قاسم قیصر نویسنده و سیاستمدار لبنانی اعلام نمود که مسئله کورد در نتیجه ظلم تاریخی علیه کورد بوده و این ظلم از زمان سایکس پیکو تا امروز ادامه دارد. پیمان سایکس پیکو در سال ۱۹۱۶ به شیوهای پنهانی بین فرانسه و بریتانیا منعقد شد و در جریان آن خاورمیانه بین قدرتهای مذکور تقسیم شد. این پیمان کوردستان را از درون تقسیم کرد. بعد از پیکان سایکس-پیکو و پیمان سور، برای نخستین بار مسئله کورد به نحوه رسمی در عرصه بینالمللی مورد بحث و گفتگو واقع شد. پیمان سور در ۱۰ اگوست ۱۹۲۰ بین امپراتوری آلمان، اطرش مجارستان و عثمانی به امضا رسید.
این نویسنده لبنانی در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان ساخت که کورد در تاریخ اسلام نقش مهمی را ایفا کرده است، اما حل مسئله کورد و پروژه شهروند بودن و دمکراسی در هر کشور عربی و اسلامی امکانپذیر است. لازم است هر شهروند عرب، کورد یا ترک، آسوری یا مسلمان باشد، بدون تبعیض بتواند از تمام حقوق شهروندی خود استفاده کند. شهروند بودن پیش از هر چیزی قرار دارد. پروژه ملت دمکراتیک که از سوی رهبر آپو ارائه شده است میتواند زمینههای دستیابی به جامعهای بدون تبعیض را برای همه مهیا کند.
رهبر اوجالان هر چند از سال ۱۹۹۹ دربند بوده و دچار انزوای شدیدی شده است، بر خلاف تمام موازین بینالمللی محدودیتهای شدیدی بر وی اعلام میشود، توانسته است پروژه ملت دمکراتیک را ارائه کرده و این پروژه بر اساس زندگی صلحآمیز بین تمام مولفههای تشکیل دهنده خلقهای خاورمیانه ایجاد شده است و سیستم خودمدیریتی را مبنا قرار میدهد.
قیصر در خاتمه اظهارات خود با اشاره به اهمیت دیالوگ در مناقشات سیاسی گفت: ما بر اهمیت گفتگوهای ترک-عرب، کورد و ایرانی تاکید داشته و اعلام میکنیم که تمام مناقشات از طریق گفتگو میتوانند به راهحل دست پیدا کنند، زندگی مشترک در منطقه خاورمیانه از طرق کنفدرالیسم دمکراتیک باید ایجاد شده و از این طریق تمام جنگها و برخوردها میتوانند خاتمه پیدا کنند.