سوزدار آوستا عضو شورای رهبری ک.ج.ک در برنامه‌ی "روژف ولات" در استرک تی وی پاسخ پرسشهای روزنامه‌نگار مهتاب اوراک را داد.

آوستا ۲۱مین سالگرد توطئه‌ی بین المللی که در ۱۵ فوریه ی ۱۹۹۹ علیه رهبر اوجالان انجام شد، اشغالگری دولت ترکیه در روژاوای کوردستان، حمله به کمپ مخمور و شنگال و همچنین جنگ میان نیروهای ترک، روس و رژیم اسد در ادلب و آخرین وضعیت فلسطین و اسرائیل را تشریح کرد.

"١۵ فوریه سال ۱۹۲۵ توسط رهبر آپو به عنوان روز قتل عام کوردها نامگذاری شده است"

اوستا اعلام کرد، در ۲۱مین سالگرد توطئه‌ی بین المللی که وارد سال ۲۲ می‌شود، سلام و درود خود را برای شهدایی می‌فرستم که اجازه ندادند توطئه به هدف خود برسد و در اطراف رهبر آپو حلقه‌ای آتشین درست کردند و با شعار "هیچ کس نمی‌تواند روز ما را تاریک کند" در وجود رفیق خالد اورال، رفیق روتیندا، رفیق روژبین، بروار، شارستان، ویان سوران و همچنین شهدای مقاومت بزرگ "حصر را در هم می‌شکنیم، فاشیسم را نابود می‌کنیم و کردستان را آزاد می‌کنیم" در وجود رفیق زولکوف گزن، آیتن، زهرا و مدیا درود می‌فرستم و یادشان را گرامی می‌دارم.

توطئه چگونه آغاز شد و از لحاظ تاریخی چگونه است؟ همان طور که رهبر آپو می‌گوید، در سال ۱۹۲۵ توطئه‌ی بین‌المللی علیه خلق کورد آغازشد. ملت کورد در خاورمیانه کهن‌ترین خلق است و خلق این منطقه هزاران سال است پیشاهنگی برای بشریت هستند. در انقلاب نئولیتیک، در روند اجتماعی شدن، در کشاورزی و فرهنگ و پیشرف بشریت جایگاه مهمی دارد. خلق کورد در طول تاریخ در این منطقه بارها قتلعام شده است و با حمله و آوارگی مواجه شده است. هر بار هم خلق کورد علیه اینها مبارزه کرده و خواهان بدست آوردن آزادی خود بوده است. در جهان پیشرفته‌ی بشریت نقش خود را ایفا کرده است، اما با تاسیس جمهوری ترکیه پروژه‌ای نو علیه خلق کورد آغازشد. خلق کوردستان ۲۰۰ سال پیش از تأسیس این دولت‌ملت‌ها و تقسیم آن میان ۴ کشور در سرزمین خود زیسته است. تا حدی فرهنگ، زبان، تاریخ و زندگی خود را حفظ کرده بود. زمانی نیز که جمهوری ترکیه تاسیس شد خلق کورد نیز در خط مقدم جنگید و جمهوری را تاسیس کردند. جمهوری اول در سال ۱۹۲۱ اعلام شد. بر این اساس که حقوق کورد در منطقه پذیرفته شود در قانون ثبت شد. اما پس از آنکه جنگ جهانی اول پایان یافت و منطقه از نو تقسیم می‌شود، نیروهای هژمونگرای خارجی در آن زمان می‌خواستند خود را بر منطقه غالب کنند به همین دلیل توسط این نیروها تز جدیدی ارائه شد. این تز و فکر چه بود؟ آنها تلاش کردند تا با هر شیوه‌ای دولت ترک را به نفع خود به کار گیرند و به همین دلیل دست به حمایت از دولت ترکیه زدند. در همین چهارچوب در سال ۱۹۲۳ در پیمان لوزان وجود کورد را انکار کرده و هیچ حقوق و جایگاهی برای کوردها در قانون اساسی در نظر گرفته نمی‌شود.

از آن پس همه تلاش کردند کورد را در نظر نگیرند و نبینند. علیه این برخوردها قیام‌های کوردها آغاز شد. در سال ۱۹۲۵ با پیشاهنگی شیخ سعید قیام آغاز شد، که در همین ماه فوریه بود. علیه این قیام‌ها توطئه آغاز شد، برخی نیروهای از خارج از آن حمایت می‌کردند و می‌خواستند آنرا به پیش ببرند، اما هم زمان همه نوع همکاری در تمامی زمینه‌ها به دولت ترکیه تقدیم می‌شد. شیخ سعید در این توطئه دستگیر می‌شود. دادگاهی نمایشی به راه می‌اندازند و شیخ سعید و رفقایش در ۲۹ ماه ژوئن اعدام شدند. همان طور که تاریخ نشان می‌دهد، دولت ترکیه باز هم در ماه فوریه علیه رهبر آپو با همکاری نیروهای بین‌المللی توطئه می‌کند و این هم بسیار شبیه آن زمان است. هدف این توطئه از بین بردن و پاکسازی کورد و قتلعام کورد بود. خلق کورد این روز را روز سیاه می‌داند. رهبر آپو نیز آنرا روز قتلعام و پاکسازی کوردها نام می‌نهد. رهبر آپو ده‌ها سال مبارزه در منطقه را رهبری می‌کرد و گریلاهای قهرمان کوردستان نیز در کوهستان‌ها نیز مبارزات بزرگی انجام داد. به دلیل این مبارزات در جامعه نیز هشیاری و پیشرفت ایجاد شد. دیگر پ.ک.ک از راه رهبر آپو به خط آزادی تبدیل شد و برای آزادی قربانیان بسیاری داد. اینها همه در شخصیت رهبر آپو جمع شده‌اند.

مسئله‌ی کورد برای دولت ترکیه به فوبیا تبدیل شده است

قیام‌های سال ۱۹۲۵ توسط شیخ سعید و در سال ۱۹۳۰ در آگری و در سال ۱۹۳۷ در درسیم با کشتار و قتلعام سرکوب شدند. اما رهبر آپو برای اولین بار فکر، فلسفه، سازمان، دفاع ذاتی، خط آزاد زن و جامعه را در منطقه پیشرفت داد. اینها برای منطقه نو بودند. کورد با پیشاهنگی رهبر آپو قدم به قدم به سمت آزادی می‌رفت، نیروهای منطقه‌ای وجود رهبر آپو، فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو را برای خود مانع می‌دیدند، چون هژمون مدرنیته‌ی کاپیتالیستی خود را بر اساس منافع خود سازمان داده بودند. برای آنکه منافعشان در منطقه محقق شود جنگی تازه را آغاز کردند. این جنگ که ما آنرا به عنوان جنگ جهانی سوم معرفی می‌کنیم، آغاز شد. این جنگ از سال ۱۹۹۰ آغاز شده است. این جنگ مدت ۳۰ سال است به شیوه‌ی گوناگون در منطقه ادامه دارد. آنچه در مقابل آن مانع می‌شد بدون شک جنبش آزادی و رهبر آپو بود. در خاورمیانه پارادایمی نوین شکل گرفت و آن هم از جانب رهبر آپو بود. اتحاد خلق‌ها را ایجاد کرد. نیروهای منطقه‌ای برای آنکه دولت ترک را برای منافع خودشان به کار گیرند جنبش آزادی و رهبر آپو را به مسئله‌ی معامله و سودای خود تبدیل کردند. دولت ترکیه نیز که مسئله‌ی کورد را فوبیای خود می‌داند، برای آنکه کوردها صاحب اراده نباشند و هویت و جایگاهی برای کوردها ایجاد نشود، آنچه در توان داشته انجام داده تا مسئله‌ی کورد را پنهان کند و آنرا سرکوب نماید. در همین چهارچوب نیز نیروهای بین‌المللی در آن زمان در توطئه‌ی بین‌المللی شرکت کردند. توطئه توسط آمریکا مدیریت می‌شد. آمریکا، اسرائیل و بریتانیا با هم بودند، چون آنها در منطقه اهدافی داشتند و می‌خواستند منطقه را بنابر میل خویش از نو طراحی کنند.

اجازه نمی‌دهند خلق کورد دارای هویت و حقوق خود باشد. البته توطئه ابعاد سیاسی، اقتصادی و فلسفی نیز دارد. ریشه‌ی مشکل ، مشکل سیاسی، اجتماعی و آزادی است. به شیوه‌ای نامردانه رهبر آپو را گرفتند و تحویل ترکیه دادند. اکنون ۲۲ سال است در جزیره‌ی امرالی است و آن پروسه اینگونه ادامه دارد."

"در آن شرایط تصمیم به زندگی گرفت و آنرا عملی ساخت"

هدف توطئه کنندگان این بود که میان خلق کورد وترک جنگی طولانی مدت در قرن ۲۱ ایجاد کنند، به همین دلیل بخش دوم جنگ جهانی سوم با دستگیری رهبر آپو اجرا شد.  رهبر آپو از روز اول می‌گوید" زمانی که در هواپیما چشمانم را باز کردند من گفتم، این پیروزی شما نیست. این یک توطئه است و برای شما هم هست. خشنود نباشید و احساس پیروزی نکنید."

همان طور که رهبر آپو را روانه‌ی امرالی کردند، سخت‌ترین گزینه‌ها را انتخاب کرد، سختترین چیز هم آن بود که در آن شرایط تصمیم به زندگی گرفت و آنرا عملی نمود. هیچ کسی باور نمی‌کرد که رهبر آپو و جنبش آزادی در آن شرایط بتوانند ۲۱ سال مقاومت کنند، البته دشمن همچنان بر مواضع خود مبنی بر عدم به رسمیت شناختن خلق کورد و حقوق سیاسی آن پافشاری می‌کند. توطئه ابعاد سیاسی، اقتصادی و فلسفی نیز دارد. ریشه‌ی مشکل ، مشکل سیاسی، اجتماعی و آزادی است. به شیوه‌ای ناجوانمردانه رهبر آپو را گرفتند و تحویل ترکیه دادند. اکنون ۲۲ سال است در جزیره‌ی امرالی است و آن پروسه اینگونه ادامه دارد."

دولت ترکیه خود دولتی فاشیست و نابودگر است و همان‌طور که در طول تاریخ خود پیشاهنگان جامعه را اعدام کرده است می‌خواستند رهبری را نیز اعدام کنند و جنبش آزادی را در ۶ ماه از بین ببرند. این هدف آنها بود، اما رهبر آپو دست آنها را خواند چون این توطئه تنها علیه خلق کورد نبود بلکه علیه خلق ترک هم بود. علیه زنان و همه‌ی بشریت و همه‌ی آنهایی که برای آزادی مبارزه می‌کردند نیز بود. رهبر آپو با موضع‌گیری و ایستادگی خود با تشریح توطئه و پیش‌بینی‌هایش آنرا متوقف کرد. فداکاری بزرگی انجام داد. می‌توان برای هر کدام از آن سال‌ها ساعت‌ها تشریح و سخنرانی کرد. اکنون ۲۲ سال شد که رهبر آپو در جزیره‌ی امرالی است و او پروسه‌ای جدید ایجاد کرد. همان طور که رهبر آپو خود می‌گوید:" تولد سوم" را آغاز کرد و پارادایمی نو را آفرید. راهنمایی تازه‌ای برای منطقه و جهان ارائه نمود. رهبر آپو در مقابل سیستم حکومت هژمون‌گرای تصفیه کننده ایستاد. همزمان جنبش آزادی مقاومت بزرگی به راه انداخت.

جنبش آزادی رهبر آپو را تحت نظر گرفت، گریلا با قهرمانی هزاران شهید تقدیم کرد، خلق کوردستان از روز اول وجود خود را به وجود رهبر آپو گره زد. گفت، یا با رهبر آپو زندگی می‌کنیم یا بدون رهبری نخواهیم زیست و آزادی خود را در آزادی رهبری دید. هم در کوردستان و هم در خارج از آن ۲۲ سال است که خلقمان مقاومت می‌کند.

 آ.ک.پ پروژه‌ی توطئه‌ی بین‌المللی است

پ.ک.ک چه زمانی وارد لیست ترور شد؟ آن زمان که رهبر آپو توطئه را متوقف کرد و پیشرفت ایجاد کرد. در سال ۲۰۰۲ جنبش آزادی تغییر و تحولی بنیادین ایجاد کرد، پارادایم را تغییر داد و باید ترکیه به سمت چاره یابی می‌رفت، اما چکار کردند؟ برای آنکه باز هم ترکیه را به خون آلوده کنند پ.ک.ک را وارد لیست ترور کردند. در مقطع توطئه (١٩٩٩)  اجویت اریکه قدرت را در دست داشت. او گفته بود؛"نمی‌دانیم چرا آپو را به ما تحویل دادند". بعد از آن چکار کردند؟ اجویت را از کار برکنار کردند. چه کسی آ.ک.پ را به قدرت رساند؟ در اساس آ.ک.پ پروژه‌ی توطئه است.

آنهایی که در اساس بر توطئه تاکید نمودند، آنرا ادامه دادند و موجودیت کورد را انکار کردند آ.ک.پ-م.ه.پ می‌باشند. پس از آنکه آ.ک.پ را به قدرت رساندند از هر لحاظ با آنها همکاری کردند، اکنون نیز بلای جان خودشان شده است. ما نمی‌توانیم بگوییم کسانی که در توطئه شرکت کردند امروز نیز با یکدیگر روابط دوستانه دارند. اکنون آنها به مخالفت با هم افتاده‌اند. دیدند به دلیل پشتیبانی از آ.ک.پ-م.ه.پ امروز به جایی رسیده‌اند که در مقابل خودشان ایستاده‌اند. اکنون منافعشان به خطر افتاده است  و تصمیم‌های اکنونشان به همین دلیل است چون در چنین شرایطی قرار گرفته‌اند. نیروهایی که در توطئه شرکت کردند اکنون این را می‌بینند که جنبش آزادی، خلق کوردستان و رهبر آپو بیشتر مبارزه رابرای خلقها می‌کنند و اجازه ندادند توطئه به اهدافش برسد. آنها می‌بینند که شرایط چگونه است و علی رغم آنکه برخی از آنها تصمیماتی بر ضد توطئه می‌گیرند، اما این تصمیمات هنوز کافی نیستند.

مقاومت شنگال و مخمور مقاومتی ارزشمند و مقدس است

مبارزات خلقمان در مخمور ۲۶ سال است که ادامه دارد، من به آنها درود می‌فرستم. مبارزات آنها با ارزش و مقدس است. هم وطنانمان در کمپ مخمور با بیشترین رنج و دشواری در قبال مبارزات آزادی مواجه شده‌اند. این مردم به دلیل نپذیرفتن فاشیسم دولت ترکیه و سیاست پاکسازی کوردها در این شرایط زندگی می‌کنند. آنها در سالهای ۱۹۹۳-۱۹۹۴ از طرف فاشیسم تانسو چیلر، مهمت آغار، دو‌غان گورش که هزاران روستا را سوزاندند، ویران کردند و مردم را در چنین شرایطی قرار دادند. بر اساس آمار رسمی دولت ترکیه بیشتر از ۴ هزار روستا را ویران کرد. بیشتر این هم وطنان که با قتلعام و ویرانی مواجه شدند اهل بوتان بودند. این مردم برای حفظ انسانیت در این شرایط هستند. آنها سمبل مبارزات دهها ساله‌ی خلق کوردستان هستند. هر خانه‌ای شهیدی دارد، اما علاوه بر آن در سال ۱۹۹۵ حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک آنها را محاصره کرده و اجازه حتی عبور یک کیسه آردبه آنها ندادند، حتی اجازه نمی‌دادند به اندازه‌ی کافی آب بخورند، اما این خلق مقاومت کردند و با کرامت و شکوه خود برای آزادی و هویت خود مبارزه کرد.

اکنون نیز همزمان با حمله و بمباران توسط دولت اشغالگر ترکیه با ریاست آ.ک.پ و م.ه.پ تحت محاصره قرار گرفته‌اند، چون آنها نماینده‌ی ۴ هزار روستا هستند که خود را تسلیم دولت ترکیه نکردند، چون آنها به مبارزات ادامه دادند، در سال ۲۰۱۴ تبهکاران داعش را برایشان درست کردند و به آنها حمله کردند، اما خلق کمپ، جوانان و زنان و کودکان از خود دفاع کردند. همیشه خواسته‌اند این مردم و این کمپ را از بین ببرند. به همین دلیل اکنون میت به طور مستقیم دست به کار شده است و توسط جاسوسهایش و با هواپیماهایش مخمور و شنگال را بمباران می‌کند. این دو مرکز برای مبارزات خلق کوردستان بسیار مهم هستند. کمپ مخمور تحت نظارت سازمان ملل است و شنگال نیز موضعی شکوهمندانه دارد. در آخرین حملات در ۱۵ ژانویه در شنگال مدافع جامعه‌ی ایزدی یعنی ی.ب.ش و فرمانده‌ی این نیرو فرمانده زردشت، عزالدین، حامد و شروان را شهید کردند. محاصره‌ی کمپ توسط مسئولین اقلیم کوردستان علیه کمپ به هیچ شیوه‌ای قابل قبول نیست. چنین رفتاری در قبال اتحاد ملی و نسبت به مقاومت این خلق مایه شرمساریست. آنها فقط برای منافع خود و دولت ترکیه کار می‌کنند، چون هیچ نیروی کوردی این ظلم را نمی‌پذیرد. محاصره‌ی کمپ مخمور ظلم است. ما مقاومت خلق مخمور و شنگال را ارج مینهیم و به آنها درود میفرستیم.

دولت ترکیه برای منطقه نقشه‌هایی در سر دارد و آنهایی که توطئه‌ی بین‌المللی را انجام دادند راه‌های بسیاری را به روی ترکیه باز کردند، حکومت فاشیست اردوغان و باخچلی را به پیش بردند، اکنون می‌خواهند آنها را کمی محدود کنند، اما نیرو و توان آنها هم تا حدیست و کافی نیست. اشغالگری‌هایی که دولت فاشیست ترکیه در عفرین و جرابلس و اخیرا در ۹ اکتبر نیز در روژاوا انجام داد، ادامه‌ی توطئه است. رهبر آپو می‌گوید " من ۲۰ سال در سوریه بودم و مبارزه کردم و امروز می‌بینید که ثمره‌ی آن بدست آمده است و اتحاد خلق کورد و عرب و سُریان و دُرزی و ... به دست آمده است".

رهبر آپو گفت؛ انتقام من را از سوریه می‌گیرند

دولت ترکیه را مجبور کردند که در ٩ اکتبر ١٩٩٨ سوریه را تهدید کرده و مقدمات حمله به آنرا فراهم نمودند. رهبر آپو گفت؛ 'من برای اینکه به سوریه آسیبی وارد نشود از آن خارج شدم. آنان می‌خواهند انتقام من را از سوریه بگیرند.' از اینروست که امروز هم با شیوههای فاشسیتی به خلق‌های سوریه و خلق کورد حمله می‌کنند. وجود ترکیه در ادلب خود مسئله‌ی بزرگی است که چندین بخش را اشغال کرده است. ترکیه با حملات خود و ویران کردن سوریه ساکنان را آواره و سرگردان می‌کند. این همان سیاست دوره عثمانی‌هاست که می‌گفتند: 'پراکنده‌شان کنید، دمار از روزگارشان درآورید و سپس بر آنان حکم کنید.' اکنون هم این سیاست را ادامه می‌دهند. اشغال می‌کنند، به اختلاف دامن می‌زنند و خواهان تحمیل خویش هستند.

روسیه اجازه حمله به کوردها را داد

در رابطه با موضع روسیه و آمریکا نیز گفت که روسیه اجازه و مهلت حمله دولت ترک به کوردها را داد، روسیه به ترکیه اجازه داد برای اشغال عفرین از نیروی هوایی استفاده کند. آمریکا هم در حمله ترکیه به گری سپی و سریکانی با ترکیه همکاری کرد. هم روسیه و هم آمریکا موجودیت و آزادی ملت‌های جهان را قربانی منافع اقتصادی خود کرده و می‌کنند، این سیاستی عاری از اخلاق می‌باشد و تنها معیار آن منفعت‌پرستی است. به این سبب تنها راه حل اتحاد میان خلق‌ها و پروژه کنفدرالیسم دمکراتیک و خودمدیریتی است.

سوزدار اوستا در خصوص مسئله فلسطین و اسرائیل یادآور شد که با طرحی یك‌طرفه و تحمیل آن بر اراده خلق فلسطین نمی‌توان به چاره‌یابی رسید. تنها راه حل پذیرش اراده خلق‌هاست.

سوزدار آوستا در پایان گفتگو بر ضرورت همبستگی خلق‌ها، گسترش مبارزات و تداوم مقاومت برای دست‌یابی به آزادی تأکید کرد.