حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) و جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کوردستان (کودار) در بیانیهای مشترک کارزار «آری برای دمکراسی، نه به اعدام» را در ایران و شرق کوردستان آغاز کردند.
متن بیانیه به این شرح است:
"آزادی خلق کورد و سایر ملل تحت ستم خاورمیانه به مبارزه رادیکال و خلقی نیاز دارد. هیچ مبارزهای بدون زیربنای فکری برای عمل رادیکال انقلابی علیه فاشیسم در جوامع ممکن نیست زیرا سازماندهی خلقی به طی این مسیر نیاز دارد تا خلقها به مکانیسمهای ارادهمندی جهت حضور در صحنه دست یازند. جنبش آزادیخواهی کورد در هر چهار بخش کوردستان و کشورهای آن، مرحلهای از مبارزات آزادیخواهانه را با کارزار و کمپینهایی آغاز کرده که در هر بخشی شعار مخصوص خود را دارد.
«حزب حیات آزاد کوردستان(پژاک)» و «جامعه دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان(کودار)» نیز با صدور این بیانیهي مشترک، کارزار و کمپین گستردهای در شرق کوردستان و ایران با شعار «آری برای دمکراسی، نه به اعدام» آغاز مینماییم و به خیل مبارزاتی در بخشهای دیگر کوردستان و اروپا میپیوندیم. جنبش آزادیخواهی کورد با پیشاهنگی جنبش آپوئیستی از خطمشی مکمل «مبارزه، اندیشه مبارزاتی و عمل رادیکال» در سطح خاورمیانه که همچنان جنگ جهانی سوم در کنار اشغالگریهای دول محافظهکار و فاشیست ادامهدارد، برخوردار میباشد. این کارزار، کارزاری برای کسب آزادی ملل تحت ستم بویژه ملل کوردستان و ایران است لذا محدود به جغرافیا و ملل کوردستان نیست بلکه تمامی ایران را در برمیگیرد.
جوامع امروز خاورمیانه از سوی دول منطقهای و هژمونی جهانی برده گردانده شده و هر لحظه با خطر جنگ، بیکاری، گرسنگی و فروپاشیهای اجتماعی مکرر روبرویند. طی سی سال گذشته که جنگ جهانی سوم خاورمیانه را به ویرانه مبدل کرده، مبارزات دمکراتیک و آزادیخواهانه رادیکال ملل هم علیه اشغالگران و استثمارگران دمی متوقف نگشته است. مبارزاتی که در سالهای اخیر در چهاربخش کوردستان صورت گرفت، به یمن مبارزات رادیکال آپوئيستی که هیچ امتیازی به اشغالگران نمیدهد، جهانی گشته است. در سال پیشرو نیز جنبش تلاش میکند ملل تحت ستم را به حضور در صحنه دعوت نماید و این حضور برای احقاق حقوق مصادره شدهی خود آنها باشد. در این بین، پیشاهنگ ملل ستمدیده کوردستان و خاورمیانه، یعنی رهبر آپو از سوی سلطهگران و اشغالگران منطقهای و جهانی به اسارت در امرالی درآورده شده تا بالاخره جنگ سیساله اخیرشان را به نتایجی اسفبار برای ملل واصل نمایند، اما جنبش آزادیخواهی اجازه چنین چیزی را نخواهد داد. در سایهی این مبارزات و حضور تودهها، تاکنون دشمنان به نتایج بابمیل خود نرسیدهاند. در آینده هم شکست سرمایهداری اشغالگر منوط به میزان مبارزات خلقها در میادین مختلف است. این است که زمان آزادی «ملل تحت ستم و رهبر آپو» فرا رسیده و چون آزادی هر دو وابسته به هم است و دشمنان نیز بخوبی بر آن واقفند، فلسفه مقاومت خلقی حکم میکند که ملل شرق کوردستان و ایران نیز برای تحقق دمکراسی، توقف اعدامها و برقراری عدالت اجتماعی در کارزار تمامعیار مشارکت جویند و هر خانه، خیابان و مکانی را به محل مبارزه مبدل سازند.
ما، پژاک و کودار با فریاد رسا اعلام میداریم که زمان، زمان دمکراسی و آزادی است و ملل ایران بیش از سایر ملل به آن نیاز دارند. ایران در تاریخ، کشوری انقلابخیز بوده، بنابراین، حضور و نقش این ملل هم برای ایران و هم صلح و ثبات در خاورمیانه کاملا تعیینکننده است و قدر مسلم آفتاب آزادی از شرق برخواهد آمد. ضمن محکومکردن اشغالگری، ظلم و بیداد بویژه منع دمکراسی در ایران و شرق کوردستان و تداوم اعدامها، با احترام، تمامی آحاد ملل را به حضور در عرصههای مبارزاتی کارزار و کمپین «آری به دمکراسی، نه به اعدام» دعوت مینماییم. برای پایان دادن به سیاست وحشیانه اعدام که یکی از ارکان اصلی نظام ایران را تشکیل میدهد به همبستگی و اتحادی گسترده در میان تمام آزادیخواهان و طیفهای مختلف اجتماعی نیاز هست. از همین رو این کارزار را گامی مهم در جهت همگرایی همه خلقهای ستمدیده و مطالبهگر ایران و کوردستان میدانیم تا بتوانیم از طریق آن دشمنان خلق را وادار به عقبنشینی از سیاستهای سرکوبگرانه خود نماییم. بیشک برای گذار از دیکتاتوری و استبداد کنونی و رسیدن به ایران و کوردستانی آزاد و دمکراتیک پایان دادن به سیاست وحشیانه و ضدانسانی اعدام امری ضروری و حیاتی است. از همین رو عموم جامعهی ایران و خلقمان در شرق کوردستان به ویژه زنان و جوانان را به مشارکت در این کارزار و حمایت فعالانه از آن دعوت میکنیم. قطعا حضور کوردها و ایرانیان مقیم اروپا نقش اساسی را در موفقیت کارزار بازی میکند و موتور محرکه حرکتهای داخل ایران و شرق کوردستان هم هست. به همیندلیل اطمینان داریم که خلق نستوهمان در اروپا همانند گذشته نقش خویش را ایفا خواهند کرد. رهبر آپو پیشاهنگ و رهبر «آزادی و دمکراسی» است و تا زمانیکه رهبر آپو آزاد نگردد، ملتها هم به آزادی دست نخواهند یازید. باشد که آفتاب آزادی و دمکراسی در اقصی نقاط ایران و کوردستان بَردَمد."