روژین هژا عضو شورای هماهنگی جامعه زنان آزاد شرق کوردستان در یک ویژه برنامه آرین‌ تی‌وی به سئوالاتی در رابطه با وضعیت رهبر اوجالان و تحولات در سال ٢٠٢١ پاسخ داد.

روژین هِژا در پاسخ به سئوالی درباره منزوی‌سازی رهبر اوجالان در زندان امرالی ترکیه گفت: رهبر آپو قریب ٢٣ سال است که در امرالی وضعیت مشابهی دارد. رهبر آپو فقط از سوی حکومت ترکیه اسیر نشده بلکه این اقدام توسط یک نظام انجام گرفته که نامش نظام مدرنیتەی سرمایه‌داری قدرت‌های جهانی است. دلیل منزوی‌سازی رهبر آپو، ترس از افکار و اندیشه‌های وی است. برای همین ملاقات‌های در امرالی را متوقف کردند تا صدای رهبر آپو به بیرون از زندان نرسد.

وی با توضیح جفای سکوت و همراهی نهادهای مسئول جهانی با ترکیه که هیچیک از معیارهای انسانی را در امرالی رعایت نمی‌کند گفت که خلق کورد همزمان با تلاش‌های بین‌المللی خود، برای آزادی رهبرش به مقاومت و مبارزه ادامه خواهد داد و آزادی جسمانی رهبر آپو یک هدف اصلی باقی می‌ماند.

عضو شورای هماهنگی کژار در رابطه با دستاوردهای ٢٠٢١ به شکست سنگین ارتش ترکیه در اوایل این سال و در جریان حمله به کوهستان گاره اشاره کرد و گفت: "حکومت ترکیه در برابر تاکتیک گریلاها شکست خورد. آنها می‌گفتند کوردها را به زانو درمی‌اوردیم ولی خودشان به زانو درآمدند."

وی همچنین حملات متعاقب ترکیه به مناطق حفاظتی میدیا برای پاکسازی گریلاهای کوردستان را یک مأموریت خواند که ناتو و قدرت‌های سرمایه‌داری جلوی ترکیه گذاشتند اما ترکیه در برابر اراده و مقاومت فدائی گریلاهای کوردستان در انجام مأموریتش ناکام ماند.

روژین هِژا در رابطه با عملکرد کژار و کارزارهای آن نیز توصیح داد: در طول سال شاهد سرکوب زنان در تمامی حوزه‌های حیات در ایران بودیم. حکومت ایران از نیروی زنان در هراس است. وزیر کشور ایران نیز اعتراف کرد که آگاهی و سازمان‌یافتگی زنان را خطری علیه خود می‌دانند. ما به عنوان جنبش آزادیخواهی زنان، نیرویی در مقابل نظام جنسیت‌زدەی ایران هستیم که برای تغییر و تحول در وضع کنونی زنان پیکار می‌کنیم. 

عضو شورای هماهنگی کژار بر نیروی بالقوه زنان روژهلات کوردستان و ایران تأکید و به مشارکت فعال آنان در صف نخست اعتراضات مدنی طول سال جلب نظر کرد.

وی فقر و نداری گسترده در ایران و اجبار مردم به کولبری در کوردستان را ناشی از سیاست داخلی حکومت ایران دانست که به دنبال سربراه کردن مردم از طریق گرسنه نگه داشتن جامعه بوده و بی‌عدالتی و سرکوب معترضان را در دستور کار قرار داده است.

روژین هژا عدم مشارکت اکثریت قاطع مردم در انتخابات ریاست جمهوری را یک رفراندوم خواند که طی آن مردم اعلام کردند این نظام و دولت نظامی زن‌ستیز و ناقض حقوق بشر آن را نمی‌خواهند.