خانواده هدیه بالور به دلیل سیاست‌های سرکوبگرانه دولت ترک از سالهای ۱۹۹۰ ، از منطقه هزخ در شرنخ مجبور به مهاجرت به منطقه جیحان آدانا شدند و هدیه بالور در ۸ مارس سال ۱۹۹۴ متولد شد. هدیه بالور تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را به اتمام رسانده و در ۲۰ سالگی به صفوف نیروهای دفاع خلق پیوست. بالور سرانجام در روزهای ۷-۸ مه در کوهستان باگوک در حد فاصل بین نصیبین، مردین در نتیجه بمباران هلیکوپترها و هواپیماهای بدون سرنشین همراه با ۵ نفر دیگر از اعضای نیروهای مدافع خلق به شهادت رسید. جنازه‌های ۵ نفر از شهدا بعد از شناسایی هویت آنان به خانواده‌هایشان مسترد شد، اما جنازه هدیه بالور بعد از گذشت ۱۲۷ روز هنوز به خانواده وی مسترد نشده است.

خانواده این گریلای شهید بعد از مراجعات مکرر بقایای ۴۵۰ گرم از جنازه فرزندشان را در سردخانه بیمارستان مشاهده می‌کنند. بعد از انجام تست‌های دی.ان.ای خانواده این شهید خواستار تحویل جنازه شدند. اما درخواست‌های خانواده شهید، تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده است.

امینه بالور مادر ۵۰ ساله این گریلای شهید در خصوص هدیه بالور اظهار داشت که دخترم به عنوان یک عضو متفاوت در خانواده‌امان، همیشه مدافع حقوق زنان بود، دخترم به شدت تحت تاثیر کشتار ۳۴ شهروند کورد در روبوسکی و قتل علی اسماعیل کورکماز بود. او در آن مقطع ۱۹ سال سن داشت.

مادر هدیه بالوز در بخش دیگری از سخنان خود اعلام کرد که از بقایای جنازه فرزندش بیش از ۴۵۰ گرم باقی نمانده است و در این باره گفت: مشاهده جنازه فرزندم ما را بسیار به درد آورده است. زمانیکه خبر شهادت وی به ما رسید، نخست برای آمایش دی.ان.ای عازم پزشکی قانونی شدیم. معاون دادستانی گفت که دو جنازه غیر قابل شناسایی موجود هستند. اما زمانیکه برای تحویل جنازه فرزندمان مراجعه کردیم، به ما گفتند جنازه‌ای موجود نیست. اکنون اطلاع پیدا کرده‌ایم که از بقایای جنازه فرزندمان ۴۵۰ گرم بیشتر نمانده است و همان را هم به ما نمی‌دهند. وی در بخش دیگری از سخنان خود اعلام نمود که این وضعیت را به هیچ نحوی نمی‌پذیرند و دولت با نگاه دیگری به ما می‌نگرد. هیچ امیدی و هیچ انتظاری از انها نداریم. خلق کورد باید با خود رو راست باشد، نزد آنها ذره‌ای از انسانیت وجود ندارد.

محمد بالور ۵۷ ساله، پدر هدیه بالور اعلام کرد که در ۱۰ مه نظامیان با وی تماس گرفته و به وی گفته‌اند که فرزندش جان خود را از دست داده است. نظامیان به وی گفته‌اند که ما دخترت را کشته‌ایم. بیاید جنازه‌اش را تحویل بگیرید. به همین دلیل آنها برای تست دی.ان.ای به مردین رفته‌اند. بعد از تست، به ما گفتند که سه ماه بعد بازگردید. علیرغم گذشت ۱۲۷ روز، تا کنون جنازه فرزندمان را به ما نداده‌اند. چهار ماه بعد مجددا با ما تماس گرفتند. برای تحویل جنازه بار دیگر به مردین رفتیم. بقیه خانواده‌ها جنازه فرزندانشان را تحویل گرفته بودند. گفتند که از جنازه فرزندمان ۴۵۰ گرم بیش نمانده است و همان را هم به پزشکی قانونی استانبول فرستاده‌ایم. ما نمی‌دانیم که جنازه را به ما می‌دهند یا نه، نمی‌دانیم که چرا جنازه را به استانبول فرستاده‌اند. شاید در نهایت روزی از طریق پست آن را به ما تحویل بدهند. بر مبنای خصومت و دشمنی با ما رفتار می‌کنند. از وجدان انسانیت برخوردار نیستند، و این رفتار غیر انسانی درخور آنان است.

بالور در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که حتی اگر ۴۵۰ گرم بیشتر از جنازه فرزندش باقی نمانده باشد، همان را هم تحویل می‌گیرد. وی در ادامه افزود: من جنازه فرزندم را می‌گیرم و در کنار مزار هوالانش دفن می‌کنم. در چنین وضعیتی، ما باید بر مقاوم بوده و همچنان استوار پا برجا باشیم. اکنون ما با دردی عظیم روبرو هستیم. اما  افتخار و سربلندیمان از این دردها بیشتر است. سر فرازیم. لازم است ما خلق کورد متحد باشیم. تا زمانیکه ما متحد و منسجم نباشیم، این وضعیت علیه ما ادامه پیدا می‌کند. ذهنیتی فاشیستی در جریان است. هزاران سال است که ما را می‌کشند. و ای عقلانیت و ذهنیت همیشگی آنها بوده است.