ارول: محاصره امرالی نشان دهندهی اعمال و رفتار آ.ک.پ است
اوزگل ارول، وکیل دادگستری در یک سمینار در جمعیت حقوق بشر شعبه آنکارا سخنرانی کرد و گفت، انزوای امرالی کافی است تا بفهمیم در صورت ادامه رژیم حزب عدالت و توسعه چه چیزی در انتظار ماست.
شعبه جمعیت حقوق بشر (IHD) در آنکارا سمیناری را با عنوان "سیاست انزوا از دیروز تا امروز" ترتیب داد. این سمینار در مقر اتحادیه کارکنان شهرداری و خدمات محلی در توم برگزار شد. چند بنر بە اهتزار درآمدە بود و رویشن نوشته شده بود "به سیاست انزوا پایان دهید" و "زندانیان بیمار را آزاد کنید". این سمینار، با حضور نامزد حزب چپ سبز در منطقه ٣ی آنکارا، علی شان شاهین، وکلای کانون وکلا برای آزادی، اعضای اتحادیه و دانشجویان برگزار شد.
کاظم بیرکدار وکیل دادگستری گفت کە انزوا حملهای با هدف از بین بردن خصوصیات انسانی است، سپس تاریخچهی انزوا را بیان کرد.
اوزگول ارول، وکیل رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان گفت که عملیات در آمد همچنان ادامه دارد. ارول با بیان اینکه زندان امرالی تنها زندان در ترکیه و اروپا است که هیچ کس نمیتواند از آن بازدید کند، توضیح داد: "از زمان تأسیس امرالی تا کنون، در طول مدت ٢٤ سال آنها روش جدیدی را برای اداره زندان از طریق تجربه و اجرا ایجاد کردهاند. قوانین کلی در امرالی اجرا نشده است. هر پنج نفر در آنجا هر کدام در زندان جداگانەای قرار دارند. در طول یک هفتە فقط چهار روز در هفته میتوانند آن هم بە مدت یک ساعت صحبت کنند. در سال ٢٠٠٩، این روش زندان مجاز نبود. سیستمی که ما بیشتر بر علیە آن بودیم زندان نوع (F) بود. در سال ٢٠٠٥، یک بند جدید اضافه شد آنهم این بود کە 'میتوانیم اسناد و اطلاعات وکلا را ضبط کنیم' به ظن داشتن تجمع با وکلا. این از آن زمان به مرحله اجرا در آمد و جلسات در حال حاضر توسط افسران ضبط میشود. از این منظر، قوانین با نهایت هماهنگی تفسیر شدند. این اجرا از سال ٢٠٠٥ تا ٢٠١٦ ادامه یافت و تمام جلسات ضبط شد. برای ١٠ سال ما سعی کردیم این را برای عموم دموکراتها این را توضیح دهیم. آنها گفتند: " فرد خاص و یک زندان استثنایی است." با صدور اولین قطعنامه پس از ١٥ ژوئیه، اجازه ضبط کلیه جلسات در زندانهای ترکیه داده شد. بە این معنا کە دیگر تنها امرالی نیست. سیستمی که چند سال پیش در امرالی ایجاد شد، اکنون در تمام زندانها جاری است. اکنون این سیستم انزوا بر کل جامعه تحمیل شده است".
ارول گفت که از نزدیک گزارشهای کمیته اروپایی علیه شکنجه (CPT) در مورد امرالی را زیر نظر دارد و اعلام کرد: "سازمان ملل برای این است کە بە عنوان سازمانی لیبرال، موضوع را بە عنوان حفاظت از فردی دریافت می‌کند. بە این خاطراین نهادها ضعیف شدند. در اینجا نمونههایی از جزیر واسلوپی را میبینیم. آنها گفتند: ما برای آن قدرت کافی نداریم".
ارول در ادامەی سخنانش گفت: "در ٢٧ ژوئیه ٢٠١١ درهای امرالی به روی وکلا بسته شد. ٨ سال بعد، پس از اعتصاب غذا، وکلا به مدت پنج روز اجازه ملاقات با موکلان خود را پیدا کردند. از مارس ٢٠٢٠، خانوادهها قادر به ملاقات، دریافت هیچ گونه اطلاعات یا تماس با آنها نبودهاند. در سال ٢٠٢١ آخرین مکالمه تلفنی انجام شد. اگر میخواهید بدانید سه چهار سال دیگر چه اتفاقی برای ما میافتد، پیشنهاد می کنم نگاهی به امرالی بیندازید. برای اینکه ببینید این رژیم چگونه شما را برای سه یا پنج سال تحت تاثیر قرار میدهد، به امرالی نگاه کنید. علاوه بر همه اینها، انزوا فقط یک قفس فولادی نیست که بر روی ما بسته شده باشد. انزوا بر افراد عادی تحمیل نمیشود. آنچه محیط انزوا را متمایز می‌کند، مقاومت است، هر چه مقاومت بیشتر باشد، تلاش برای تعمیق حزب حاکم بیشتر خواهد شد. مهم انزوا نیست، بلکه مقاومت مهم است".
سپس رنگین آرگل صحبت کرد و گفت حکم ابد، حکمی سنگدلانە است، همچنین گفت: " از زمان تأسیس اولین جمهوری ترکیه تا کنون، این رژیم کورد را دشمن دانستە است. سال ٢٠٠٢، حبس ابد در قانون اساسی گنجاندە شدە است و مجازات اعدام به این مجازات تغییر کرد. در سال ٢٠٠٢، پروندهای علیه مجازات اعدام در دادگاه اروپایی حقوق بشر تشکیل شد و بدین ترتیب مفهوم 'حق امید' وارد ادبیات شد. دادگاه اروپایی حقوق بشر در تصمیم دوم خود در مورد اوجالان می‌خواست بگوید که با دادن حق امید به افراد برای آزادی می‌توان این قانون را با کارآمدتر و ایمن‌تر اجرا کرد".
ارگل با اشارە بر اینکە لازم است همگی علیە انزوا و نقض حقوق مقاومت کنیم، گفت: "ما به سطح ناامیدی نرسیدهایم. تغییر این وضعیت بر عهدەی ماست".
