حزب دمکرات کوردستان؛ روزآمد کردن مزدوریگری برای استعمارگران
حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک توسط چند تن از مسئولین خود در منطقهی سوران، برادوست و شیلادزی در تلاش برای ایجاد مزدوریگری است اما این بار مزدوریگری برای ترکیه است.
حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک توسط چند تن از مسئولین خود در منطقهی سوران، برادوست و شیلادزی در تلاش برای ایجاد مزدوریگری است اما این بار مزدوریگری برای ترکیه است.
ناظران سیاسی جهانی و منطقهای در این مسئله متفقالقول هستند که دولت اشغالگر ترکیه در تلاش است تا دولت جدید عثمانی را بنیاد نهد، به همین منظور میخواهد بخش بزرگی از خاکی که پیش از سال ۱۹۲۳ در اختیار دولت عثمانی بوده است را دوباره اشغال کند.
به حساب مردم منطقه اشغالگری میکنند
بدون شک باشور کوردستان در چهارچوب ایالت موصل تا سال ۱۹۲۳ تحت اشغال عثمانی بوده است، در حال حاضر هم ترکیه در تلاش است تا سرزمینهایی را که از دست دادهاند دوباره به کنترل درآورند و یک بار دیگر امپراطوری جدید عثمانی را تاسیس کنند و این کار را به حساب مردم منطقه انجام میدهد و منابع خاورمیانه را غصب و غارت میکنند.
بدون شک اشغال باشور کوردستان روئیای دیرینهی دولت ترکیه است، از زمان تاسیس جمهوری جدید به دست ترکهای جوان در سال ۱۹۲۳ تا به امروز دست از این روئیا نکشیده و برای آن تلاش و کار استراتژیک میکنند.
شرکتهای ترکی در حال جاسوسی هستند
کار دولت ترکیه بر روی این پروژه از لحاظ عملی به دههی نود بازمیگردد و با عنوان نیروهای مدافع صلح دهها مرکز و مقر در خاک باشور کوردستان درست کردند، بازار مالی باشور کوردستان را تصاحب کردند، حکومت اقلیم کوردستان هم به آنها اجازه داد تا هزاران شرکت ترکی را در خاک باشور کوردستان تاسیس کنند که تعداد زیادی از آنها مشغول جاسوسی هستند، هم زمان تعداد زیادی کانال تلویزیونی تاسیس کردند که با زبان کوردی در خدمت استراتژی ترکیه هستند.
حکومت اقلیم کوردستان و بخصوص حزب دمکرات کوردستان نه تنها مانع این روئیای ترکیه نشد بلکه پیمان ۵۰ سالهی نفتی با ترکیه امضا کرد، همهی اینها سبب شد تا ترکیه ارادهی سیاسی حزب دمکرات کوردستان را در اختیار بگیرد و باشور کوردستان را به عنوان یک ایالت ترکیه اداره کند.
در مدت سه سال گذشته دولت ترکیه دست به لشکرکشی جدید به باشور کوردستان و بویژه مناطق برادوست و بهدینان زده و دهها مقر و پادگان جدید نظامی احداث کرده است و روزانه خاک باشور کوردستان را بمباران میکند، این امر تا حدی گسترده شده که در حال حاضر مناطق نزدیک مراکز استانها را به راحتی بمباران میکند. در این مدت تعداد زیادی شهروند غیرنظامی باشور کوردستان را شهید و مجروح کردهاند، ضرر و زیان بسیاری به شهروندان و روستاییان مناطق برادوست، هفتانین و قندیل وارد کردهاند.
حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک حقایق را پنهان میکند
حزب دمکرات کوردستان همیشه در زمان حملات ارتش ترکیه حقایق را از مردم پنهان میکند، مردم را فریب میدهد که گویا ترکیه به دلیل حضور پ.ک.ک در آن مناطق آنجا را بمباران میکند و حقیقت را به مردم نمیگوید که ترکیه اهداف استراتژیک برای اشغال باشور کوردستان دارد، پ.د.ک حتی به متهم کردن پ.ک.ک و فریب افکار عمومی هم کفایت نمیکند و در بسیاری موارد با ترکیه همکاری هم میکند.
جاشایتی(مزدوریگری) نو...
بر اساس چندین منفع متفاوت، در حال حاضر پ.د.ک توسط چند تن از مسئولین خود برای ایجاد جاشایتی نو و جدید تلاش میکند، اما این بار جاشایتی برای حکومت عراق نیست برای برای دولت اشغالگر ترکیه است. در این چهارچوب «عمر اوری» مسئول بخش آمدی پ.د.ک در شیلادزی، «شیخ حسین لولانی» و «شیخ عمران» برادرزادهاش در منطقهی برادوست، «علی عونی» عضو ریاست پ.د.ک در سوران و چومان در تلاش برای جمع آوری نیرویی مزدور و خودفروش هستند تا برای ترکیه و علیه پ.ک.ک بجنگند.
این کار حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک برعکس خواست مردم باشور کوردستان است، ما همه میدانیم که طی دوسال گذشته اعتراضاتی علیه لشکرکشیهای ترکیه و اشغالگریش انجام دادند، به ویژه جوانان شیلادزی با چکش و سنگ به تانکهای دولت ترک حمله کردند و تظاهراتهای بسیاری برای اخراج دولت ترکیه از منطقهشان و خاک باشور کوردستان انجام دادند اما پ.د.ک به جای آنکه به خواستههای مردم توجه کند و برای آن تلاش کند برعکس تعداد زیادی از فعالان و تظاهرکنندگان را دستگیر کرد. تعدادی از آنها هنوز هم در زندانهای پ.د.ک هستند. در حال حاضر هم توسط مسئولینی که نام آنها ذکر شد، دست به جمعآوری و ثبت نام اعضای خود برای انجام جاشایتی و مزدوریگری جدید زده است.
پ.د.ک با این اقدامات نه تنها یک فرهنگ قدیمی قبیح را وارد باشور کوردستان میکند، بلکه زندگی هم وطنان و همهی دستاوردهای باشور کوردستان را به خطر می اندازد که با خون هزاران شهید قهرمان بدست آمده است، باید هر چه سریعتر تلاش کرد تا مانع این پروژهی پ.د.ک شد و آنرا متوقف کرد تا یک بار دیگر جاشایتی و مزدوریگری جدید انجام نشود و راه برای آن باز نشود.