نیروهای مسلح ارتش ترک از سالهای ۱۹۹۰ به بعد، بسیاری از روستاهای نواحی مرزی را به آتش کشیدهاند. در نتیجه این اقدامات، بیش از ۱۳ هزار نفر از مناطق محل زندگی خود آواره شده و به منطقه اقلیم جنوب کوردستان پناهنده شدهاند. کوردهایی که در کمپ پناهندگان مخمور گردهم آمدهاند از سال ۱۹۹۸ به بعد تحت حمایت سازمان ملل متحد قرار گرفتهاند. بعد از رویداد ۱۷ ژوئیهی ۲۰۱۹ در رستوران حقه باز، که یکی از اعضای میت با نام عثمان کوسه به قتل رسید، رفت و آمد به کمپ آوارگان مخمور ممنوع شده و این کمپ تحت محاصره قرار گرفته است.
روز گذشته هم در ساعات اولیه، بار دیگر هواپیماهای جنگی ارتش ترک بار دیگر این کمپ را مورد هدف قرار دادند. در جریان این حمله هم یک نفر جان خود را از دست داده و آسیبهای مادی متوجه منازل و کارگاههای ساکنان کمپ شد.
آسیب دیدن ۱۰ خانه
حاجی کاچان ریاست مشترک مجلس خلق مخمور در خصوص حملات روی داده اظهار داشت که این حمله به محله دوم مخمور بوده است و چون این حمله مصادف با روز جمعه بوده است هیچ کس در کوچهها حضور نداشته است. ما در واقع از مصیبتی بزرگ نجات پیدا کردیم. در این حمله ۱۰ خانه آسیب دیدند، خانهای که هدف قرار گرفت، متعلق به یک معلم به نام بشیر بود و مانند همیشه غیر نظامیان مورد هدف قرار گرفتند.
حمله و محاصره
کاچان در اظهارات خود تاکید کرد که مدت زمان زیادی است که هوایپماهای نظامی بدون سرنشین SIHA ترک در آسمان کمپ به پرواز درمیآیند و در این باره اظهار داشت: ما در خصوص تحرک و پرواز هواپیماهای بدون سرنشین با حکومت عراق، با کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد و مسئولان دیگر گفتگو کردهایم. اما با این وجود حملات همچنان ادامه دارند. پیش از این نیز به کرات مورد قرار گرفتهایم. در سال ۲۰۱۴ داعش به کمپ حمله کرد. در آن زمان هم برنامهریزی شده بود که با این حملات خلق پراکنده شده و کمپ هم تعطیل شود. در شنگال هم چنین طرح و برنامهای در دستور کار قرار داشت. در روژآوا هم همین وضعیت حاکم بود. ما به خوبی اطلاع داریم که ان حملات همگی با اطلاع و هماهنگی ترکیه صورت گرفته است. حملات داعش، محاصره سه ساله کمپ از سوی پارت دمکرات کوردستان همچنان ادامه دارد و این حملات همه با هم در ارتباط هستند. طرحی را که داعش نتوانست به پیروزی برساند، میخواهند امروز به نتیجه برسانند.
سازمان ملل متحد حامی حملات است
کاچان در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به دموگرافی کمپ اظهار داشت: از سالهای ۱۹۹۰ به بعد همیشه به ما حمله شده است. اما حملات اخیر با هوایپما و مستقیما صورت میگیرند. حملات دیگری هم توسط داعش و پارت دمکرات کوردستان صورت میگیرد. این حملات در مقابل چشم سازمان ملل متحد و حکومت عراق صورت میگیرد. و این در حالی است که ما تحت حمایت سازمان ملل متحد قرار داریم و از پناهندگی سیاسی برخوردار هستیم. هر سال هیاتهایی به اینجا امده و مدارک ما را تمدید میکنند. اثر انگشت میگیرند. اما امروزه مشاهده میشود که سازمان ملل متحد در مقابل این حملات سکوت کرده است و با سکوت خود از چنین حملاتی حمایت میکند.
حیات آزاد
کاچان در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان ساخت که حمله گذشته در زمان برگزاری کنفرانس همکاریهای بغداد روی داه است و وزیر امور خارجه ترکیه، مولود چاوش اوغلو نیز به عنوان نماینده ترکیه در ان حضور داشته است. در جریان برگزاری این کنفرانس، بار دیگر مخمور و شنگال مورد هدف قرار گرفتند. همه اطلاع دارند که ترکیه دست به این حملات میزند. ما تهدید میشویم، به همین دلیل تمام حملات صورت گرفته علیه ما، با مسئولیت و همکاری سازمان ملل متحد، حکومت عراق و خصوصا پارت دمکرات کوردستان عراق خواهند بود. اگر ما امروز در مقابل این حملات مقاومت نکنیم، بسیار دیر خواهد شد. همه باید بر این نکته واقف باشند که این حملات نمیتوانند ما را از حیات آزادی که انتخاب کردهایم دور کنند.