گریلای مبارز بوتان: آوارَش تولهلدان

آوارش تولهلدان که به دلیل ستمکاری‌های دولت ترک علیه کورد بپا خاسته و به صفوف گریلا پیوسته بود، در ۳۰ می ۲۰۲۰ همراه با  سه نفر از رفقای خود به شهادت رسید. آوارش تولهلدان اکنون همان گریلای مبارز بوتان در قلب خاکورک است.

قلب آوارش نه زمانی که متولد شد، بلکه زمانیکه مبارزه را آغاز کرد، شروع به تپیدن کرد. می‌دانست که چه چیز آزارش می‌دهد. می‌دانست که تحت تاثیر چه چیز قرار می‌گیرد. سال ۲۰۱۵ جوانان کوردستان بیانیه را منتشر کردند که در ان آمده بود دیگر دشمن نمی‌تواند وارد شهرهای ما شود و ما خودمان از خود دفاع می‌کنیم. ما اجازه نمی‌دهیم که خلق ما قتل‌عام شود و بعد از آن به خیابانها آمده و صفحاتی انقلابی را رقم زده بودند. آنچه که جوانان کوردستان را به حرکت واداشت چه بود؟ در مقابل ارتش اشغالگر ترک که سومین ارتش ناتو شناخته می‌شود و به شهرهای کوردستان حمله کرد، جوانان کورد با چه جسارتی به نبرد پیوستند؟

سال ۲۰۱۵، مکان سلوپی، شرنخ؛ زنی جوان با نام هولیا ادیز زمانیکه در محله خود، در شهر خود مشاهده کرد که دشمن وارد شهر وی می‌شود، تصمیم گرفت به صفوف گریلا بپیوندد. هولیا ادیز قتل‌عام فجیع ارتش اشغالگر ترک در سلوپی را مشاهده کرد. با درک هر چه بیشتر شرایط، قدمهای وی سریعتر و شدند. مگر چشمان هولیا ادیز چه ندیده بود؟ این جوانان علیه سنت خاندان عثمانی بپاخاسته بودند که حتی به فرماندهان و سربازان خود نیز رحم نمی‌کرد. هولیا ادیز، سیوه دمیر را به یاد می‌آورد که چگونه با حملات اشغالگران به سلوپی به قتل رسیده بود. هولیا در ۱۰ اگوست ۲۰۱۵ دید که سه جوان کوردستانی، هیرش، برخودان و آیدین بدون ترس به صفوف دشمن حمله کرده‌اند. هیرش، آیدین و برخودان بعد از نبردی طولانی، زمانیکه گلوله‌های آنان تمام می‌شود از همدیگر جدا شده و با این شعار که سلوپی تسلیم اشغالگری نمی‌شود و ما تسلیم نمی‌شویم، به شهادت رسیدند. هولیا ادیز که تا آن زمان زندگی عادی خود را دنبال می‌کرد، برای گرامیداشت یاد و خاطره آنان به محور بوتان رفته و سلاح شهید آیدین را بردوش گرفته و آرمان‌های وی را دنبال می کند.

هولیا اکنون آوارش تولهلدان است

آوارش تولهلدان در جودی، بستا و هَرَکُل ماند، علیرغم خواست شدید رفقا برای عزیمت به کوه‌های جنوب کوردستان، در تصمیم خود برای ماندن در بوتان اصرار کرد. سال ۲۰۱۷ به جنوب کوردستان رفت. در میان رفقا به عنوان مبارزی گردنکش و مبارز شناخته می‌شد. با حسی مملو از انتقام اموزش دیده و همیشه خواهان بازگشت به بوتان و گرفتن انتقام بود. آوارش با اراده‌ای پولادین تلاش بسیاری برای تبدیل به یک گریلای حرفه‌ای و معاصر داشت.

در زمان آموزش در گزارش خود می‌نویسد: برای از میان برداشتن انزوا و رفع حصر رهبری باید فعال باشیم، باید با موضع فدایی خود برای آزادی رهبری تلاش کنیم. این مسئله نشان می‌دهد که چه بار سنگینی بر دوش داریم. در این مقطع باید بیش از هر زمان دیگری به مسائل سازماندهی فکر کنیم. پاسخ به این فرایند نیازمند تفکر آپویی است. زیرا دشمن هیچگاه نمی‌تواند با آپویی‌ها مقابله کند. از نظر من پاسخ به زحمت‌هایی که برای من کشیده شده است، با آزادی رهبر آپو می‌تواند داده شود.

آوارش تولهلدان به منظور کسب تجربه بیشتر و ورود مجدد به شمال کوردستان به منطقه خاکورک می‌رود و در آن جا مبارزات خود را ادامه می‌دهد. آوارش پیوندی قلبی و عاطفی با منطقه خاکورک برقرار کرده بود. درجریان حمله‌ای که در ۳۰ می ۲۰۲۰ با رفقایش مروان سپرتی، تولهلدان ولات و ویان آرارات به مواضع دشمن به شهادت رسید. آوارش تولهلدان گریلای مبارز بوتان اکنون مبارزی راستین در قلب خاکورک است.