حسن کوچر گفت؛ دولت- ملت‌های منطقه از جمله ترکیه و ایران این پروژه دمکراتیك را خطری برای سیستم خود می‌دانند و برای همین علیرغم تفاوتی که با هم دارند به توافقاتی می‌رسند که جلوی گسترش این مدل به کشورهای دیگر را بگیرند.
حسن کوچر، معاون روسای مشترک خودمدیریتی شمال و شرق سوریه درباره سالگرد انقلاب روژاوا گفتگویی با خبرگزاری هاوار انجام داده و می‌گوید توافق تمامی گروه‌های اجتماعی تنها راه نجات منطقه از این آشوب است.
حسن کوچر با بیان اینکه انقلاب را نمی‌شود با شعار ادامه داد تصریح کرد عنصر اصلی انقلاب، فداکاری است. او به لزوم داشتن استراتژی و بنیان فکری و فلسفی پرداخت و گفت انقلاب‌های قرن بیستم تلاش کردند دولی را سرنگون و دولی جدید جای آنها بیاورند. موفق به رهایی از دولت و دولتگرایی نشدند و با فاصله از مردم شکست خوردند، حتی جبهه سوسیالیسم.
انقلاب روژاوا که دو روز دیگر دهمین سالگرد آن است را حسن کوچر انقلابی فلسفی برای بنیان نهادن یک جامعه آزاد و دمکراتیك دانست که هدفش روی کار آوردن یک حکومت با سرنگونی حکومتی دیگر نبود. انقلاب روژاوا تفاوتی با سایر انقلاب‌ها دارد که بجای دولتگرایی، برای گسترش محیط دمکراسی تلاش می‌کند. مانند پرداختن به مسائل انباشته شده و گرە خوردەی اجتماعی از جمله مسئله زنان.
معاون روسای مشترک خودمدیریتی شمال و شرق سوریه در پاسخ به این سئوال که چرا نوام چامسکی اندیشمند آمریکایی انقلاب روژاوا را یک معجزه تعبیر کرد گفت وقتی چنین نویسنده نامداری علیرغم این جنگ و ویرانی بزرگ چنین توصیفی می‌کند، جهان آنرا درمی‌یابد. در مجموعه سیستم جهانی، انقلابی نظیر روژاوا وجود ندارد و حقیقتا که یک معجزه است.
او گفت دولت- ملت‌های منطقه از جمله ترکیه و ایران این پروژه دمکراتیك را خطری برای سیستم خود می‌دانند و برای همین علیرغم تفاوتی که با هم دارند به توافقاتی می‌رسند که جلوی گسترش این مدل به کشورهای دیگر را بگیرند.
حسن کوچر بااینحال گفت که انقلاب روژاوا مرزهای منطقه را درنوریده و انقلابی شناخته شده در سطح جهان بوده که هیأت‌های بسیاری از سازمان‌های مدنی و سیاسی بین‌المللی دولتی و غیردولتی از جمله گروه‌های فمنیست و طرفدار محیط زیست برای مشاهده آن از نزدیک به شمال و شرق سوریه رفته‌اند.
او به تلاش برای سازندگی علیرغم محاصره نظامی و جنگ‌های متوالی با نیروهای متخاصم روژاوا اشاره کرد و گفت به باور من منظور نوام چامسکی از معجزه روژاوا همان مبارزه مستمر و آبادانی همزمان با جنگ است که در انقلاب‌های قبلی سابقه نداشت.
