کاراییلان: دولت ترک در مناطقی که با شکست روبرو می‌شود از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند (١)

مراد کاراییلان فرماندهی قرارگاه مرکزی (ن.پ.گ) اعلام نمود که دولت ترک به حملات خود به مناطق حفاظتی میدیا، به دلیل مقاومت نیروهای گریلا قادر به پیشروی نبود و در این باره اظهار داشت: دولت ترک در مناطقی که با شکست مواجه می‌شود از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند.

مراد کاراییلان فرماندهی قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق کوردستان (ن.پ.گ) با شرکت در برنامه ویژه تلویزیون سترک به حملات اشغالگرانه دولت ترک به مناطق حفاظتی میدیا و مبارزه گریلاهای مدافع خلق پرداخت.

کاراییلان در ابتدای سخنان خود با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ماه مه اظهار داشت: ما برای تحقق اهدافی که با رفقای شهیدمان بر سر آن پیمان بسته‌ایم زنده هستیم. این پیمان، پیمانی برای سربلندی و عزت ماست. ما با سربلندی و تحقق آرمان‌های شهدا می‌توانیم به شهدایمان ادای دین کنیم.

کاراییلان در سخنان خود ضمن توجه به نبردی که در مناطق زاپ، آواشین و متینا در جریان است، اعلام نمود که دولت ترک در مقابله با مقاومت نیروهای گریلا نمی‌تواند ایستادگی کند. کاراییلان در این باره اظهار داشت که دولت ترک نمی‌تواند مقاومت نیروهای گریلا را در هم بشکند و به همین دلیل از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. مراد کاراییلان در این باره افزود ۷ نفر از نیروهای گریلا در مام رشو با سلاح شیمیایی به شهادت رسیده‌اند. در این باره کاراییلان اعلام کرد که دولت ترک با تبلیغات و سیاه‌نمایی، تلفات خود را پنهان می‌کند و در این باره اظهار داشت: باید خلقمان بداند تا کنون در طول این تهاجم گسترده ۱۸ شهید داده‌ایم، از سرنوشت ۶ نفر از رفقا اطلاعی در دست نیست و همچنین اطلاع نداریم که زنده هستند یا به شهادت رسیده‌اند.

متن مصاحبه فرمانده قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق:

سترک تی‌وی: ماه می، ماه شهدا فرا رسیده است، در این ماه بسیاری از رفقای قهرمانمان به شهادت رسیده‌اند. در خصوص ماه شهدا به عنوان آغاز گفتگویمان چه می‌خواهید بگویید؟

مراد کاراییلان: ابتدا عید فطر را به تمام خلق متعهد و وفادارمان، خلق کوردستان، به تمام جهان اسلام تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم که روزهای عید به روزهای عزت و سربلندی و مناسبتی برای اتحاد و شادکامی و پیروزی تبدیل شوند.

خلقمان در شرایط بسیاری دشواری از عید فطر استقبال می‌کند. ۱۵ می روز جهانی زبان کوردی است. عید کوردی است. من روز زبان کوردی را به تمام خلقمان تبریک و تهنیت می‌گویم. امیدوارم که همه بیش از پیش از زبان کوردی صیانت و حمایت کنند و در تمام عرصه‌های زندگی روزمره خود از زبان کوردی استفاده کنند.

در تاریخ مبارزه ما، ماه می ماه مهمی است. شهید نخستین و بزرگ ما، رفیق شهید حقی کارر در این ماه به شهادت رسیده است. بسیاری از رفقای بزرگ دیگرمان در این ماه به شهادت رسیده اند. با گرامیداشت یاد و خاطره شهید حقی کارر، تمام شهدای انقلاب کوردستان را گرامی می‌دارم. بر عهد و قراری که با این شهدا بسته‌ایم همچنان تاکید داریم. با رفاقت به راه افتادیم، در مسیر دست‌یابی به آزادی رفقایمان به شهادت رسیدند، و پیمانی را که با آنان بستیم، هیچگاه نخواهیم شکست. سلاح آنان بر زمین نخواهد ماند و آرمان آنان را به تحقق می‌بخشیم. اسامی آنان را با حروف زرین در تاریخ کوردستان خواهیم نگاشت. بر این پیمان خود نیز ثابت قدم خواهیم بود. امروز دستاوردهای انقلاب ما کاملا در نتیجه فداکاریهای این شهدا و رهبر آپو بوده است. این دستاوردها و تحولات با خون و رنج آنان ایجاد شده است. با مقاومت آنان امکان‌پذیر شده است. ما مدیون آنان هستیم. ماه می در واقع هم برای مبارزه آزادی کوردستان، هم برای مبارزه در ترکیه، شهدای مهمی را تقدیم کرده است. در اول ماه می ۱۹۷۷ قتل‌عامی در میدان تاکسیم روی داد. پیشاهنگان و کارگران به شهادت رسیدند. در اول می،  شهید انقلاب ما، جلال خوجا، رمضان کاپلان، فرمانده منطقه گارزان به شهادت رسیده است. فرمانده منطقه جودی، حمزه امرینی در این ماه به شهادت رسیده است. در این ماه همانگونه که اطلاع دارید فرمانده نخستین ما، رفیق محمد کاراسونگور، رزمنده گرانقدر ابراهیم بیلگین به شهادت رسیده است.در دوم ماه می عبدالقادر چوبچوق در سال ۱۹۸۱ در لبنان به شهادت رسیده است. دوم می مصادف با روز شهادت رفیق آزاد سیسر فرمانده مناطق داخلی، فرمانده گرانقدر چکدار آمد است. می‌دانید که ۶ می روز بدار کشیدن دنیز گزمیش، یوسف آصلان و حسن اینان است. ۹ می روز بدار کشیدن شیرین علم‌هولی و رفقای دیگرمان است. ۱۱ می روز شهادت فرمانده و هنرمند خلقمان، غربت آیدین (رفیق مزگین) است. رفیقی که در عرصه هنر و نظامیگیر زحمات زیادی کشیده ست. ۱۳ می در جودی فرمانده گرانقدرمان، رفیق حمزه گوندیکرمو با گروهی دیگر از رفقا با سلاح شیمیایی در سال ۱۹۹۹ به شهادت رسیدند. تایید شده است که این رفقا در نتیجه کاربرد سلاح شیمیایی به شهادت رسیدند. همانگونه که گفتیم روز ۱۸ می روز شهادت رفیقمان، حقی کارر است، همان روز فرهاد کورتای و سه نفر از همراهان وی، در شرایط بسیار سخت زندان آتش بر پیکر خود زده و اینگونه به جاودانگی رسیدند. این اقدام اعلام موضع بود. این موضعگیری بسیار ارزشمند بود. همان روز، روز شهادت پیشاهنگ انقلاب ترکیه، ابراهیم کایپاک‌کایا است. او نیز در جریان مبارزات خود در زندان امد به شهادت رسید. سَر داد، اما اسرار برملا نکرد. ۱۹ می روز شهادت رفیق خلیل چاوگون و رفیق مسلم باران است. ۲۰ ماه مصادف با شهادت رفیق صبری گوزبویوک، محمد یشیلر و گروهی ار رفقای آنان است. این رفیق در منطقه بوزای با قهرمانی به مبارزه پرداخته و شهادت رسیدند. ۲۵ می روز شهادت رفیق بدران، محمد سوگات، رفیق جمشید (احمد کسیپه) و فرمانده‌هانی است که در فرایند انقلاب کوردستان نقش ایفا کرده‌اند. ۲۷ می روز شهادت فداییان است، روز شهادت فدایی هیرش و آندوک است که در کایسری دست به عملیات زدند و در سال ۲۰۲۱ روند جدیدی از مبارزه را خلق کرند. همان روز، روز شهادت فرمانده اندیشمند کوهستان، رفیق قاسم انگین است. رفیق قاسم انگین آثار مهمی در خصوص ایدئولوژی، تئوری برخوردار بود و در میدان عمل نیز اثرگذار بود. ۳۱ می روز شهادت نورحق است. جنبش آزادیخواهانه خلق کورد و جنبش انقلابی ترکیه در ماه مه شهدای بسیار گرانقدری را تقدیم کرده است. یاد و خاطره تمام رفقایمان را گرامی می‌داریم و در مقابل آنان تعظیم می‌کنیم. بر عهد و قراری که با آنان بسته‌ایم بار دیگر تاکید می‌کنیم.

در این چارچوب به شهدایمان در سطح فرماندهی نیروهای مدافع خلق اشاره می‌کنم. در رسانه‌ها به این مسئله می‌پردارند و مشاهده می‌شود که خلق به شیوه‌های گوناگون از شهدایمان صیانت می‌کنند. منظورم رفقیمان سینان درسیم است. رفیقی که در صفوف نیروهای مدافع خلق جا گرفت و در مدتی کم، در ۳-۴ سال توانست نتایج بسیار پر باری را خلق کند. مبارزات ایدئولوژیک و سازماندهی کننده بسیار مهمی را انجام داد. همزمان در تلاش‌های جنبش متحد انقلابی خلق‌ها (HBDH) در ائتلاف با چپ‌های ترکیه نیز نقش بسیار مهمی را ایفا کرد و زحمات بسیاری در این باره کشید. این رفیق ما که روح رفاقت را نمایندگی می‌کرد، در واقع بسیار ویژه بود. از جمله رفقایی است که همیشه در پی دست‌یابی به انان بوده‌ایم. در تصمیم‌گیری و اراده، در بعد پیوستن به جنبش آپویی، شخصیتی مصمم بود. رزمنده این حزب و از جمله سرمایه‌های این خلق بود. رفیقی بود که برای دست‌یابی به آزادی، از جان خود مایه گذاشته بود. مسئولیت‌پذیر بود. مصمم و پیگیر بود. در این سطح مسئولیت‌ها را بر دوش گرفته بود، اما در واقع کارگری بزرگ بود. با داشتن چنین خاطراتی از رفیق سینان یاد و خاطره وی را گرامی می‌داریم. در خصوص رفیق هورام، فرمانده ایالت مردین که پیش از این در رسانه‌ها خبر شهادت وی آمده بود، از جمله رفقای واقعی ما  بود، از روژهلات کوردستان، از جوانرود و هورامان به جنبش آزادیخواهی پیوسته بود. از همان روزی که به صفوف جنبشمان پیوسته بود تا روزی که به شهادت رسید، مانند یک فدایی عمل کرد. به شهادت رسید اما رد خود را بر جا گذاشته است. در بوتان در بسیاری از حوزه‌ها دست به فعالیت زد. چنان در بوتان به فعالیت پرداخته بود که به یک بوتانی مبدل شده بود. رفیق که در بعد ملی، میهن‌دوستی نمونه و سرآمد بود. هیچ کس نمی‌دانست از کجا آمده است. فقط می‌توانست فهمید که کورد است، کوردستانی است و بوتانی است. بوتان و هورامان تا حدی به لحاظ فرهنگی با همدیگر قرابت دارند. و فرهنگ اشغالگری نتوانسته است که تاثیر فراوانی بر فرهنگ آن داشته باشد. اما رفیق هورام در مبارزه در بوتان شرکت کرده و به سرمایه‌ای مبدل شده بود. به سختی جراحت برداشته بود. عملیاتهای نظامی بزرگی را رهبری کرده بود. در ماه نوامبر در مقاومت جزیر، عملیات در سیلوپی و در الکی، در بسیاری از عملیاتها مهر خود را گذاشته بود. به همین دلیل به عنوان فرمانده ایالت تعیین شده بود. ۲ سال در مردین حضور داشت. زحمات فراوانی را در این منطقه کشیده بود،  سیستمی را ایجاد کرده بود و در حفاظت از رفقا و نبردها نقش مهمی داشت. بر اساس خط مشی سمکو و دلگش‌ها از روژهلات کوردستان به عنوان رزمنده‌ای تاثیرگذار در صفوف مقدم قرار گرفته بود. امید می‌رفت که در آینده نقش‌های مهمتری را بدست گیرد. با چنین امیدهایی در صفوف مبارزاتی ما، تاثیرگذار و مهم بود. یاد و خاطره رفقایمان را گرامی می‌داریم. با گرامیداشت یاد و خاطره شهید هورام، یاد و خاطره تمامی رفقایی که با وی به شهادت رسیده‌اند را گرامی می‌دارم.

در جنبشمان، شهادت نقش مهمی ایفا کرده است. رهبر آپو آغاز روح رفاقت را در میان رفقا اینگونه عمیق بر می‌انگیزد. گروه از تعدادی کم گسترده می‌شود، بزرگ می‌شود. در میان رفقا، پیوستگی‌ها افزایش پیدا می‌کنند، این پیوند آنچنان عمیق می‌شوند که روابط رفاقت، برتر از پیوندهای خونی، خانوادگی، برادر-خواهر، پدر-مادر قرار می‌گیرند. پیوستگی روحی در این حد است. زمانی که شهادت‌ها روی دادند، تاثیر بسیار مهمی از خود بر جا می‌گذارند. چون ارتباطات بسیار قدرتمندی وجود دارند. رهبر آپو برای گرامیداشت یاد و خاطره حقی کارر تصمیم به تشکیل حزب گرفت و پ.ک.ک را تاسیس کرد. تا آن زمان این تصمیم مورد بحث و بررسی قرار داشت. اما با شهادت وی این مسئله حتمی شد. اینگونه بود که مرحله جدیدی آغاز شد، هم در مقابل کنتراهایی که رفیق کارر را به شهادت رساندند، مرحله انقلابی ابتدایی در جنبش ما و مرحله‌ای انقلابی برای انتقام بود. برای حراست از حزب و جنبش دست به اسلحه بردند. از طرف دیگر برای گرامیداشت یادبود رفقیمان، حزب را تاسیس کردند. و این به  گونه‌ای بود که هر شهادتی به مبنای جدیدی برای حرکتی جدید تبدیل شد. این پیوندها بر اساس رفاقت، شهادت را برای ما بسیار عمیقتر می‌کند. هر رفیقی که به شهادت می‌رسد، تاثیر بزرگتری بر ما داشته و پیوستن به صفوف ما را شدت می‌بخشد. رفقای کنونی برای گرامیداشت یاد و شهدا به صفوف جنبش پیوسته‌اند. این دیالکتیک را رهبر آپو در میان رفقای ما گسترش داده است. به جای ضعف، ترس و تهدید، روح دوستی، جسارت و فدایی را ایجاد کرد. اکنون دشمن رقم می‌دهد. حتی اردوغان و وزرای وی هر روز رقم شهدای ما را اعلام می‌کنند، می‌گویند این تعداد را کشته‌ایم، به انها خاتمه می‌دهیم. در حالیکه پ.ک.ک خاتمه پذیر نیست. این رویای آنهاست. پ.ک.ک همیشه از شهادت قدرت و نیرو گرفته است. مانند یک گلوله برفی است که لحظه به لحظه بزرگتر می‌شود. شهادت برای حزبمان منبع دوستی است. زیرا رهبر آپو گفته است که این حزب حزب شهداست. شهادت برای ما بسیار مهم و ویژه است. برای تحقق آرمانهای شهداست که زنده‌ایم. این پیمان، پیمان پیروزی است. تنها پیمانی برای تداوم مسیر شهدا نیست. ما وعده پیروزی را به شهدا داده‌ایم. ما به پیروزی می‌رسیم. برای دست‌یابی به این مسئله است که مبارزه می‌کنیم. یعنی شهادت برای ما همزمان دستوری برای دست‌یابی به پیروزی است. باید راهکارهای دست‌یابی به پیروزی را بیابیم و بدون تردید آرمان‌های آنها را به پیروزی برسانیم. ما گفتیم که مدیون شهدا هستیم. دین شهدا تنها از راه پیروزی قابل پرداخت است. هر شهیدی برای ما فراخوانی برای پیروزی است. ما امروز در مسیر این شهیدان گام بر می‌داریم. به آرمانهای آنان متعهد بوده و خلقمان نیز به همین شیوه عمل می‌کند. در خصوص خلقمان در بوتان نیز می‌توانم بگویم در هر خانواده‌ای زمانیکه یک نفر به شهادت می‌رسد، سلاح وی بر زمین نمی‌ماند. در بوتان شاهد خلق این روحیه هستیم. زیرا شهدا دوستی، آینده و سرنوشت ما را رقم می زنند.

سترک تی وی: از ۲۳ آوریل دولت ترک با هدف اشغال جنوب کوردستان دست به تهاجم گسترده‌ای زده است. در خط زاگرس و متینا در روزهای نخست ضربات سنگینی را از دست نیروهای گریلا خوردند، حتی گریلا به جنازه‌های انان نیز دست یافته و اسلحه آن‌ها را نیز ضبط کردند. در واقع دشمن دچار ترس و تعجب شده بود. تهاجم هم اکنون نیز ادامه دارد. در مجموع در خط زاگرس و متینا، نبرد گریلاهای کوردستان در چه سطحی است؟

مراد کاراییلان: هم اکنون به طور کلی حملات اشغالگرانه دولت ترک در جریان است. این فرایند ۵ سال است که ادامه دارد. بر این اساس علیه جنبشمان دست به حمله زده‌اند. در چارچوب برنامه به تسلیم واداشتن، خصوصا در سال ۲۰۱۶، سیستم خود را کاملا آماده کرده و به عنوان مرحله‌ای جدید دست به حمله زده‌اند. این جنگ تا امروز ادامه یافته است. سال ۲۰۲۱ که اکنون در ان قرار داریم، اوج این حمله است. اشغالگری ترک هر اندازه که بر اساس عداوت با کورد، با بخش‌های دیگر به ائتلاف دست پیدا کرده باشد، تمام نیروی خود را وارد عمل کرده است اما در مقابل به پیروزی دست پیدا نکرده است.

درست است که ما هم هزینه داده‌ایم، رفقایمان به شهادت رسیده‌اند؛ اما مواضعمان را حفظ کرده‌ایم. امسال با تهاجم وسیعی روبرو شده‌ایم. چرا؟ زیرا دشمن در مقابل ما نمی‌تواند به پیروزی دست پیدا کند. حتی اگر در مقابل ما نجنگد و آنرا گسترش ندهد باز هم ائتلافش دچار فروپاشی می‌شود. زیرا در این ائتلاف همسان نیستند بلکه تنها بر اساس دشمنی با کوردها به توافق دست یافته‌اند. فرایندی که در مقابل تمام دستاوردهای خلق کورد ایجاد شده است، سیاست نابودی کامل است. براین اساس این حمله آغاز شده است. این حمله تنها علیه آواشین و زاپ و متینا نیست. با عملیات أرَن امروز به تمام کوردستان حمله کرده‌اند. در تمام کوردستان هم شاهد جنگ و مقاومت هستیم. مبارزه در جریان است. از طرف دیگر اساس حمله متوجه امرالی است. علیرغم تمام فراخوان‌های امرالی، مقاومت امرالی، رفقای زندان، رفقای کمپ آوارگان مخمور، کمپ پناهندگان حملات ادامه دارند. به تمام این مبارزان درود می‌فرستم. این مقاومتها چه معنایی دارند؟ دشمن تلاش می‌کند تمام حمله خود را بر امرالی متمرکز کند. بر زنان کورد و جوانان کورد حمله را تشدید کند. امروز با ترور دولت مواجه هستیم. دولت ترک دولت ترور است. از سال ۱۹۲۵ بر اساس برنامه اصلاحات شرق این ترور ادامه پیدا کرده است.  این به معنی نابودی کورد و تحقق ترور دولتی است. دولت تا امروز در کوردستان هیچ حقوقی را برسمیت نشاخته است. مرتبا به ترور دست می‌زند، اما به ما تروریست می‌گویند. اما در واقع این دولت است که علیه خلقمان دست به ترور می‌زند.

این عملیات در این پارچوب آغاز شده است. هدف اصلی آن از میان برداشتن و نابودی پ.ک.ک است و بعد از ان تلاش می‌کنند تا تمام دستاوردهای خلق کورد را از میان بردارند. اینگونه تمایز ایجاد می‌کنند، اما در واقع دولت ترک هیچگونه مرزی را به رسمیت نمی‌شناسد. برای انها کوردها فرقی باهم ندارند. دستاوردهای خلق کورد در تمام بخش‌ها به هدف تبدیل می‌شوند. این حمله در این چارچوب آغاز شده است. بدون تردید با تایید و حمایت نیروهای هژمونیک بین‌المللی و منطقه‌ای این تهاجم آغاز شده است. سیاست نابودی را به عنوان هدف اساسی خود در نطر گرفته‌اند. اکنون تنها به تکنولوژی خود متکی هستند. تهاجم وسیع کنونی که با هوایپما، تمام تکنولوژی ممکن، انواع و اقسام توپ، از هلیکوپتر گرفته تا هواپیماهای جنگی و اکتشافی، صورت می‌گیرد. دولت ترک هم اکنون در متینا، زاپ و آواشین اینگونه وارد جنگ شده است. یعنی نبردی این چنین وسیع. ده‌ها هواپیمای اکتشافی در آسمان در حال پرواز هستند. بمباران و توپ‌باران همیشگی است. حملات هوایپماها در جریان است. جسارت ندارند که رو در روی نیروهای گریلا قرار بگیرند. دیروز بیانیه‌ای را صادر کرده و می‌گویند که نیروهای گریلا جسارت ندارند، به همین دلیل است که با پهباد به نیروهای ما حمله می‌کنند. حقیقت را کاملا وارونه جلوه می‌دهند. جرات ندارند که در مقابل نیروهای گریلا قرار گیرند. زمانی که گروهی از رفقا را می‌بینند فرار می‌کنند، اما محل رفقا را به هواپیما‌ها می‌دهند. و زمانی که می‌بینند هیچ کس در صحنه حضور ندارد، در میدان نبرد دیده می‌شوند. یعنی در این تهاجم کاملا به تکنولوژی متکی بوده و تمام منطقه را بمباران کرده‌اند. حتی تبهکاران را نیز به میدان نبرد آورده‌اند. تبهکاران سوری، بازماندگان داعش و النصره را نیز به میدان آورده‌اند. از این طریق می‌خواهند که خلا را جبران کنند. اکنون تبهکاران را به صحنه نبرد کشانده‌اند. تمام نیروی خود را بسیج کرده‌اند. رژیم آ.ک.پ/م.ه.پ می‌داند که اگر امسال به پیروزی برسد در بقیه صحنه‌ها به پیروزی می‌رسد و در غیر اینصورت نابود می‌شود. به همین علت این مقاومت، تنها مقاومت برای پ.ک.ک، مقاومت برای خلق کورد نیست، بلکه نبرد و مبارزه برای دمکراسی در ترکیه و دمکراسی در کل منطقه است. زیرا اگر دولت ترک در این تهاجم به پیروزی برسد، علیه خلق‌های عرب نیز دست به تهدید می‌زند. تلاش می‌کند به عراق دست‌اندازی کند، سوریه و تمام منطقه را نیز تحت کنترل خود قرار دهد. یعنی طرح‌های دشمن بر این اساس هستند. به همین دلیل مبارزه و مقاومت نیروهای گریلا بسیار مهم و مقدس هستند. این مبارزه و مقاومت در بعدی استراتژیک ادامه دارد. تمام رفقای ما با این عقیده به دشمن حمله می‌کنند.

۱۹ روز از آغاز این عملیات گذشته است و در بیستمین روز تهاجم قرار داریم. دشمن روز اول در همانجایی که نیرو پیاده کرده است، مانده است،  در برخی از مناطق ۲-۳ کیلومتر پیشروی کرده است. در برخی از مناطق نمی‌تواند پیشروی کند. هم اکنون نیز در نقطه صفر قرار دارد. این وضعیت کنونی جنگ است. احتمال دارد که رفقای غیر نظامی با نگرانی وضعیت را دنبال کنند، روز اول بمباران‌ها در زندوره بودند. روز نخست مناطق مام رشو، مروانوس و کلا بدوی حمله و بمباران شد. اکنون نیز این مناطق بمباران می‌شود. دیروز تپه زندوره را بمباران کردند. چرا؟ زیرا هنوز نتوانسته‌اند در این مناطق به پیشروی دست بزنند. با این همه تبهکار، این همه تکنولوژی، در مقابل نیروهای گریلا نتوانسته‌اند به پیشروی دست بزنند. و در جاهایی که با شکست روبرو شده‌اند، در مام رشو، از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کنند.