فروپاشی توهم خلافت اسلامیِ لمپن‌های قرن ٢١؛ پنجمین سالروز حمله به کوبانی

داعش در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴ حمله‌ای گسترده و فراگیر را به روستاهای کوبانی آغاز کرد. داعش از سه طرف به کوبانی حمله‌ور شد و دولت فاشیست ترک که حامی اصلی داعش بود از طرف شمال این منطقه را تحت محاصره کامل قرار داد.

   پنج سال پیش در روزی چون امروز طبل‌های جنگ برای اشغال شهر کوبانی با شرکت هزاران مزدور داعش تحت فرمان اردوغان به صدا درآمدند. داعش و همپیمانش در این حمله نه تنها ناکام شدند بلکه سیر نزولی این گروه تبهکار آغاز گردید و توهم خلافت اسلامیِ لمپن‌های حاکم بر رقا و آنکارا برای همیشه به زباله‌دان تاریخ رفت.

   داعش در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴ حمله‌ای گسترده و فراگیر را به روستاهای کوبانی آغاز کرد. داعش از سه طرف به کوبانی حمله‌ور شد و دولت فاشیست ترک که حامی اصلی داعش بود از طرف شمال این منطقه را تحت محاصره کامل قرار داد.

   دهها هزار مزدور داعش در امتداد سه جبهه و به درازای صدها کیلومتر بر طبل جنگ علیه کوبانی کوبیدند. داعش پس از اشغال موصل و همچنین بسیاری از بخشهای دیگر کشور سوریه مقادیر بی‌شماری اسلحه و مهمات سنگین جنگی از جمله در تیپ ۹۳ در عین عیسی حمله به کوبانی را آغاز کرد.

   این طرح ظاهراً به خوبی برای داعش برنامه ریزی شده بود، تا لحظه آغاز حمله در دو جبهه از شرق و غرب داعش شوکه شد. قدرت زیاد داعش و تخلیه مناطق روستایی به اشغال تعداد زیادی از روستاهای این منطقه از سوی تبهکاران داعش انجامید.

   داعش از هر طرف با چندین تانک و خودرو زرهی به اشغال روستاها پرداخت و این در حالی بود که نیروهای دفاعی کوبانی بر خلاف مزدوران داعش هیچگاه یک تانک و حتی یک خودرو زرهی هم نداشتند. داعش همچنین از توپ ١٣٠ م.م که از فاصله ٣٠ کیلومتری قادر به توپباران مرکز شهر کوبانی بود استفاده می‌کرد. گروه تبهکار داعش اینگونه با حمله و نفوذ به کوبانی که تحت محافظت نیروهای ی.پ.گ بود نزدیک می‌شد.

   در مواجهه با برتری نظامی و نفرات داعش نسبت به ی.پ.گ و ی.پ.ژ یگان‌های کورد مقاومت بسیار خوبی را نشان دادند که در آن ده‌ها مبارز به شهادت رسیدند و عملیات فدایی مبارزانی همچون رِوانا*، آرین میرکان، باران سرحد، ایرش و زوزان مانع از پیشروی بیشتر تبهکاران داعش شد. اما مقاومت با سلاح‌های فردی و چند مسلسل برای جلوگیری از پیشروی داعش به سوی مرکز شهر کافی نبود.

   عقب‌نشینی ی.پ.گ از روستاهای کوبانی اولین عقب‌نشینی نیروهای مبارز روژاوا از زمان تأسیس بود و همچنین مقاومت در خیابان‌های شهر کوبانی هم اولین مقاومت داخل شهری این نیروهای انقلابی به شمار می‌آمد. اینچنین بود که ی.پ.گ و ی.پ.ژ از آن به عنوان مرگ و نه عقب‌نشینی یاد می‌کردند.

   با تشدید حملات داعش غیرنظامیان در حومه کوبانی برای جلوگیری از تکرار فاجعه‌ همچون شنگال به مرکز شهر کوبانی پناه بردند. با تمام این موارد محاصره با گذشت روزها تشدید می‌شد. در ۱۰ روز، این منطقه شاهد جابجایی بیش از ۳۰۰۰۰۰ غیرنظامی به سمت مرز شمالی کوبانی با باکور کوردستان بود. بیشتر غیرنظامیان با عبور از مرز به پرسوس در باکور کوردستان رفتند

   بامداد یکشنبه ۵ اکتبر ۲۰۱۴ داعش پس از ۲۰ روز جنگ در حومه شهر تپه مشتا نور مشرف به شهر از جنوب شرقی شهر را اشغال و شروع به خمپاره‌باران شدید مرکز شهر کرد.

سه مرحله نبرد علیه داعش در مرکز کوبانی
​​​​​​​   نبردهایی که در شهر کوبانی به شکل جنگ خیابانی آغاز شد در سه مرحله شکل گرفت. مرحله اول ایجاد خط دفاعی برای مهار پیشروی تبهکاران داعش بود که در ۸ اکتبر ، سه روز پس از این درگیری‌ها به خیابان‌های شهر رسید.

​​​​​​​   در آن روز تعدادی از مبارزان ی.پ.گ عملیات فدایی انجام دادند و تمام مواضعی را که از آن‌‌ها تبهکاران به شلیک گلوله پرداخته بودند هدف قرار دادند. این مرحله ابتکار عمل را از دست داعش گرفت پیشروی تبهکاران را محدود کرد.

​​​​​​​   وضعیت در آن زمان اینچنین بود که کوبانی هر لحظه در معرض خطر سقوط قرار دارد. دیکتاتور ترکیه با خرسندی از سقوط کوبانی دم زد و حتی وعده می‌داد که کوبانی به زودی سقوط خواهد کرد.

​​​​​​​   ​​​​​​​پیشروی داعش در نبردهای میدان آزادی کوبانی محدود شد و ی.پ.گ شروع به تقویت استحکامات خطوط دفاعی خود کرد. مبارزان ی.پ.گ فنون جنگ خیابانی را به مرحله عمل گذاشتند. بدین ترتیب حملات تبهکاران داعش به خطوط دفاعی ی.پ.گ روزانه ادامه یافت بدون آنکه به پیشروی تبهکاران بیانجامد. در حقیقت ی.پ.گ هر از گاهی در پاتک بعضی از خانه‌ها و خیابان‌ها اشغال شده  را آزاد می‌کرد و مقاومت تا ٧١ یکمین روز مبارزه اینچنین ادامه یافت.

​​​​​​​   ی.پ.گ/ی.پ.ژ مرحله دوم مقاومت را با تاکتیک‌های سوءقصد، کمین‌گذاری، مین‌گذاری، ربودن عناصر داعش و شیوه‌های دیگر نبرد خیابانی آغاز کرد. فرمانده‌های مبارزان اعلام کردند که ضربات مرگباری که مبارزان در پشت‌ جبهه به تبهکاران وارد کرده بودند هم به تقویت خطوط دفاعی انجامید و هم از پیشروی تبهکاران در مرکز شهر را متوقف کرده است.

​​​​​​​   مرحله سوم در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ یعنی در ۹۴مین روز مقاومت آغاز شد. در آن روز ، کارزار آزادسازی شهر کوبانی با نام «کارزار انتقام جویی برای شهدای کوبانی» آغاز شد. این مرحله ۴٠ روز ادامه یافت. در این مرحله تمام شهر کوبانی از چنگ تبهکاران آزاد شد و توازن قوا در این بخش از روژاوا به نفع مبارزان تغییر کرد.

همبستگی منطقه‌ای و جهانی با کوبانی
​​​​​​​   مقاومت عظیم ی.پ.گ و ی.پ.ژ توجه افکار عمومی در منطقه و جهان را به سوی کوبانی جلب کرد. شهر کوبانی و مقاومت حماسی آن در مدت کوتاهی به خبر اول تمامی رسانه‌های معتبر جهان، سیاستمداران سرشناس و رهبران بین‌المللی مبدل شد.

همبستگی خلق باکور پیروزی کوبانی را رقم زد
​​​​​​​   به محض ورود داعش به کوبانی کوردها در باکور کوردستان پیش از همه در حمایت از مقاومت به قیام برخاستند. تقریبا در تمام شهرهای باکور کوردستان قیامی تاریخی در همبستگی با مقاومت کوبانی شکل گرفت. اینچنین هزاران نفر از هم‌میهنان باکور با تجمع در مرز پرسوس (مرز شمالی شهر کوبانی) به یاری مقاومت شتافتند و صدها نفر برای شرکت در نبرد علیه تبهکاران داعش از مرز عبور کردند و به مقاومت ملحق شدند. دهها مبارز اهل باکور که به تازگی در مقاومت جای گرفته بودند به شهادت رسیدند. در واقع مقاومت کوبانی را جوانان و خلق انقلابی باکور کوردستان رقم زده بودند.

​​​​​​​   قیام سراسری باکور کوردستان در همبستگی با کوبانی در روزهای ۶ ، ۷ و ۸ اکتبر ٢٠١۴ هدف حملات چماقداران رژیم فاشیست ترک قرار گرفت و چهل شهروند باکور در این حملات به شهادت رسیدند.

​​​​​​​   در روژهلات و باشور کوردستان همچنین در چهارسوی جهان همصدایی با مقاومت کوبانی شکل گرفت و به ابتکار روشنفکران و دوستداران آزادی روز اول نوامبر به عنوان «روز جهانی همبستگی با کوبانی» نامگذاری شد. در این روز میلیون‌ها نفر در بیش از ۹۰ شهرِ ۳۰ کشور جهان به خیابان‌ها آمدند و با شعار «بسیج جهانی در دفاع از کوبانی و بشریت علیه داعش» را فریاد زدند.

رهایی کوبانی
​​​​​​​   پس از حمله داعش به کوبانی در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴ این گروه تبهکار در ٢٠مین روز حملات وارد شهر کوبانی شد. داعش در ٩۴مین روز آغاز جنگ کنترل ۷۰ درصد از کل منطقه کوبانی را به دست گرفته بود. داعش با تمام توان خود در دو ماه و نیم توانسته بود ٧٠ درصد شهر را به اشغال خویش درآورد.

​​​​​​​   مقاومت حماسی کوبانی راه را برای مداخله ائتلاف بین المللی ضد داعش در حمایت از ی.پ.گ و ی.پ.ژ هموار کرد. مبارزان روژاوا و ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا موفق شدند مزدوران داعش در کوبانی را شکست دهند و نقاط استراتژیک را آزاد کنند.

​​​​​​​   ی.پ.گ و ی.پ.ژ در ١٣۴ روز مقاومت قهرمانانه کوبانی حماسه‌های تاریخی بزرگی را رقم زدند و شهر کوبانی را آزاد نمودند. در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۵  تمام شهر کوبانی آخرین پرچم  سیاه برداشته شد و پرچمهای سبز، قرمز و زرد آسمان کوبانی را مزین ساخت.

​​​​​​​   مقاومت کورد‌ها در کوبانی در حقیقت مقاومتی بین‌المللی بود که در آن جوانان و زنانی از خلق‌های دیگر جهان هم شرکت کردند. مبارزان انقلابی کورد، عرب، فارس، آمریکایی، انگلیسی، آلمانی و ترک دوشادوش همدیگر در سنگرهای دفاع کوبانی جای گرفتند.

​​​​​​​   در مقاومت کوبانی تعداد زیادی از مبارزان اینترناسیونالیست به شهادت رسیدند که بیشتر آنها ترک بودند. این امر نشان داد که مقاومت کوبانی همزمان مقاومتی بین‌المللی بوده است که پیروزی در آن پیروزی برای تمام خلق‌های آزادیخواه جهان است.

پایان خلافت داعش از همینجا رقم خورد
​​​​​​​   بدون شک مقاومت ی.پ.گ در کوبانی که منجر به شکست بزرگ و شدید داعش شد، اولین شکست تبهکاران داعش بود.

​​​​​​​   پیش از شکست داعش در کوبانی ارتشهای  منطقه توان ایستادگی و حتی جلوگیری از پیشروی داعش را نداشتند. موصل دومین شهر بزرگ عراق تنها طی چند ساعت، رقا هم در چند ساعت و ده‌ها شهر دیگر بدون نبرد به دست داعش افتاده بودند.

​​​​​​​   در حمله داعش به کوبانی ۶۰۰۰ هزار تبهکار این گروه از پای درآمدند و تعداد بیشتری هم زخمی شدند. داعش پس از این حمله نه تنها توانایی حمله را از کف داد بلکه حتی توان ایستادگی در برابر عملیات ی.پ.گ/ی.پ.ژ و بعدها نیروهای ق.س.د در شمال و شرق سوریه را از دست داد.

​​​​​​​   ائتلاف بین‌المللی ضدداعش با رهبری ایالات متحده و ی.پ.گ اقدام به تأسیس نیروهای سوریه دمکراتیک نمودند و دختران و پسران شمال و شرق سوریه را موفق به پاکسازی بخش بزرگی از خاک سوریه از لوث تبهکاران داعش شدند.

​​​​​​​   شکی نیست که شکست داعش در کوبانی نقش بزرگی در شکست داعش در عراق ایفا کرده است. در ماه مارس سال جاری در پی نبرد نفس‌گیر چهارساله علیه این سازمان تروریستی آخرین سنگر خلافت اسلامی لمپن‌های قرن ٢١ در روستای باقوز در حومه شهر دیرالزور منهدم شد و خلق‌های شمال و شرق سوریه به آزادی دست یافتند.

*نفر اول از سمت چپ در عکس خبر