روز شنبه ۲۴ شهریور جمعی از زندانیان محبوس در زندان زاهدان در اعتراض به اعدام در محمد شه‌بخش، اسماعیل شه‌بخش، حیات‌الله نوتی‌زهی، زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در هفته گذشته  نامه‌ای سرگشاده منتشر کردند

 

روز دوشنبه ۱۲ شهریور سه زندانی سیاسی بلوچ با نامهای محمد شه‌بخش، اسماعیل شه‌بخش و حیات‌الله نوتی‌زهی در اقدامی تلافی‌جویانه پس از انجام یک عملیات توسط اپوزسیون بلوچ اعدام شدند.

 

روز شنبه ۱۷ شهریور ماه هم سه زندانی سیاسی کُرد با نامهای رامین حسین پناهی، لقمان مرادی و زانیار مرادی تنها پس از گذشت چند روز در تهران اعدام شدند.

 

شرح نامه زندانیان زندان زاهدان به شرح زیر می‌باشد؛

"وجدان تنها محکمه‌ای است که احتیاج به قاضی ندارد. این بار سلام ما همراه با تسلیتی است به تمام ایرانی‌ها، دلسوزان، دردمندان و به‌خصوص استان‌های سیستان و بلوچستان و کردستان و بالأخص به خانواده کسانی که به خاطر مدافعان حقوق مظلومان ازجمله درمحمد شه‌بخش، اسماعیل شه‌بخش و «حیات الله نوتی زهی (آیت‌الله نیک‌زهی) در بلوچستان و خانواده لقمان مرادی، زانیار مرادی و رامین حسین پناهی زندانیان سیاسی اهل کرستان که در یک ماه اعدام شدند.

 

تسلیتی بیشتر به قلب‌های مرده و خاک خورده مسئولانی می‌گوییم که وجدانشان سال‌هاست خاک فراموشی را خورده است. شاید صدای ما در سرزمین فراموش شدگان زندان زاهدان صدایی شیوا و رسا نباشد اما صدایی است درد دیده و زجر کشیده و سال‌هاست با زور باتوم‌‎های این رژیم دست‌وپنجه نرم کرده است. با چشمانی که هزاران جنایت این رژیم خونخوار را در این زندان دیده‌‌اند برای داغ دیده‌ها اشک و خون می‌ریزیم.

 

چشم‌های ما بسی واضح‌تر، دست‌های ما بسی دردمندتر و قلب‌های ما بسی پُردَردتَر، این دردها را احساس می‌کند.

 

آری اینجا ایران است، جایی که به قول دکتر علی شریعتی باید گفت، 'در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می‌کنند و بر حسینی گریه می‌کنند که آزادانه زیست.'

 

ای آنها که به خواب رفته‌اید، آیا فراموش کرده‌اید که همین جوانان بودند در هشت سال دفاع از کشور صادقانه و شجاعانه و خالصانه جنگیدند و با خونشان جلوی دشمن ایستادند. چطور بعد از گذشت ۴۰ سال همین جوان‌ها تبدیل به ضد نظام شدند.

 

جایی که روشنفکران این زمانه را ضدانقلاب، ضد رژیم می‌دانند. جایی است که بسیاری در آن اگر صدها جوان دیگر را مقابل چشمانشان بکشند شاید حاضر نباشند فریاد اعتراض سر دهند.

 

بار دیگر ما ایرانی‌ها این جنایت هولناک را محکوم می‌کنیم امیدواریم که صدای همه ایرانی‌های دردمند همراه ما باشد و قلبشان با قلب ما برای محکوم کردن این جنایت بتپد و در ضمن ای آن دسته از مردم به خواب رفته بلوچ و کُرد بدانید که این جوانان فقط و فقط برای دفاع از حقوق از دست رفته‌تان دارند فدا می‌شوند. نباید بگذارید تنها باشند و فراموش شوند و نباید بگذارید، تکه نانی که به شما می‌دهند به خون این شهیدان آغشته شود."

 

زندانیان زندان زاهدان که این نامه را امضا کرده‌اند؛ نورالدین کاشانی، عبدالرشید کوهی، امان‌الله بلوچیزهی، محمد صالح شعبادزاده، حمزه ریگی، عابد بمپوری، اسحاق کلکلی، بشیر احمد حسین زهی، میثم چندانی، حسن دهواری، الیاس قلندرزهی، عبدالوحید هوت، زبیر هوت، عطا الله هوت، عبدالصمد هوت، عبدالامیر کیازهی، ابوبکر رستمی، سجاد بلوچ، حمزه چاکری، جاوید دهقان، عبدالحمید بلوچ زهی، امید ایمانی، محمود کلکلی، علیرضا بمپوری، عبدالباسط دهانی، صوفی چاکری، عبدالخالق جفادار شاهوزهی، علی اصغر امیری، ذبیح الله ریگی، محسن قنبری.