زینب جلالیان؛ سمبل زنانی که‌ تقدیر را به‌ گوشه‌ایی افکنده‌اند و راه مقاومت برگزیده‌اند

با گذشت ۵٢۶ روز بی‌خبری از سرنوشت زندانی سیاسی کورد زینب جلالیان، وی سرنوشتی نامعلوم پیدا کرده است.

زینب جلالیان در سال ١٣۶١ در منطقه‌ی ماکو به‌ دنیا آمد. جهانی که‌ زینب در آن چشم گشود، جهان تبعیض، انکار و اشغال بود. حاکمیت نظام ولایی تازه‌ به‌ قدرت رسیده‌ کم کم داشت اقتدار خود را بر روژهلات کوردستان تحمیل میکرد و رنگ سیاه مطلوب خمینی و پیروانش بر رنگارنگی کوردستان چیره‌ می‌شد.

زینب که‌ از همان اوان جوانی کودکی یاغی بود. طغیان در برابر سنت سرکوبگر، طغیان در برابر پدرسالاری و طغیان در برابر ناعدالتی را پی گرفت و آن را پیشه‌ی خود کرد. پیشه‌ای که‌ تمامی زندگی جوانی اش در آن سامان گرفت و معنا یافت.

زینب جلالیان را اشقیای حکومت ایران به‌ جرم مبارزه‌ برای آزادی و تلاش در راه حق طلبی در کرماشان دستگیر کردند.

رژیم ایران خود را به‌ جای خدا نشاند و زینب را دشمن خدا خواند. هر آنچه‌ که‌ از سبعیت در چنته‌ داشت بر زینب روا داشت. حاکمان او را با حکم اعدام روبه‌رو کردند. زمانی که‌ دیدند اعدام از او خورشید مقاومت می‌سازد، به‌ ماندن همیشگی او در زندان رضایت دادند.

زینب جلالیان تنها زن زندانی سیاسی محکوم به‌ حبس ابد در محدوده‌ی قضائی رژیم حاکم بر ایران است.

او در سال ١٣٨٨ به‌ اتهام محاربه‌ به‌ اعدام محکوم شد. دو سال بعد این حکم به‌ حبس ابد کاهش یافت. از سال ١٣٨۶ و از روزی که‌ او را به‌ بند کشیده‌اند از همه‌ی حقوق یک زندانی عادی محروم شده‌ و پیگری خانواده‌اش برای گرفتن مرخصی فرزندشان همچنان بی نتیجه‌ مانده‌ است.

عفو بین‌الملل در خرداد ۱۳۹۳ اعلام کرد بینایی زینب جلالیان در خطر است و اگر فورا مداوا نشود، امکان دارد بینایی‌اش برای همیشه‌ از دست برود. هشداری که‌ هیچ گاه‌ از سوی حلقه‌ به‌ گوشان بدنام خامنه‌ای شنیده‌ نشد.

حکومت ایران در سال ١٣٩٩ هر آنچه‌ از عداوت و کینه‌ از زنان آزادیخواه در دل داشت علیه‌ زینب جلالیان نشان داد. او را از این زندان به‌ آن زندان منتقل کردند تا دچار کرونا شد.

پنج شنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۹، سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی تایید کرد که زینب جلالیان پس از مثبت بودن آزمایش کرونا برای رسیدگی به این وضع دست به اعتصاب غذا زد اما بعد از ۵ تیرماه او به شکل قهری ناپدید شده است.

و اکنون می‌گویند زینب جلالیان در زندان یزد در بند است. خانواده و دوستانش ۵٢۶ روز است که خبری از زینب ندارند و مقامات ایران همچنان توضیحی درباره سرنوشت او نمی‌دهند.

برخی نام‌‌ها نشانه‌اند و برخی نشانه‌‌ها هستند که‌ سمبل‌اند. زینب جلالیان یک نام است. نام یک زن زندانی سیاسی. او یک نشانه‌ است. نشانه‌‌ای از ظلمی که‌ بر زنان سرزمین آفتاب روا داشته‌ می‌شود. زینب جلالیان سمبل زنانی است که‌ تقدیر را به‌ گوشه‌ایی افکنده‌اند و راه مقاومت برگزیده‌اند.