سرکوت شمس الدین یکی از نمایندگان کورد در شورای نمایندگان عراق است و به عنوان یکی از پارلمانتارهای اپوزیسیون اقلیم کوردستان شناخته می‌شود. وی در مصاحبه‌ای با روژنیوز پاسخ چندین پرسش در رابطه با قانون استقراض در پارلمان عراق و سود و زیان این قانون و علل به توافق نرسیدن هولیر و بغداد را داد.

متن مصاحبه به شرح زیر می‌باشد:

روژنیوز: تصویب قانون استقراض در شورای نمایندگان عراق واکنشهای بسیاری به دنبال داشت. حکومت اقلیم تصویب این قانون را غیرقابل انتظار خواند، آیا این غیرمنتظره بود یا برای آن زمینه‌سازی شده بود؟

سرکوت شمس‌الدین: حکومت اقلیم مدت طولانی است که در وضعیت غیرقابل انتظاری بسر می‌برد، از سال ۲۰۱۴ این حکومت در وضعیت غیرمنتظره‌ای است. چون این حکومت به جای بغداد راه آنکارا را در پیش گرفته است، در حالی که بر طبق قانون باید راه بغداد را در پیش می‌گرفت و با بغداد گفتگو می‌کرد. همچنین رئیس حکومت [مسرور بارزانی] و رئیس اقلیم [نچیروان بارزانی] دو فرد بی‌اطلاع از رسانه‌های عربی و سیاست در عراق هستند، و گرنه موضوع غیرمنتظره چیست در حالی که این پروژه دو هفته پیش به پارلمان آمده است و برای بار اول و دوم قرائت شده است، چرا پارلمانتارهایشان به آنها اطلاع نداده‌اند؟

-اگر این پروژه قانون دو هفته پیشتر به پارلمان رسیده است، پس چرا پارلمانتارهای کورد در مورد آنها هشدار نداده‌اند؟

سرکوت شمس‌الدین : ما از سال ۲۰۱۸ در مورد اینکه بودجه در مقابل نفت فرستاده می‌شود، هشدار می‌دهیم، من خودم شخصا با احمد حاجی رشید و هشیار عبدالله به دادگاه عالی فدرال عراق رفته‌ایم تا پرونده‌ی نفت اقلیم را از راه دادگاه حل کنیم، ما حتی این کار را هم کرده‌ایم که حکومت عراق خود نفت اقلیم را به عهده بگیرد، حالا این کار یا از راه دادگاه انجام می‌شود یا با زور، حتی ممکن است سفرهای رئیس حکومت و رئیس اقلیم را ممنوع کنند، ما می‌دانستیم نیرویی که در پارلمان عراق و خیابانهای عراق رشد خواهد کرد، اجازه نمی‌دهد یک بار دیگر اقلیم نفت را به دلبخواه خود بفروشد و از عراق هم پول بگیرد و در اینجا هم آنرا غارت کرده و در درآمد عراق هم اصلا شرکت نکند، ما پیشتر هشدار دادیم چون می‌دانستیم که کارمندان اقلیم باج آنرا خواهند پرداخت نه آقای بارزانی، آقای بارزانی میلیاردها دلار از قاچاق نفت بدست آورده است، دولت ترکیه هم میلیاردها دلار از نفت اقلیم سود برده است.

-خطر این ماده چیست که شامل نفت در برابر بودجه می‌شود؟

سرکوت شمس الدین : این ماده را از ۲۰۱۳ به اجرا گذاشتند. زمانی که طرفه‌ای عراقی تصمیم گرفتند این بند را اجرا کنند که اگر اقلیم نفت به بغداد نفرستد آنها نیز بودجه را تامین نمی‌کنند. این پس از سیاست شکست خورده‌ی نفت با سرپرستی نچیروان بارزانی بود که نفت را به طور مستقیم فروختند که در حقیقت نفت را به ترکیه تسلیم کردند. این امر سبب شد تا بهانه به عراق داده شود تا حقوق کارمندان را قطع کنند. فقط چهار تن از درآمد نفت اقلیم مطلع هستند، در ترکیه اردوغان و در اینجا نیز مسعود بارزانی، نچیروان بارزانی و مسرور بارزانی. ما مطمئن هستیم که اقلیم کوردستان نفت را به بغداد نمی‌فرستد چون ترکیه بخش اعظم آنرا در کنترل دارد، پ.د.ک طی قماری نفت اقلیم را باخته است.

-در قانون آمده است اگر اقلیم نفت بفرستد ما هم بودجه را می‌فرستیم، فکر نمی‌کنید این بند به گونه‌ای است که هم عراق و هم اقلیم می‌توانند به نفع خود از آن بهره گیرند؟

سرکوت شمس‌الدین: این به آن کسی که در بغداد کار می‌کند بستگی دارد. کاظمی موافق مجازات کارمندان در اقلیم نیست، اما این بدان معنا نیست که نیروهای سیاسی عراق با این امر موافق نیستند، سیاست‌های پ.د.ک سبب شده است که خیابان‌های عراق غمخوار و همراه مردم اقلیم نباشند، به همین دلیل به شیوه‌ای نژادپرستانه با عراق گفتگو کرده‌اند، هنوز هم حکومت عراق اگر بخواهد می‌تواند پول به اقلیم بفرستد، اما با فشارهای شدید طیف‌ها در جنوب و مرکز عراق مواجه خواهد شد.

-قرار بود تا پایان سال ۲۰۲۰ توافق انجام شده میان هولیر و بغداد ادامه داشته باشد و بغداد ماهیانه ۳۲۰ میلیارد دینار به اقلیم بدهد، چرا در این زمان این قانون تصویب شد؟

چون عراق خود هم با کمبود بوجه مواجه بود و نیازمند استقراض بود، طرف‌های عراقی تلاش کردند در این قانون بندی را برای اقلیم کوردستان اضافه کنند تا مقداری نفت برای اقلیم مشخص کنند تا آنرا از راه شرکت نفت عراق (سومو) بفروشد، در مقابل فرستادن سهم اقلیم کوردستان، برای اطلاع شما هم باید بگویم اگر ماهیانه ۲۵۰ هزار بشکه نفت به عراق بفرستد و درآمد آن مانند عراق باشد، آنگاه عراق آماده است ماهیانه ۷۰۰ میلیارد دینار به اقلیم کوردستان بدهد.

-نچیروان بارزانی در کنفرانس مطبوعاتیش در ۱۵ نوامبر گفت، اگر ماهیانه عراق ۹۰۰ میلیارد دینار به اقلیم بدهد، آنگاه آماده هستند نفت را به آنها تحویل دهند.

سرکوت شمس‌الدین: این تله است، نچیروان بارزانی می‌خواهد بر روی دو ریسمان بازی کند، درآمد نفت اقلیم کوردستان ۵۰ درصد تا ۶۰ درصد و حتی تا ۷۰ درصد آن نصیب شرکتها می‌شود، اما در عراق اگر حتی بیش از این مقدار باشد باز هم  قیمت یک بشکه حدود ۱۰ دلار خواهد بود، نچیروان میخواهد همراه این ۹۰۰ میلیارد، اجاره شرکتها و خطوط و شرکت امنیتی را نیز بدهد، این غارتی که پ.د.ک و ی.ن.ک آغاز کرده‌اند فقط هدر دادن است.

-در اینصورت اقلیم نفتش را به بغداد بدهد به نفعش است یا اگر خود آنرا بفروشد؟

سرکوت شمس‌الدین: به نفع مردم اقلیم است که نفت به بغداد تحویل داده شود، اما بدون شک به نفع شرکتهای پ.د.ک و ی.ن.ک نیست، چون آن حجم زیاد پول که این شرکت‌ها از فروش نفت به این طریق بدست می‌آورند، در صورت تحویل نفت به عراق، برایشان بدست نخواهد آمد، این علت اصلی مخالفت آنهاست البته به اضافه سهمی که عاید طرف تُرک می‌شود.

-اما نچیروان بارزانی می‌گوید عراق حاضر نیست نفت اقلیم را تحویل بگیرد؟

سرکوت شمس‌الدین: بغداد نفت اقلیم کوردستان را با این همه غیر شفافیت نمی‌خواهد، بغداد نفتی مانند نفت خود را می‌خواهد، که هزینه‌ی آن به ۱۰ دلار برسد، اما از نفت اقلیم فقط ۱۰ تا ۱۲ دلار به عنوان درآمد باقی خواهد ماند.

-توافق ۵۰ ساله تا چه اندازه مانع تحویل نفت به بغداد است؟

سرکوت شمس‌الدین: هم آن توافق ۵۰ ساله و هم تعدادی توافقات پنهانی دیگر وجود دارند، که سبب می‌شود دست اقلیم در فروش نفت باز نباشد، اینها همه در قبال حفظ خانواده‌ی بارزانی هستند، برای آنکه هر زمان طیفهای دیگر در اقلیم بتوانند در انتخابات پیروز شوند یا خود عراق بخواهد آنها را مجازات کند، به دلیل منافعشان با دولت ترکیه، ترکیه از پ.د.ک و خانواده‌ی بارزانی دفاع کند، اما برای یک روز هم که باشد اردوغان آنها را خواهد فروخت.

-اگر اقلیم نتواند با بغداد به توافق برسد، چه راه حل دیگری دارد؟

سرکوت شمس‌الدین: تنها راه این است که ورشکستگی خود را اعلام کند و انتخابات قبل از موعد انجام دهد و دولت جدید تشکیل شود و حکومت مسئولیت برطرف کردن این مشکل با بغداد را به عهده بگیرد، یا آن میلیاردها دلار ثروت و سرمایه‌ای که از اقلیم خارج کرده‌اند را بازگردانند تا با جایگاهی مستحکم تر به مذاکره با بغداد بپردازند.

منبع: rojnews