مبارزان اینترناسیونالیست اهل مکزیک، انگلستان، آمریکا و فرانسه در مورد دلیل آمدن خود به روژاوا سخن گفتند و به مخاطرات موجود علیه ساکنان منطقه اشاره کردند.

شرزان مورا از شهروندان مکزیک که دو سال پیش به روژاوا رفته است می‌گوید از وقتی به اینجا آمده‌ام مشغول جنگ با ارتش ترکیه و گروههای تبهکار آن هستیم. علاوه بر جنگ، اینجا انقلاب زن و جامعه نیز جریان دارد. اینجا زیبایی‌‌های زیادی وجود دارند که جلوی جنگ و دشواری‌ها قرار دارند. همه می‌توانند برای کمک در امور نظامی و اجتماعی به روژاوا بیایند یا از کشور محل سکونت‌شان بنوعی حمایت کنند. می‌توان از طریق تشکیل گروه در شبکه های فضای مجازی نیز حکومت ترکیه را برای پایان حملاتش به روژاوا تحت فشار قرار داد.

شورش قرەداغ که مدتی قبل از انگلستان راهی روژاوا شده نیز یک عضو گردان انترناسیونالیست‌های یگان‌های مدافع خلق است. او می‌گوید وقتی به روژاوا آمدم دیدم که هواپیماهای جاسوسی ترکیه به مناطق مسکونی حمله می‌کنند. شاهد حملات به خانه‌های تل‌تمر و قامشلو بودم. مردم برای کوچ اجباری در فشار قرار می‌گیرند. ولی آن چه برایم در روژاوا جالب بوده، اراده مردم در برابر فاشیسم، تلاش برای برقراری دمکراسی و حضور موثر جنبش آزادی زن است.

فیصل درویش هم از اهالی آمریکاست. او چهار ماه پیش رهسپار روژاوا شده و می‌گوید نکته‌ای که برایش جالب بود، درهم‌تنیدگی جامعه و انقلاب است. بر خلاف نظام‌های دولتی، در روژاوا حکمرانی از بالا به پایین وجود ندارد. موج دمکراسی‌خواهی در جامعه تقویت می‌شود. در صفوف انقلاب چنین دیدگاهی حاکم است.

او تحولات روژاوا را مهم می‌داند و مشاهده یک انقلاب مردمی را نیروبخش بیان می‌کند. این مبارز آمریکایی می‌گوید مبارزه روژاوا برای رفع تأثیر اشغالگری و امپریالیسم بر انسان‌ها نقش مهمی بازی می‌کند.

یک مبارز فرانسوی با نام مستعار هوگر نیز در مورد مشاهداتش در روژاوا می‌گوید: "از روزی که به مقاومت روژاوا ملحق شدم شاهد مبارزه با هجوم ترکیه و تبهکارانش بوده‌ام. حکومت ترکیه عفرین را اشغال و غارت کرد. همچنین آب را بر مردم منطقه بسته است. مناطق کوهستانی میان ایران و عراق را با سلاح شیمیایی بمباران می‌کند. این یک جنایت جنگی‌ست. رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان را ٢٢ سال است اسیر کرده و در انزوای شدید نگهداری می‌کند مانند سرگذشت نلسون ماندلا. برای آمدن صلح به خاورمیانه، اوجالان باید آزاد شود.