سه ماه است که دولت ترک در راستای عملیات پنجه پلنگ نتیجه‌ای نگرفته و با راهکار مختلف تلاش می‌کند در جنوب کوردستان اشغالگری خود را همیشگی کند. مرکز جنگ ویژه پ.د.ک تاسیس شد، اعضای میت بدون هیچ مشکلی رفت و آمد می‌کنند.
دولت ترک از عملیات اشغالگرانه پنجه پلنگ در منطقه هفتانین که از ۱۷ ژوئن شروع شده، نتیجه‌ای نگرفته و اینبار راهکار جدید در پیش گرفتند. ارتش تُرک در منطقه مورد حمله نتیجه‌ای نگرفت و در منطقه میت دولت ترک با کمک پاراستن یگان ویژه را توسط پ.د.ک تشکیل دادند که بدون هیچ مشکلی رفت و آمد می‌کنند.
در جنوب کوردستان هم طرف‌های بین‌المللی و هم دولت‌های منطقه‌ای همیشه درصدد بوده‌اند نقشه‌ی «بدون سر (کله) گذاشتن» را به نتیجه برسانند. علنی است که حملات علیه جنوب اشغالگری است اما باز هم هیچ صدایی از مقامات پ.د.ک و حکومت اقلیم کوردستان شنیده نمی‌شود. به این هم اکتفا نکرده و هر روز توافق جدیدی امضا می‌شوند و علیه جنبش آزادیخواهی کوردها حمله خصمانه انجام می‌شود. اگر انسان به تاریخ نزدیک توجه کند می‌بینیم که وقتی دولت ترک تمام طناب‌های پ.د.ک را به کنترل خود درآورد، نیروی نظامی خود و نیروهای امنتیی و استخباراتی خود را وارد منطقه کرد.
دولت تُرک اشغالگر پس از اینکه در سال ۱۹۹۱ علیه مناطق حفاظتی مدیا، عملیات خارج از مرزها را انجام داد و در محور هولیر – دهوک – زاخو اردوگاه مخفی اطلاعاتی تاسیس کردند. به مرور زمان آن اردوگاه را به پایگاه نظامی بدل ساختند و نیروی نظامی و تجهیزات را در آن مستقر کردند. اکنون در بامرنی، شیلادزه، باتوفا، کانی ماسی، کریبی، سینکه، سری کوبکه، قمری، کوخه سپی، سر زر، دره زاخو و آمیدی پایگاه دولت ترک موجود هستند. در آن اردوگاه‌ها به همراه هزارها نیروی نظامی، توپ و تانک و تجهیزات هم موجود است. برای اینکه دولت ترک خود را به مرزهای میثاق ملی برساند و پس از سال ۲۰۱۴ در بعشیقه، سوران و قلاچولان اردوگاه‌های زیادی ایجاد کرد تا برای همیشه در آن مناطق ماندگار باشد. برای اینکه بخشی از ثروت موصل – کرکوک را غارت کند و جنوب را به مرزهای خود اضافه کند، روز به روز حملات خود را گسترش می‌دهد. هر چند بعضا در مقابل آنها حملات پاسخ‌دهی هم انجام می‌شود اما دولت ترک در راستای حمایت و کمکی که از حکومت اقلیم شامل حال وی می‌شود بدنبال خیال خود در قالب نئو‌عثمانیسم است.
حمایت انحصاری پ.د.ک از حملات اشغالگرانه
عملیات اشغالگرانه بدون توقف ادامه دارد و حکومت جنوب با رهبری پ.د.ک به حمایت از این حملات ادامه می‌دهد. دولت ترک و اشغالگران می‌دانند که تا حمایت پ.د.ک نباشد قادر نخواهند بود جنوب را اشغال کنند و نقشه جدید را اجرا کنند. مناطقی که به خاطر مقاومت گریلا قادر به تصرف آنها نبوده‌اند با کمک پ.د.ک در آن مناطق پایگاه ایجاد کرده اند تا تصرف شوند. در چارچوب این نقشه و برنامه در این روزهای گذشته پ.د.ک با سرپرستی فرمانده نیروهای کمکی پیشمرگه سیهان بارزانی در برادوست و لیلکان مرکز و نقطه نظارت احداث کرده‌اند. اعضای میت در آن نقاط مستقر شده‌اند. تا مناطقی که گریلا در آن مستقر است و همچین تجیهزات و منابع مالی آنرا تحت نظارت داشته باشند، به همراه پاراستن در همکاری گسترده به سر می‌برند. هدف دولت ترک اشغالگر به این محدود نشده است. سوی دیگر این نقشه هم این بود که منطقه‌ای آرام و تخلیه شده از نیروهای مخالف ایجاد کند و در مناطق مهم و استراتژیکی که در منطقه موجود هستند را تحت کنترل خود بگیرد. برای این منظور هیئتی از فرماندهان پ.د.ک با شرکت نماینده میت تشکیل شده در مورخ ۲۳ آگوست در دهوک در روستای کوره از توابع مصیف نشستی برگزار کرده اند و در آن نشست در این خصوص گفتگو شده که این نقشه چگونه محقق گردد و به کدام یکی بیشتر اهمیت بدهند.
نقشه محاصره توسط راهزن‌هایی که از سوریه آورده‌اند
در چارچوب استراتژی ایجاد منطقه‌ای تامپون [حائل] پ.د.ک در برنامه‌ای جدید توسط پیشمرگه‌های مستقر در مرز باید دیوار احداث شود. همچنین ادعای جدی وجود دارند که از سوریه راهزن آورده‌اند و در مقرات پ.د.ک که تحت کنترل میت است مستقر کرده‌اند. همچنین برخی معلومات دیگر هم موجود هستند که گفته می‌شود راهزن‌هایی از اعراب و ترکمن‌های سنی اطراف موصل را هم گرد هم آورده‌اند و در کمپ باتیفا، بامرنی و آمیدی مستقر کرده‌اند و بدین گونه تلاش می‌کنند منطقه هفتانین و متینا را به کنترل خود درآورند.
مطلع هستیم که هدف منطقه تامپون این است که گذرگاه‌های ورودی گاره، زیباری، متینا و هفتانین را تحت کنترل خود بگیرند. موضوعی دیگری که در خصوص آن حرف و حدیث شنیده می‌شود اینکه: از شیلادزه تا آب خابور در فاصله هر یک کیلومتر یک پایگاه پیشمرگه احداث شود. سوی دیگر این نقشه هم کانی ماسی است که در مقابل بامرنی منطقه هفتانین را محاصره کنند، خط مقاومت را به هم بزنند و در این نقشه را در منطقه ماندگار کنند. همچنین در شرق هفتانین و متینا، به وسیله کمپ‌هایی در آمیدی، دیرالوک و شیلادزه منطقه زاپ و زاگرس را تحت کنترل خود درآورند. همانطور که مطلع هستیم در آن مناطق دولت ترک اشغالگر هم ضربات مهلکی توسط گریلا متحمل شده و کشته زیادی داده است.
اعضای میت در همه جا هستند
جنوب هم از خیلی لحاظ شده مرکز میت و نیروهای ویژه دولت تُرک. میت در هر منطقه ۲-۳ اعضای خود را مستقر می‌کند، اما در جنوب هم جدا از فعالیت شفاهی، ۸-۷ عضو دائمی هم هستند. در کنسولگری ترکیه در هولیر هم جدا از اعضای رسمی دولت ترک اعضای غیررسمی هم هستند. در سلیمانیه در هتل تایتانیک هستند و بعضا به نام دولت ترک فعالیت پاسپورت انجام می‌شود، ۳ عضو میت فعالیت دارند. کنسولگری در هولیر، نمایندگی به نام کاپلان در هولیر، در کرکوک مرکز و شاخه جبهه ملی ترکمن و مقراتی در بادینان و بعشیقه، جمعیت حشد وطنی و پایگاه پیشمرگه روژ، به کانون فعالیت میت و نیروهای ویژه دولت ترک بدل شده‌اند. همچنین در مصیف از توابع هولیر، در منطقه نظامی ویژه (یگان‌های نظامی ویژه پ.د.ک) یگانی دائمی و کوچک وجود دارد.
میت و نیروهای ویژه دولت ترک در آن مناطق مستقر می‌شوند و مناطق حفاظتی مدیا در کل جنوب کوردستان، شنگال، غرب و کوردستان علیه خیلی از کوردها و در خصوص آنها اطلاعات جمع آوری می‌کنند. تلاش می‌کنند از جبهه‌ها مبارز جمع کنند، مناطقی که در منطقه باید بمباران شوند را مشخص می‌کنند و عملیات‌های سوءقصد و انفجار را انجام می‌دهند. جدا از این مراکز هم یک طرف فعالیت خود را سازماندهی می‌کنند، انجام میهدهند و بدین منظور هم افراد زیادی در پاراستن را به خود مرتبط و وابسته می‌سازند و بکار می‌گیرند. از سوی دیگر به غیرنظامیان و سازمان‌های متخلف ترکیه‌ای اجازه می‌دهند تا قاچاق مواد مخدر انجام دهند. این هم از طریق جبهه ملی ترکمن، حشد وطنی و پیشمرگه روژ تکمیل می‌شود. حلقه آخرین این شبکه ارتباط با پاراستن است.
پاراستن دیگر بطور کامل به شاخه‌ای از میت دولت ترک بدل شده است. فعالیت اصلی آن حفاظت از: مقررات، شیوه فعالیت و جنبش، مهمات، منابع اقتصادی و کشف ارتباطات گریلا و ضربه زدن به آن است. آنها فعالیت خود را در شمال هم انجام می‌دهند. ارتباط پاراستن با میت شامل نشست‌های هفتگی، بازجویی از افرادی که از ارتش فرار کرده‌اند، به اشتراک گذاشتن پرونده‌های بازجویی و فعالیت برای اهداف استراتژیک طولانی مدت است. در آن نشست ها پاراستن اطلاعات درباره ارتباطات پ.ک.ک و ی.ن.ک و همچنین روابط میان نهاد زانیاری و ایران را هم با میت به اشتراک می‌گذارد.
میت همیشه غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهد
در جنوب منطقه‌ای نمانده که دولت ترک آنرا بمباران نکرده باشد یا مورد حمله قرار نداده باشد. در مخمور تا سلیمانیه، روستا، شهر و مکان اسکان غیرنظامیان را به شدت مورد حمله قرار می‌دهد و ده‌ها غیرنظامی کشته می‌شوند. تخلیه روستاها هم افزایش یافته است، طبق آمار رسمی تنها در یک سال گذشته ۵۰۰ روستوا تخلیه شده‌اند. مناطقی که گریلا در آنها مستقر است بمباران شده‌اند، غیرنظامیان را قتل‌عام کرده‌اند و تلاش می‌کند با این کار عجز و ناامیدی را ایجاد کند و مردم را مجبور کند که کوچ کنند. در نتیجه بمباران‌ها ۳۷ غیرنظامی کشته شده‌اند و بسیاری هم زخمی شده‌اند. این تعداد تنها آنهایی هستند که رسما اعلام و مستند شده‌اند. دولت ترک آن مناطق را بدون وقفه بمباران کرده و درصدد است منطقه را به محلی خالی از سکنه تبدیل کند و کوچ و نوکری را بر مردم تحمیل کند.
توافق میت و پاراستن
مطلع هستیم که میت و پاراستن توافق‌های مستحکمی را با هم بسته‌اند. از یک سو حمله اشغالگران ادامه دارد و از سوی دیگر هم از طریق شبکه اطلاعاتی درصددند تا منطقه را کاملا به کنترل خود درآورند و از داخل اشغال کنند. در جنوب کوردستان در این سال‌های اخیر یکی دیگر از سلاح‌های دولت ترک شرکت‌های ترکی هستند. بیش از ۳۵۰ شرکت دولت ترک در جنوب کوردستان فعال هستند. گفته می‌شود که اکثر آن شرکت‌ها برای میت کار می‌کنند. کنسولگری دولت ترک در هولیر به مرکز جنبش فعالیت‌های میت در جنوب و در هولیر از طریق نمایندگی‌ای به نام کاپلان اعضای خود را سازماندهی می‌کند و از این طریق معلومات زیادی جمع‌آوری می‌کند. میت به وسیله پاراستن درخصوص افراد میهن‌دوست اطلاعات جمع‌آوری می‌کند، تلاش می‌کند اعضای پ.ک.ک را فراری دهد، مکان‌هایی که باید بمباران شوند، کشف و مشخص می‌کند، افرادی که سوءقصد (ترور) و اعمال انفجاری را انجام دهند را تعیین و شناسایی می‌کنند و شبکه‌ای جاسوسی تشکیل داده‌اند. اینگونه مشخص است که پاراستن دیگر به شاخه‌ای از میت دولت ترک بدل شده است.
وقتی که انسان این رخدادها را کنار هم می‌گذارد این موضوع به خوبی مشخص می‌شود: خیانتی که خط پ.د.ک – بارزانی با دولت ترک انجام می‌دهد، در جامعه رسوا و تشهیر شده است. قتل‌عام ایزدی‌ها در شنگال و خیانت در کرکوک نشان داد که خانواده بارزانی و پ.د.ک دارای چه ماهیتی هستند. اشغالگری ترک، تخلیه روستاها، وارد آوردن خسارات به مزارع کشاورزی، از لحاظ اقتصادی برای مردم مشکلات عدیده‌ای را ایجاد می‌کند. مردم هم از سیاست موجود و تلاش‌های اشغالگرانه خیلی عصبانی‌اند و دیگر هرکس هم بعدا متوجه خواهد شد که این حملات اشغالگرانه تنها علیه پ.ک.ک نیست بلکه علیه کل کوردستان و ملت کورد است.
منبع: ANHA
