عایشه آجار باشاران نماینده حزب دمکراتیک خلق‌ها در پارلمان ترکیه اعلام نمود که سیستم حاکم بر زندان امرالی آینده خلق‌ها را تهدید کرده و در این باره افزود: این سیستم، به هر نحو ممکن سیستمی سیاسی است و مبارزه علیه آن نیز نه حقوقی، باید سیاسی باشد.
در زندان امرالی، گروه F، انزوای شدید همچنان بر رهبر خلق کورد ادامه دارد و فشارها نیز روز بروز تشدید می‌شوند. آخرین بار در ۲۳ سپتامبر، بنابه حکم دادگاه وکلا به مدت ۶ ماه از دیدار با وی منع شده‌اند. چون انزوای بدون وقفه بر تمامی جامعه تاثیرگذار بوده است، کنگره جامعه دمکراتیک، جنبش زنان آزاد، حزب مناطق دمکراتیک و حزب دمکراتیک خلق‌ها در ۲ اکتبر بیانیه و کارزاری مشترک را تحت عنوان «ما متحد می‌شویم و انزوا را در هم شکسته و آزاد خواهیم شد»، اعلام کرده بودند.
در ادامه همان موضعگیری، امروز عایشه باشاران با تحلیل ابعاد انزوا در امرالی اظهار داشت که امرالی از سیستم مستقلی برخوردار بوده و نمی‌توانیم بگوییم که در امرالی رژیمی حقوقی در جریان است. سیستم حاکم در امرالی از تمامی قوانین بین‌المللی و داخلی ترکیه منفک شده است. تمامی زندانیان از حقوقی برخوردار هستند، هر زندانی می‌تواند در وقت مشخصی با خانواده خود ملاقات داشته باشد، اما این موارد هیچیک در امرالی وجود ندارند. سیستم امرالی ایجاد شده است، تا کنون نیز تلاش کرده‌اند تا این سیستم را به تمامی زندان‌های ترکیه تسری بدهند. اگر ما در چارچوب حقوقی به سیستم امرالی بنگریم، کاملا دچار خودفریبی شده‌ایم. این سیستم، سیستمی کاملال سیاسی است و مبارزه علیه آن نیز نباید حقوقی، بلکه باید سیاسی باشد.
برخورد کمیته منع شکنجه حقوق بشر اروپا
باشاران در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نوع برخورد کمیته منع شکنجه اروپا به مسئله انزوای تحمیلی و واکنش افکار عمومی علیه گزارشهای این کمیته اظهار داشت که CPT از امرالی دیدار می‌کند اما گزارشهای خود را بسیار دیر برای افکار عمومی منتشر می‌کند. باشاران با اشاره به گزارش اخیر CPT بعد از دیدار خود از جزیره امرالی در سال ۲۰۱۹ اظهار داشت: این گزارش از اهمیت برخوردار است، اما کافی نیست، زیرا اوجالان یک شخصیت معمولی نیست، به همین دلیل باید اظهارات وی در رابطه با انزوا در همان زمان به اطلاع عموم رسیده و نظرات وی در رابطه با ترکیه به اطلاع عموم رسیده شود.
تاثیرات انزوا بر جامعه
باشاران خاطرنشان ساخت که انزوای تحمیلی به عنوان شکنجه علیه خلق کورد و نیروهای دمکراسیخواه محسوب می‌شود و در این باره افزود: در داخل ترکیه شاهد بازداشت‌های گسترده، شکنجه و نقض فاحش حقوق بشر هستیم. در خارج نیز سیاستهای تجاوزکارانه را مبنای عمل خود قرار داده اند. بعد از اشغال عفرین، گری سپی و سریکانی، در جنوب کوردستان نیز حملاتی صورت گرفته است. هدف از این حملات از میان برداشتن و سرکوب پارادایم ملت دمکراتیک است که آقای اوجالان علیه ذهنیت ملت محور ترکی ارائه کرده است.
فراخوان به نیروهای جامعه
باشاران در رابطه با کارزاری که آنها آغاز کرده‌اند نیز اظهار داشت که: مشاهده می‌کنیم که در هر چهار بخش کوردستان و اروپا از این کارزار حمایت شده است. اما باید توجه کرد که حصر بر همه ما نیز تحمیل شده است. این شکنجه بدون واسطه باید خاتمه یافته و آقای اوجالان نیز آزاد شود. از طرف دیگر راه دیگری غیر از آزادی وی نیست. باید همه علیه انزوای تحمیل شده گام برداشته و صدای خود را طنین انداز کنند. آینده و امید برای صلح خلق‌ها در ترکیه دچار حصر شده است. حیات مشترک در خاورمیانه دچار حصر شده است. به همین علت است که باید همه در مقابله با انزوا موضعی مشترک از خود نشان دهند.
