دانشجویان آرام تیگران در کوبانی آموزش موسیقی می‌دهند

نورشین و پروین دو خواهر اهل کوبانی هستند. آنها آموزشهایی را که در مورد آلات موسیقی روژهلات و روژاوا در کنسرواتور آرام تیگران دیده‌اند را اکنون به کودکان کوبانی تقدیم می‌کنند.

   پدربزرگ نورشین و پروین به دلیل آنکه در قتل عام ارامنه در سال ۱۹۱۵ شرکت نکرد، آواره شد. وی روژاوای کوردستان را مکانی امن یافت و به آنجا رفت. اما پس از صد سال که سعی کردند نوه‌هایش را قتل عام کنند این بار به شیوه‌ای معکوس آواره شد و نوه‌هایش از کوبانی به وان در باکور کوردستان رفتند.

   زمانی که تبهکاران داعش با حمایت دولت ترکیه به کوبانی حمله کردند، خانواده‌ی نورشین و پروین به وان رفتند، جایی که پیشتر پدربزرگش از آنجا به کوبانی کوچانده شده بود. نورشین و پروین مدتی در مرکز فرهنگی مزوپوتامیا ن.چ.م NÇM شروع به آموزش موسیقی کردند. اما برای آنکه بیشتر آموزش‌ ببینند به آمَد رفتند.

نورشین صالح

   در کنسرواتور آرام تیگران در آمد، نورشین در زمینه‌ی کمانچه و پروین در زمینه‌ی سنتور آموزش دیدند.

​​​​​​​   پس از آنکه شهردارها دستگیر شدند و قیمها جایگزین آنها شدند، کنسرواتور آرام تیگران تعطیل شد و یک مرکز دیگر تاسیس شد و نورشین و پروین در این مرکز دوباره تحصیل موسیقی را آغاز کردند.

​​​​​​​   نورشین و پروین یک ماه پیش به کوبانی بازگشتند و در مرکز فرهنگ و هنر باقی خدو آموزش موسیقی را آغاز کردند.

​​​​​​​   آنها در مورد پروژه‌هایشان به خبرگزاریمان گفتند، آنها برای انقلاب فرهنگی کار میکنند.

​​​​​​​   نورشین صالح گفت، "پدربزرگش ‌برای آنکه در قتل عام ارمنیها شرکت نکند، از وان کوچ کرد اما پس از صد سال آنها دوباره به وان بازگشتند."

پروین صالح

​​​​​​​   پروین اعلام کرد، پس از آغاز انقلاب، آنها در کوبانی در مرکز فرهنگ و هنر باقی خدیو دست به آموزش موسیقی زدند اما فرصت کم بود. وی گفت، "پس از آنکه مهاجرت کردیم، در مرکز فرهنگی مزوپوتامیا در وان حدود یک سال آموزش دیدیم. سپس فهمیدیم در آمَد فرصت بیشتری وجود دارد به همین دلیل به آمَد رفتیم. در حقیقت هم فرصت بسیار خوبی بود. اساتید ما اهل هر چهار بخش کوردستان بودند. اما پس از مدتی این مرکز تعطیل شد. دانشجویان و اساتید مرکز آرام تیگران بر اساس فرصتهای پیش آمده کار میکردند."

​​​​​​​   نورشین که کمانچه و سنتور را آموخته بود، در مرکز فرهنگی باقر خدو در کوبانی کمان را آموزش می‌دهد. نورشین گفت، "میخواهیم چیزهایی را که آموخته‌ایم به کودکان کوبانی آموزش دهیم".

​​​​​​​   پروین صالح هم اعلام کرد، ریشه‌ی ما اینجاست به همین دلیل در ابتدا که به وان کوچ کردیم، احساس غریبی می‌کردیم. اما با پشتیبانی خواهر بزرگم کار موسیقی را آغاز کردیم.

​​​​​​​   پروین در کنسرواتور آرام تیگران آموزش سنتور را دید که سازی روژهلاتی است و در حال حاضر او اولین نوازنده‌ی سنتور در کوبانی است. وی می‌گوید، "زمانی که آموزش دیدن را آغاز کردم، استادها این ساز را به من معرفی کردند. وقتی سنتور را دیدم، از آن خوشم آمد و آموزش آنرا آغاز کردم. در آمد به خوبی آموزش دیدم. اکنون میخواهم آنرا به کودکان کوبانی آموزش دهم. اکنون که مشکل کمبود ساز را داریم، آموزش تئوریک را آغاز کرده‌ایم. هر وقت سازها بدستمان برسند آموزش عملی را آغاز خواهیم کرد."

​​​​​​​   نورشین و پروین که بر روی موسیقی هر چهار بخش کوردستان کار میکنند، تصمیم دارند موسیقی روژهلات و روژاوا را در یک آهنگ کنار هم قرار داده و با هم در آمیزند.