کاراییلان: در ١٧مین سال کارزار یکم ژوئن جنگ‌ شدیدتری در راه است

مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان طی گفتگویی با تلویزیون سترک سالگرد ١ ژوئن را گرامی‌داشته و در همین رابطه حملات ارتش اشغالگر ترک به ارزش‌های خلق کورد را مورد ارزیابی قرار داد.

کاراییلان در ابتدای سخنان خود شانزدهمین سالگرد مقطع تاریخی اول ژوئن را به رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، خلق کوردستان، نیروهای دمکراسی و تمامی مبارزان راه آزادی تبریک گفته و اظهار داشت از این مقطع تا اکنون شهدای فراوانی را تقدیم کرده، این مقطع با خون شهیدان ما خلق شده است. با گرامیداشت شهدایی مانند اردال، عادل، نودا، هلمت، دلال آمد، آتاکان ماهر، تمامی شهدای اول ژوئن را با احترام یاد کرده و پایبندی خود را به آنان تجدید می‌کنیم. در حرکت آزادی رهبر آپو و کوردستان یاد و خاطره شهدا  را گرامی می‌داریم.

کاراییلان با اشاره به اهمیت مقطع تاریخی اول ژوئن اظهار داشت: همانگونه که اطلاع دارید مقطع ١۵ اگوست مقطعی بسیار تاریخی است. این مقطع که در سال ١٩٨۴ آغاز شد، از سیاست نابودی و از میان برداشتن خلق کورد ممانعت به عمل آورد.

مقطع تاریخی اول ژوئن مسئله کورد را جهانی ساخت

کاراییلان خاطرنشان ساخت که مقطع تاریخی ١۵ اگوست برای ممانعت از سیاست آسیمیلاسیون و نابودی بود، اما مقطع تاریخی اول ژوئن نیز برای آزادی و دست‌یابی به راه‌ حل بود. کاراییلان گفت: بدون هیچ تردیدی برای تحقق راه حل، برای دمکراتیک شدن، بیش از هر چیزی لازم بود که خط توطئه بین‌المللی درهم شکسته و خنثی شود. در این چارچوب مقطع تاریخی ١ ژوئن نقشی مهم ایفا نمود. در آغاز ما دفاع فعال را عملی کردیم و در گفتگو را باز گذاشتیم. جنگ بسیار سنگینی نبود، اما با دفاع فعال خواسته شد این پیام به دشمن داده شود که «نمی‌توان ما را نابود کرد، باید مسئله کورد را حل نمود». یعنی هدف این مرحله این بود که دشمن را ناگزیر نماید که دور میز بنشیند و به این وسیله راه حل دمکراتیک را در دستور کار قرار دهد. بدون تردید اصلی‌ترین هدف نیز درهم شکستن  توطئه بود. مبارزه‌ای که با مقطع تاریخی اول ژوئن به پیش برده شد، مسئله کورد را در دستور کار روز قرار داد، اما این بار نه آن را فقط در دستور کار ترکیه، بلکه در دستور کار جهانی قرار داد. براین مبنا به نتایج مهمی دست یافت. دولت ترک ناگزیر شد که دور میز مذاکره بنشیند. همانگونه که اطلاع دارید، با میانجیگیری برخی از نیروها سه سال در اوسلو بین دولت ترک و هیات ما دیدارهایی صورت گرفت. دولت ترک اما در نهایت مذاکرات را برهم زده درصدد برآمد تا تاکتیک دولت سریلانکا را علیه گریلاهای تامیل به اجرا درآورد. ا.ک.پ یی‌ها در این چارچوب گفتمان خود را آماده کرده بودند، در این رابطه صحبت کردند و تلاش کردند که فرایند جدیدی را از این طریق عملی نمایند.

با این مرحله دستاوردهای باشور (جنوب کوردستان) نیز حفظ شد

کاراییلان در ادامه سخنانش افزود: از رویدادهایی که از آن زمان تا کنون روی می‌دهند مشاهده شد که دولت ترک نمی‌خواهد که با کوردها ارتباطی برابر و برادرانه برقرار کند و در این رابطه گفت: هر چند به روند مذاکرات پیوست اما اراده کورد را به رسمیت نشناخت.

کاراییلان خاطرنشان ساخت که آمریکا و اروپا پیش از این به شیوه‌ای غیرعادلانه جنبش آنها را در لیست گروه‌های تروریستی گنجانده و گفت: دولت ترک با سودگرفتن از این موضوع و بهره‌برداری از عضویت در ناتو خواست تا علیه خلقمان جنگ را ادامه دهد. اما مقطع تاریخی اول ژوئن با موفقیت روبرو شود، آنها را به نشستن دور میز مذاکره مجبور نمود و بدین شیوه دستور کار خود را بر آنها تحمیل کرد، مسئله کورد را در عمل در دستور کار جهانی قرار داد. این نقش مهم را ایفا کرد. مقطع تاریخی ١ اول ژوئن تاثیر بسیار مهمی را بر جنوب کوردستان نیز برجا گذاشت. این مقطع باعث شد که دستاوردهای جنوب کوردستان نیز حفظ شوند. زیرا دولت ترک علیه ما مشغول جنگ بود، در غیر اینصورت احتمال داشت در آن دوره زمانی مستقیما به جنوب کوردستان نیز حمله نماید. این مقطع همچنین زمینه‌ای را ایجاد کرد که در روژآوا نیز زمینه‌های انقلاب مهیا شود. دولت ترک می‌خواست که گریلا را از میان بر دارد. اگر می‌توانست گریلا را از میان بردارد، آیا فرصت و امکان مقابله با داعش جود داشت؟ در نتیجه مقطع تاریخی اول ژوئن در کوردستان نبردی گسترده علیه داعش امکان یافت و به این وسیله در خاورمیانه خلق کورد از هیمنه برخوردار گردید، و در نتیجه مشاهده می‌شود که اکنون خلق کورد از استراتژی قدرتمندی برخوردار است. تمامی این موارد از نتایج مقطه تاریخی اول ژوئن به شمار می‌روند که در ادامه مقطع تاریخی ١۵ اگوست محسوب می‌شود. دشمن با اصرار خود بر سیاست نابودی خواست از این موضوع به نتایجی دست یابد، اما چون نتوانست، هم اکنون نیز در بحران به سر می‌برد و رسوا شده است. بدون تردید هم اکنون نیز بر سیاستهای خود ادامه می‌ورزد. در این راستا است که بین خط دست‌یابی به راه حل مسئله کورد که از سوی رهبری مطرح شده است و سیاست نابودی رژیم آ.ک.پ/م.ه.پ و حزب وطن و رژیم ارگنکونی همچنان جنگ و نبرد ادامه دارد. در هفدهمین سالگرد اول ژوئن این جنگ همچنین ادامه دارد.

شکست دولت و ارتش کلاسیک ترک در مقابل گریلاهای آزادی

کاراییلان خاطرنشان ساخت که دولت ترک-ارتش کلاسیک ترک با ذهنیت کمالیستی در مقابل گریلاهای آزادی کوردستان شکست خورده است. در این رابطه کاراییلان افزود: اکنون ارتش ترک در مقابل ما نمی‌جنگد، دولت ترک از شکست و توقف این رویه خود مطلع است. به این دلیل است که در اواخر سال ٢٠١٢ و نوروز ٢٠١٣ فرایند دیالوگ و آتش‌بس را قبول کرد. یعنی ناچار شد که آتش‌بس را قبول کند. لازم است خلقمان از این نکته اطلاع داشته باشد که دولت ترک فرایند آتش‌بس را مانند مرحله‌ای برای تمهید و آمادگی تحلیل کرد. همچنین به طور کامل نیز آتش بس را قبول نکرد. یعنی درست است که در باکور (شمال کوردستان) آتش‌بس اعلام شده بود، اما تبهکاران عشیره‌های وابسته به دولت به روژاوای کوردستان حمله کردند. این حملات که توسط تبهکاران جبهه النصره شکل گرفتند، به موفقیت دست نیافتند، بعد از ان بود که داعش را وارد میدان کردند. اما جنگ بین کورد و دولت ترک هیچگاه کاملا پایان نگرفت. اما در شمال کوردستان تقریبا به مدت دو سال و نیم جنگ متوقف شد. اما از گلادیوی ناتو حمایتهای لجستیکی را دریافت کرده و تا سال ٢٠١۵ تدارکات خود را در این زمینه انجام می‌داد. در سال ٢٠١۵ مرحله جدیدی آغاز شد.

کاراییلان در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان ساخت که جنگ مانند دوره‌های قبل صرفا در زمین جریان ندارد، جنگ اطلاعاتی و جنگ هوایی نیز به آن افزوده است. به این شیوه علیه نیروهای ما هم در باکور و هم در باشور کوردستان حمله می‌کنند. همچنین به نهادهای فرهنگی، سیاسی و انتشاراتی خلق کورد نیز حمله کردند. سنگین‌ترین حمله‌ها را نیز به امرالی انجام دادند. امرالی را به مرکز حملات خود تبدیل کردند. به این شیوه تلاش کردند تا امرالی را به تسلیم وادارند و در این رابطه به هیچ قانونی توجه نکردند. قانونی را آماده کردند که پلیس و سپاهیانی که کوردها را به قتل برسانند به مجازات نرسند. مانند رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی این قانون را آماده کردند. یعنی اینکه هر چقدر کورد کشته شود، نباید قاتلان محاکمه شوند. زیرا سیاستی که آنها پیروی می‌کنند سیاست نابودی بوده است.

مراد کاراییلان خاطرنشان ساخت که علیرغم این اقدامات نیز نتوانستند نیروهای گریلا را نابود کنند و نه خلق را به تسلیم وادارند. این موضوع چگونه روی داد؟ بدون تردید با مقاومت رهبری در امرالی که بسیار مهم است، موضع افسانه‌وار شهدای قهرمان و فداکاری خلق ما باعث شد که تلاش‌های دولت ترک همه خنثی شده و خلق ما به پیروزی برسد.

با زیرپا گذاشتن ارزش‌ها و مقدسات ما، تلاش می‌کنند به خلقمان بی‌احترامی کنند

کاراییلان در ادامه سخنان خود افزود که حملات دولت ترک علیه ارزش‌های جامعه ما بوده و در این رابطه باید خلقمان و افکار عمومی این مسئله را ببیند. طی ۵ سال علیه خلق کورد و نیروهای دمکراسی در ترکیه با گام‌های بلند ملت‌پرستی ترک مواجه هستیم. با این اقدام می‌خواهند که سیاست قتلعام را با موفقیت به نتیجه برسانند. به این منظور می‌خواهند که تمامی حرکت‌هایی میهن‌دوستی و انقلابی را از میان بردازند، ارزش‌های مقدس خلق کورد را زیر پا گذاشته و بی‌ارزش کنند و با احترام و سربلندی جامعه بازی کنند. زیرا می‌خواهند که جامعه از موجودیت خود خالی کنند. ذهنیت یک ملت که اکنون در ترکیه هیمنه دارد، به معنای اینست که غیر از ترک‌ها ملت دیگری، خلق کورد وجود ندارد. گفته می‌شود که هر کس که ادعا دارد که خلق متمایزی است، خلق کورد است، باید نابود شود. تسلیم شود. به همین دلیل است که در جامعه تمامی ارزش‌های مقدس را از میان بر می‌دارند. سال ٢٠١۶ شخصی به نام سلیمان سویسوز گفته بود: در آوریل ٢٠١٧ هیچ کس نخواهد توانست از پ.ک.ک نامی بر زبان بیاورد. زیرا چنین چیزی اصلا باقی نخواهد ماند.چرا؟ چون دولت ترک از کشورهای خارجی هواپیمای بدون سرنشین نظامی خریداری کرده بود و به همین علت اعلام داشته بودند که پ.ک.ک را نابود می‌کنند. همیشه می‌گویند: امسال نابودشان می‌کنیم. به همین دلیل می‌خواهند که ارزش‌ها و مقدسات خلق‌مان را زیر پا بگذارند. زیرا خلقمان به رهبر آپو عشق می‌ورزد و به همین دلیل دشمن انزوایی سنگین و شکنجه‌ای روانی را بر وی اعمال می‌کند. همچنین بیش از ١٠ هزار نفر از فرزندان این خلق را بیگناه در زندان‌ها نگاه داشته است. این انسانها چون از زبان و واقعیت وجودی خود صیانت به عمل آورده‌اند، در زندان هستند. یعنی چون از کوردیت خود صیانت نموده‌اند، زندانی شده‌اند. اکنون نیز در زندان‌ها با قساوتی بزرگ روبرو هستند، رویدادهایی که اکنون در زندان‌ها روی می‌دهند، از رویدادهای زندان در زمان کودتای ١٢ سپتامبر جدا نیستند. در ١٢ سپتامبر اسد اُکتای ییلدرم زندانیان را شکنجه فیزیکی می‌کرد. اکنون نیز به شیوه‌ای ظریف‌تر زمان بیشتری را به شکنجه اختصاص داده‌اند، و انسان‌ها را اینگونه به قتل می‌رسانند. صبری کایا که اخیرا در حال مبارزه بود، را به این شکل به شهادت رساندند.  زمانی که دیدند در حال شهادت است وی را از زندان آزاد کردند. با گرامیداشت یاد و خاطره صبری کایا مقاومت بزرگ زندانیان را گرامی‌داشته و به خانواده رفیق صبری و خلق کوردستان تسلیت می‌گویم.

حمله علیه آرامستان شهدا، زیرپا گذاشتن ارزش‌های مقدس خلقمان است

 در رابطه با حمله به آرامستان شهدا نیز کاراییلان گفت: هدف از این حملات زیر پا گذاشتن ارزش‌های مقدس خلقمان است. به آرامستان‌ها حمله می‌کنند، سنگ مزار شهدا را تخریب می‌کنند. در باشور کوردستان آرامستان شهدا را بمباران می‌کنند. در باکور کوردستان آرامستان شهدا نیز بمباران می‌شود. زیرا شهدا با عزت و شکوه خود، برای هویت کوردها به شهادت می‌رسند، به همین علت است که علیه شهدای ما اعلان جنگ می‌کنند. در قاره آمریکا به سرخپوستان می‌گفتند که سرخپوست خوب سرخپوست مرده است. رژیم آک.پ/م/ه.پ و حزب وطن و ارگنکون فاشیست حتی کورد مرده را نیز قبول نمی‌کنند. برای اینکه کورد را قبول کند باید کورد تسلیم شود. به یک کورد برده تبدیل شود. باید بگوید که من بخشی از ترکم و حتی در این عوض نیز به کوردها حق زندگی کردن را نمی‌دهند. یعنی قبول نمی کنند که مانند یک کورد بمیرد. این ذهنیت وجود دارد، ذهنیتی شیزوفرنیک و ملت پرست و بیمار. اگر اینگونه نمی‌بود چرا آرامستان شهدا را تخریب می‌کردند؟ برای زیر پا گذاشتن استخوان انسان، چرا استخوان‌ها را در پیاده‌روی در استانبول می‌گذاشتند؟ استخوان کوردها را دفن نکرده‌اند. در داخل جعبه گذاشته و روی هم تلنبار کرده و اینگونه دفن کنند. آن‌ها با ارزش‌های انسانی و شکوه خلقمان بازی می‌کنند.

با قتلعام کوردها می‌خواهند که حاکمیت خود را حفظ کنند

مراد کاراییلان در رابطه با دستگیری شهرداران حزب دمکراتیک خلق‌ها نیز گفت: خلق به پای صندوق‌های رای گیری آمده و شهرداران مشترک انتخاب شدند. شهرداران در رابطه با تمامی مسائل شهر مسئولیت ندارند، صرفا امور  پاکی شهر، برق و آب در حیطه امور شهرداریهاست. اما چون کورد هستند، [رژیم ترک] حتی این را نیز قبول نمی‌کنند، قیم‌ها و گماشتگان خود را منصوب می‌کنند. گماشتگان نیز از محصولات ا.ک.پ هستند. خلق با میزان مشارکت ٨۵ درصد در انتخابات شرکت می‌کند اما کسانی که با اراده خلق برگزیده شده‌اند را از مسئولیتهای خود دور می‌کنند. چرا؟ مگر مرتکب چه جرمی شده‌اند؟ تو جرم مرتکب نشده‌ای؟ به این شیوه به تمامی ارزش‌های خلق کور حمله می‌کنند. به کوردهای غیر ه.د.پ‌یی نیز حمله می‌کنند. برای دولت ترک تنها یک چیز اهمیت دارد. به تمامی موجودیت کوردها حمله شود، امواج فاشیسم را در میان جامعه تقویت کند و از نیروهای شوونیستی ملت‌پرست حمایت کسب کند. این تفکر انهاست. یعنی با قتلعام کوردها می‌خواهند حاکمیت خود را حفظ کنند.

کاراییلان خاطرنشان ساخت که برای تقویت شونیسم نیز نیازمند انتصاب گماشتگان، حمله علیه آرامستان‌های شهدا، قتل کوردها و تشدید انزوا هستند. انزوا صرفا علیه رهبری ما در جریان نیست، علیه دمکراسی در ترکیه، علیه خلق‌های ترکیه و علیه خلق کورد است. انزوا با سیاست منطقه در ارتباط است. زیرا به دلیل سیاست پیگیری شده در امرالی، اکنون فاشیسم را بر جامعه تحمیل می‌کنند. انزوای سنگین در امرالی مانند سیاست نابودی از تاثیر گسترده‌ای بر خارج برخوردار است. اما قساوت و وحشیتی که رژیم آ.ک.پ/م.ه.پ به خرج می‌دهند پیش از این انجام نشده بود. یعنی نه در زمان آتاتورک و نه در زمان عثمانی چنین چیزی روی نداده است. رژیم نوین دم از نمایندگی نو عثمانی می‌زند. درست نیست. بلکه آنها نمایندگی اتحاد و ترقی را برعهده دارند.

مبارزه برای دمکراسی و آزادی اراده است، نمی‌توانند این اراده را درهم بکشند

کاراییلان با اشاره به عملیاتهای نابودی سیاسی صورت گرفته علیه سیاستمداران کورد و خصوصا علیه مدیران نهادهای زنان در باکور کوردستان گفت: رژیم آ.ک.پ از دست زنان کورد بسیار ناراحت است، از دست سیاست کورد بسیار ناراحت است. کوردها پیش از این سیاست‌ورزی نمی‌کردند، بلکه در مقاطعی به نبرد مسلحانه دست می‌زدند، قیام می‌کردند، اما در میان خود سیاست‌ورزی نمی‌کردند. زنان کورد حتی قادر به خروج از خانه نبودند. بدون تردید در قیامها شرکت می‌کردند، اما در تمامی عرصه‌ها فعال نبودند. اما اکنون با فلسفه رهبر آپو در حال تغییری اساسی هستند. یعنی انقلابی اجتماعی ایجاد شده است. زنان کورد اکنون نه فقط در ترکیه و باکور کوردستان، بلکه در تمامی جهان نقش رهبری و پیشاهنگی یافته‌اند.

کاراییلان خاطرنشان ساخت که مقاومت در هر عرصه‌ای تاثیرگذار است. اما آنها نخواهند توانست خلق کورد را به تسلیم وادارند. علیرغم سبیعت خود علیه زنان کورد، سیاستمداران کورد، سیاستمداران دمکراسیخواه، گریلا و مقاومت زندان نمی‌توانند به هیچ نتیجه‌ای دست یابند. همچنین از اعمال انزوا بر امرالی نیز به نتیجه‌ای دست نمی‌یابند. زیرا مبارزه دمکراسی و آزادیخواهی اکنون اراده‌ای است که قابل شکست نیست. این اراده اکنون در کوه‌ها، در زندان‌ها و در محلات خود را به نمایش گذاشته است؛ و در آخر به زنان کوردی که برای آزادی مبارزه می‌کنند، به کسانی که د‌ر ترکیه علیه رژیم فاشیست مبارزه می‌کنند درود می‌فرستم.