مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان در برنامه ویژهای که از سوی سترک تیوی منتشر شد در خصوص حملات دولت ترک علیه خلق کورد سخن گفت.
بخش سوم و پایانی این مصاحبه به شرح ذیل است:
سترک تیوی: مدتی است که حملات هوایی ادامه دارند، دستگیریها ادامه دارند. این فرایند روز بروز افزایش پیدا میکند و به منظور تضعیف حزب دمکراتیک خلقها گسترش مییابد. تلاش میکنند حزب دمکراتیک خلقها را کاملا از میان بردارند. نیروهای دمکراتیک در باکور کوردستان و ترکیه باید چگونه سیاستورزی کنند؟
مراد کاراییلان: یکی از شیوههای جنگ ویژه که علیه کورد و چپهای ترکیه به کار انداخته شده است این مسئله است. زیرا هم اکنون چپهای ترکیه نیز به دو بخش تقسیم شدهاند. چپهایی که واقعیت کورد و کوردستان را پذیرفتهاند، چپهای سوسیالیست، دمکراتهای واقعی و با وجدان که هم اکنون هدف رژیم فاشیست قرار گرفتهاند. یکی نیز خود کوردها هستند که هدف قرار گرفتهاند. دستگیریها یکی از راهکارهایی هستند که از طریق آن تلاش میکنند جامعه را سرکوب و تخت فشار قرار دهند. دستگیر و بازداشت میکنند، شکنجه میکنند. برای نمونه افرادی هستند که هم اکنون ده پرونده گشوده دارند، خانم عایشه گوککان از مسئولان جنبش زنان آزاد اکنون زندانی شده است. میگفتند که نزدیک به ۸۰ پرونده دارند. میخواهند همه را عاصی و سرآسیمه کنند، کاری کنند که انسان مبارزه را ول کند. بسیاری از افراد را دستگیر کردهاند. به همین دلیل هم اکنون نزدیک به ۱۰ هزار نفر در زندان هستند. باید از این مسئله اطلاع داشت که در کوردستان هر شخصی که زندانی شده است، مشخص است که انسان باعزتی بوده است که به زندان افتاده است. زندانی شدن نشان دهنده عزت و سربلندی و شرف است. شهادت نیز در این راه افتخاری بزرگ و مایه مباهات و غرور است. زندانی شدن نیز به همین نحو. کسانی که زندانی شده اند باید از خود بپرسند چرا؟ هر کسی که به زندان افتاده است باید بداند که به دلیل اتخاذ موضعی شکوهمند و پر افتخار زندانی شده است. زیرا دشمن میخواهد از این طریق آنها را آشفته و سراسیمه کند. مجازات هزینه است، اما در مقابل آن غرور و افتخار و عزت انسان را حفظ میکند، ارزشهای انسانی را حفظ میکند، حافظ عدالت است، از این طریق از سوی رژیمی خونریز، فاشیست و استعمارگر زندانی میشوید. اگر مجازات میشوید این مجازات برای انسانی دمکرات، کورد و میهندوست مایه افتخار است. یعنی نباید از دستگیری هراسی به خود راه داد. در این مرحله اگر ما به عنوان یک ملت میخواهیم به آزادی دست پیدا کنیم و موجودیت پیدا کنیم، نباید از شهادت و دستگیری هراسی به دل راه دهیم. اگر این خلق از شهات ترسی به دل راه ندهد، از دستگیری نترسد، بدون هیچ تردیدی به آزادی میرسد. مسئله ما تنها آزادی نیست، اکنون ما برای موجودیتمان میجنگیم. زیرا موجودیت ما در خطر افتاده است. ما برای موجودیت و آزادیمان، هزینه داده و برای آن هم آماده هستیم. به همین دلیل هر کس که دستگیر شده است، نباید هراسی به دل راه دهد.
با این وجود مسائلی هم وجود دارند، کسانی که دستگیر میشوند میبینند که نظم زندگی آنها بر هم میخورد و فرزندانشان بیپناه میهشوند. لازم است که تمامی میهندوستان معیاری را برای این مسئله در نظر بگیرند. در کوچهها، در محلاتشان بلافاصله از این خانواده حفاظت کنند، یعنی اگر کسی دستگیر شد، نباید خانوادههایشان، فرزندانشان دچار پریشانی و مشکل شوند. در این مرحله همکاری در میان جامعه ما بسیار لازم است. لازم است که ما به حمایت از یکدیگر پرداخته و به کمگ همدیگر بشتابیم. هیچ کس نباید تنها گذاشته شود. باید همکاری اجتماعی از مسیر نیز ادامه پیدا کند. باید بلافصله به کمک خانوادههای دستگیرشدگان رفت. این اقدامات بسیار مهم و ارزشمندند. این مسئله نشان دهنده ملت شدن ما است. میهندوستان ما باید این مسئله را بسیار مهم ارزیابی کنند. برای مثال میگویم، اگر دو عدد از یک وسیله خاص داشته باشیم، باید یکی از این دو وسیله را با خانوادههای شهدا، خانوادههای دستگیر شدگان تقسیم کنیم. میهندوستی، وجدان اینگونه مشخص میشود. انسانهای با وجدان، با ایمان، متدین باید اینگونه رفتار کنند، مگر دینداری و مسلمانی به چه معناست؟ در صورتیکه همسایهات گرسنه باشد نباید سیری خود را پذیرفت. باید غذای خود را با همسایه گرسنهات تقسیم کنی. این به معنای اسلامیت است. اگر از نگاه مسلمانی و اسلامیت به این موضوع نگاه کنید، بر اساس هر مذهبی، باید از این طریق به مسئله نگاه کرد. در آیین ایزدی نیز همینگونه است، در علویت نیز این گونه است. یعنی در میان تمامی ادیان این مسئله وجود دارد. در ادیان مقدس مشارکت و توزیع کالا وجود دارد. اگر از نگاه دینی به این مسئله نگاه کنید باید اینگونه عمل کنید، اگر از نگاه انسانی، از نگاه میهندوستی به مسئله نگاه کنید نیز باید اینگونه عمل کرد. لازم است در این رابطه همکاری نمود. همکاری وجود داشته باشد. همکاری اجتماعی بسیار معنادار است. باید از یکدیگر حمایت کرد. هر کس که به زندان بیفتد نباید خانواده وی گرسنه و بیپناه باقی بماند. هر کس از آنها حمایت کند، در درجه نخست وظیفه میهنپرستی و انساندوستی خود را ادا کرده است. اکنون دشمن تلاش میکند تا از طریق دستگیریها انسانها را به تسلیم وادارد. اگر خانوادهها فقیر باشند، میخواهد آنها بدون حامی و پشتیبان و پریشان خاطر، در زندان فاقد روحیه بوده و از این طریق به نتیجه دست پیدا کند. به همین دلیل میگویم که باید به تمامی از خانوادهها حمایت کرد.
مسئله دوم که در این باره میخواستم به آن اشاره کنم قتلعام سیاسی بود. در واقع هم اکنون فشار فراوانی بر تمامی سازمانهای دمکراتیک، چپ، سوسیالیست و کورد و میهندوست وارد میشود. همانگونه که اطلاع دارید حزب دمکراتیک خلقها که متشکل از احزاب چپ ترکیه و میهندوستان ترک است. دولت بر آنها بسیار فشار وارد میکند. اشغالگری و حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ به منظور تداوم و بقا قدرت خود روی انتخابات سرمایهگذاری کرده است، در حال محاسبه اعداد است، میبینند که لازم است حزب دمکراتیک خلقها نصاب کمتری از ۱۰ درصد کسب کند. در غیر اینصورت لازم است که این حزب را تعطیل و از میان برداشت. برای تداوم قدرت خود اکنون حزب دمکراتیک خلقها را بیش از همه در تیر رس خود قرار دادهاند. به همین دلیل سعی میکنند این حزب را با ما یکی کنند. در صورتیکه هیچ ارتباطی با ما ندارند. آنها حزبی متفاوت هستند و ما نیز با آنها تفاوت داریم. تا جایی که به نظر من مربوط است، من این حزب را حزبی واجد نقش برای حل مسئله میبینیم. یعنی این حزب موضع خود را شفاف کرده است، آنها خودشان هم اعلام کردهاند. مخالف هرگونه خشونتی هستند، میخواهند که در دستیابی به راه حل نقش خود را ایفا کنند. پیش از این نیز اینگونه بوده است. مدتی بین ما و دولت در حال رفت و آمد بودند. مسائلی را که بر زبان میآوردند حقیقت است؛ از نظر من براستی انسانهای تلاشگری هستند، در معرض فشار شدیدی قرار دارند. نمیخواهم در این باره چیزی بگویم، اما از نظر من نتوانستهاند به تمامی خود را نشان بدهند، یعنی واقعیاتی وجود دارند که صراحتا آن را باید با جامعه ترکیه در میان گذاشت. امروز طرفی که خشونت را به کار میبرد، فقط پ.ک.ک نیست. دولت بیشتر خشونتطلب است. آنها میگویند که علیه هرگونه خشونتی هستند. راه حل مسئله کورد از هر طریقی که باشد، تا زمانیکه تحقق پیدا نکند، در ترکیه آرامش و ثبات و دمکراسی برقرار نمیشود. آنها برنامه خود را بر این اساس تنظیم کردهاند. میتوانند این واقعیت را صریحتر بر زبان بیاورند. [عاملان دولت و کلیت دولت] میگویند که حزب دمکراتیک خلقها تداوم و شاخه پ.ک.ک است، یا مسائل از این دست...چه ربطی دارد؟ چنین چیزی درست نیست. این گفتهها دروغهای آ.ک.پ/م.ه.پ هستند. تلاش میکنند از این راه فشارها را بر حزب دمکراتیک خلقها افزایش دهند، این حزب را به عنوان مانعی در مقابل خود میبینند و از این طریق میخواهند که قدرت خود را تداوم بخشند. چنین مسئلهای درست نیست. اگر میتوانند یک مدرک مستدل را عرضه کنند. تمامی این ادعاها دروغ هستند. مسئله چیست؟ این حزب به حل مسئله کورد اعتقاد دارد و میگوید که باید مسائل و مشکلات ترکیه با حل مسئله کورد حل شوند. این حزب اعتقادی به خشونت ندارد. اکنون دولت ترکیه میخواهد که از طریق خشونت به نتیجه دست پیدا کند. یعنی تمامی ما را بکشد. هزاران نفر را به قتل برساند. زندانی کند و از این طریق به نتیجه دست پیدا کند.
همین مسئله را علنا اعلام میکنند، این راه حل نیست. اما این واقعیت است و آن را علنا اظهار میکنند. از نظر من مسئولان محترم حزب دمکراتیک خلقها واقعیات را علنا و صراحتا بر زبان بیاورند، بسیاری از ترکها میتوانند به ما حق بدهند، آن را بپذیرند. درست است که رسانههای ترکیه بروی آنها بسته است، تحت فشار هستند، آنها را درک میکنم. اما فرصتها و امکاناتی وجود دارند که باید از آنها استفاده کرده و واقعیات را با صدایی طنیناندازتر بر زبان بیاورند. زیرا مسائل غیر واقعی را به آنها نسبت میدهند. باید این مسائل را صریحا رد کنند و به آنها پاسخ بدهند. از طرف دیگر من از خارج به موضوع نگاه میکنم، شاید لازم نباشد که من به آنها مشاوره بدهم، اما در پاسخ به سوال شما نظر خودم را مطرح میکنم. از نظر من در برخی مسائل کوتاهی میکنند. واقعیتی را که آنها بر زبان میآورند باید از سوی جامعه ترکیه مورد قبول واقع شود. زیرا در صورتیکه ترکیه به سوی دمکراسی و ثبات گام بگذرد، مسائل نیز میتوانند حل شوند. این نه از طریق راه حلی است که ترکیه با خشونت پیش روی گذاشته است. از طریق خشونت نمیتوان یک ملت را از میان برداشت. ملت کورد از طریق خشونت تسلیم نمیشود و مسئله کورد نیز از این طریق حل نمیشود. این واقعیت است.
در همین رابطه مسئله بیعدالتی را نیز باید مورد بررسی قرار داد. بیعدالتی در بالاترین سطح خود قرار دارد، حاکمیت قانون وجود ندارد. یعنی آنگونه که آ.ک.پ میخواهد همانگونه مسائل به پیش برده میشوند. برای مثال هم کانون در پرسوس رویدادی به وقوع پیوسته است. منظورم خانواده شنیاشار است، بیعدالتی بزرگی روی داده است. یک خانواده سه نفره به قتل رسیدهاند، اما علیرغم این مسئله هیچ کس دستگیر نشده است. این بیعدالتی را در کجای جهان میتوان سراغ گرفت؟ اما کسی مانند طیب اردوغان با مسئولیتهای خود، به بیعدالتی و بیوجدانی دست میزند. اکنون این مادر تک و تنها مانده است. در مقابل دادگاه ترکیه به تنهایی ایستاده است. اقدامی بسیار مقدس و مایه سربلندی است. باید خلق پرسوس چنین خانوادههایی را تنها نگذارند. چرا این مادر به تنهایی در آنجا است؟ مگر اقوام، افراد نزدیکی به خود ندارد؟ این مسئله برای خلق پرسوس که خلق بسیار گرانقدری هستند مسئلهای بسیار مهم است. قاتلان تنها به این خانواده حمله نکردهاند، بلکه به حیثیت خلق در پرسوس حمله و اهانت کردهاند. این حمله، حملهای به میهندوستی سوروج است. همه باید این را بدانند، این حمله را حمله به خود تلقی کنند. همانگونه که از خانواده خود حمایت میکنند، باید از این مادر نیز حمایت کنند. باید در مقابل هرگونه بیعدالتی موضعگیری کنند. در غیر اینصورت نمیتوانیم بیعدالتی را از میان برداریم. در غیر اینصورت نمی وانیم ارعاب ترک را جار بزنیم. به همین دلیل لازم است میهندوستان ما بتوانند با جرات و جسارت این سنگهای بزرگ را از پیش رو بردارند. باید جامعهای قدرتمند باشیم. در سروج در مقابله با چنین رویدادهایی باید موضعی گسترده گرفته شود. در مقابل این حمله دشمن خلق نباید یکدیگر را تنها بگذارد. این مسئله بسیار مهم است.
ما در مقابل سیاستی نابودگرانه، استعمارگرانه که بر سرزمین ما جنگ ویژه و جنگ روانی بسیار گستردهای را در پیش گرفته است، مبارزه میکنیم. واقعیت ما از اعماق تاریخ بر میهخیزد. ما نمایندگی واقعیت را بر عهده داریم. ما عدالت را نمایندگی میکنیم، خواهان عدالت هستیم. خلق ما با بیعدالتیهای بزرگی مواجه شده است و ما این مبارزه را برعهده گرفتهایم. اما دشمن میخواهد تا واقعیت را بر عکس جلوه دهد. یعنی بدون تردید تمامی موضوعات را برعکس جلوه میدهد. زیرا نمیتواند واقعیت کوردی را به درستی نشان بدهد و به همین دلیل است که واقعیت را وارونه جلوه میدهد. لازم است جامعه ما نسبت به این مسئله هوشیار باشد. جنگ روانی، یعنی جنگی بسیار دروغین و گستردهای را به پیش میهبرند. این جنگ را در بالاترین سطح به پیش میبرند. تمامی رسانههای خود را برای این جنگ روانی بسیج کردهاند. همانگونه که پیش از این اشاره کردم، از یک طرف میهگویند که آنها را خاتمه دادیم، از طرف دیگر میگویند 'بقای ترکیه'. چنین مسئلهای درست نیست. هیچ مسئلهای تحت عنوان عنوان بقا یا 'تداوم موجودیت' ترکیه در جریان نیست. ما میخواهیم ترکیه را به ترکیهای دمکراتیک تبدیل کنیم و نه اینکه آینده ترکیه را تخریب کنیم. میگویند که پ.ک.ک همراه با آمریکا میخواهند ترکیه را تجزیه کنند. همین مسئله هم دروغی بزرگ است. ما میخواهیم در ترکیه صلح و دمکراسی تحقق پیدا کند. ما میخواهیم خشونت و جنگ از ترکیه رخت بر بندد و این رژیم فاشیست را از سر بگذرانند. ما نه فقط به نام کورد، به نام تمام خلقهای ترکیه مبارزه میکنیم. به نام خلقهای منطقه مبارزه میکنیم. ما جنگ موجودیت، آزادی و دمکراسی را به پیش میبریم. اما آنها میخواهند که همه چیز را بر عکس نشان دهند. لازم است که تمامی دمکراتها، میهندوستان در برابر این مسئله هوشیار باشند. برای مثال، یکی از این دروغهای بزرگ، شیخ سعید از عارفان خداشناس بود، یا سید رضا، اما اعلام کردند که دست انگلیسیها در کار است. امروز نیز همان کار را انجام میدهند. برای آنکه شونیسم را در کشور تقویت کنند، افراد نژادپرست را وارد عمل کنند، همیشه میگویند که کورد با انگلیسیها، با فرانسویها، با آمریکاییها در ارتباط هستند. کورد میخواهد ترکیه را تجزیه کند. تمامی این گفتهها دروغی بیش نیستند. مگر خودشان هم اکنون با حمایت آمریکا علیه ما نمیجنگند؟ در گاره، مگر حمله نکردند و شکست خوردند؟ با حمایت چه کسی دست به حمله زدند؟ چه کسی به آنها اجازه داد؟ گنجشک بدون اجازه آمریکا حق پرواز بر آسمان عراق را ندارد. اما در مقابل درکی را در میان جامعه ترکیه ایجاد میکنند، و میگویند که آمریکا از پ.ک.ک حمایت میکند. تلاش میکند دولت ترور را تاسیس کند. دروغ میگویند. تمامی این مسائل دروغ هستند. هم از آمریکا کسب کمک میکنند، مگر آمریکا برای نشان دادن مکان چند نفر از رفقایمان و از جمله من جایزه ۵ میلیون دلاری تعیین نکرده است؟
در رابطه با این مسئله من یک بار اعلام کردم که آمریکا باید دست از این سیاست بردارد. برخی از افرادی که خود را چپ میدانند، البته نه چپ حقیقی، تنها کسانی که مسئولیتی بر دوش ندارند میتوانند این چنین صحبت کنند. گفتههای من، درخواست من از آمریکا را خواستند مورد انتقاد قرار دهند. اینگونه نیست. ما مبارزهای جدی را به پیش میبریم. ما انقلابی هستیم. در مقابل هر نوعی از هژمونی مبارزه میکنیم. ما جنبشی مستقل هستیم، تا الان ما به اندازه نوک انگشتی از هیچ کس بهرهمند نشدهایم. تا هم اکنون بر نیروی خودمان متکی بودهایم. ما به عنوان پ.ک.ک چنین حزبی هستیم. اما به پ.ک.ک هزاران افترا میبندند. میگویند آمریکا با ماست. چه کسی رهبری ما را دستگیر کرد و به ترکیه تحویل داد؟ چه کسی به ترکیه اجازه ورود به سریکانی، گری سپی داد، اجازه داد وارد عفرین شوند؟ مگر این موارد توطئه به شمار نمیروند؟ تمامی این موارد جزو توطئههای بینالمللی هستند. در ادامه توطئه بینالمللی ۱۵ فوریه هستند. اما مسئولان ترکیه به جامعه خود میگویند که آمریکا پشت سر پ.ک.ک است، میخواهد کشور ما را تجزیه کند. با تداوم دروغ میخواهند احساسات شونیستی را تحریک و تقویت کنند و از این طریق جامعه ترکیه را علیه خلق کورد بسیج کنند. تمامی این گفتهها از اساس دروغ است. ما میخواهیم که آمریکا استراتژی درستی را به پیش ببرد. مسئله کورد را ببیند، به فاشیسم ترک کمک نکند. ما هیچ گاه از آنها کمک نخواستهایم، ما به خود باور و اتکا داریم. واقعیت ما اینگونه است. ما براساس واقعیت خود، با نیروی خود به پیش میرویم. از هیچ کس درخواست کمک نکردهایم، با هیچ کسی در ان باره ارتباطی نداریم. نیروهای سوریه دمکراتیک در مقابل داعش نبرد میکنند، پایتخت داعش را آزاد کردند، آمریکا تنها در چارچوب ائتلاف ضد داعش در آنجا حضور دارد، به آنها کمک میکند. ترکیه نیز ان مسئله را بزرگ نمایی میکنند، و آن را به گونهای نشان میدهد که این مسئله تمامی کوردستان و پ.ک.ک را نیز در بر میگیرد. این مسله را بزرگنمایی میکنند، هزاران افترا میبندند. چنین مسئلهای درست نیست. تمامی این مسائل سناریو هستند. آنها خودشان از امریکا درخواست کمک میکنند. ببینید: هم اکنون اردوغان چند بار اخیرا سخن گفته است و اظهار داشته است که دست به رفرم میزند، فعالیتهای حقوق بشری را سازماندهی میکنم، و از این مسئله تحت عنوان طرح اقدامات حقوق بشری اسم میبرد. چرا دست به این اقدامات میزند؟ منتظر است تا بایدن با او تماس تلفنی برقرار کند. ارتباط خود را با آمریکا تجدید کند. زیرا ترامپ رفته است و در تنگنا قرار گرفته است. زیرا آنها تا کنون با حمایت آمریکا علیه مسئله کورد، به مبارزه برخاستهاند. یعنی ترکیه خود در مبارزه با مسئله کورد از تمامی کشورها حمایت میگیرد و این خوب است، اما همینکه کورد، نیروهای سوریه دمکراتیک سلام علیکی بکنند، کوچکترین ارتباطی داشته باشند، قیامت به پا کنند؟!
وضعیت اینگونه است. ما میخواهیم همه واقعیت کوردستان را درک کنند. آمریکا، و اروپا این واقعیت را درک کنند. ترکیه نیز این واقعیت را درک کند. بدانند که آنها با کشتار، نمیتوانند به نتیجهای دست پیدا کنند. لازم است واقعیت و موجودیت ما را قبول کنند. واقعیت کورد، ملتی به نام کورد، ارادهای به نام اراده کورد را بپیذیرند. ما این را میخواهیم. اما آنها میخواهند حمایت آمریکا، ناتو را داشته باشند. برای نمونه، این مرد که نامش خلوصی است، به مرکز ناتو رفته است و میگوید که پ.ک.ک علیه ناتو است. گونهای رفتار میکند که در تمامی دنیا هر چیز منفی و بد، تمام جنگها و خونریزیهای جهان از طرف پ.ک.ک بوده است. ای بیحیثیت، مگر نمیگویی که به پ.ک.ک خاتمه دادهایم؟ مادام تو پ.ک.ک را از میان بردهای، چرا در بروکسل در نشست ناتو ساعتها در مورد پ.ک.ک یاوهگویی میکنی؟ در هر حالتی اعلام میکنی که ما پ.ک.ک را از میان برداشتهایم، از طرف دیگر نیز اینگونه حرف میزند، از طرف دیگر ساعتها گزارش ارائه میدهی، تلاش میکنی که نشان دهی تمامی بدبختیهایتان از پ.ک.ک است و به ناتو و آمریکا اعلام میکنید که باید در مقابل پ.ک.ک از ما حمایت کنید تا پ.ک.ک را از میان برداریم. از آنها امکانات و حمایت میخواهید و تمامی امکانات و حمایتها را نیز از آنها میگیرید، و از طرف دیگر اعلام میکنید که آمریکا و ناتو با پ.ک.ک هستند! در خلال اوقاتی که با آنها نشست برگزار میکنند میگویند که این مسئلهای داخلی است، به سیاست داخلی ما ارتباط دارد و به کشورهای خارجی ارتباطی ندارد. هر اندازه که اردوغان فریاد بکشد که پ.ک.ک، آمریکا و ناتو با هم هستند، هیچ کس نمیگوید که تو دروغ میگویی. کاملا مشخص است که قبلا با هم هماهنگ کردهاند. یعنی توافق کردهاند، که ما در داخل ناچار هستیم که این گونه حرف بزنیم. در واقع مشاهده میشود که خودشان از آنها کمک میگیرند، از آنها اسلحه دریافت میکنند، حمایتهای سیاسی را از آنها میگیرند، و سپس میگویند که پ.ک.ک است که از آنها کمک میگیرد.
در واقع این ترکیه است که با همکاری آنها علیه ما به جنگ مشغول شده است. برای مثال، چگونه به گاره آمدند، و این در حالی است که شکست خوردهاند، اما هنوز به درستی این شکست خود را نمیبینند. میخواهند که آمریکاییها نیز مستقیما وارد شوند. این واقعیت دولت ترک است. میخواهند که تمامی دنیا، همه را علیه کورد بسیج کنند، تا به تمامی کورد را از میان بردارند. این دروغهای بزرگ را به جامعه تحویل میدهند. یعنی هیچ کس مانند مقامات ترک نمی تواند با استادی و مهارت دروغپردازی کند. در دروغپردازی به چنان مهارتی دست پیدا کردهاند که میتوانند واقعیت را به تمامی وارونه نشان دهند. در این رابطه واقعا استاد هستند. و دروغهای خود را نیز باور میکنند. یعنی در واقع خودشان ستمکاری میکنند، دست به قتلعام میزنند، سپس آن را بر گردن ما میاندازند.
برای نمونه گفتم که در گاره خودشان به بمباران دست زده و اسرا را میکشند. بعد با دروغ میگویند که ما از اجساد انها عکس و فیلم داریم. بعد میگویند که بدنهایشان سالم است. زمانی که ما گفتیم که در بمباران کشته شدهاند، ما نگفتیم که ترکش به بدن آنها اصابت کرده است. مگر خودتان همین را نمیگویید که پس از هفت درب در داخل کمپ قرار داشتند، در اینصورت چگونه ترکش به آنها اصابت میکند. آنها از اسلحه شیمیایی استفاده کردهاند. بیوجدانها. آنها افراد خودشان را در اینجا به قتل رساندند. از سلاح شیمیایی استفاده کردند. ما هیچگاه انگونه که آنها ادعا میکنند نگفتهایم که بدن آنها قطعه قطعه شده است. بمبها و بمباران در این غارها بدون تاثیر است. از طریق این سخنان میخواهند که افکار عمومی را فریب دهند. اما واقعیت چیست؟ بدن آنها دست نخورده باقی مانده است. متلاشی نشده است. میخواهند از این طریق بگویند که پ.ک.ک در این رابطه دروغ میگوید و از طریق بمباران کشته نشدهاند. یعنی در واقع در دروغپردازی به مهارت رسیدهاند، میتوانند مردم را فریب دهند. از این طریق به عملیات جنگی روانی و فریب مردم دست میزنند. در مقابل تمامی این اقدامات درخواست من اینست که خلقمان و افکار عمومی دمکراتیک ترکیه حساس و هوشیار باشند. با رژیمی فاشیست سروکار دارند که میخواهد برتری و حاکمیت خلق ترک را بر خلق کورد تثبیت کند. اهدف پلید آنها اینست. مبارزهای که امروز گریلا به پیش میبرد به دمکراسی در ترکیه خدمت میکند، این مسئله کاملا درست است. پیروزی گریلا راه را برای دمکراسی در ترکیه باز میکند. دولت ترک امروز در مقابل گریلا اگر به پیروزی دست پیدا کند، آنها در ترکیه رژیم فاشیستی خود را تثبیت میکنند. اما در مقابل نیروهای گریلا شکست میخورند و رژیم آنها در نهایت شکست میخورد.
به همین دلیل است که مبارزه گریلا مبارزهای برای موجودیت، برای آزادی و برای دمکراسی در ترکیه است. همه باید بر این مسئله واقف باشند. ما امیدواریم که خلقمان و دمکراسیخواهان راستین ما را بهتر و بیشتر درک کنند. خصوصا در جنگ ویژه این مسئله برای خلق ما بسیار مهم است. خلقمان در این مبارزه تمام قد شرکت داشته باشد. نیروی اجتماعی خود را نشان دهد. در این صورت است که آنها یا متوقف میشوند و جنگ ویژه نمیتواند به هیچ نتیجهای دست یافته و یا با شکست مواجه میشود.