رژیم ایران سیاست آسمیلاسیون و ذوب را به شیوه‌ی نرم اجرا می کند. جمهوری اسلامی از راه پاکسازی ایدئولوژیک، پاکسازی فرهنگی و روشنفکری با حمله به ارزش‌های تاریخی تلاش نموده شخصیت کورد‌ها را پوچ و بی‌اثر نماید و می‌خواهد از این راه نتیجه‌ای به دست آورد.

افروز فرخ‌زاده اهل روستای بارام آوا در نزدیکی مریوان در مصاحبه با خبرگزاری فرات در مورد سیاست‌های رژیم ایران سخن گفت؛" منطقه به منطقه ویژگی‌های خلق کورد را دست نشان می‌کنند و می‌خواهند با نیروی نرم، خلق را از هویت خود تهی نمایند. رژیم ایران در این رابطه با انکار و پاکسازی فیزیکی عمل نمی‌کند بلکه سیاست آنها برای آن است تا افراد را تحت کنترل خود قرار داده و حتی فرصت‌هایی نیز به آنها می‌دهند. به عنوان مثال مردم می‌توانند زبان مادری خود را یاد بگیرند، در حد ملی و منطقه‌ای به زبان مادری رادیو و تلویزیون‌هایی وجود دارد. مردم تا حدودی می‌توانند فرهنگ و هنر خود را ادامه دهند، اما به شرطی که سیاسی نباشند و تحت کنترل خود آنها باشند. با سیاستی نرم و دقیق مردم را فریب می‌دهند، اجازه نمی‌دهند واکنش‌هایی صورت بگیرد. می‌خواهند به خلق بفهمانند که 'تو حقیقت داری، تو وجود داری، تو فرصت‌هایی در دست داری و به همین دلیل باید ساکت باشی' و اینگونه شرایط فریب مردم را ایجاد می‌کنند.

"هویت فارس بودن را برای مردم به یک رویا تبدیل کرده است"

هویت فارس بودن در کل وجود دارد و مانند مدل ایده آل و کامل و عالی معرفی شده و برای آن کار می‌شود. خواندن و نوشتن به زبان کوردی وجود ندارد و کوردها به زبان مادری خود آموزش نمی‌بینند و تحصیل نمی‌کنند و هیچ فرصت رسمی نیز در این راستا وجود ندارد. می‌خواهند کوردی نزدیک به فارسی ایجاد کنند. از قدیم برای این امر تلاش کرده‌اند و می‌خواهند میل و آرزوی فارس بودن را در میان مردم گسترش بدهند. به طور خلاصه آسمیلاسیونی نرم در جریان است. همزمان ایران اجازه‌ی هیچگونه فعالیت مدنی و اراده مداری را نمی‌دهد.

"از رادیو و تلویزیون استفاده می‌کند"

رژیم ایران برای آنکه خود را به مردم نزدیک کند بر اساس مناطق مختلف رادیو و تلویزیون‌هایی تاسیس کرده است. این کانال‌ها به ظاهر و نه به صورت ایدئولوژیک، نوعی از کورد بودن را تحت تاثیر تبلیغات دولت نمایش می‌دهند. هرچند در این کانال‌ها با فرهنگ و زبان مناطق مختلف سخن گفته می‌شود، اما در حقیقت برای سیاست‌های حکومت تبلیغ می‌کنند. در همین راستا عروسی‌ها و مراسم‌ها و رقص کوردی نشان داده می‌شود، به زبان کوردی شعر و سرود خوانده می‌شود و اخبار به زبان کوردی پخش می‌شود، اما همزمان با اینها همه‌ی این کانال‌ها به صورت نرم و دقیق و بر اساس ویژگی‌های مناطق و لهجه‌های مختلف برای حکومت تبلیغ می‌کنند. از این راه واکنش و اعتراضات مردم را تضعیف می‌نمایند. بخشی از جامعه این کارهای حکومت را حمله به ارزش‌های خود می‌دانند. سیاست اصلی رژیم ایران این است که با سیاستی نرم، سیاست‌های خود را از زبان مردم پخش کنند و می‌خواهد به نتیجه‌ی مورد نظر خود برسد. اراده‌ی سیاسی بودن وجود ندارد. در این کانالها فرهنگ کوردها بسیار کوچک و ضعیف نشان داده می‌شود. برای نمونه شبکه تلویزیونی سنه این کار را انجام می‌دهد و از این راه بسیاری از ارزش‌های جامعه را بسیار ساده، جزئی و بی‌ارزش به مردم معرفی می‌کند.

"از کودکی به مردم می‌گویند، در ابتدای جوانی فوراً ازدواج کنید"

همیشه جوانان قیام کرده و آگاه برای رژیم ایران خطر و تهدید بوده‌اند. یکی از راه‌هایی که جوانان را از قیام دور نمایند این است که آنها در سنین جوانی ازدواج کنند و در نتیجه مجبور این حکومت باشند. به همین دلیل به آنها پیشنهاد می‌شود که ازدواج کنند. در دستگاه‌های رسانه‌ای حکومت نیز این فکر به صورت مستمر پخش می‌شود که ازدواج در سنین جوانی قانون شریعت است و باید ازدواج انجام شود و اگر جوانی ازدواج نکند در واقع مرتکب گناه میهشود. زمانی که شرایط اینگونه فراهم می‌شود، جوانان وقتی به سن ۲۰ سالگی می‌رسند به این فکر می‌افتند که چرا ازدواج نکرده‌اند. در همین راستا خانواده‌ها نیز فرزندانشان را تحت فشار قرار می‌دهند تا هر چه سریع‌تر ازدواج کنند.

"مناطقی که رژیم به طور ویژه بر آنها کار می‌کند"

 حکومت به طور ویژه بر روی سنه، کرماشان و اورمیه کار می‌کند. سنه در میانه قرار دارد. در زمان ما مقاومت کومله تحت سازماندهی کومله قرار داشته است. آنجا هم مرکز انقلاب و هم مرکز ادب و سخن و هنر کوردی است. انقلابیون بزرگی از این منطقه سر بر آورده‌اند. اما امروز به طور عمد بسیار تضعیف شده و به حاشیه رانده شده‌اند. برای آنکه مردم سنه را از کورد بودن دور کنند، به هر کاری دست می‌زنند.

خلق روژهلات بسیار میهن‌دوست هستند، پیشتر نیز اینگونه بوده‌اند. اما اکنون در سایه‌ی سازماندهی حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) مردم روز به روز از لحاظ سیاسی و ایدئولوژیک پیشرفت می‌کنند. پیوستن به پژاک روز به روز افزایش می‌یابد. در مقابل دولت در میان خلق علیه پژاک تبلیغ می‌کند. در میان خلق‌های دیگر نیز این کار را انجام می‌دهد، چون می‌داند اگر این تبلیغات را فقط در میان خلق روژهلات انجام دهد، به آن اعتراض شده و هیچ کس آن را باور نمی‌کند.