کاهش ۴۰ درصدی آب دریاچه‌ی زریوار

رئیس اداره‌ی حفاظت محیط زیست مریوان اعلام کرد، حجم آب دریاچه‌ی زریوار در این شهرستان نسبت به مدت مشابه در سال گذشته ۴۰ درصد کاهش یافته است.

ابراهیم همت بلند، رئیس اداره‌ی حفاظت محیط زیست مریوان اعلام کرد، امسال در مقایسه با سال گذشته ۲۰ میلیون مترمکعب، معادل با ۴۰ درصد از آب دریاچه‌ی زریوار کم شده است.

رئیس اداره‌ی حفاظت محیط زیست مریوان خشکسالی در سال جاری و همچنین وجود چاه‌های زیاد در اطراف دریاچه برای تامین آب شرب و کشاورزی زمینهای اطراف و خانه باغ‌های اطراف زریوار را دلیل این کاهش حجم آب دریاچه اعلام کرد.

وی در رابطه با افزایش نیزارها در اطراف دریاچه زریوار گفت: ورود فاضلاب به دریاچه باعث رشد و تقویت نیزارها می‌شود. آلودگی آب باعث می‌شود در نواحی که قبلاً نیزاز وجود نداشت نیز این گیاه رشد کند.

ابراهیم همت بلند همچنین اعلام کرد، در حال حاضر فاضلاب سه روستا وارد زریوار می‌شود. همچنین شبکه فاضلاب چندین روستای دیگر هم مشکل دارد و در شرایط بارندگی زیاد سر ریز کرده و وارد آب دریاچه می‌شود.

وی همچنین آتش‌سوزی‌های تعمدی در نیزارها را یکی دیگر از دلایل افزایش این نیزارها و حجم آلودگی در دریاچه عنوان کرد و گفت: علاوه بر ورود فاضلاب‌ها، سوزاندن مکرر نیزارها باعث برگشت مواد معدنی لاشه‌ی نیزارها به داخل آب و افزایش پتاسیم و فسفات شده و سبب افزایش آلودگی بیشتر در دریاچه و در نهایت رشد بیشتر نیزارها می‌شود.

وی در رابطه با حجم آتش‌سوزی‌های نیزارهای دریاچه زریوار گفت: از ابتدای سال جاری تاکنون ۲۰۰ هکتار از نیزارهای دریاچه زریوار در اثر وقوع حریق از بین رفته است. با پایش‌های انجام شده ۷۰ درصد این آتش‌سوزی‌ها در همان ابتدا مهار شد، اما شش مورد آتش‌سوزی از کنترل خارج و باعث خسارات بسیاری شد.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست مریوان در رابطه با راه‌حل‌های این مشکل گفت: انتقال فاضلاب سه روستایی که فاضلاب آنها وارد آب دریاچه می‌شود به شبکه فاضلاب شهری و همچنین همکاری جهاد کشاورزی برای ممانعت از ساخت و سازهای غیرمجاز و جلوگیری از ورود فاضلاب به تالاب زریوار مهمترین مواردی هستند که باید انجام بگیرد.

دریاچه ی زریوار حدود ۵ کیلومتر طول و ۱.۶ دهم کیلومتر عرض دارد. وسعت این دریاچه به دلیل کاهش حجم آب در فصول مختلف متغیر است و حداقل و حداکثر عمق آن ۲ و ۶ متر است.

گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک‌ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.

سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.