هفتم تیرماه سال ١٣۶۶ زمانی که جنگ تحمیلی دو رژیم اشغالگر ایران و عراق بر خلق کورد وارد هفتمین سال خود می‌شد شهرستان سردشت از سوی هواپیماهای جنگنده رژیم بعث قرار گرفت و جنایت تازه‌ای علیه کوردها رقم خورد.

طبق آمار رسمی دستکم ۱۱۰ نفراز ساکنان این شهر روژهلات کوردستان کشته شده و بیش از ١٠ هزار نفر دیگر نیز مجروح شدند؛ به‌طوریکه هنوز با گذشت ۳٣ سال از این حادثه، آثار این زخم غیرانسانی بر جان بسیاری از ساکنان این شهر هویداست و هر ساله در این روز این زخم تازه می‌شود.

پس از ٣٣ سال هنوز خلق سردشت با عواقب تاول‌های چرکی و سرفه‌های خشک این بمباران روبرو می‌شوند. سردشت نخستین شهر جهان است که با اسلحه‌های شیمیایی بمباران شد. گاز خردل بکار گرفته شده از سوی ارتش بعث در بمباران سردشت ماندگاری ١٠٠ تا ١٨٠ ساله دارد و تا سه نسل عواقب ان همچنان بر محیط باقی می‌ماند.

با گذشت ٣٣ سال از این فاجعه هنوز آمار دقیقی از تعداد مصدومان در دست نیست. رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی از مصدومان این بمباران خواسته است تا ادعای مصدومیت خود در این حمله را اثبات کنند. نماینده سازمان ملل و همچنین پزشکانی که پس از بمباران ٧ تیر ١٣۶۶ از سردشت بازدید کرده بودند وجود ٨۶٠٠ نفر مصدوم را تأیید کرده‌اند. با این همه جمهوری اسلامی تنها ١۶٠٠ نفر را مصدوم شیمیایی می‌داند.