آمد شاهو، عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در گفتوگو با خبرگزاری فرات نیوز تحولات سیاسی اخیر در ایران و روژهلات، فعالیتهای پژاک در روژهلات کوردستان، حملات رسانهای و تهمتپراکنی علیه پژاک از سوی بدخواهان خلق کورد و همچنین پروژههای پژاک برای حل مسائل روژهلات کوردستان و ایران را مورد ارزیابی قرار داد. این گفتوگو در دو بخش منتشر میشود.
شاهو در آغاز سخنان خود با اشاره به تحولات جاری در خاورمیانه آنها را بخشی از جنگ جهانی سوم خوانده و گفت:"ایران نیز بخشی از این جنگ است و مداخلهای گسترده در ایران هم روی میدهد، بی شک وضعیت کنونی ایران بسیار بحرانیست. ایران همچون جزیرهای پرتنش و ناآرام شده است. دلیل آن نیز سیاستهای خود رژیم ایران است. رژیم ایران با سیاستهای خود این کشور را منزوی کرده و تبعات آن نیز تحریمهای سنگین سیاسی و اقتصادی علیه ایران بوده است که به سبب مداخله رژیم ایران در امور منطقه و ترویج تروریسم است. از اینرو مرزی برای دخالتهای ایران تعیین شده است. رژیم ایران زمانی که با فشارهای خارجی مواجه میشود بر شدت عمل علیه جامعه میافزاید، افزون بر اینکه کارنامه خود رژیم مشروعیت آنرا نزد مردم از میان برده است، بویژه در یازدهمین دوره انتخابات مجلس به وضوح دیدیم که مردم با عدم شرکت انتخابات به رژیم پاسخ دادند. این کارنامه رژیم ایران و ماحصل رفتارها و سیاستهای رژیم است. از سوی دیگر ایران از لحاظ سیاسی و اجتماعی نیز در آستانه فروپاشی است. واحد پول ایران ارزش خود را از دست داده است، بیکاری گستردهای وجود دارد، سقف گرانی به آسمان رسیده است و مسائل اجتماعی افزایش یافتهاند. تمامی اینها ماحصل سیاستهای نژادپرستانه رژیم ایران است که به شیوه یک زبان- یک فرهنگ به حاکمیت خود ادامه داده است و از اینرو خلق هم به این روند واکنش نشان میدهند. به عنوان مثال در دو سال گذسته مردم با آمدن به خیابانها تظاهرات ضدحکومتی برپا کرده و آشکارا اعلام کردند که سیاستهای رژیم ایران ضدمردمی، ضد آزادی و ضد زنان است، خلقهای ایران این وضعیت را قبول نمیکنند و میگویند دیگر کافیست."
آمد شاهو در ادامه افزود:"رژیم ایران برای تداوم سیاستهای خود جوی خون به راه انداخته و رژیم در تلاش است تا با اعدام، بازداشتهای گسترده، با مانعتراشی در روند فعالیتهای دمکراتیک، با افزایش قیمت نیازمندیهای روزانه مردم تحت هر شرایطی این رژیم را سرپا نگه دارد و جامعه را به تمکین وادارد. دوره دوم یازدهمین دوره انتخابات مجلس ایران در روز ١١ سپتامبر (٢١ شهریور) در ١١ حوزه انتخابیه برگزار شد. نتیجه نشان داد که رژیم در تحمیل سیاستهای خود ناکام بوده است. سیاستورزی با پینه و وصله کردن نمیشود. رژیم نمیتواند اشغالگری بر خلقهای ایران را تداوم بخشد و از سوی دیگر هم به پارلمانش مشروعیت دهد، پارلمانی که منبع فساد در ایران است. البته تمامی توانایی خود را به کار گرفته است تا هم به فساد و هم تحمیل سیاستهای خود ادامه دهد. اما رژیم ایران باید خوب بداند که این وضعیت آنرا هر چه بیشتر به آستانه فروپاشی سوق میدهد و نخواهد توانست با این خدعهها نجات یابد. تنها راه حل مسائل ایران تغییرات ریشهای است.
"خلق خواستار مشارکت فعالانه در اداره امور و مدیریت کشور است"
آمد شاهو سپس با یادآوری اینکه رژیم ایران پس مصادره انقلاب خلقهای ایران در بهمن ۵٧ با انحای گوناگون حقوق و آزادیهای مردم، مبارزات دمکراسیخواهانه و حقوق اولیه انسانها را سرکوب نموده است افزود:"این رویه را با دستورها و فتواهای علی خامنهای انجام میدهد، علیه خلق کورد فتوای جهاد دادند، چرا؟ زیرا خلق کورد پیشاهنگی مبارزه آزادیخواهانه در ایران میباشد. همچنین فتوای جنگ علیه کفر صادر کردند، پس از این فتواها شاهد بودیم که کوردستان هدف لشکرکشی رژیم ایران واقع شد. مراکز فعالیتهای دمکراتیک و آزادیخواهی پلمپ شدند، دانشگاهها را تعطیل کردند. تمامی مراکز سیاسی سرکوب و تعطیل شدند. خلقهای ایران در مقابل این رژیم ۴١ سال مبارزه کردند. رژیم جمهوری اسلامی با دستور ولی فقیه هرگونه فرصت کار و زندگی را در مناطق کوردنشین سلب کرده است. با نگاهی به وضعیت مناطق مرزی ایران میبینیم که مناطقی که در صف مقدم جنگ قرار داشتند پس از جنگ در زمینه حقوق بشر و تأمین نیازهای اولیه جامعه در آخرین رتبههای کل این کشور قرار داده شدند. به وضعیت استانهای لرستان، خراسان، کرماشان، همدان و استان سنه بنگرید، آنچه قابل مشاهده است اینکه ادعاهای انسانسالاری رژیم ایران هیچ واقعیتی ندارند و تنها تبلیغات دروغ تلویزیونی است. زیرا کارنامه این رژیم نشان داده است که "با سیاست اعدام درصدد گسترش دمکراسیست. با قتلعام خلقها میخواهد خلقها را متحد کند. با نابودی زیربنای اقتصادی میخواهد اقتصاد را احیا کند". تمامی اینها عباراتی متناقض و متضاد یکدیگرند، اما در ایران وجود دارند. خلقهای ساکن در ایران به این سیاست پی برده و به آن واکنش نشان دادهاند. وقتی به خیابان میآیند تنها برای افزایش قیمت بنزین نیست. خق میخواهد خود امورش را مدیریت کند. میخواهد خود کشور را اداره کند. خلق نمیخواهد کشور از سوی افرادی فاسد و خانوادههای آنها غارت شود. خلقها میخواهند تمامی استانها دارای خودمدیریتی دمکراتیک باشند. مردم بر دستیابی به این خواستهها پافشاری میکنند."
"فرصت زندگی مسالمتآمیز خلقها در ایران وجود دارد"
آمد شاهو در مورد وضعیت جوامع ایران گفت:"در ایران زمینههای زندگی دمکراتیک و مسالمتآمیز خلقها وجود دارد. به عنوان مثال اورمیه منطقهای برای زندگی مشترک است، موزائیک خلقهاست، اما با روی کار آمدن سیستم دولت-ملت و ورود امپریالیسم به منطقه تمامی تلاشها معطوف به این شده است زمینههای دمکراسیخواهی جامعه را از میان بردارند. البته خلقها برای تداوم زندگی مسالمتآمیز با یکدیگر و دمکراسی همیشه تلاش کردهاند و هزینههای گزافی را در این راه متحمل شدهاند. خلقها با زبان دمکراسی که حضور در خیابان است به سیاستهای بدخواهان پاسخ دادهاند. خلقها در ایران همیشه با حضور در خیابان به سیاستهای حاکمیت پاسخ دادهاند. اما این رژیم از زبان دمکراسی چیزی نمیفهمد و اعتراضات را نمیپذیرد. مبارزه برای دمکراسی را نامشروع جلوه داده و آنرا تروریزه میکند. اینگونه زمینه سرکوب دمکراسیخواهان و خلقهای ایران را فراهم کرده است."