جمیل باییک در این دیدار با مهم قلمداد نمودن مبارزه و مقاومت بدون وقفه اظهار داشت: کسانی که خواهان صلح و دستیابی به راه حل هستند باید کاملا بر این نکته واقف باشند که این مقاومت در اشکال مختلف آن در برابر اشغالگری، قتلعام و فاشیسم است. خارج از این، هیچ امر دیگری کوردها را از مرگ رهایی نمیدهد.
جمیل باییک ریاست مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان: جنگ رژیم آ.ک.پ/ م.ه.پ علیه خلق کورد، تهدیدها و حملات در شمال و شرق سوریه، حملات اشغالگری در جنوب کوردستان و مقاومت خلق علیه این حملات را در گفتگویی با خبرگزاری فرات تحلیل کرد.
— حاکمیت ا.ک.پ/ م.ه.پ رفته رفته تلاش دارد تا سیستمی فاشیستی ایجاد نماید. با هر قدمی برای دستیابی به اهداف خود میکوشد. در اوقاتی نیز اجازه میدهد وکلا با رهبر آپو ملاقات نمایند. این مسئله را چگونه باید ارزیابی کرد؟
باییک: همانگونه که اطلاع دارید دولت ترکیه به منظور ایجاد دولت، سیاستهای نابودکنندهای را علیه خلقهای دیگر اعمال کرده است. در گام نخست این سیاست برای نابودی خلق ارمنی، پونتوس وآسوریان و... سپس خلق کورد پیگیری شد. خلقهای ارمنی، آسوری، پونتوس را از میان برداشتند. به منظور دستیابی و تکمیل هدف خود لازم بود که کوردها را نیز از میان بردارند. سیاستی که امروزه بر رهبر آپو اعمال میگردد تداوم همان سیاست است. زیرا رهبر آپو مانع از سیاست اشغالگری، فاشیستی و قتلعامی شد که مبنای اهداف آنان بود. زیرا دولت ترک تلاش داشت تا هر آنچه را که تحت نام کورد و کوردستان بود، از میان بردارد. در مقابل رهبر آپو نیز اراده، هویت، ارزشهای خلق کورد و جامعه کورد را خلق کرد و چنین امری از سوی دولت ترک مایه پذیرش نبود. به همین دلیل توطئه بینالمللی رقم خورد و سیستم امرالی خلق شد. اگر امروزه رهبر آپو دچار حصر و انزوا شده است، این سیاست سبعانه را در این راستا پیگیری میکنند. یعنی از رهبر آپو انتقام گرفته میشود. میگویند اگر وجود تو نبود، قادر به از میان برداشتن کوردها میشدیم. اما این تو بودی که مانع از دستیابی ما به هدف شدی و از این طریق انتقام خود را از رهبر آپو میگیرند و اگر این سیاست وحشیانه انزوا و حصر را پیگیری میکنند، تداوم همان سیاستی است که تا به کنون علیه خلق کورد در پیش گرفتهاند. لازم است خلقمان این واقعیت را به درستی درک کند. تا زمانی که حصر علیه رهبر آپو خاتمه نپذیرد، حفاظت از وی، سلامتی رهبر آپو و آزادی وی امکانپذیر نگردد، این سیاست دولت ترک که اکنون علیه جوانان خلق کورد، زنان، دینداران، سیاستمداران و شهرداران کورد، علیه طبیعت و حتی کوههای کوردستان و تمامی موجودیت کوردها پیگیری میشود، همچنان ادامه خواهد یافت. و آشکارا این مسئله را مخفی نکردهاند، صراحتا میگویند که ما کوردها را از بنیاد بر میافکنیم، هر آنچه را که به نام کورد و کوردستان وجود داشته باشد، از میان بر میداریم. به همین دلیل این سیاست را علیه خلقمان و بدین شیوه پیگیری میکنند، این سیاست را علیه رهبر آپو ادامه میدهند. در این رابطه میخواهم با خلق، میهن دوستان، انسانهای باشرف کورد سخنی بگویم؛ برخی میگویند اگر با رهبر آپو دیدار انجام شود، مسئله حل و فصل میشود. حتی زمانیکه چند دیدار صورت گرفت، برخی گفتند که حصر شکسته شد، اکنون دیگر مسئلهای وجود ندارد، و این دیدار را بدین صورت تفسیر کردند. این تفسیر، خودفریبی بیش نیست. این مسئله را میتوان همانند آماده شدن برای مرگ مشاهده کرد. برخی از افراد نزدیک به ما نیز شب و روز میگویند که ما برای صلح فعالیت میکنیم. ما صلح طلب هستیم. اکنون سیاست نابودی علیه خلق کورد پیگیری میشود. آنها صراحتا به این مسئله اعتراف میکنند و این سیاستها را نیز اعمال میکنند. سیاستی که پیگیری میشود سیاست مبتنی بر نسلکشی است.
چگونه میتوان در مواجهه با این سیاست گفت ما برای صلح فعالیت میکنیم؟ ما صلح طلب هستیم؟ از این بدتر سخنی نمیتوان گفت. این نوع سخن گفتن مبتنی بر جهل است، مگر تحت لوای فاشیسم، در زیر تیغ قتلعام صلح ممکن میشود؟ اگر در مقابل نسلکشی و قتلعام؛ اشغالگری و فاشیسم، مبارزهای بینظیر و بزرگ صورت پذیرد، که این مبارزه نیز فاشیسم را چنان در تنگنا قرار بدهد که قادر به پیگیری چنین سیاستی نباشند، در آنزمان مجبور خواهند شد صلح را بپذیرند، هر صلحی و هر راه حلی در نتیجه مقاومت حاصل خواهد شد. تا زمانیکه این سیاست که علیه کوردهای پیگیری میشود، خاتمه نپذیرد، و کسانی که این سیاست را پیگیری میکنند از مسند حاکمیت برکنار نشوند، خصوصا در میان آ.ک.پ/م.ه.پ، صلح امکان پذیر نمیگردد. همواره این سیاست را تداوم خواهند بخشید، همواره دستگیری و زندان، کشتار و شکنجه را ادامه داده و به نام کورد و کوردستان همه چیز را از میان برخواهند داشت. با نگاهی دقیق به تاریخ میتوان گفت رویدادهایی که اکنون نیز به وقوع میپیوندند، بر این مبنا بودهاند. باید همه این مسئله را به خوبی درک کنند. اگر ما خواهان پایان دادن به این سیاست هستیم باید از رهبر آپو حمایت و دیگاههای وی را تقویت کنیم. مگر وی چه میگوید؟
علیه فاشیسم، اشغالگری، نسلکشی و قتلعام که ما در مقابله با آن به هر نحو ممکن به مبارزه و مقاومت دست زدهایم، دریافتند که نمیتوانند این سیاست را بیش از پیش تداوم بخشند، و در نهایت مجبور خواهند شد که اراده کوردها، رهبری کوردها، هویت کوردها و راه حل مسئله کورد را بپذیرد. تنها از این طریق است که به راه حل دست یافته میشود و صلح ممکن میشود. در غیر اینصورت صلحی ممکن نمیشود، و اگر خلقمان همواره زیر تیغ قتلعام قرار داشته باشد، بدون گمان همواره در جنگ به سر خواهند برد. باید براین نکته واقف باشند. اگر یکبار یا چند بار اجازه ملاقات با رهبر آپو را میدهند، این اجازه کاملا در چارچوب جنگ ویژه صورت میپذیرد. خلقمان باید این نکته را درک کند. زمانی که در عرصههای خارجی و داخلی در تنگنا قرار میگیرند، به منظور کاستن از فشارها، به منظور فریب دمکراتها، خلق ترکیه و مجامع بینالمللی امکان دیدارها را مهیا میکند. این دیدارها به معنای خاتمه دادن به سیاستهای تحمیلی بر رهبر آپو، خلق کورد نیستند. بنگرید؛ هر زمان خواستند امکان ملاقاتها را ایجاد کردند، دیدارها را در چند دقیقه خلاصه کردند، چه کسی در این ملاقاتها حضور داشته باشد. زمانیکه حاکم، اشغالگر و فاشیست کوچکترین مسئله را پیشاپیش تعیین نماید، میتوان دریافت که به منظور دستیابی به اهداف خود این دیدارها را ممکن مینماید. به همین دلیل باید خلقمان در این رابطه خود را فریب ندهد، جنگی که علیه رهبر آپو و علیه خلق کورد تحمیل شده است را به خوبی باید درک کند. این جنگ را نپذیرد، بلکه در مواجهه با آن، به خوبی خود را سازماندهی کند. مبارزه نماید و این مقاومت را به هر نحو ممکن گسترش دهد. آنزمان است که نخواهند توانست سیاست پلید، کثیف و جنگ ویژه و روانی را بر رهبر آپو و خلق کوردستان تحمیل نمایند. در چنین صورتی است که این جنگ خاتمه می یابد.
— همانگونه که اطلاع دارید رهبر آپو به منظر حل مسئله کورد از طریق دمکراتیک فراخوانی را منتشر نمود، اما حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ/ م.ه.پ در واکنش سه شهرداری کوردها در کلانشهرها را به قبضه خود درآورد. شما این حملات علیه شهرداریها را چگونه تحلیل میکنید؟ این اقدامات به چه معنایی است؟ هدف این حملات را چگونه تحلیل میکنید؟ از سوی دیگر این حملات به شهرداریها از سوی بسیاری مانند یک کودتا نگریسته شد و در مقابل آن اعتراضاتی به عمل آمد، این اعتراضات را چگونه میتوان تحلیل کرد؟
باییک: همانگونه که خلقمان اطلاع دارد رهبر آپو این فراخوان را داد. همه مخاطب این این فراخوان بودند. چگونه به این فراخوان پاسخ دادند؟ نه فقط سه شهرداری کلانشهرهایمان را به قبضه خود درآوردند، بلکه همراه با آن حملات شدیدی را در راستای قتلعام گریلا نیز صورت دادند. حملاتی را علیه جامعه، در عرصه سیاسی، علیه میهندوستانمان انجام دادند، صدها نفر را دستگیر کردند. همزمان به این اقدامات دست زدند. این موارد نشاندهنده چه امری است؟ پاسخ به رهبر آپو را نشان میدهد. رهبر آپو گفتند که اگر آنها آمادگی داشته باشند، من نیز آماده هستم مسئله کورد را از طریق سیاسی و دمکراتیک حل کنم. به منظور حل این مسئله باید دولت آن را بپذیرد، در این راستا گام بردارد. دولت در این راستا به چه اقدامی دست زد؟ همان قدمی را که به آن اشاره کردم برداشت. این امر چه چیزی را عیان مینماید؟ دولت ترکیه هیچگاه مسئله کرد را نمیپذیرد، جامعه کورد، اراده کورد و سیاست کورد را نمیپذیرد. تلاش دارد کوردها را از بنیاد برافکند. زیرا رهبر آپو گفته است که میخواهد مسئله کورد را با دولت ترکیه حل نماید. و این مسئله در چارچوب منافع تمامی خلقهای ترکیه است. آنها جواب دادند که خواستار نابودی کوردها هستند. منافع ما در تطابق با نابودی خلق کورد است. چنین پاسخی داده و در عمل نیز شهرداریها را قبضه کردند، بسیاری از سیاستمداران را دستگیر کردند، حملات گستردهای را آغاز کردند، صدها نفر را دستگیر کردند، و علیه نیروهای گریلا عملیات مبتنی بر نسلکشی را در پیش گرفتند. این موارد نشان دهنده چه مسئلهای است؟ نشان میدهد که حتی خلق کورد را، جامعه کورد را قبول ندارند. سیاستورزی، رهبری، راهحل، اراده، فرهنگ و ارزشهای خلق کورد را قبول ندارند. تلاش دارند تا تمامی دستاوردهایی را که رهبر آپو خلق کرده است از میان برداشته و بر روی خاکستر کوردها دولت ترک را تاسیس و تقویت کنند. جامعه ترک و ترکیه را تقویت کرده و استحکام بخشند. این گفته واقعیت دولت ترکیه را بازتاب میدهد، به هزینه خلق کورد، خلقهای دیگر را نابود میکند، پیروزی خود را در نابودی خلقهای دیگر میبیند. تلاش دارد از مرگ دیگر خلقها برای خود پیروزی بیافریند. غیر از این حاکمیت وحشی، کدام نمونه دیگری را امروز میتوان در جهان دید؟ احتمال دارد که بسیاری در جهان بدانگونه سیاست کرده باشند، اما امروز هیچ کسی در جهان اینگونه سیاست نمیکند. غیر از دولت ترک، آ.ک.پ/ م.ه.پ هیچ دولت و حزب دیگری اینگونه سیاست نمیکند. این حملات در عرصه سیاسی و اجتماعی خلق کورد، گریلا، شهرداریها، کاملا سیاستی فاشیستی بوده و در راستای قتلعامی اشغالگرانه است. کوردستان را از طریق قوانین ویژه اداره میکنند. با قوانین اشغالگرانه و مبتنی بر نسلکشی آن را اداره میکنند. در این راستاست که فرمانداران اشغالگر را منصوب میکنند. زمان تاسیس جمهوری نیز بدینگونه عمل نمودند. اکنون نیز به همین شیوه عمل میکنند. آنها طرح اصلاحات شرق فرات را ایجاد کردند و متعاقب آن قانون اسکان را مقرر کردند. بعد از آن قوانین دیگری را مقرر کردند. امروز نیز در تداوم همان رویه، قانون قیمها یا گماشتگان را اجرا میکنند. تمامی این قوانین مکمل یکدیگر هستند. هیچگاه اجازه ندادند مفهومی به نام شهروندی ایجاد شود، که خلق کورد در ترکیه، به شیوهای دمکراتیک نفس بکشد. در برهههایی خلایی ایجاد و نفسی از سر راحتی کشیدند، اما اکنون تلاش دارند تا همین میزان را نیز به تمامی از میان بردارند و قادر به نابودی کامل باشند و ازین طریق به اهداف خود دست یابند. اکنون نیز که کوردها اندکی تجدید نفس نمودهاند، شهرداریهای ما را به قبضه خود در آوردهاند. هیچ کس به انها باوری نداشت، نه در داخل و نه در خارج. زیرا تمامی قوانین بینالمللی و داخلی خود را نیز نقض کردند. تمامی اقدامات آنان سیاسی بوده و این اقدامات هیچ مناسبتی به حقوق و اخلاق و انسانیت ندارد. کاملا بر مبنای قوانین نسلکشی عمل مینمایند. به همین دلیل هر کسی که این مسائل را میبیند، نمیتواند آن را پذیرفته از همین رو در مقابل آن جبهه میگیرد. این بخشی از موضوع است، و روز به روز کسانی که علیه آن جبهه میگیرند، بیشتر میشود. میتوان گفت که برای نخستین بار است که در ترکیه، در میان خلقهای ترکیه، در میان سیاستمداران، سوسیالیستها، دمکراتها و لیبرالها، هنرمندان، نویسندگان علیه چنین سیاستهایی جبهه میگیرند. با شهرداران ملاقات کرده و میگویند که ما با شما هستیم. چنین امری برای نخستین بار است که در ترکیه روی میدهد. و این نیز بدین معناست که این سیاست ترکیه علیه خلقها، و خصوصا علیه خلق کورد رفته رفته درک میگردد. میبینند و اطلاع دارند که اگر در مقابله با این سیاست مقاومت نکنند، این سیاست سرانجام شامل حال آنها نیز خواهد شد و انها را نیز از میان برخواهد داشت. به همین دلیل علیه چنین سیاستهایی مقابله میکنند.
اما باید این مقاومت کنونی بیش از پیش گسترش یابد. زیرا این مقاومت بسیار محدود است، در برخی از شهرها قابل مشاهده است. در حالیکه لازم است مقاومت به تمامی شهرهای کوردستان سرایت یابد. در بعد ترکیه نیز لازم است مقاومت صورت گیرد. باید در این رابطه میتینگ ایجاد شود، راهپیمایی و اعتراضاتی صورت بگیرند. در کوچهها، در محلات، در هر جای ممکن نسبت به این اقدامات اعتراض صورت گیرد. جوانان کورد، زنان کورد و جامعه کورد باید به تمامی در مقابله با فاشیسم و نسل کشی مقاومت کنند، فرقی ندارد که کدام خلق باشد، بلکه لازم است که تمامی خلق با یکدیگر در کوچهها و محلات، در شهرها سرهلدان کنند. و این سیاستی درست و اصولی خواهد بود. تحصن نه فقط در چند شهر، یا در مقابل چند شهرداری و قرائت بیانیه کافی نیست. این موارد نیز خوب هستند، اما محدود هستند، نا کافی هستند. بدین منظور لازم است که این مقاومت در تمامی شهرهای کوردستان، در تمامی محلات و کوچهها بسط و گسترش یابد. و آنزمان است که این مقاومت به نتیجه دست مییابد.
اگر دامنه اعتراضات بدین شیوه گسترش یابد، اردوغان- باخچلی به هیچ نتیجهای دست نمییایند، میگویند که ما میتوانیم گامهای دیگری را برداریم؛ ما میتوانیم چند شهرداری دیگر را نیز قبضه کنیم. ما میتوانیم در بخش ترکیه نیز این سیاستها را پیگیری کنیم. و اکنون زمینهای بسیار قدرتمند و مشروع وجود دارد که همه بتوانند علیه این سیاست مقاومت نمایند. اگر در مواجهه با این سیاست، مقاومتی قدرتمند وجود داشته باشد، به نتیجه خواهد رسید و این سیاستی درست و اصولی است. اکنون مساله صرفا مسئله شهرداریها نیست. مسئله حسکیف، مونزور، کوهستان کاز، تعدی به کودکان نیز از جمله مسائل موجود هستند، زنان کشته میشوند، بسیاری از میهندوستان، دمکراتها، سیاستمداران، هنرمندان، روشنفگران نیز بدون هیچ گناهی دستگیر میشوند، تحت شکنجه قرار میگیرند. تمامی این مسائل دلایلی هستند برای مقاومت و سرهلدان. در کدام کشور چنین مسائلی روی دهند، قیامتی برپا میشود و این نیز درست است. به همین دلیل مقاومت کنونی نیز خوب اما ناکافی است و باید بیش از پیش تقویت شود، خلق کورد همراه با دمکراتهای ترکیه که علیه فاشیسم هستند، باید مناسبات بهتری را ایجاد کند. و در مبارزه علیه فاشیسم برای ایجاد یک قانون اساسی دمکراتیک تلاش نمایند. به منظور ایجاد این قانون اساسی، باید علیه فاشیسم جبههای مشترک خلق شود. باید به ائتلاف دست بزنند، دست به کنش زده و بر مبنای قانون اساسی دمکراتیک عمل نمایند. همچنین باید کوردها در کوردستان، اتحاد را تقویت نموده و از زبان کوردی و فرهنگ کوردی صیانت به عمل آورند. دولت اشغالگر به منظور حاکمیت بر جامعه، فساد آفرینی میکند، به توزیع و شیوع هروئین دست میزند، دزدی در جامعه را گسترش میدهد، گرسنگی در جامعه را گسترش میدهد، آسیمیلاسیون در جامعه را گسترش میدهد. باید جامعه کورد از افراد خود، از انسانهای کورد صیانت به عمل آورد، در مقابل فساد، هروئین، و دیگر مواردی که به فساد خلق کورد منتهی میشود، مقابله نماید، آحاد خود را صیانت نماید و در این راستا امکانات خود را در اختیار همه افراد جامعه قرار دهد. از هویت خود، زبان خود، فرهنگ خود، آینده خود، ارزشها و معیارهای خود صیانت به عمل آورد. زیرا اشغالگر تلاش دارد تا کوردها را ریشه کن نماید. اکنون اشغالگر میخواهد کوردها را از صحنه حذف نماید، به همین دلیل خلقمان باید از خود صیانت به عمل آورد، در مقابله با سیاستهای آنها، به انحای مختلف نشان دهد که از هر طریق ممکن از خود صیانت خواهد نمود و چنین سیاستی، سیاست اصولی و صحیح است.