الیف روناهی عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان ضمن اشاره به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد اظهار داشت: زمانیکه رهبری ما را به امرالی انتقال دادند، درصدد به سکوت واداشتن وی بودند. به همین دلیل علیه رهبری ما 'سومین میلاد' را شکل دادند. اما در مقابل رهبری ما با شکل دادن به پارادایم جدیدی، نه فقط برای حل مسئله کورد تلاش کرد، بلکه با طراحی پارادایم جدید، تلاش کرد تا سیستم و نوع دیگری از حیات را سازماندهی کند. دولت ترک هم در مقابل انزوایی سنگین را بر وی تحمیل کرد. با سومین میلاد رهبری، توطئه بینالمللی به تمامی خنثی شد. بنابه این دلایل است که دولت ترک این انزوای سنگین را بروی تحمیل کرده است. از طرف دیگر رهبری ما در مقابل مدرنیته سرمایهداری، مفهوم مدرنیته دمکراتیک را مطرح کرد. در مقابل سیستم ملت-دولت، پروژه ملت دمکراتیک را مطرح کرد تا تمامی آحاد خلق کوردستان بتوانند در چارچوب کنفدرالیسم دمکراتیک متحد شوند و از این طریق میتوان به حل تمام مشکلات خاورمیانه پرداخت.
الیف روناهی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: رهبری ما برای تمام خلقها و جامعه بشری ایستاری را مطرح کرده است که ذیل کنفدرالیسم دمکراتیک میتوان به سازماندهی دست زد. این ایستار میتواند در چارچوپ کنگره دمکراتیک بینالمللی عملی شود. رهبری ما با دادن معنایی قدرتمند به این مفهوم، در مقابل سیاستهای ۲۰۰ ساله دولت ترک در ضدیت با کوردستان، مبارزهای ایدئولوژیک، تاریخی، اجتماعی و جامعه شناختی را انجام داد. دولت ترک از این مسئله شدیدا خشمگین است و در مقابل این رویکرد رهبر آپو تلاش میکند رویکرد وی را خنثی کند. بعد دیگر تحمیل انزوا، تلاش دولت ترک برای فراموش کردن رهبری ما از سوی خلق کورد است. اما این واقعیتی است که خلقمان روز بروز بیشتر از رهبری خود حمایت کرده و موجودیت خود را با موجودیت رهبرمان گره میزند.
الیف روناهی در بخش دیگری از سخنان خود در رابطه با سالگرد شهادت بریتان، گلناز کاراتاش و تاثیر آن بر خط مشی مقاومت خلق کورد اظهار داشت: هوال بریتان هم برجامعه تاثیر گذار بوده است و هم بر پیشمرگهایی تاثیر گذاشت که در جنگ علیه پ.ک.ک شرکت کرده بودند. این تاثیر بگونهای بوده است که همیشه در وضعیت مقاومت و مبارزه قرار بگیریم. مبارزه علیه نوکران و مزدوران و از یاد نبردن خیانت تاثیر پیوسته شهید بریتان بوده است. از طرف دیگر شهید بریتان بیشترین تاثیر خود را بر زنان کورد داشته است، او به زمینهای تبدیل شده است که صدها و هزار زن به کوهستانهای کوردستان امده و در بالاترین سطح مبارزه مشارکت داشته باشند. مسئولیت پذیری در مقابل این شمار بالای مشارکت خلقمان از جمله تاثیرات دیگر وی است. مبارزه ۴۰ ساله ما برای دستیابی به سربلندی است.
الیف روناهی عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان در بخش دیگری از سخنان خود در رابطه با حملات اشغالگرانه دولت ترک به مناطق حفاظتی میدیا که از ۲۳ آپریل آغاز شده است و همچنان ادامه دارد گفت: از ابتدای سال ۲۰۲۰ در هفتانین کارزار جنگ هفتانین آغاز شد. دشمن قادر نشد طرح امحا و نابودی را عملی کند. مقاومت و مبارزه علیه دشمن در این منطقه بسیار موثر بود. در ادامه این حمله، در فوریه ۲۰۲۱ دشمن تلاش کرد تا به گاره حمله کند. در همین منطقه اما دشمن ضربات سنگینی دریافت کرد و ناگزیر به شکست خود اعتراف کرد. در مقابل این حملات، کارزار انقلابی ما آغاز شد. زمانیکه نتوانست به پیروزیهایی که به آن امید بسته بود، دست پیدا کند، در زاپ، متینا و آواشین حمله نمود. در مقابله با این حمله کارزار تاریخی آغاز شد. کارزار نبرد خابور، شاهینهای زاگرس آغاز شد. ۶ ماه از این مبارزه گذشته است. دشمن تصور میکرد که با حملات خود در ۲-۳ ماه میتواند همه مناطق را به اشغال خود در بیاورد و تمام نیروهای گریلا را از میان بردارد. این طرح هم به پیروزی نرسید. علیرغم تمام امکانات و حمایت ناتو، زمانی که دریافت که نمیتواند به پیروزی برسد، پ.د.ک را وارد میدان کرد. تلاش کردند تا پ.د.ک هم به عنوان بخش دیگری از این طرح، به محاصره نیروهای گریلا دست بزند.
گریلا با دست زدن به این سطح از فدایی، برخوردار از نیروی فکری و عقبه شکستناپذیری است. اگر نیروی گریلا برخوردار از این نیروی فکری نبود، در مقابل این سطح از تکنولوژی، صدها بار حمله شیمیایی آیا امکان داشت که به پیروزی برسد؟ با این نیروی فکری است که میتوان مقاومت را پیگیری کرد. امکان ندارد که از مقاومت و مبارزه همه هوالان سخن بگوییم، هر یک از هوالان ما به تنهایی خود تجسم یک اراده نیرومند است. مبارزهای که در این شرایط هر یک از هوالان ما انجام میدهند، خود به تنهایی رمانی است. باید این مسئله را مشاهده کرد. این مبارزه تنها مبارزه سده بیست و یکم نیست، بلکه تجسم مبارزه انقلابی تمام دورانها بوده است. به همین دلیل این مقاومت بسیار مهم ارزیابی میشود.
هم اکنون دشمن به این علت که نتوانسته است به اهداف خود دست پیدا کند، در خشم شده است. از طرف دیگر تمام اقدامات این دولت در راستای حفظ بقای خود است. تلاش میکند تا کورد آزاد، تفکر ما را که تجسم کورد آزاد است از میان بردارد. اما یک نکته کاملا مسلم است، همانگونه که تا کنون نتوانسته است خواستههای خود را تحقق ببخشد، در اینده هم نخواهد توانست.
الیف روناهی عضو شورا رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص نشست ناتو و پذیرش استفاده از سلاحهای شیمیایی هم اعلام کرد که ترکیه در تلاش بود تا در بالاترین سطح از نیروهای ناتو در جنگ علیه ما استفاده کند، با نیروهای ناتو نشستهای دوجانبهای را برگزار کردند و استفاده از سلاحهای شیمیایی را هم در همان نشستها مورد پذیرش قرار دادند. اما همان نیروهایی که استفاده از سلاحهای شیمیایی را پذیرفتند در آینده علیه دولت ترک عمل میکنند. از طرف دیگر با مشاهده روند مداخلات آنان در خاورمیانه مشاهده میشود که همانگونه که در طول ۵۰ سال نتوانستند در مقابل پ.ک.ک به پیروزی برسند، در اینده هم نخواهند توانست. پارت دمکرات کوردستان و خود دولت ترک هم بر این نکته واقف هستند. اما دولت فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ تنها راه برای بقای خود بر مسند قدرت را در جنگ با خلق کورد جستجو میکند.
هم اکنون در مقابل دولت ترک دو راه بیشتر موجود نیست. یا به شکست خود در مقابل ما اعتراف کند، یا حل مسئله کورد را در دستور کار قرار دهد. دولت ترک نیروی جنگی حرکت ما، نیروی گریلا را هم به خوبی درک کرده است. در مقابل اپوزیسیون ترکیه هم بر این مسئله واقف است، خلق ترکیه هم از این مسئله اطلاع دارد. در این جنگها مرگ صدها نظامی خود را دیدهاند. به همین دلیل ترکیه رو به سوی سقوط و آشفتگی میرود. ترکیه ناگزیر است که شکست خود را قبول کند. ناگزیر است که برای اینده خود چارهای بیاید.
از طرف دیگر تا زمانیکه یک نفر از ما باقی بماند، این مبارزه ادامه دارد و پ.ک.ک هم ادامه پیدا میکند. دولت ترک به خوبی این مسئله را میداند. میداند که اگر یک نفر از ما به شهادت برسد، دهها نفر جای این شهید را میگیرند. از طرف دیگر پ.د.ک هم اعتبار خود را در میان کورد از دست داده است. پ.د.ک لازم است که دست از این موضع خود بردارد.