آوستا: بازگشت مردم شنگال بهترین پاسخ به دشمن است (٢)

"بازگشت به زادگاه خویش، بازگشت به خویش است، بازگشت به دین، باور، فرهنگ و ارزشهای خویش. از اینرو بازگشت خلقمان از کمپ‌های باشور و مناطق دیگر بسیار معنادار است. البته فقط بازگشتن کافی نیست، باید آنهایی که بازمی‌گردند، از هر لحاظ خود را سازماندهی کنند."

سوزدار آوستا عضو شورای عمومی ریاست کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) به مناسبت ۶مین سالگرد قتلعام شنگال و ۷۳مین فرمان  علیه ایزدی‌ها با خبرگزاری فرات صحبت کرد.

بخش دوم سخنان سوزدار آوستا به شرح زیر می‌باشد:

"اگر عراق می‌خواهد با جامعه‌ی ایزدی آشتی کند و بخشیده شود، باید خودمدیریتی شنگال را بپذیرد

سوزدار آوستا در این رابطه اظهار کرد،"در عراق زبان‌های بسیاری وجود دارند، آئین‌های بسیار، باورهای بسیار، فرهنگ‌های بسیار وجود دارند. شنگال و جامعه‌ی ایزدی جزء کهن‌ترین آنها هستند. به فرهنگ و مقدساتش رنگ متفاوتی می‌بخشد. در مقابل فرمان حکومت آن زمان به وظیفه‌ی خود عمل نکرد، از جامعه دفاع نکرد. ۶ سال است از جامعه دفاع نکرده است. جامعه با تلاش و رنج بسیار، از خود محافظت کرده و خود را سازماندهی نموده است. در این مدت فقط خودمدیریتی شمال و شرق سوریه و جنبش آزادی از شنگال پشتیبانی کرده است. علی رغم همه‌ی حملات تبهکاران داعش و فاشیستهای ترکیه به انقلاب روژاوای کوردستان نیز، اما این بخش کوردستان با هر شیوه‌ای از خلق ایزدی به طور مادی و معنوی حمایت کرد. اگر حکومت عراق و مسئولینش می‌خواهند با خلق ایزدی آشتی کنند و با آنها به صورت مسالمت‌آمیز، مشترک، یکسان و آزاد زندگی کنند و خطاهایشان بخشیده شود، باید قبل از هر چیز در مقابل شنگال موضع‌گیری مشخصی داشته باشند و مانع دولت فاشیست ترکیه شوند. باید از شنگال به عنوان یک استان محافظت شود. آنگاه می‌تواند یک بار دیگر با جامعه‌ی ایزدی آشتی کند و بخشیده شود. پذیرفتن جایگاه شنگال، ابتدای با هم زیستن و آینده‌ی آزاد خلق‌ها است. به دلیل منافع کوچک، از حملات چشم‌پوشی کردند و یک بار دیگر خلق با قتل‌عام مواجه شد. اما در حال حاضر آن مدل زندگی که درست شده است، پیشرفته‌ترین مدل زندگی برای آینده‌ی عراق است.

اگر حکومت منطقه‌ای خواستار بخشش مردم است باید در مقابل ایزدخان مستقل و دمکراتیک مانع‌تراشی نکند

هم زمان حکومت اقلیم کوردستان، احزاب سیاسی در زمان فرمان چگونه موضع‌گیری کردند و اینکه خلق را در چه شرایطی رها کردند، همه‌ی جهان این را به خوبی می‌داند. از جامعه ی ایزدی دفاع نکردند و آنها با قتل‌عام مواجه شدند، به آنها پشت کردند. خلقمان این را می‌داند. آن زمان روسیاهی بزرگی به جای ماند چون به وظیفه‌ی خود عمل نکردند. جنایت بزرگی انجام دادند. با واکنش خود شریک قتل‌عام شدند. برای آنکه خود را از این جنایت نجات دهند و بخشیده شوند، باید سیاست درستی اتخاذ کنند. در مقابل ایزد خان مستقل و دمکراتیک مانع‌تراشی نکنند. تاکنون نیز هزاران تن به دست داعش در بازارهای جهان فروخته شده‌اند و از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست. هزاران تن قتل‌عام شده و در گورهای دسته جمعی دفن شده‌اند.

ایزدخان ملک مردم ایزدی و خلق‌های منطقه است

حکومت اقلیم و احزاب سیاسی باشور کوردستان می‌دانند که شنگال بخشی از خاک کوردستان است. ایزدخان وجود کوردستان است. با این مسئولیت باید عمل کنند. نه مانند رئیس اقلیم که هر حمله‌ای به شنگال صورت می‌گیرد می‌گوید علیه کوردستان نبوده است علیه پ.ک.ک بوده است. این بی‌مسئولیتی است، درک نکردن رخدادهای گذشته و گشتن به دنبال منافع است. باید دست از این رفتار بردارند، شنگال، شنگال گذشته نیست. هیچ نیرویی نمی‌تواند خود را بر شنگال تحمیل کند، نه حکومت عراق، نه حکومت اقلیم و نه هیچ نیروی دیگری. ایزدخان ملک ایزدی‌ها است، ملک همه‌ی خلقها مانند عرب‌ها، ترکمان، آشوری، سریانی و شیعه و همچنین همه‌ی آیینها و جوامعی است که در آنجا زندگی می‌کنند، است. نخستین بار است که مردم منطقه آگاهانه زندگی مشترک ایجاد کرده‌اند. نباید هیچ قدرتی خود را تحمیل کند.قبل از هر چیز حکومت اقلیم نباید به شنگال تجاوز کند و اجازه‌ی این کار را نیز ندهد. بهترین کاری که می‌توان برای این مردم انجام داد، به رسمیت شناختن اراده‌ی آنهاست، ممانعت نکردن از بازگشت آنها به شنگال است. سازماندهی و آباد کردن شنگال است. ما به عنوان جنبش آپویی اینگونه عمل می‌کنیم."

جامعه‌مان بر اساس فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو خود را سازماندهی کرده است

سوزدار آوستا ضمن تأکید بر اینکه با فکر و اندیشه‌ی رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، خودمدیریتی دمکراتیک و زندگی آزاد در شنگال موفق خواهد شد افزود،"زمانی که جنبش ما علیه قتل‌عام به شنگال رفت، آنها را از قتل‌عام و پاکسازی نجات داد. پس از آنکه شنگال توانست خود را اداره کند، توانست از خود محافظت کند، جنبشمان در مقابل چشم جهانیان بیانیه داد و از آنجا خارج شد. در حال حاضر، شنگالی‌ها خود، خود را اداره می‌کنند. اما آن‌ها می‌دانند بر اساس کدام فکر و فلسفه خود را سازماندهی کنند. می‌دانند که بر اساس فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو که در این جامعه جایگاه خود را پیدا کرده است و برای آنها رنج بسیار متحمل شده، کار کنند. نیروهای مهاجم علی‌رغم آنکه می‌دانند پ.ک.ک عقب کشیده است، اما به حملاتشان ادامه می‌دهند و این هم روش جدید قتل عام است. دوباره تکرار می‌کنیم که جامعه‌ی ایزدی بر اساس فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو خود را سازماندهی کرده‌اند و این آبرومندانه‌ترین موضع‌گیری و پیروزی است.

چیزی برای از دست دادن نیست. ما در زمان فرمان مداخله کردیم، البته کمی دیر بود و این مداخله نوعی خودانتقادی بود. دخالت ما یک بار دیگر پذیرفتن خلق ایزدی است. اکنون نیز برای آنکه این جامعه به شیوه‌ای مستقل ودمکراتیک زندگی کند و بتواند خود را اداره کند هر وظیفه و مسئولیتی که به ما محول شود آنرا انجام خواهیم داد. ما در خدمت جامعه هستیم. ما بر اساس دستور و اندیشه‌ی رهبر آپو کار می‌کنیم. ما می‌دانیم رهبر آپو در مورد جامعه‌مان تا چه اندازه حساس است. در شرایط دشوار امرالی دیدار انجام شد و در این شرایط برای جامعه‌ی ایزدی اظهار خشنودی کرد و به آنها درود فرستاد. این پیام رهبر آپو است که چندین سال برای آن تلاش کردیم. ما به عنوان جنبش آپویی در قبال هیچ حمله‌ای علیه جامعه‌مان چشم‌پوشی نمی‌کنیم و سکوت نخواهیم کرد. ما اینگونه برای آزادی و خودمدیریتی جامعه‌مان تلاش و مبارزه می‌کنیم."

دستگاههای اروپایی باید جایگاه شنگال را بپذیرند و افراد مسئول در قتل‌عام باید محاکمه شوند

آوستا در ادامه گفت:"اینگونه در ۷مین سال قتل عام، شنگال در شرایط حساسی قرار دارد. همه‌ی خاورمیانه در شرایط حساسی قرار دارد. تاکنون نیز بحران ادامه دارد. حملات فاشیستی آ.ک.پ و م.ه.پ ادامه دارد. می‌خواهند روئیای عثمانی صد سال پیش را عملی کنند. زمانی هم که عثمانی‌ها در قدرت بوده‌اند ما می‌دانیم که خلقمان چگونه قتل‌عام شده‌اند. اکنون هم می‌خواهند همان کار را بکنند. تبهکاران داعش را سازماندهی می‌کنند، نیروهای جدید آماده می‌کنند. باید خلقمان این را ببیند و بر اساس رخدادهای منطقه خود را سازماندهی کنند. چون حمله علیه باشور کوردستان و باکور کوردستان و شمال و شرق سوریه و خاورمیانه وجود دارد و مرکز آن شنگال است. اخیرا حملات علیه شنگال و مخمور انجام شد. باید با هر شیوه‌ای در شنگال اقدامات امنیتی لازم انجام شود. جامعه‌ی ایزدی در خارج کشور، در اروپا، در روسیه، در ارمنستان و در هر جایی که در آنجا زندگی می‌کنند، برای آبادانی و بازگشت به شنگال باید کار کنند. به صورت مادی و معنوی برای آنکه جایگاه شنگال پذیرفته شود، در اروپا فعالیت کنند و پیشرفتهای مهمی هم در اروپا بدست آمده و به آنها تبریک می‌گوییم. اما نباید فقط به اینها محدود شود. باید فعالیتهای گوناگون انجام شود. همچنین گفتیم حمله‌ای که در عفرین انجام می‌شود علیه ایزدیهاست، حمله‌ای عمومی است و هم زمان حمله علیه جامعه‌ی ایزدی است. هر روز کسی را ربوده و می‌کشند. به همین دلیل باید جامعه‌ی ایزدخان از اتحاد خود صیانت کند. تا حق خود را در جامعه‌ی بینالمللی تضمین کنند، باید مبارزات دیپلماتیک خود را نیرومندتر کنند. دستگاه‌های حقوق بشری، سازمان ملل و همه‌ی دستگاهها که فقط با حرف می‌گویند که در شنگال ژنوساید رخ داده است، باید برای شنگال اقدام عملی کنند. از آنها می‌خواهیم که اینگونه عمل کنند. جایگاه خودمدیریتی شنگال را به رسمیت بشناسند و آنهایی را که در قتل‌عام دست داشتند، محاکمه کنند."

روز روزِ نیرومند کردن مبارزات است

یک بار دیگر درخواستمان از زنان مبارز در سالگرد فرمان شنگال، مادران مقاومتگر که برای زندگی آزاد شبانه روز تلاش می‌کنند، برای همه‌ی زنان شنگال و ایزدخان، برای همه‌ی آیینها و ملیتهایی که آنجا زندگی می‌کنند، برای زنان و جوانان و همه‌ی خلق‌ها این است که از ارزش‌هایشان که با خون شهدا بدست آمده‌اند، صیانت کنند. از شهدای فرمان صیانت کنند. قدرتمند کردن مبارزات مقاومت است و خوددفاعی با هرشیوه‌ای است و اینگونه می‌توان از شهدا صیانت کرد. روز، روز اتحاد داخلی است، روز متحد کردن خلق‌های منطقه است. علیه همه‌ی حملات خارجی و داخلی، روز روزِ خوددفاعی و مبارزه است. روز روزِ صیانت از خود است، بازگشت به خاک خودتان، روز روزِ درست کردن شنگالی مستقل و دمکراتیک است. برای آنکه جایگاه شنگال پذیرفته شود، به عنوان استانی مستقل و دمکراتیک با ارزشهای خود، در خاک کوردستان و عراق جای خود را پیدا کند، باید همه‌ی احزاب سیاسی، سازمان‌های جامعه‌ی ایزدی، روشنفکران، خانه‌ی میر، شخصیتهای این جامعه خود را مسئول بدانند، درخواست من از آنها این است: باید بیشتر از همیشه در این مقاومت شرکت کنند و به مبارزات ادامه دهند. بر این اساس یک بار دیگر در وجود رفیق، معلم و پیشاهنگمان مام ذکی شنگالی، رفیق زردشت، ایزدین، حمید، جیلو، بریوان، برخودان، دلگش، هاوری شنگال و رفقایی که در این راه شهید شدند، یاد رفیق فینار[ها]، آمانج‌[ها] و ژیندا[ها] را گرامی می‌دارم. شهدای فرمان زخم عمیق ما هستند. در حضور خلقمان و جامعه‌مان می‌گوییم، عهد و پیمان ما این است که تا رسیدن به شنگالی دمکراتیک و مستقل، به خدمت رسانی به خلقمان ادامه می‌دهیم. بدون شک خلقمان در انسانیتی پیش افتاده و سیستمی خودمدیریتی و دمکراتیک و در ملت دمکراتیک، با پیشاهنگی فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو، بر خط فلسفه‌ی رهبر آپو و شهدا به حقوق خود می‌رسند. بر این اساس ما هم می‌خواهیم همراه خلقمان باشیم و با آنها می‌مانیم."