حمله به زخمی‌ها در بیمارستان؛ مجروحان عفرین از سرگذشت خود در زمان هجوم ترکیه می‌گویند

تراژدی دردناک ساکنین کانتون عفرین به دنبال اشغال آن توسط ترکیه به پایان نرسیده و هر خانوادە داستان تلخی از سرگذشت خود دارد. تعدادی از مجروحین عفرینی هجوم ارتش ترکیه و القاعده در مصاحبه با خبرگزاری هاوار آنچه که دیدە اند را روایت کردند.

تراژدی دردناک ساکنین کانتون عفرین به دنبال اشغال آن توسط ترکیه به پایان نرسیده و هر خانوادە داستان تلخی از سرگذشت خود دارد. تعدادی از مجروحین عفرینی هجوم ارتش ترکیه و القاعده در مصاحبه با خبرگزاری هاوار آنچه که دیدە اند را روایت کردند.

 

جنگندەهای رژیم ترکیە روز سوم مارس، روستای کاخِر از توابع منطقە مابتا را بمباران کردند کە در جریان آن ٧ غیرنظامی مجروح و شخصی با نام جوان رشید جان خود را از دست داد.

یکی از مجروحان حملە هوایی، احمد قاسم است. او می گوید بە دلیل شدت بمباران و توپباران، ساکنین بخش شیە بە ناچار بە روستای کاخر پناە بردە بودند.

 

او می افزاید: در عفرین کار می کردم و روز یکم مارس بە روستا برگشتم. زمانیکیە در میدان روستا بودیم جنگندەهای ترکیە آنجا را بمباران کردند کە بە جراحت شماری زیادی از روستاییان انجامید. در این حملە یکی از دوستانم با نام جوان رشید شهید شد.

 

قاسم می گوید، صدای گریە کودکان و زنان در روستا شنیدە می شد و خون همە جا را گرفتە بود.

 

او که به همراە خانوادەاش به یک منطقه دیگر کوچ کرده است بە رسیدگی پزشکی نیاز دارد اما روند معالجە او بە دلیل کمبود امکانات پزشکی بە خوبی پیش نمی رود.

 

دجلە و صبیحا بکر هم دو خواهر هستند کە در حمله نظامیان ترکیه به یک اتوبوس در عفرین زخمی شده بودند. این دو خواهر، مادرزاد لال هستند.

 

محمد محمد از بستگان آنها می‌گوید هر دو خواهر در شرایط بحرانی بە سر می برند چون دسترسی بە داروهای آنان مشکل است و رژیم بعث نیز راه کاروان کمکهای بشردوستانە در مسیر حلب را مسدود کردە است.

 

او از سازمانهای حقوق بشری و بین المللی می‌خواهد به وظایف خود در قبال آورگان عفرینی عمل کنند.

 

زینب منان نیز یکی دیگر از قربانیان هجوم نظامی ترکیە بە عفرین است. او می گوید در جریان توپباران بە شدت مجروح شد و حتی بیمارستان محل بستری او نیز دو روز بعد بمباران شد.

 

زینب هم اکنون تحت نظارت پزشکی سازمان هلال احمر کُرد است اما بسیاری از داروهایش پیدا نمی شوند و روند درمانش بە کندی پیش می رود.