مراد کاراییلان عضو کمیتە رهبری حزب کارگران کوردستان خاطرنشان ساخت کە آنها بە اندازە کافی در عرصە نبرد حضور داشتە و خطاب بە نیروهای کوردستانی گفت: مقابلە با این وضعیت نیازمند اتخاذ موضعی سیاسی و ملی است.
مراد کاراییلان عضو کمیتە رهبری حزب کارگران کوردستان در گفتگویی با خبرگزاری فرات بە تحلیل نبردهای یک ماە و نیم گذشتە پرداخت.
فرات نیوز: از ماه مه به عنوان ماه شهدا وارد ماه ژوئن می‌شویم. در آستانه ١٨مین سالگرد رخداد ١ ژوئن قرار داریم. این کارزار تاریخی در چه شرایطی آغاز گردید و به چه معنی است؟ همچنین ١ ژوئن در مبارزات شما چه جایگاهی دارد؟
مراد کاراییلان: در خاتمە ماە می بار دیگر یاد و خاطرە تمام شهدای این ماە، بە ویژە شهید قاسم انگین و هوالان دیگر را گرامی می‌دارم. با ادای احترام در مقابل یاد و خاطرە آنان، در مقابل این شهدا سر تعظیم فرود میاورم. هوال قاسم انگین برای ما واجد ارزش‌های بسیاری بود، کلمات یارای سخن گفتن از وی را ندارند. و ما بە پیمانی کە با او بستەایم همچنان پایبندیم. در ماە مە، شخصیت انقلابی خلق کورد، رزمندە زن و گرانقدرمان، آیسل دوغان بە شهادت رسید. ساعاتی قبل از اینکە بە شهادت برسد، درودهای خود را بە ما، بە برخودان زاپ فرستاد. یاد و خاطرە آیسل دوغان را گرامی می‌دارم. از هوالانی بود کە من می‌شناختم و خط سیر مبارزاتی او را می‌شناختم. در واقع وی از رهروان بسیار مصمم ساکینە جانسز بود، جسور بود، برخوردار از پرنسیپ بود. جایگاە، مواضع و واکنش‌های وی همیشە در مبارزات ما جایگاە خود را حفظ خواهد کرد. سلام‌های وی را بە رزمندگان زاپ خواهم رساند. بە خانوادە آیسل دوغان مراتب تسلیت خود را عرض می‌کنم. از آنان تشکر می‌کنم کە سلام‌های وی را بە ما رساندند. یاد و خاطرە هوال آیسل و تمام شهدای کورستان گرامی باد، ما آرمان‌ها و اهداف آنان را عملی خواهیم کرد. هیچگاە پرچم آنان را بر زمین نخواهیم گذاشت، و انتقام آنان را خواهیم گرفت، آرمانهای مقدس آنان را عملی خواهیم کرد و بە پیروزی خواهیم رساند.
کارزار اول ژوئن در تاریخ مبارزاتی ما رویدادی بسیار مهم است. ما هم اکنون در هجدهمین سالگرد این رویداد قرار داریم. نخست هجدهمین سالگرد اول ژوئن را بە رهبر آپو، تمام آحاد خلق کوردستان، دوستان خلقمان، تمام هوالان و مبارزان تبریک و شادباش عرض می‌کنم. یاد و خاطرە تمام شهدای کارزار اول ژوئن، شهیدا اردال، فرماندە عادل، نودا، چیچک و رشید سردار، آتاکان ماهر و دلال آمد گرامی می‌دارم. در مقابل آنان سر تعظیم فرود میاورم و با این قهرمانان بار دیگر تجدید پیمان می‌کنم.
در واقع کارزار اول ژوئن بر اساس اهداف خود بە پیش رفتە و نقش تاریخی خود را در مبارزات ما، در مبارزە برای آزادی و دمکراسی خلق کورد ایفا کرد. اما کارزار اول ژوئن چگونە و از کدام مرحلە آغاز شد؟ همانگونە کە اطلاع دارید، در مقابلە با رهبر آپو و در ضدیت با جنبشمان و خط مشی رهبر آپو، توطئەای بین‌المللی شکل گرفت. زمانیکە این توطئە بین‌المللی شکل گرفت و ایشان بە دولت ترک تحویل دادە شدند، برخودان بزرگی در پیش گرفتە شد. اما رهبر آپو این برخودان را کافی ندیدە و خنثی کردن اقدامات دشمن را مبنا قرار داد. بە ما پیام داد، و در واقع رهبر آپو بە شیوەای ابتکاری راهکار و استراتژی را مشخص کردە و اقدامات دشمن را در سطح بین‌المللی خنثی کرد. بر همین اساس ما در اگوست ۱۹۹۹ نبرد مسلحانە را متوقف کردیم. اما او ادامە دادە و تلاش‌ها برای دستیابی بە راە حل سیاسی را قدرتمندانە بە پیش برد.
جنبش ما بر اساس آن عمل کردە و ما معیارهای دستیابی بە راە حل را بە معقولترین شیوە رساندە و برای دستیابی بە راە حل تلاش کردیم. اما هر اندازە کە بیانیە منتشر کردیم، درخواست کردیم، تلاش کردیم، اما دولت ترک هیچگونە گامی برای حل مسئلە برنداشت.
نە فقط در این بارە تلاشی نکرد، بلکە تلاش کرد تا جنبش را هم نابود کند، از طریق گروهی از تبهکاران تلاش کرد تا جنبش ما را نابود کند و پیوند ما را با خط مشی رهبری قطع کنند. از این طریق تلاش شد تا ما را پراکندە کنند و جنبش ما را نابود کنند. و از طرف دیگر نە فقط در رابطە بە ما، بلکە در رابطە با کلیت مسئلە کورد، مواضع شدیدتری اتخاذ کردند. برای نمونە در آن زمان در باشور کوردرستان، در دهوک، حتی برافراشتن پرچم کوردستان هم مشکل بود، می‌گفتند کە 'این چیست، این چه تکه پارچه‌ایست؟' زیرا این از ارزش‌های خلق کورد است، بە پرچم خلق کورد 'تکه پارچه' می‌گفتند، گفتند کە این چە 'تکه پارچه' است؟ یعنی حتی ارتباط با مسئولان باشور کوردستان را هم بە خط قرمزی تبدیل کردند. یعنی بە این نحو، سیاست نابودی توطئەگرانە بین‌المللی را کە می‌خواست جنبش ما را نابود کند، مسلط کردند. نخست رهبر آپو بود کە باز تاسیس پ.ک.ک را در دستور کار قرار داد. زیرا برای دستیابی بە راە حل، خطوط کلی پ.ک.ک را خود بازترسیم کردە بود. بە جای آن ایجاد کادک را در دستور کار قرار دادە بود. اما بار دیگر رهبر آپو کمیتە بازتاسیس پ.ک.ک را ایجاد کردە و بر این اساس در این فرایند مداخلە کرد. در نشست دوم "کنگرا گل"، در رابطە با کارزار اول ژوئن تصمیم گرفتە شد و با افکار عمومی هم در میان گذاشتە شد. تصمیم چە بود؟ دفاع از خود در مقابل حملات دشمن یا قرار گرفتن در مقابل دشمن و موضع دفاع فعال بود. نسبت بە دشمن اعلام کردیم کە نمی‌توانید ما را اینگونە نابود کنید. ما می‌توانیم از خودمان دفاع کنیم، ما می‌توانیم از ارزشهای‌مان دفاع کنیم و بر همین اساس فرایند ایدئولوژیک، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی فعالی را عملی کنیم. کارزار اول ژوئن اینگونە آغاز شد. و این فرایند پیشرفت‌های بسیاری را ایجاد کرد، دشمن تلاش می‌کرد از طریق توطئە بین‌المللی جنبش ما، خط رهبر آپو را بە طور کلی از میان بردارد. اما موضع رهبر آپو در امرالی و خط مشی‌ای کە مشخص کردند، همچنین فداکاریهای خلقمان، موضع هوالان ما کە بە این خط مشی وفادار بودند و وفاداری شهدای قهرمان ما، مبارزە آزادی کوردستان را در رخداد اول ژوئن وارد مرحلەای جدید کرد. مرحلە ارتقا و گستردەشدن. یعنی جنبشمان بیش از پیش گستردە شد و در هر چهار بخش کوردستان قدرت گرفت. اینگونە بود کە جوش و تحرک آن فراتر رفتە و بیش از پیش گستردەتر شد. و اینگونە بود کە توطئە بین‌المللی خنثی شد. هر چند توطئە بە طور کامل خنثی نشدە است، اما اینگونە خنثی شد.
رخداد ۱۵ اگوست مسئلە کورد را در دستور کار قرار داد تا این مسئلە از طریق سیاسی حل شود. اما دولت ترکیە برای حل این مسئلە اقدامی نکرد. بە همین دلیل رخداد اول ژوئن عملی شد. بە تصمیم تبدیل شد و نقش تاریخی خود را ایفا کرد. در فرایند این رویداد اما همیشە درها بروی دستیابی بە راە حل سیاسی مسئلە کورد باز بود. بە همین دلیل هم اقدامات رهبر آپو، همیشە با تلاش‌های جنبش ما در این راستا، همراە بودند. همانگونە کە رخداد ۱۵ اگوست راە را بر نابودی بست و مسئلە کورد را در دستور کار سیاسی قرار داد، رخداد اول ژوئن هم برای دستیابی بە راە حل، تلاش‌های مهمی بودند کە در این بارە بە وقوع پیوستند. این مرحلە همچنان ادامە پیدا کردە است. در این نقطە می‌توان گفت کە ۲۹ سال است، یعنی از سال ۱۹۹۳ بە بعد، کە رهبر آپو برای دستیابی بە حل مسئلە کورد، مبارزە را ادامە می‌دهد. ما تاکنون در مجموع ۲۹ بار اعلان آتش بس کردەایم. در این زمان بود کە گفتگوها با دولت ترک ادامە پیدا کردند. نزدیک بە ۳ سال از طریق برخی از میانجی‌های بین‌المللی در اسلو، بین ما و دولت ترک گفتگوهایی شکل گرفتند.
در نتیجە این گفتگوها پروتکلی شکل گرفت. در سال ۲۰۱۱ پروتکل از سوی هیات‌های دو طرفە مورد پذیرش قرار گرفت و بە حکومت اردوغان تحویل دادە شد. اما بعد از آن اردوغان این مسئلە را نپذیرفتە و علیە ما اعلان جنگ نمود. در این دورە است کە حکومت آ.ک.پ رویکرد دولت سریلانکا در مقابل تامیل‌ها را در پیش گرفت. بە آن اشارە کردە و همان را بر زبان آوردند، تلاش کردند تا از رویکرد دولت سریلانکا در مقابل ما استفادە کنند. اما با شکست مواجە شدند، یعنی جنگ را اغاز کردند و در خاتمە سال ۲۰۱۲ با شکست مواجە شدند. بار دیگر آتش‌بس اعلام شد. و در این دورە بود کە دیدارها با امرالی بیش از ۲ سال و نیم ادامە پیدا کرد. در این دورە هم دیدارها بە تفاهمنامەای منجر شد. هیاتی از سوی کورد و هیاتی از سوی دولت ترک در مقابل دوربین‌ها با هم دیدار کردە و نکات مهم آن را قرائت کردە و آن را امضا کردند.
اما بعد از آن بار دیگر اردوغان تفاهمنامە دلما باغچە را نپذیرفتە و میز گفتگوها را بر هم زدە و جنگی عمومی را بر اساس فرایند جدیدی علیە ما اعلام کرد. در این نقطە باید مواردی را خاطرنشان کرد: ما صلح‌طلب هستیم، جنگ‌طلب نیستیم. ما می‌خواهیم مسئلە کورد را از طریق راهکارهای سیاسی، دیپلماتیک حل کنیم. مسئلە کورد مسئلەای اجتماعی، فرهنگی و تاریخی است. مسئلە کورد باید از طریق گفتگو حل شود. چون دشمن این خواست ما را قبول نمی‌کند، همچنان بر سیاست امحا و نابودی ما تاکید می‌کند، امروزە هم جنگ در کوردستان ادامە دارد. یعنی باید این مسئلە را بدانیم. جنگ ما در کوردستان، نبرد برای بقای ما و جنگ برای دفاع از موجودیتمان است. نبرد برای آزادی است. ما می‌خواهیم در این سرزمین زندگی کنیم. نابود نشویم و آزادانە زندگی کنیم. این نبرد بر همین اساس است کە ادامە پیدا می‌کند، ما نیستیم کە حملە می‌کنیم، دولت ترک است کە حملە می‌کند. ما می‌خواهیم کە مسئلە کورد بە نحوی عادلانە حل شود، اما اگر راە حل مسئلە کورد را نپذیرند، بخواهند کە ما را نابود کنند بدون هیچ شکی تا آخرین لحظە از خودمان دفاع می‌کنیم. تا امروز این مسئلە است کە ادامە پیدا کردە است. اما کارزار ما، رخداد اول ژوئن بر همین اساس با موفقیت روبرو شدە است و دشمن را ناکام گذاشتە است. زیرا توطئە بین‌المللی را از این طریق بدون نتیجە و خنثی کردە است. امروز هم از هر زمان دیگری بە دستیابی بە راە حل و آزادی نزدیکتر شدەایم.
فرات نیوز: جنگ علیە جنبش ما با تحمیل انزوا آغاز شد. شما اینگونە تفسیر می‌کنید. امروز هم روز بروز انزوای تحمیل شدە بر رهبر خلق کورد، عبداللە اوجالان سنگین‌تر می‌شود. شما در این بارە چە نظری دارید؟
مراد کاراییلان: جنگ با تحمیل انزوا آغاز شد. جنگ امروز، جنگ برای نابودی خلق کورد است. این جنگ هم نخست از امرالی آغاز شد. یعنی سیستم امرالی، سیستم روانی شکنجە، سیستم نابودی جامعە کورد است. در همین نقطە است کە جنگ ادامە پیدا می‌کند، جنگ روانی در مقابل رهبر آپو و هوالان وی در این نقطە است متمرکز می‌شود. آنچە کە بە افکار عمومی گفتە می‌شود، انزوا است، اما تنها تحمیل انزوا نیست. چیزی فراتر از آن است. نمونە دیگری از آن در جهان وجود ندارد. ۱۵ ماە است کە از رهبر آپو و سە نفر از هوالان وی در امرالی هیچگونە خبری در دست نیست. در این دورە کە دورە ارتباطات است، اینترنت و تمامی وسایل ارتباطی دیگر بە طور گستردە در دسترس هستند. دولت ترک تمام قوانین جهانی و قوانین خود را هم نقض کردە است و اجازە نمی‌دهد کە هیچ اطلاعاتی از رهبر آپو بە خارج از زندان درز کند. ۱۵ ماە است کە اطلاعی از وی در دست نیست. اجازە نمی‌دهند کە حتی از طریق یک تلگراف اطلاعاتی از وی منتشر شود. مگر نمی‌گویند کە در ترکیە زندانیان حق استفادە از تلفن دارند؟ حق دیدار با وکلا و خانوادە را دارند؟ زمانیکە یک دولت یا یک رژیم در امرالی تمام قوانین بشری، جهانی و اخلاقی خود را نقض می‌کند چە نامی بر این دولت می‌توان گذاشت؟ نە قانونی وجود دارد، نە اخلاقی و نە وجدانی و نە سیستمی وجود دارد. یعنی حتی می‌توان گفت نظام‌های قبیلەای هم قوانینی برای خود دارند. اما اینان هیچ قانونی ندارند. قانون همە انها اردوغان است.
در آنجا شکنجە می‌شود. کاملا آشکار است تا زمانیکە سیستم امرالی وجود داشتە باشد، در ترکیە دمکراسی، حقوق، عدالت تحقق پیدا نمی‌کند. دولتی کە بر امرالی غلبە دارد، با تحمیل شکنجە و انزوا بر امرالی، در واقع بر خلق کورد بیعدالتی و بی‌قانونی را تحمیل می‌کند. در ترکیە، دمکراسی‌طلبان را خصوصا در میان اپوزیسیون بورژوازی نمی‌توان مشاهدە کرد. و بە همین دلیل هم است کە نمی‌توانند مبارزە دمکراسی را بە شیوەای اصولی بە پیش ببرند. بدون شک دمکراسی‌خواهان وجود دارند، اخیرا در استانبول کنفرانسی برگزار شد. کنفرانسی در مقابلە با انزوا برگزار شد. برگزار کنندگان این کنفرانس چە کسانی هستند؟ نهادهای دمکراسی خواە هستند، آنها می‌خواهند کە در ترکیە عدالت تحقق پیدا کند. دمکراسی در ترکیە ایجاد شود. زیرا بە درستی بر این مسئلە انگشت گذاشتەاند کە تا زمانیکە انزوا وجود داشتە باشد، دمکراسی در ترکیە تحقق پیدا نمی‌کند. در این دورە هر کس کە خواهان دمکراسی است، باید در مقابل انزوای تحمیل شدە بر امرالی بپاخیزد. اما در میان اپوزیسیون ترکیە، موضعگیری کلی در مقابلە با انزوا وجود ندارد. همانگونە کە اشارە کردم افرادی کە این کنفرانس را برگزار کردند، از جملە افراد گرانقدر دمکراسی‌طلب هستند. بە آنان درود می‌فرستم و تلاش‌هایشان را ارج می‌نهم. موضع آنان، موضعی درخور تقدیر است. اما در ترکیە هر کس کە دمکراسیخواە باشد، در واقع تلاش می‌کند تا سیستم فاشیسم از میان برداشتە شود. دمکراسی و ارزش‌های آزادی و عدالت تحقق پیدا کند. اما برای دستیابی بە این مسئلە، باید پیش از هر چیز در مقابل سیستم انزوا، در مقابل سیستم موجود بپاخیزد. چون شرایط کنونی در نتیجە وجود یک سیستم است. در مقابل سیستم فاشیستی نابودگر در امرالی، در مقابل این سیستم باید بپا خاست. یعنی بخشی از مسیر مبارزە برای دمکراسی از این راە می‌گذرد. و بر این باورم کە امروز این مسئلە از سوی گروه‌های بسیاری صراحتا مشاهدە می‌شود و درک می‌شود. یعنی مسئلە امرالی، مسئلە دمکراسی در ترکیە است. مسئلە کورد مسئلە دمکراسی در ترکیە است. اگر امروزە در ترکیە فقر و گرسنگی وجود دارد، دلیل آن باز هم این مسئلە است. زیرا رژیم فاشیست و نابودگر تمام موجودیت ترکیە را خرج آن کردە است، بە همین دلیل است کە فقر و گرسنگی در این کشور ادامە دارد. یعنی فقر و تنگدستی امروز ناشی از وجود چنین سیستمی است. این سیستم فاشیست نابودگر، سیستم موجود در امرالی کە بە عنوان انزوایی گستردە نمود پیدا کردە است، تحقق اعمال شکنجە و انزوا بر امرالی است. در مقابلە باید با آن مبارزە کرد، این سیستم را نابود کرد. تا زمانیکە این سیستم از میان نرود، در ترکیە دمکراسی و عدالت تحقق پیدا نمی‌کند.
فرات نیوز: امروز نبرد دشواری بین شما و دولت ترک در جریان است. هم اکنون وضعیت جبهه‌ها چگونە است؟ دشمن چە اهداف و برنامەهایی در سر دارد؟
مراد کاراییلان: امروز در زاپ و در آواشین، در متینا نبردهای سنگینی در جریان هستند، جنگی بدون موازنە در جریان است. از یکطرف ده‌ها هزار نظامی، تانک و توپ، هواپیما و سلاح‌های شیمیایی مورد استفادە قرار می‌گیرند، از طرف دیگر هم میلیتان‌های خلق کورد، گریلاهای آزادی کوردستان با سلاح‌های سبک، با نارنجک‌های دستی خود، برخودان را ادامە می‌دهند و می‌رزمند. یعنی از این لحاظ موازنە وجود ندارد. اما چە چیزی موازنە را ایجاد می‌کند. ارادە است کە این موازنە را متعادل می‌کند، ارادە گریلا، باورهای گریلا و راهکاری است کە آن را در پیش گرفتە است. یعنی ما نزدیک بە ۳۸ سال است کە مبارزە را ادامە دادەایم. هر زمان هم کە اتش بس اعلام شدە است، هر زمان کە خواستەایم مسئلە را از طریق سیاسی حل کنیم، اما چون در مقابل ما دشمنی وحشی، سرسخت و شوونیست قرار دارد، این مسئلە تحقق پیدا نکردە است. دشمن نژادپرست است، همیشە تلاش کردە است کە ما را از میان بردارد. بە همین دلیل است کە ۳۸ سال است کە ما در مقابل این دشمن مشغول جنگ هستیم. بدون شک ما هم در این بارە تجربە کسب کردەایم و با راهکارهای جدید می‌جنگیم. و با این راهکارها، تکنولوژی نبردهای هوایی، زمینی و شیمیایی را خنثی می‌کنیم. ما از راهکارهای جدید استفادە می‌کنیم. اگر اینگونە نباشد، هیچ کس نمی‌تواند ادامە بدهد. چرا؟ چون همیشە این مناطق تحت بمباران است. نبردی بی‌نظیر ادامە دارد. حتی در برخی از اوقات با لباس‌های ضد سلاح شیمیایی برخودان ادامە دارد. جنگهای بسیار خشنی در جریان هستند. و در مقابل آن هم برخودان بسیاری تاریخی و مقدسی در جریان است. باید بدانیم کە در اینجا، بدون تردید باور، ارادە و عشق بە میهن وجود دارد. عشق بە میهن، آزادی و دمکراسی وجود دارد. ایمان بە ارزش‌های انسانی وجود دارد. در مقابل آن هم وحشیگری در اوج خود حضور دارد. وضعیت جبهەها از این قرار است. اینگونە دشمن ایالت زاپ یعنی مناطق ریکان و نیروە را مورد هدف قرار داد. در آنجا با شکست مواجە شد، ۴۰ روز حملە کرد. نظامیان آن کشتە شدند، گریلا بە ضد حملە دست زد. در این ضد حملات هم در کوروژارو و هم در چیارش دچار تلفات سنگین شد. در آنجا با شکست مواجە شدند. تاکنون بە پیروزی دست نیافتەاند. مناطقی را کە در نظر داشتند هنوز بە دست نیاوردەاند. یعنی نتوانستە است با این حملات وارد این مناطق شود. اما در مناطق دیگری هم دست بە حملە زدە است. مسافت میان طرفین جنگ به پرتاب نارنجک رسیده است. نبرد بسیار سنگین و دشواری در جریان است. در اینجا اعلام می‌کنم، کە در سخن آسان است، اما در عمل دشواری‌های خود را دارد. این جنگ فداکاری وسیعی می‌خواهد. و اگر این فداکاریهای بزرگ نبودند، بە هیچ وجە امکان نداشت کە این جنگ اینگونە ادامە پیدا کند. اکنون این جنگ وارد روزهای ۴۵-۴۴ خود شدە است. و بی‌نظیر بودە است کە ارتشی را کە از همەگونە سلاح جدید و ممنوعە استفادە می‌کند متوقف کرد. این مسئلە آسان نیست. از جوهرە و محتوایی برخوردار است. اینجا جای آن است کە در اینبارە سخن بگویم. اما پس از آنکه با بن‌بست روبرو شد جنگ را به بخش غربی رود زی سوق داد. ما بە آن زاپ، آوا زاپ می‌گوییم. کە در آنجا تپە جودی، گری اف.ام، تپە آمیدی وجود دارد. هوالان ما بە آن تپە حکاری می‌گویند. پشت آمیدی بلندترین ارتفاع است. هم اکنون جنگ بە این منطقە کشیدە شدە است. چند روز است کە در این محور هم جنگ اغاز شدە است. نظامیان خود را در اینجا مستقر می‌کنند. تلاش می‌کنند پیشروی کنند، اما مرتبا ضربە خوردەاند. و می‌دانم کە بسیاری از هلیکوپترهای آنها هم ضربە خوردەاند. برخی از این هلیکوپترها هم سقوط کردەاند. اما این بخشی از اصول ماست کە تا زمانیکە سقوط انها را نبینیم، سقوط آنها را اعلام نمی‌کنیم. مثلا ارتفاع جودی در کنار زاپ قرار دارد. هوالان امروز در این منطقە دو هلیکوپتر را هدف قرار دادند. اعلام کردند کە از یکی از این هلیکوپترها دود بلند شدە است. در همین منطقە پایگاهی مرزی در چلە وجود دارد، با نام پایگاە گریک، شنیدەها حاکی از این است کە این هلیکوپتر بە این پایگاە رفتە و صدای انفجار شدیدی بە گوش خوردە است. یعنی ممکن است کە منفجر شدە باشد. و با تمام کسانی کە در آن بودەاند منفجر شدە است. اینگونە گفتە می‌شود. اما ما اعلام کردەایم کە آسیب دیدە است. و احتمال دارد کە بسیاری از این هلیکوپترها زمانی کە بە مقصد می‌رسند منفجر شوند، و بیشتر کسانی کە در ان هستند بمیرند. می‌توانم بگویم کە در این جنگ دولت ترک آسیب‌های بسیاری دیدە است. اما آن را در افکار عمومی مطرح نمی‌کنند. تلفات آنها بسیار بالاست. و بالاتر خواهد رفت. می‌خواهند افرادی را بە کشتن بدهند و نتایج محدودی کسب کنند. اردوغان-باخچلی ریاکار هستند. آنها برای ماندن خود در قدرت فرزندان ترک را بە کشتن می‌دهند، فرزندان کورد را بە کشتن می‌دهند. و بر اساس خونریزی حکومت خود را بنا می‌کنند.
در این جنگ، بیش از تمام جنگهای دیگر از سلاح شیمیایی استفادە شدە است. و هم اکنون بر استفادە از سلاح شیمیایی تمرکز کردەاند. هوالان ما تاکنون استفادە از ۷ نوع سلاح شیمیایی را تایید کردەاند. هوالان چگونە آن را تایید می‌کنند؟ از طریق رنگ. نخستین نوع آن رنگ سیاە است، مانند قیر است. دومین نوع آن، زرد است، رنگی طلایی دارد. سومین آن رنگ نقرەای دارد، چهارمین نوع سبز است و بویی ندارد. برخی از آنها بو دارند، اما این نوع بویی ندارد. پنجمین نوع رنگ قهوەیی دارد، و گونە دیگر قرمز رنگ است. بویی مانند بوی صابون دارد. بویی مانند کف پودر لباسشویی دارد. و آخرین نوع آن رنگ سفید دارد. کاملا مشخص است کە از سلاح‌های شیمیایی مختلفی علیە ما استفادە می‌کنند. و می‌خواهند از این طریق بە نتیجە دست پیدا کنند. هم اکنون بر استفادە از سلاح شیمیایی متمرکز شدەاند، می‌خواهند از این طریق بە نتیجە دسترسی پیدا کنند. بە همین دلیل افکار عمومی خلقمان، طرفداران حقوق بشر باید استفادە دولت ترک از سلاح‌های ممنوع شدە را باید در نظر بگیرند و علیە آن موضعگیری کنند. و این دشمنی بسیار غدارانەای است کە می‌خواهند از طریق آن بە نتیجە دست پیدا کنند. ده‌ها هزار نظامی دارند، با این حجم از نظامیان، نیروی هوایی و زمینی، همچنان توان جنگ با ارادە گریلا را ندارند. و بە همین دلیل با استفادە از حملات شیمیایی می‌خواهند بە نتیجە دست پیدا کنند. وضعیت جنگ از این قرار است. اما ما بە راهکارها و شیوەهای رزمی خودمان اتکا و اطمینان داریم. اسلوب نوین جنگ، کە ما بە آن اسلوب جنگی سدە ۲۱ می‌گوییم، راهکاری است کە از آن استفادە می‌کنیم و از طریق آن هرگونە سلاحی را خنثی می‌کنیم. و در این بارە تا اخرین نفس با ارادە راسخ مبارزە می‌کنیم، هوالانی کە در اینجا می‌رزمند، از عزم راسخ برخوردارند، زیرا ما می‌دانیم کە آنها برای خلقمان و برای خلق‌های منطقە مبارزە می‌کنند. ما پیش از این هم گفتە بودیم کە ما در مقابل دشمن بدون هیچ تردیدی مقابلە کردە و دشمن را در هم می‌شکنیم.
هم اکنون هم وضعیت اینگونە است. اما چە اهدافی را دنبال می‌کنند؟ این مسئلە خود بە تنهایی مسئلە مهم دیگری است. ما ۶ سال است کە می‌خواهیم این مسئلە را بە همە بباورانیم، ما این مسئلە را در گذشتە با نیروهای سیاسی و خصوصا نیروهای باشور کوردستان در میان گذاشتەایم. با افکار عمومی مطرح کردەایم. یعنی گفتەایم کە هدفی کە هم اکنون دولت ترک برای آن می‌جنگد، مانند دورەهای گذشتە نیست. دولت از سال ۲۰۱۶ روند و اهداف جدید را پیگیری می‌کند. این روند و هدف چیست؟ آنها می‌گویند کە مسئلە کورد برای موجودیت جمهوری ترکیە بزرگترین تهدید بە شمار می‌رود. ترکیە در آیندە با مشکلات دیگری روبرو می‌شود. برای حل این مسائل در آیندە، باید مرزهای ترکیە را گستردە کرد. در میثاق ملی ترکیە مواردی را ادعا کردە بود، اما با پیمان لوزان اجازە دادە نشد کە ترکیە مرزهای خود را بر اساس میثاق ملی تعریف و گستردە کند. این یکی از اهداف این حملات است. همزمان ادعا می‌کنند کە باید ترکیە مانند عثمانی، بە دولتی بزرگ در منطقە تبدیل شود. یعنی عراق و سوریە و حتی لیبی هم تحت حاکمیت ترکیە قرار بگیرند. یعنی مطالبات خود را بر اساس مرزهای عثمانی در گذشتە دنبال می‌کنند. با چنین راهکاری می‌خواهند کە اهداف جدید را وارد مرحلە عمل کنند. این تصمیمات بدون شک برای خلق کورد تهدیدی بزرگ بە شمار می‌رود. مادام کە موجودیت کورد را بە عنوان تهدیدی برای خود می‌بینند، پس چکار می‌کنند؟ اساسا بە نابودی خلق کورد دست می‌زنند. نابودگری بە چە معنا است؟ یعنی می‌خواهند کورد را از ریشە برکنند، بە ترک تبدیل کنند یا بە قتل برسانند. حال فرق نمی‌کند کە این نابودی، نابودی سیاسی و سفید باشد یا نابودی فیزیکی. یعنی می‌گویند کە باید این ملت از میان برداشتە شود. و باید فقط یک ملت، یعنی ملت ترک وجود داشتە باشد. این نابودی است. این هدف برای خلق عرب و خلق‌های دیگر منطقە هم خطرناک است. هدفی کە دولت ترک بر آن تمرکز کردە است این است. این هدف حتی کمالیسم هم نیست. این خط مشی حزب اتحاد و ترقی است. بر همین اساس است کە متحد شدەاند. یعنی کمالیست‌ها هم در این خط حضور دارند، اما بلحاظ فکری، فکر اتحاد و ترقی دنبال می‌شود، تفکرات دورە تنظیمات است. تلاش می‌کنند تا ترکیە را در تمام ابعاد بە نیروی برتر تبدیل کنند. این هدف بە پیروزی دست نیافتە است اما بوضوح از اهداف خود سخن می‌گویند. مثلا بە زبان رسمی، بە عنوان رئیس جمهور و وزیر می‌گویند کە باید ما در جنوب یک منطقە حائل ۳۰ کیلومتری ایجاد کنیم. نمی‌گویند کە این منطقە حائل تنها برای روژاواست، بلکە برای باشور هم چنین نقشەای دارند. باشور کوردستان هم در این نقشە قرار دارد، چرا؟ از عفرین گرفتە تا سیدکان در باشور منطقەای حائل با عمق ۳۰ کیلومتر. تلاش می‌کنند این خط حائل را ایجاد کنند و رسما هم آن را اعلام می‌کنند. و این از زبان رسمی آنها شبانە روز در تلویزیون منتشر می‌شود. اما ما می‌دانیم که این موضوع از سوی مشاوران اردوغان طرح شده است، آنهایی که در اساس راه را به حکومت کنونی نشان می‌دهند چه می‌گویند؟ آنها صراحتا اعلام می‌کنند کە ما باید مرزهای میثاق ملی را بە اشغال دربیاوریم. راە دیگری وجود ندارد. آن را برای خود مشروع می‌دانند. می‌گویند کە لازم است ما این مناطق را تصرف کنیم. یعنی اکنون دیگر این مسئلە پوشیدە نیست یا فقط یک ادعا نیست. این واقعیت آنهاست. آنها این هدف را پیگری می‌کنند. و هم اکنون هم آشکارا می‌گویند کە ما در روژاوا، مناطقی را گرفتەایم و مناطق دیگر را هم می‌گیریم.
بسیار خوب، در مناطق اشغال شدە چکار می‌کنند؟ در عفرین چکار می‌کنند؟ دست بە قتل‌عام خلق زدەاند. کوردها را اخراج کردەاند، و عربها و ترکمن‌ها را در آنجا مستقر کردەاند. عرب‌های دمشق را آوردەاند، در واقع تبهکاران را در آنجا مستقر کردەاند. زیرا در واقع کورد و عرب ائتلاف دارند. اما کسانی را کە در این مناطق مستقر کردەاند، تبهکاران اخوان المسلمین هستند. تبهکاران القاعدە، داعش و النصرە هستند، خانوادەهای این تبهکاران هستند. انها را بە اینجا آوردەاند و زمینها و باغات و مزراع آحاد خلقمان را مصادرە کردەاند. تلاش می‌کنند کە این رویە را در تمام روژاوای کوردستان انجام بدهند. و برای باشور هم چنین رویاهایی در سر دارند. و باشور را بە طور کلی در نظر دارند و می‌خواهند آن را اشغال کنند. هم اکنون در این رابطە تهدید بزرگی را پیش‌بینی می‌کنیم. این تهدید تهدیدی معمولی نیست. امروز خاورمیانە با این خطر روبرو است. خطر در چیست؟ خطر در وجود دولت ترک، در حکومت آ.ک.پ/م.ه.پ و حاکمیت ترک‌های جوان است. تلاش می‌کنند تا با استفادە از راهکارهای ترک‌های جوان، دولت ترکیە را بازسازی کنند، گسترش ببخشند و خلق‌های دیگر را نابود کنند. مبنای این خطر در این مسئلە نهفتە است.
