با روح آرین و اوستاها عازم شمال-شرق سوریه شوید [بخش دوم و پایانی]

نباید هیچ کس در خانه‌هایش بماند، باید همه به این بسیج عمومی بپیوندند. همه باید مسئولیت پذیری داشته باشند. باید با تمامی نیروی خود در مقابل این حملات فاشیستی بپاخاسته و حول نیروهای سوریه دمکراتیک، یگانهای مدافع خلق و یگانهای مدافع زنان گردهم آیند.

سوزدار اوستا عضو کمیته رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان با شرکت در یکی از برنامه‌های رادیوی دنگ ولات به ارزیابی تحولات اخیر پرداخت. بخش دوم مصاحبه سوزدار اوستا به شرح زیر است.

برای اینکه این اشغالگری مشروع جلوه داده شود چه اقداماتی انجام دادند؟ اینبار توافقی بین ترکیه- آمریکا روی داد. مسئولان شمال-شرق سوریه نیز در این باره اظهار نظر کردند. فرماندهی نیروهای سوریه دمکراتیک نیز اعلام کردند که در این باره فقط یک اتش بس را قبول می‌کنند. آتش بس فی نفسه بد نیست، مانع از قتل انسان‌ها می‌شود، مانع از آوارگی می‌شود، و می‌تواند زمینه‌ساز دیالوگ و راه‌حل شود. اما توافقی را که به این نحو به اشغالگری دولت ترک مشروعیت دهد، البته از سوی مسئولان روژآوا و خلق روژآوا پذیرفته نمی‌شود. اکنون نیز می‌گویند که به جای آتش بس می‌خواهیم که حضور دولت ترک را در این باره مشروعیت ببخشند، تمامی خلق این منطقه را آواره نمایند و این شیوه توافقنانه انان است. همزمان با امریکا نیروهای خود را از این منطقه عقب کشیده و وظایف خود را به نیروهای روسیه محول نمود. مشکلی نیست، جایی که ما مسائل را پیگیری می‌کنیم و با تمامی طرفهای درگیر [غیر از ترکیه] در ارتباط هستیم،  جنبش ما در رابطه با هر دو توافقنامه بیانیه خود را صادر نموده است. خلقمان هر روز در این رابطه اظهار نظر می‌نماید. همچنین فرماندهی نیروهای مدافع در شمال-شرق سوریه حرف خود را می‌زنند. اما این توافقنامه توافق اشغالگری شمال-شرق سوریه است، توافقنامه‌ای برای نابودی و قتل‌عام کوردهاست، و اگر در این رابطه به نتیجه‌ای دست بیابند، نوبت به نابودی و قتل‌عام باشور کوردستان می‌رسد و دوباره در قرن ۲۱ کوردها نمی‌توانند به حقوق خود دست یابند. ما از تاریخ کوردستان و تاریخ عثمانی به خوبی اطلاع داریم. تاریخ جمهوری ترکیه را به خوبی درک می‌کنیم و می‌دانیم که در جنگ جهانی اول، میلیونها ارمنی را قتل‌عام کردند، به آوارگی کشاندند و اکنون با توجه به حضور آسوریان، ارمنیان می‌بینیم که تعداد بسیار کمی در سرزمینشان باقی مانده‌اند. همزمان با همان قانون ویژه، با تبعید و تهجیر (تبعید دست‌جمعی) و قتل‌عام تلاش دارند تا در قرن ۲۱ نیز برای منافع خود و منافع بین المللی خود، کوردها را نیز مجددا قربانی کنند. معاملات پلیدی را روی کوردها انجام داده و می‌خواهند که از این طریق به اقدامات دولت ترکیه مشروعیت بدهند. کسانی هستند که می‌خواهند از این طریق این مرحله را به پیش ببرند. اما در عمل مشخص شده است که امیدهایی را که براین مبنا داشتند، اکنون تحقق نیافته است. حملات آنان با اراده رزمندگان آزادی مواجه شد، نیروی مقاومت به برتری رسیده و افکار عمومی بین المللی در سطح جهانی و افکار عمومی کوردها با آن به مخالفت برخواست. به همین دلیل ناچار از خروج از این مناطق بوده و کسانی که در این مناطق ایفای نقش می‌کنند نیروهای داعش هستند، نیروهای سلفی، نیروهای اردوغان هستند که به نام ارتش ملی سوریه شناخته می‌شوند. این نیروها باید عقب بنشینند. اگر توافقی صورت گیرد باید براین مبنا باشد. هیچ مسئول کورد تحت نام دیدارهایی که به این توافق منجر شده است، شرکت نکرده است. رهبری خود مدیریتی، فرماندهان نیروهای سوریه دمکراتیک در ان حضور نداشته‌اند. این دیدارها بین خود انها و به هزینه کوردها انجام شده است، بر روی کاغذ توافقهایی را انجام داده و با حمایت ناتو و آمریکا صورت گرفته است. انها نیز تلاش می‌کنند از طرق این نهادها، این مسئله را رسمی جلوه دهند و به هزینه اراده خلق کورد، آن را در این منطقه تحقق بخشند. به همین دلیل نیز این توافقنامه بدین شیوه البته که نمی‌تواند قبول شود و اگر نیز پذیرفته شود، همانگونه که انها می‌خواهند هیچ دستاوردی برایمان باقی نخواهد ماند. زیرا بر تداوم قتل‌عام کوردها صحه می‌گذارند.

مقاومت شمال-شرق سوریه به امید زنان و خلق‌ها تبدیل شده است

سوزدار اوستا عدم رضایت و فعالیتها را علیه اشغالگری دولت فاشیست ترکیه ارزیابی کرده و به جهانی بودن انقلاب روژآوا اشاره نمود.  اوستا در این رابطه اظهار داشت که مقاومت شمال-شرق سوریه به امید زنان و خلق‌ها تبدیل شده و همزمان بیانیه‌های سازمانهای بین‌المللی را ارزیابی کرده و اظهار داشت: موضع این سازمانها نه بر مبنای تغییر شیوه اشغالگری بلکه لازم است راه حلی دائمی برای آن بجویند. نیروهای دمکراسیخواه، نیروهای حقیقی که رگی از وجدان هنوز در انها باقی است و خصوصا خلق‌های جهان از ۹ اکتبر به بعد، حول مقاومت شکوه و شرف شمال-شرق سوریه، این مقاومت عظیم که با اراده خلق کوردستان حاصل شده است، جمع شده‌اند. از قاره آفریقا تا آمریکا، از آسیای میانه تا اروپا، از خاورمیانه تا کوردستان، میلیونها نفر با پیشقدمی خلق کوردستان این اقدام اشغالگری را محکوم و نسبت به آن نارضایتی خود را اعلام نموده است و هنوز نیز حضور خود را در خیابانها حفظ کرده‌اند. من به این اراده و عشق بزرگ درود می‌فرستم.

این مبارزه خلق‌ها با پیشاهنگی خلق در خاورمیانه و خصوصا خلق شمال-شرق سوریه توسعه یافته است، به این مبارزات درود می‌فرستم. این اراده است که اشغالگری را شکست می‌دهد. این بار خلق‌ها و نه دولتها بودند که در مقابل این اشغالگری  واکنش نشان دادند. مانند دوره اشغالگری در عفرین نبود. و این واکنشها نشان می‌دهند که انقلاب شمال-شرق سوریه به امید تمام خلق‌ها، امید تمام زنان بدل شده است. و اکنون این قهرمانان داعش را در هم شکسته و خلق نیز بپاخاسته است. اما اتحادیه اروپا، سناتورهای آمریکا، شورای اروپا و ناتو در اینباره بسیار بحث کرده‌اند. مسائلی را مطرح می‌کنند که ابعاد درستی نیز دارد، اما این مسئله را بروز نمی‌دهند. در این رابطه تصمیمی اتخاذ نمی‌کنند. علیه دولت ترکیه به نیرویی تاثیر گذار تبدیل نمی‌شوند که دولت ترک از شمال-شرق سوریه عقب نشیند و نمی‌توان اطمینان داشت که دولت ترک بار دیگر و بدون مجازات به این مناطق حمله ننماید. به همین دلیل است که این مواضع را اتخاذ و کنفرانسهایی را برگزار می‌کنند، بدون تردید نوبت آنان است. خلق آنها ار مجبور می‌کند که بر سر میز مذاکره بیالیند، اما منافع آنان اقتضا نمی‌کند که در این رابطه تصمیمی اتخاذ کنند. دو بار است که سازمان ملل متحد نشست داشته است، اما آمریکا و روسیه اجازه ندادند این کشور [ترکیه] محکوم شود. دو روز است که ناتو در حال برگزاری نشست است؛ انها نیز تلاش دارند به گونه‌ای دولت ترک را از این وضعیت نجات دهند. در واقع اعمال و رفتارهای دولت ترک را می‌پذیرند. آمریکا با توافق خود پذیرفت تا سطحی مشخص، در رابطه با تسلیم روسیه را پذیرفته و اینبار روسیه آنرا نجات داد و اکنون ناتو می‌خواهد بر مبنای منافع خود موادی را بر ان بیفزاید. در واقع تمامی طرفین این اشغالگری را مشروعیت می‌بخشند. این سازمانها تلاش می‌کنند که نوع و نحوه این اشغالگری را تغیر دهند، اما باید راه حل اساسی را برای این مسئله بیابند. راه حل این مسئله چیست؟ دولت ترک باید از خاک سوریه خارج شود و نیروهای بین‌المللی باید به نیروی تضمین کننده‌ی نظارت در این مناطق تبدیل شوند.

مسئله خلق کوردستان و خلق‌های ساکن در منطقه از طریق تمامیت ارضی سوریه حل می‌شود. موضعگیری خارج از این موضوعات را نقد کرده‌اند. با این بیانیه‌ها می‌خواهند خشم و اراده خلق‌ها را در هم بشکنند. اعتراض و صداهای علیه این اشغالگری نیز بدین منظور است که انها را به سکوت وادارند و بگویند که ما با یکدیگر این مسئله را حل خواهیم نمود. تلاش دارند تا افکار عمومی را ساکت کنند، و کم کم به  اشغالگری مشروعیت ببخشند. تا کنون اتش‌بس نیز تثبیت نشده است. این آتش‌بس بر روی کاغذ موجود است، اما می‌بینیم که مقاومتی بی نظیر در گری سپی، تل تمر و روستاهای اطراف سریکانی هنوز وجود دارد. حملاتی سنگینی را انجام می‌دهند، از سلاحهای ممنوعه استفاده می‌کنند. در این رابطه نیز نباید هیچ کس اشتباه به این مسئله بنگرد. این فرایند هنوز نیز ادامه دارد، نیروهای ناتو و نهادهای بین‌المللی نباید به حامی اشغالگری تبدیل شوند. باید از از این فاشیسم ممانعت نمایند، در غیر اینصورت فاشیسم فردا به آنان نیز حمله می‌نماید، لازم است که مواضع آنان رادیکالتر بوده و از فاشیسم ممانعت نمایند.

حمایت خلقها، امر مقدسی است، در جنگ جهانی اول و دوم کوردها قربانی شده بودند. مسئله کورد در جهان خارج شناخته شده نبود. کوردها سازماندهی شده نبودند، از اتحادی بین خود برخوردار نبودند. اکنون می‌بینیم که خشم و اراده‌ای کنونی بر مبنای فلسفه و پارادایم رهبر آپو که مدت ۴۵ سال است خود را بر اساس این واقعیت ایجاد و سازماندهی کرده است. کوردها بیش از این کوردها گذشته نیستند، کوردهای قرن نوزدهم و بیستم نیستند، به همین دلیل نیز قتل‌عامی را که اکنون درصدد تحقق آن هستند نمی‌توانند همانند سده بیستم انجام دهند. اکنون نیرویی سازماندهی شده در مقابل اشغالگران وجود  دارد، نیرویی صاحب فکر و فلسفه و سیستم وجود دارد. کوردها به این حملات و به رسمیت نشناختنشان پاسخ خواهند داد و اجازه نمی‌دهند که آنها به اهداف خود دست یابند.

مقاومت موجود باید به اتحاد سیاسی آراسته گردد

اوستا مقاومت و فعالیتهای موجود در چهار بخش کوردستان را ارزیابی کرده و با ادای احترام به مقاومت خلق‌های شمال-شرق سوریه گفت: مقاومت موجود باید به اتحاد سیاسی نیز آراسته شود. اوستا اظهار داشت که: به صیانت باشکوه خلقمان از روژاوا، از روژهلات تا باشور کوردستان، از روژآوای کوردستان تا باکور کوردستان و خارج از میهن و در خاورمیانه درود می‌فرستیم. برای نخستین بار در تاریخ کوردستان این یکپارچگی در توطئه بین‌المللی که علیه رهبر خلق کورد انجام شد، صورت گرفت. در ۱۵ فوریه، در مقابل رهبریمان توطئه‌ای بین المللی بزرگی انجام شد، روژهلات کوردستان نیز برای این مسئله یک نمونه بی‌نظیر است. در هر ۴ بخش کوردستان تا خارج از میهن، از پیران گرفته تا جوانان، بدنهایشان را به اتش کشیدند، بدنها و خشمشان را با شعله‌های اتش یکی کردند، اکنون نیز می‌بینیم که در ۹ اکتبر بار دیگر همان درد و آلام را به خلقمان تحمیل کرده‌اند. خلقمان هنوز توطئه پیشین را از یاد نبرده است.

خواستهای دشمن در این توطئه به نتیجه‌ای دست نیافته بود،  اکنون با این توطئه جدید و با همان شیوه گذشته، توطئه جدیدی را در رابطه با کوردها پیروی می‌کنند. خلق کورد مجددا در مقابل این حمله بزرگ قرار گرفته است. این اتحاد مبنایی را برای اتحاد خلق کوردستان ایجاد کرده است. خلق کورد در موضعگیری و مقاومت خود خواسته‌های خود را صراحتا تکرار می‌کند. می‌گوید که ما اتحاد خود را ایجاد می‌کنیم. این حمله می‌تواند علیه جنوب کوردستان نیز اتفاق بیفتد و این حمله انجام هم شده است.

در ۹ اکتبر ۲۰۱۷ اردوغان و متحدین وی علیه رفراندومی که در جنوب کوردستان صورت گرفت، ایستادند و بعد از آن حمله عراق به کوردستان را شاهد بودیم. به همین دلیل موضع خلقمان در این رابطه تاثیر بسیار مهمی را بر جهان دارد. بر سیاست بین‌المللی تاثیر می‌گذارد. این واقعیت اجازه می‌دهد که احزاب سیاسی در خط استراتژیک تصمیم‌گیری نمایند. کنگره ملی کوردستان نوزدهمین نشست خود را برگزار کرد و در این رابطه تصمیمات مهمی را اتخاذ نمود. در جنوب کوردستان خلقمان موضعی ارزشمند را اتخاذ کرده و همزمان موضع احزاب سیاسی را به شیوه‌ای پر جسارت برملا نمود. در شمال کوردستان نیز فاشیسم بدون وقفه حملات خود را ادامه می‌دهد. سیاست قتل‌عام به هر نحو ممکن ادامه دارد و در مقابل آن خلقمان با جسارت و اندیشه خود به مبارزه دست می‌زند. بر مبنای فرصتهای موجود، در حال فعالیت است. باید پیامی را که خلقمان به ما داده است به خوبی درک کرد. تمامی سازمانهای سیاسی کورد باید این مسئله را به خوبی درک کرده و حتی یک روز را نیز از دست ندهند و باید اراده و جسارت خود را با یکدیگر در میان بگذارند .از طریق کنفرانس می‌توانند اراده سیاسی، اراده مبتنی بر دفاع از خود را به نمایش گذارده و در مقابل جهانیان خود را متحد و یکپارچه نشان دهند. در میان احزاب سیاسی کورد می‌تواند تمایز نیز وجود داشته باشد، دارای افکار متفاوتی نیز باشند، اما باید این تمایزات به مانعی در مقابل اتحاد کوردها تبدیل نشود. بدین منظور باید همه اختلافات موجود را به کنار گذاشته و در راه اتحاد گام بردارند. این مقاومتی که اکنون نشان داده می‌شود، باید با اتحادی سیاسی نیز آراسته شود. ما به عنوان کنفدرالیسم جوامع کوردستان و حزب کارگران کوردستان برای تحقق چنین امری آمادگی داریم. سالهای مدیدی است که ما در این رابطه کار و فعالیت می‌کنیم. رهبر آپو در این رابطه بیانیه صادر کرده است، ایستار کنفرانس ملی را ترسیم کرده است. برگزاری کنفرانس ملی نباید بیش از این به تعویق بیفتند و باید در این رابطه قدمهای لازم برداشته شود. باید در یک بعد این تلاشها انجام شود و از سوی دیگر جامعه ما در مقابل قتل‌عامی که در برابر آن مواجه شود، مبارزه خود را گسترش بخشد.

جوانان باشور کوردستان گروه گروه عازم روژآوای کوردستان می‌شوند و اقدامی مثبت و مقدس است. برای خلقمان در شمال و شرق سوریه کارزارهایی براه انداخته شده است و به بایکوت کالاهای ترکی دست زده اند. باید نه تنها در باشور کوردستان بلکه باید در خارج از میهن نیز هر اقدامی که به ترکها سود می‌رساند، بایکوت شود. خلقمان با این موضع خود به دولت اشغالگر ترک می‌فهماند که باید این اشغالگری را متوقف نماید. موضعگیری در این رابطه و خصوصا موضعگیری زنان بسیار مهم است. زنان و جوانان باید پیشاهنگی این مرحله را در دست بگیرند. مادرانمان، مادرانی که می‌گویند ما سه فرزندمان را تقدیم کرده‌ایم، چهار فرزند را تقدیم کرده‌ایم، اما همچنان از شکوه و سربلندیمان صیانت می کنیم. سلاحهای ممنوع شده در کوههای کوردستان سالهاست که علیه گریلاهای ما استفاده می‌شوند، امروز نیز به همان شیوه این سلاحها علیه فرزندان و کودکان ما بکار گرفته می‌شود. در مقابل این، خلق کوردستان به مقاومتی بزرگ دست زده و باید اتحاد ملی خود را که در عرصه‌ای ایجاد شده است، در عرصه سیاسی نیز تامین و حتمی نماید.

سوزدار اوستا، عضو شورای رهبری کنفدارلیسم جوامع کوردستان، مبارزه و موضع زنان را نیز در این رابطه ارزیابی کرده و اهمیت جسارت و اراده زنان را در منطقه و در سطح جهانی ارزیابی کرد. در رابطه با موضوع زنان نیز نوع برخورد وحشیانه دشمن را با شهدای مبارزه در محکوم کرده و در این رابطه به میراث شهدایمان، بریتان و زیلان اشاره کرده و در این اربطه کفت: مبارزه‌ای که با پیشاهنگی بریتان و زیلان تا به امروز تداوم یافته است نه فقط به میراث زنان کوردستان، بلکه خاورمیانه و جهان تبدیل شده ست. به مناسبت بیست و هفتمین سالگرد شهادت رفیق گلناز کاراتاش-بریتان- و با گرامیداشت یاد و خاطره وی، به شهدای آزادی کوردستان و تمامی شهدای قهرمان زن ادای احترام می‌نمایم. اکنون در جریان مبارزات شمال-شرق سوریه که زنان بخشی از آن را به پیش می‌برند، نشان می‌دهد که چگونه خط مشی بریتان در این منطقه نیز خود را سازماندهی نموده است و این طرز تفکر روح و جوهر مقاومت را نشان می‌دهد. همانگونه که ارتش ترک در سال ۱۹۹۲ با همکاری خائنان ملی به جنبش ما حمله نمود و در صدد نابودی و از میان برداشتن جنبش ما برآمد، اما در مقابله با آن این بریتان بود که با اقدام خود خیانت را درهم شکست. تسلیم شدن را نپذیرفته و خط مقاومت را انتخاب نمود. ایجاد ارتش زنان با مقاومت بریتان شکل گرفت و توسعه یافت. بر مبنای این جسارت، بر مبنای این آگاهی می‌بینیم که امروزه رزمندگان یگانهای مدافع زنان مبارزه خود را در مقابل تبهکاران داعش در مقابل تمامی اشغالگرانی که به خاک و سرزمین آنها حمله کرده‌اند، ادامه می‌دهند. پژاستار بر اساس این خط‌مشی، در تمامی عرصه‌ها در حال مقاومت و مبارزه است. این حملات وحشیانه نیز جدید نیستند. فاشیسم از چنان ذهنیت و باوری برخوردار است که برای درهم شکستن مبارزه یک خلق، در درجه نخست به قتل زنان دست می‌زند و این نیز بخشی از توطئه به شمار می‌رود. یکی از دلایل شکل‌گیری توطئه‌ای که علیه رهبر آپو شکل گرفت؛ تداوم خط آزادی زنان بود. در همین راستا به قتل رسانیدن رفیقمان، هورین خلف، دبیر کل حزب آینده سوریه حمله‌ای علیه زنان بود. همزمان به شهادت رساندن رفیق آمارا کوبانی و اقدامات غیر اخلاقی، پلید و فاشیستی  بخشی دیگری از این حمله به زنان است. همین اقدام را در عفرین نیز با جسد رفیقمان بارین کوبانی انجام دادند. در مقاومت خودمدیریتی شمال-شرق سوریه این اقدامات غیر اخلاقی را با جسد رفیقمان، اکین وان نیز انجام دادند. سالهای سال است که چنین اقدامات وحشیانه‌ای را انجام می‌دهند. و این اقدامات نشان دهنده‌ی بدبختی و آشفتگی آنهاست و به این شیوه می‌خواهند که بار دیگر زنان را به چهار دیواریهای خانه و زیر چادرهای سیاه بازگردانند. می‌گویند که شما بودید که انتقام زنان ایزدی را گرفتید. شما بودید که خلافت داعش را در هم شکستید. از این طریق آنها می‌خواهند تلافی کنند. اما این اقدامات انان انتقامگیری هر چه بیشتر زنان ما را به دنبال دارد و مبارزات ما را بیش از پیش توسعه می‌دهد. این نوع برخورد اجازه می‌دهد که حول زنان، حول مبارزات آنان اجتماعات و سازمانهای بزرگی ایجاد شوند. در این رابطه من می‌گویم که خط مشی بریتان در شمال-شرق سوریه اکنون در جریان است. این مقاومت به آزادی زنان، گسترش و پیروزی آنان منجر می‌شود. غیر از مقاومت، هیچ راه دیگری برای حفاظت از دستاوردها وجود ندارد.

با روح آرین و اوستاها مقاومت را باید به تمامی عرصه‌های مقاومت کشاند

سوزدار اوستا در پایان سخنان خود درخواست نمود که جوانان کوردستان باید با روح شهدایی مانند آرین و اوستا به عرصه‌های مبارزه بپیوندند:

در واقع خلقمان و دوستان خلق کورد بپا خاسته‌اند و مبارزه خود ادامه می‌بخشند. نباید در ائتلافی که در خارج از میهن ایجاد شده است تردید به دل راه داد. نباید در این راه ضعف از خود نشان داد. توطئه ابعاد بسیار بزرگی دارد. توطئه بین‌المللی بزرگی در جریان است. نتوانسته‌اند در این باره ائتلاف خود را به شیوه‌ای قدرتمند ایجاد کنند، اما در تلاش هستند. به همین علت فعالیتهایی که اکنون در سطح جهانی وجود دارند باید ادامه پیدا کنند. این فعالیتها می‌تواند مقاومت را به پیروزی برساند. حول این مقاومت باید اجتماعات بزرگتری تشکیل شوند. به این شیوه دختران و پسران کوردستان، افراد انترناسیونال، چپ گرا و آزادیخواه باید همانگونه که با روح مقاومت کوبانی به بسیج دست زدند و اعزام کوبانی شدند، و این شهر را از لوث نیروهای داعش پاک کردند، امیدهای خلق‌ها را افزون کردند، اینبار نیز باید با مقاومت چندین ساله خود و با روح آرین‌ها و اوستاها در صفوف این مقاومت جای بگیرند. باید به این مقاومت بپیوندند. از سوی دیگر اول نوامبر سال ۲۰۱۴ به عنوان روز مقاومت کوبانی نامگذاری شده است. اکنون در رسانه‌ها ۲ نوامبر به عنوان روز همبستگی جهانی با مقاومت روژاوا اعلام شده است. در تمامی مناطق جهان، باید این روز به روز مقاومت خلق تبدیل شده و باید حول مقاومت روژآوا حلقه‌های بسیار وسیع حمایت ایجاد شود. و این امر نیز از طریق مبارزه و زحمات خلق کوردستان ممکن می‌شود. خلق کوردستان در هر جایی که باشد، باید در دوم نوامبر روژاوا را به روز آزادی تمامی خلق‌ها مبدل کنند. از سوی دیگر جنبش ما برای ایجاد اتحاد ملی فراخوان داده است. مرحله‌ای مهم است، مرحله بقا است. بود و نبود خلق کورد مورد معامله قرار گرفته است. نباید هیچ کس در خانه‌های خود باقی بماند، باید همگان به هر نحو ممکن به بسیج عمومی دست بزنند. هر وظیفه‌ای که بر دوش می‌افتد، باید با حداکثر قوای خود در مقابل فاشیسم ترک مقاومت کرده و حول نیروهای سوریه دمکراتیک، ی.پ.گ و ی.پ.ژ گردهم آیند و از آنها حمایت کنند. با عشق و اراده از تصمیم خودمدیریتی حمایت نموده و فاشیسم را درهم بشکنند. زمانی به عفرین حمله نمودند، و اکنون نیز در ۹ اکتبر به تمام شمال-شرق سوریه حمله کرده‌اند، اکنون گریسپی و سریکانی را به اشغال دراورده‌اند، باید تا زمانیکه اردوغان و تبهکاران وابسته به آن از این خاک عقب‌نشینی نکنند، تا زمانیکه آوارگان به موطن خود باز نگردند، و خلق به شیوه‌ای آزادانه حیات خود را از سر نگیرد، باید این مقاومت ادامه داشته باشد.

من براین باورم که این خشم خلق‌ها فاشیسم را متوقف خواهد کرد و خیانت را از میان برخواهد داشت. نیروهای توطئه‌گر اکنون تنها مانده‌اند. باید به آنان فرصت نداد، مجال برای آنان باقی نگذاشت. من دوباره اعلام می‌کنم که نباید هیچ کس در دام فریب آنان و موضع ضعف قرار بگیرد. تصور نکنند که همپیمانیهای جدیدی شکل کرفته و ما نجات پیدا می‌کنیم. نیرویی که می‌تواند این فاشیسم را از میان بردارد، صرفا یک نیروی جوهری-ذاتی و متعلق به خلقمان است، نیروی دوستان ماست، نیروی مبارزه مشروع ماست. از امید شکوهمندتر نیروی وجود ندارد. باید مبارزه از این طریق گسترش یابد. نیروهای مدافع خلق و یژاستار در تمامی عرصه‌ها در مقاومتی بزرگ قرار دارند. با روح بریتان و عگیدها این مبارزه ادامه می‌یابد. بدین وسیله با احترام و عشقی بزرگ، به تمامی رزمندگان آزادی در هر چهار بخش کوردستان که مقاومت را ادامه می‌دهند، درود می‌فرستم، به مبارزه خلقمان ادای احترام نموده و براین باورم که میارزه آزادیخواهیمان به پیروزی خواهد رسید و فاشیسم در هم خواهد شکست.