بایکوت کنندگان، پیروز انتخابات پارلمان عراق در اقلیم کوردستان | یادداشت

... تجربه رفتار سیاسی پ.د.ک نشان داده است که نه تنها دست از غصب حکومت نمی‌کشد بلکه با استفاده از ابزارهای سرکوب و ایجاد خفقان سیاسی مانع از انجام هر گونه تغییر دمکراتیک به شیوه مسالمت‌آمیز خواهد بود ...

◼️ انتخابات در هر کشوری یکی از مولفه‌های دمکراسی، و ساز و کاری برای مشارکت مردم در امر سیاسی و تعیین سرنوشت خویش می‌باشد، البته وجود ساز و کار انتخابات در یک کشور به معنای دمکراتیک بودن نظام سیاسی حاکم بر آن کشور نمی‌باشد، چه بسیار کشورهایی که در جهان کنونی وجود دارند، در داخل آنها انتخابات برگزار می‌شود اما هیچ سنخیتی با دمکراسی و آزادی ندارند.

اگر چه در عصر مدرنیته سرمایه‌داری به دلیل حضور نیروهایی همچون دولت، شرکت‌های چند ملیتی، امپراطوری‌های رسانه‌ای و... که همه در راستای تامین منافع سیستم سرمایه‌داری عمل می‌نمایند نمی‌توان از انتخابات و دمکراسی در معنای واقعی آنها سخن گفت اما اگر بخواهیم بر اساس معیارهای انتخاباتی سیستم مدرنیته سرمایه‌داری، انتخابات پارلمانی عراق را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که نظام سیاسی حاکم بر آن کشور و اقلیم کوردستان فاقد مشروعیت سیاسی و دچار شکست گردیده است. زیرا بر اساس آمار اعلامی رسمی دولت عراق، ۴۱% واجدین شرایط در این انتخابات شرکت نموده‌اند، که معنای دیگر این سخن عدم مشارکت ۵۹% از مردم عراق در فرآیند انتخابات پارلمان می‌باشد. اگر آمار ١٠ درصدی آرای باطله را به آمار بایکوت کنندگان بیافزاییم میزان مشارکت تنها به ٣٠ درصد می‌رسد.

در اقلیم کوردستان تعداد کل واجدین شرایط رای دادن ۳ میلیون و ۲۷۷ هزار و ۵۵۱ نفر بوده است که از این میزان با احتساب آرای باطله فقط ۱ میلیون و ۴۵۹ هزار و ۱۱۱ نفر در فرآیند انتخابات مشارکت نموده‌اند. یعنی بیش از ۵۰% واجدین شرایط رای دادن در سه استان سلیمانیه، هولیر و دهوک به نظام سیاسی حاکم بر اقلیم کوردستان به ریاست پ.د.ک و شراکت ی.ن.ک و جنبش تغییر "نه" گفته‌اند، به تعبیری دیگر می‌توان بیان نمود از هم اکنون حکومت اقلیم کوردستان به ریاست پ.د.ک از مشروعیت مردمی ساقط بوده و اگر قواعد دمکراتیک بازی سیاسی را قبول نماید باید حکومت را به نمایندگان اصلی مردم که طی انتخاباتی کاملا آزاد برگزیده می‌شوند واگذار نماید.

البته تجربه رفتار سیاسی پ.د.ک نشان داده است که نه تنها دست از غصب حکومت نمی‌کشد بلکه با استفاده از ابزارهای سرکوب و ایجاد خفقان سیاسی مانع از انجام هر گونه تغییر دمکراتیک به شیوه مسالمت‌آمیز خواهد بود. به همین دلیل قابل پیش‌بینی است که در آینده‌ای نه چندان دور، این اکثریت خاموش که در این انتخابات با عدم مشارکت خویش، اعتراض خود را به شیوه‌ای کاملا مدنی بیان داشته و مشروعیت سیاسی را از پ.د.ک ساقط نموده است، به دلیل ایجاد فسادهای گسترده و از بین بردن فضای عمومی برای بیان اعتراضات به شیوه مدنی، از مرحله اعتراض منفعل خارج و به مرحله اعتراض فعالانه گذار خواهد نمود که نهایتا پ.د.ک مجبور خواهد شد از موضع کنونی خویش عقب نشسته و قدرت سیاسی را که متعلق به مردم است به آنها واگذار نماید.

بر اساس شواهد و مستندات آماری انتشار یافته از جانب دولت عراق در رابطه با این انتخابات می‌توان نتیجه گرفت که اعلام برنده شدن پ.د.ک در اقلیم کوردستان، تنها یک حباب تبلیغاتی کاذب سطحی گذرا می‌باشد که توسط ابزارهای تبلیغاتی آنها در حوزه رسانه یعنی روداو و کی‌۲۴ اجرایی شده و هیچ سنخیتی با واقعیت که همانا عدم مشروعیت مردمی آنها می‌باشد ندارد.◻️