت‌دهی نمودن نیروهای خارجی. ما بر این باور هستیم که خلق‌های ایران و روژهلات کوردستان بمانند انقلاب مردمی سال ۱۳۵۷ توان تکرار انقلابی دمکراتیک را دارند.