سیامند علی، مسئول مرکز اطلاع‌رسانی یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) که او نیز خود یکی از مبارزانی بود که در آغاز حمله ۳ آگوست ۲۰۱۴ تبهکاران داعش به شنگال، خود را به شنگال رساند اعلام نمود:"مبارزان ی.پ.گ هزینه‌ گرانبهایی برای شنگال داده‌اند، چون دفاع از شنگال به‌معنای دفاع از همه ادیان، اعتقادات و اتنیک و گروه‌های خاورمیانه است. ی.پ.گ و ی.پ.ژ با دفاع از شنگال همه مقدسات خاورمیانه را حفظ کرده‌اند."

سیامند علی در دیداری با خبرگزاری هاوارنیوز در رابطه با بهانه‌گیری‌ها و حملات دولت عراق و پ.د.ک به دستور دولت اشغالگر ترکیه به شنگال می‌گوید:"اگر علیه شنگال حمله جدیدی انجام شود، ما آماده هستیم به درخواست مردم شنگال پاسخ دهیم. در حالا حاضر ارتش عراق و پ.د.ک به شنگال حمله می‌کنند و می‌خواهند شنگال را به کنترل خود درآورند و این‌گونه شنگال را از دست نیروهای مدافع شنگال و خود مدیریتی شنگال خارج کنند. آن‌ها در این حملات از سلاح سنگین استفاده کرده‌اند. تاریخ شاهد است که در زمان حملات تبهکاران داعش، نیروهای عراقی و پ.د.ک چگونه از شنگال فرار کردند و این مردم را در چنگال داعش تنها گذاشته و شریک جنایت داعش شده‌اند. با چه حقی پ.د.ک اکنون به شنگال حمل می‌کند؟"

سیامند علی در ادامه مصاحبه خود می‌گوید:"زمانی‌که ما به شنگال رفتیم، ما در مرحله دفاع بودیم. چون داعش ب ه‌شدت حمله می‌کرد. اما زمانیکه در رابطه با شنگال مطلع شدیم، همه مبارزین ما تصمیم گرفتند که به شنگال بروند. زمانی‌که ما به شنگال رفتیم، میان ی.پ.گ و تبهکاران داعش جنگ سنگینی رخ داد. درنتیجه بسیاری از هوالان ما شهید شدند، به‌ویژه در منطقه سنونه، خانه‌سور و جاده‌ای که به سمت کوهستان شنگال می‌رفت."

علی در بخش دیگری از سخنان خود گفت:"ما چرا به شنگال رفتیم؟ اول؛ چون این مردم بخشی از خلق کورد هستند و حامی ما می‌باشند. دوم؛ ما داعش را به‌خوبی می‌شناسیم. می‌دانستیم این تبهکاران به هر جایی‌ که می‌رفتند، دست به قتل‌عام می‌زدند. سوم؛ هدفمان این بود که نمی‌خواستیم خلق ما در شنگال یکبار دیگر با قتل‌عام مواجه شود. ما نمی‌خواهیم شنگال سقوط کند، چون شنگال مرکز اصلی و تاریخی خلق کورد است و تاریخی هزاران‌ ساله دارد و منطقه‌ای بسیار قدیمی در خاورمیانه است. داعش نیز می‌خواست مرکز تاریخی کوردها را ویران نماید."

سیامند علی، مسئول مرکز اطلاع‌رسانی ی.پ.گ در بخش دیگری از سخنان خود می‌گوید:"زمانیکه ما به شنگال رسیدیم، هیچ نیرویی را در آن‌جا ندیدیم. زمانیکه به سمت شنگال می‌رفتیم، فقط می‌دیدیم که هزاران پیشمرگ درحال فرار هستند. زمانی نیز که هزاران تن از مردم شنگال به روژآوا روی آوردند، رفقای ی.پ.گ و ی.پ.ژ با آن‌ها همکاری کردند."

سیامند علی همچنین گفت:"من با چشم خود دیدم که چگونه فرار می‌کردند. ما بسیاری از پیشمرگه‌های که در حال فرار بودند را در چندین نقطه جمع کردیم. تعدادی مجروح داشتند، تعدادی از آن‌ها به‌شدت وحشت‌زده شده بودند، ما آن‌ها را به روژ آوا منتقل کردیم. هنوز هم سخنان برخی از آن‌ها در ذهن من است. می‌گفتند که باید سلاح سنگین بیاورید، اگر سلاح سنگین نداشته باشید، نمی‌توانید با داعش بجنگید. اما ما به‌عنوان مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ فقط کلاشینکف، بی‌٧ و نارنجک داشتیم.

اسلحه نیروهای پیشمرگ هم جدید و هم پیشرفته بود، اما چون اراده‌ای نداشتند، دست از شنگال برداشته و مردم شنگال اعم از پیر، جوان، زن و کودک را به‌تنهایی در چنگال داعش رها کردند. این را نیز باید بگویم که دفاع از شنگال موضوع اراده بود نه اسلحه."