آیا آمریکا به استراتژی MOK و MOM برمی‌گردد؟
آمریکا که تلاش می‌کند روژاوا را به دولت ترکیه و تبهکارانشان تقدیم کند، آیا به استراتژی خود که از آغاز جنگ داخلی سوریه بر روی گروههای رادیکال پیاده کرده بود، بازمی‌گردد؟
پس از آنکه سال ۲۰۱۱ در سوریه جنگ داخلی آغاز شد، آمریکا دست به پشتیبانی از گروههای سنی تندرو زد. اما چون نتوانست بوسیله‌ی این گروهها به خواسته‌هایش برسد در سال ۲۰۱۴ در جنگ کوبانی با کوردها ارتباط برقرار کرد و در سوریه به نیرویی موثر تبدیل شد اما پشتیبانی خود از گروههای با نام "مخالفان سوریه" را با روشهای گوناگون ادامه داد. آمریکا اکنون خود را آماده می‌کند تا روی این گروهها از نو حساب باز کند.
پس از آنکه داعش توسط نیروهای سوریه ی دمکراتیک ق.س.د با پیشاهنگی ی.پ.گ و ی.پ.ژ نابود شد و شمال و شرق سوریه امنیت حکمفرما شد، آمریکا فرصت اشغال شمال و شرق سوریه را به گروههای وابسته به ترکیه که از جهادیهای رادیکال داعش و النصره تشکیل شده‌اند، تقدیم کرد.
خاک کوردها به تبهکاران تقدیم می‌شود
«آمریکا در منطقه (سوریه) به دنبال چیست؟» پرسشی است که این روزها مدام تکرار می‌شود. شواهد موجود نشان می‌دهند که آمریکا ارتباط گروههای تندرو و بنیادگرا را قطع نکرده و هنوز از این گروهها پشتیبانی می‌کند. آمریکا روی این گروهها که ترکیه آنها را در اطراف خود جمع کرده و به آنها عنوان ارتش ملی سوریه (جیش الوطنی) را داده است، حسابی نو باز کرده و تلاش می‌کند روژاوا را به آنها تقدیم کند.
بیانیه‌ی ترامپ
منطقه‌ی اشغالی به عمق ۳۲ کیلومتر که طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه برای اشغال روژاوا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به مسئله‌ی روز بدل کرد و بیانیه‌ی ترامپ که می‌گفت، "من از مناطق نفتی حفاظت می‌کنم. کوردها را به سرزمین جدیدشان منتقل می‌کنیم"، به همان موضوع اشاره می‌کند.
ادعای "کوتاه آمدن" در قبال گروههای بنیادگرا
چند روز پیش در نشریات آمریکا اعلام شد که وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده به مسئولان شمال و شرق سوریه پیشنهاد کرده‌اند که «در قبال گروههای وابسته به ترکیه نرمش نشان دهید». پس از تصمیم به عقب‌نشینی نیروهای آمریکا از منطقه، نیروهای روسیه و رژیم سوریه وارد منطقه شدند. پس از آن آمریکا با نیرویی بزرگتر به منطقه بازگشت.
آیا به استراتژی قبلی بازمی‌گردد؟
پس از آغاز جنگ داخلی سوریه، با هدف ساقط کردن رژیم در شمال و جنوب این کشور با پیشگامی آمریکا اتاق‌های عملیاتی مشترک تشکیل شد. (در اردن با عنوان MOK، در ترکیه با عنوان MOM). بیشتر گروهکهای موجود در این دو مرکز در این عملیاتهای نظامی جا گرفتند، اکنون با نام ارتش ملی به روژاوا حمله می‌کنند. آمریکا تلاش می‌کند تا فرصتی به این گروهها بدهد که همگی آنها اعضای القاعده، داعشی، سلفی یا اخوانیهای تندرو هستند. این تلاشهای آمریکا همچون تلاش برای نو کردن سیاست خود در سوریه ارزیابی می‌شود.
در انتظار نابودی رژیم
آمریکا، ترکیه، عربستان سعودی، اردن، قطر و کشورهای اروپایی حامیان بزرگ گروهکهای پروژه‌ی MOK و MOM بودند. با پشتیبانی نظامی، سیاسی، دیپلماتیک، تبلیغاتی، اقتصادی از این گروهها حمایت میشد تا شمال و جنوب سوریه را تصرف کنند و رژیم را از بین برند.
آمریکا حمایت خود از این گروهها را ادامه داد
این گروهها در خط النصره، داعش، سلفی و اخوانهای تندرو اسلامی هستند که موفق نشدند و تحت فشار قرار گرفتند و آمریکا نیز حمایتهای خود از آنها را با شیوه‌ای متفاوت ادامه داد. زمانی که این گروهها یکی یکی تصفیه شدند و به ادلب یعنی محل تحت کنترل و حفاظت ترکیه منتقل شدند، آمریکا نیز ارتباط خود با این گروهها را ادامه داد. با دستور اشغالگری برای ترکیه قول تقدیم کردن روژاوا به این گروههای تبهکار داده می‌شود.
گروهکهای تروریست
بخش بزرگی از گروههایی که ترکیه تحت عنوان جیش الوطنی گرد هم آورده است اعضای النصره هستند که النصره در لیست "سازمانهای تروریستی" آمریکا قرار دارد. همچنین بیشتر آنها از داعشیهای سابق هستند. علی رغم اینها آمریکا از ترکیه حمایت می‌کند که می‌خواهد توسط این گروهها منطقه را اشغال کند. به این ترتیب به استراتژی اولیه‌ی خود در آغاز جنگ سوریه باز می‌گردد.
سیاست شکست خورده
اغلب گروهکهای داخل MOK و MOM سال ۲۰۱۳ در برنامه ی "آموزش بده-مسلح کن" ناموفق بودند، اکنون در ارتش ملی اردوغان حضور دارند. برخی از این گروهکها که آمریکا از آنها پشتیبانی کرد به شرح زیر میباشند:
-گردان المعتصم: این گروه که آمریکا با دادن سلاح سبک و نیمه سنگین از آنها پشتیبانی کرد، مرکز آنها در مارع است که در شمال حلب قرار دارد. این گروه همچنین آموزش داده شد. سلاحهای M16,M249,M224,M252 و برونینگ M2 و همچنین خودروهای زرهی به این گروه داده شد. تعداد آنها حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تن است. در ۱٨ ژوئن ۲۰۱۷ تصاویر آموزش این گروه توسط پنتاگون را منتشر کردند. این گروه تبهکار در حمله به عفرین شرکت داشتند.
- فرقه‌ی الشمالیه: در سال ۲۰۱۲ در شهرک کفر نوبول ادلب توسط فارس البیوش تشکیل شد. این گروه پیشتر با نام گردان فورسان الحق فعالیت میکردند. این گروه که از سازمان سیا کمک می‌گرفت از النصره حمایت می‌کرد. این گروه در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که آنها به همراه چهار گروه فیلق الخامص را تشکیل می‌دهند. پس از آنکه در ژوئن ۲۰۱۵ جیش الفتح با سرکشی النصره ایجاد شد و ادلب را به کنترل در آورد، این گروه به آنها پیوستند. در سال ۲۰۱۶ نیز با فرقه‌ی ۱۳ و گردان السقور ارتش ادلب آزاد را ایجاد کردند. آنها در حملات علیه شیخ مقصود و عفرین شرکت کردند.
- جیش الاسلام: یکی از گروههایی آغازین پروژه MOK بود. این گروه توسط عربستان حمایت میشد. این گروه که ایدئولوژی سلفی دارد، در سال ۲۰۱۱ در غوطه‌ی شرقی ایجاد شد و رهبر آنها زهران علوش بود. این گروه تبهکار در سال ۲۰۱۳ مانند گروه بزرگ مخالفان سوریه معرفی شد و در حلب و ادلب با النصره اتاق عملیات مشترک ایجاد کردند. در ۱۵ جولای ۲۰۱۷ برای ایجاد ارتش ملی سوریه خود را معرفی کردند. پس از کشته شدن زهران علوش، برادر وی محمد علوش جانشین او شد و در مذاکرات ژنو و آستانه شرکت کرد. پس از آنکه از غوطه‌ی شرقی خارج شدند در مناطق عفرین و باب مستقر شدند.
- فرقه‌ی ۹م (نیروهای ویژه): در ۲۶ ژانویە ۲۰۱۴ تاسیس شد. زمانی که تازه تاسیس شده بود، جنبشی بزرگ و وابسته به پنتاگون بودند. این سازمان نیز بر خط اخوان المسلمین بودند که پس از آنکه در منطقه ی حلب هدف حملات النصره قرار گرفت، اسلحه هایی که پنتاگون به آنها داده بود به دست النصره افتاد. دولت ترکیه در زمان پراکندگی یک بار دیگر آنها را گردهم آورد. تخمین زده می‌شود تعداد این تبهکاران بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ تن است.این تبهکاران که تانک، خودروهای زرهی، انواع مختلف توپ و راکت تاو در دست دارند در اشغال عفرین شرکت کردند.
-گردان سلطان مراد: این گروه که میت ترکیه پس از پیمان آدانا در سال ۱۹۹٨به آن اهمیت داد و نام سلطان عثمانی مراد دوم را بر آن نهادند. به صورت رسمی در سال ۲۰۱۳ تاسیس شد. به همراه النصره در "فتح حلب" شرکت داشت. کنترل دروازه‌های مرزی و همچنین کنترل مناطق مرزی به عمل ۵ کیلومتر به این گروهک واگذار شد. سرکرده‌های این گروهک فهیم عیسی و سربند احمد هستند. یکی از این گروهها نیز توسط عفو بین الملل و سازمان ملل متحد به کشتار غیرنظامیان متهم شده است. اکثر اعضای این گروه از داعشیهای سابق هستند.
-فیلق الشام(گردان شام): در سال ۲۰۱۴ با جمع شدن ۱۹ گروهک بنیادگرای اسلامی مختلف تاسیس شد. رئیس این سازمان یاسر عبدالرحیم است که پیرو اخوان المسلمین می‌باشد. با النصره با هم کار می‌کنند. در حلب، حمص، شام و ادلب فعالیت می‌کنند. تبهکاران گردان الهضم، گردان ابو عبیده بن جراح، گردان التمکین، گردان حنانو، گردان هتین، گردان عباد الرحمن، گردان الفرقان، تجمع سقور الاسلام، گردان المجاهدین، کتائب المجد، گردان نصرت الاسلام، گردان اشبل الاعقیده، گردان مخویر الاسلام، گردان اسود الاسلام، گردان سیهام الحق، گردان الفتحین، گردان مخویر الجبل، گردان الایمن، گردان انصار ادلب و گردان جند الحرمین زیر چتر آن قرار دارند. در جنگ علیه شیخ مقصود و عفرین شرکت داشتند.
-گردان ۵۱مین: این گروهک که در سپتامبر ۲۰۱۵ تاسیس شد ادعا می‌کرد که با داعش می‌جنگد. سرکرده‌ی آنها هیسم جمیل آفسی است که در ادلب بسر می‌برد. این گروه تبهکار اسلحه‌های مختلفی دارند، همچنین وسایل مین‌روبی نیز در اختیار دارند. آفسی اکنون همکار مسئول کل ارتش ملی اردوغان است. وی به عنوان «نماینده اپوزیسیون» در نشست ژنو شرکت کرد.
