دوران کالکان: برای دست‌یابی به آزادی باید مقاومت نمود

دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان: دفاع از خود مبنای موجودیت و آزادی است، در صورتیکه مسائل امنیتی لحاظ نگردد، از خود نتوان دفاع کرد، نابود می‌شویم... باید ما در سرزمین خود بمانیم، برای دست‌یابی به آزادی باید مقاومت نمود.

دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان با شرکت در برنامه ویژه مدیا خبر و در رابطه مسائل روز، سخن گفت. کالکان در سخنان خود اظهار داشت که بعد از حملات ارتش ترک به روژآوا، در هر چهار بخش کوردستان و اروپا تمامی کوردها به پا خاستند؛ اکنون ۱۵ روز است که در تمامی مناطق جهان کوردها برای دستیابی به حقوق خود بپاخاسته‌اند. میلیونها نفر به تظاهرات دست زده و تمامی افرادی که کوردها را می‌شناسند خواهان آزادی کوردها هستند.

کوردها در هر چهار بخش کوردستان، در اروپا بپاخاسته‌اند و در طول تاریخ نخستین بار است که کوردها چنین شماری از دوستان را با خود همگام و همراه یافته‌اند. در طول تاریخ تا کنون کسی چندان متوجه کوردها نبوده است، با توطئه بین‌المللی و قتل‌عام کوردها در پاریس از وجود کوردها اطلاع یافتند. حملات انجام شده علیه روژاوا در طول ۱۵ روز گذشته این مسئله را گسترش داده است. روز اول نوامبر روز جهانی کوبانی بود، اکنون دوم نوامبر نیز به روز جهانی روژاوا تبدیل می‌شود. در دوم نوامبر جهانیان برای روژآوا به پا خواهند خاست.

کالکان در ادامه افزود: با این حملات اشغالگرانه علیه روژاوا، فاشیسم آ.ک.پ/ م.ه.پ تلاش دارد تا حاکمیت خود را تداوم بخشد و وضعیت را تغییر دهد. اردوغان، ترامپ در راستای سیاستهای داخلی خودشان بازی می‌کنند. تلاش داشتند دستور کار روز را تغییر دهند و ان را تغییر نیز دادند. اکنون در حال قتل‌عام یک ملت و یک جامعه هستند. چند [حزب و گروه] را در کنار خود داشته و از آنها به عنوان نوکران خود استفاده می‌کنند. اگر قرار باشد برخی از میدان خارج شوند خود آنان هستند. اگر قرار باشد بعضی نیروها در هم شکسته شوند خود آنها هستند. با برقراری جنگ روانی تلاش دارند تا امید را از کوردها بگیرند. اذهان جامعه کوردی را مسموم نمایند. هیچ کس نیز نمی‌پرسد که مگر درصدد نابودی چه کسی برآمده‌اید. این مسئله که جنگی در جریان نیست به بحث و گفتگو گذاشته شده است. جنگ یعنی چه و توقف جنگ یعنی چه؟!

حقوق دمکراتیک کوردها در خط‌مشی خلق‌های جهانی به یک رفراندوم تبدیل می‌شود

کالکان بعد از اشاره به حملات اشغالگرانه علیه روژآوا و شمال-شرق سوریه به موضع کوردها اشاره کرده و گفت: اکنون ۱۵ روز است که در تمامی مناطق جهان کوردها برای حقوق خود دست به فعالیت می‌زنند. میلیونها نفر دست به اعتراض و راهپیمایی زده‌اند. هر کسی که کوردها را می‌شناسد می‌داند که کوردها خواهان آزادی هستند. هزاران گریلا در این زمان در کوهها حضور یافته‌اند؛ دقیقا اطلاع ندارم اما چندین هزار رزمنده نیروهای سوریه دمکراتیک حضور دارند، در جنوب کوردستان چندین هزار رزمنده حضور دارند. کوردها در هر چهار بخش کوردستان، در اروپا در حال اعتراض هستند. کوردها تا به حال چنین دوستان پرشماری نداشته‌اند. با توطئه بین‌المللی و قتل‌عام کوردها در پاریس جهان نسبت به  موجودیت کوردها اطلاع یافته است. حمله علیه روژاوا مدت ۱۵ روز است که این وضعیت را گسترش داده است. روز اول نوامبر مصادف با روز جهانی کوبانی است، اکنون نیز روز دوم نوامبر به عنوان روز جهانی روژآوا نامگذاری شده است. در این روز جهان برای روژآوا به پا خواهد خاست. مسئله کورد، حق حیات و آزادی کوردها، حقوق دمکراتیک ملی کوردها در سراسر جهان به رفراندوم گذاشته می‌شود. ما رزمندهایی از آمریکا، اروپا و سراسر آسیا را در صفوفمان داریم. کسانی را داریم که در نبرد با داعش و ترکیه به نبرد پرداخته و یه شهادت رسیده‌اند. از دیگر خلق‌های جهان، نیز ما یکصد شهید داریم.

دستاورد اردوغان از دیدارهایش با آمریکا و روسیه

کالکان با خاطرنشان کردن دیدار اردوغان با  آمریکا و روسیه گفت: اردوغان در این دیدارهایش هیچ دستاوردی نداشته است. در این رابطه باید پرسید که اشغالگری دولت ترک را قبول می‌کنید یا خیر؟ اگر اشغالگری را می‌پسندید چرا ان را از طریق آمریکا انجام می‌دهید؟ روسیه نیز می‌تواند این کار را انجام دهد. در آینده چه بر سر ترکیه خواهد آمد؟ اردوغان با ذهنیت و سیاستهای کنونی ترکیه را به کجا سوق داده است؟ گفته می‌شد که [ترکیه] را به مهلکه می‌كشانند، فلاکت‌بار است، از مهلکه به باتلاق انداختند.

نتیجه مماشات با هیتلر به کجا ختم شد؟

 کالکان در ادامه سخنان خود اظهار داشت که اردوغان برای بقای اندکی بیشتر در قصر، برای عزیمت به سوچی، واشنگتن، و برای دیدار در واشنگتن به این اقدامات دست زده است. صرفا برای اینکه خودپرستی خود را تطمیع کند. به ادبیات حزب خلق جمهوری، ارتش ملی، حزب ملت، ایی پارتی، بنگرید. این نگاه متکی به یک پیشینه دیکتاتوری است، چه بر کسانی آمد که با هیتلر مماشات کردند؟ کسانی که از هیتلر دنباله‌روی کردند با اینان فرقی ندارند. می‌گویند که میهن ما، امنیت ما، از کدام امنیت حرف می‌زنند؟ این امنیت به اشغالگری عفرین، باب، سریکانی، جرابلوس، روژاوا و کوردستان ختم می‌شود؟

جنگ بی‌معناست که هیچ ارزشی ندارد

کالکان به موضع برخی از طرفین اشاره کرده و گفت: مسئله ذهنیت و درک است. خصوصا نوع برخورد با جنگ، صلح و مقاومت است که با جنگ دوباره این موضوع به میان آمده است. در چارچوب مبارزه در باکور نیز این مسئله مورد بحث قرار گرفت. در اطراف ما برخی روشنفکر، نویسنده، چنین طرز فکر بیماری را القا می‌کنند. در رابطه با این موضوع باید مسائلی را تصحیح کنیم. که در آنصورت دشمنی با جنگ و طرفداری از جنگی که نام جنگ پوچ و معنا نام گرفته است، بی‌ارزش خواهد شد. می‌گویند ما مخالف جنگ هستیم، ما موافق جنگ نیستیم. خواهان آشتی هستیم. می‌توان از طریق صلح و آشتی به خواسته رسید. می‌توان علیه جنگ بود اما باید طرف مقابل شما نیز مخالف جنگ باشد. در غیر اینصورت جنگ بر شما نیز تحمیل و  از میان خواهید رفت. باید در رابطه با موضعگیری علیه جنگ محتاط بود، در غیر اینصورت از میان می‌روید. اینگونه نیست، باید این طرز تفکر تصحیح شود. ما به مبارزه دست زده‌ایم، مبارزه آزادیخواهانه را ما انجام می‌دهیم. برای نمونه، من طرفدار مبارزه آزادیخواهانه هستم من طرفدار جنگ انقلابی هستم، گریلا هستم. کوردها تمامی دستاوردهای خود را از طریق جنگ تامین کرده‌اند. گریلا بدون جنگ، با پیگیری خط گریلایی به پیروزی دست یافتند. بله، افکار و اندیشه‌های رهبر آپو، یادبود وی و پیشاهنگی حزبی مبناست، اما تمامی این موارد بر گریلا و مبارزه گریلایی تاثیر گذار است، راه را بر تحولات باز گرده و بر جامعه و حیات آزاد تاثیرگذار بوده است.

کوردها تمامی دستاوردهای خود را از طریق مبارزه گریلایی کسب کرده‌اند

کوردها تمامی دستاوردهای خود را از طریق مبارزه گریلایی کسب کرده‌اند. اکنون ۴۰ سال است که نیروهای گریلا  بپا خاسته‌اند.  پیش از این نیز اگر تحت عنوان کوردیت، دستاوردی وجود داشته باشد، به دلیل مبارزات نیروهای پیشمرگ بوده است. غیر از نیروی پیشمرگ چیزی دیگری در میان نبوده است. هم در روژهلات کوردستان و هم در باشور کوردستان. حتی اگر تحت عنوان پیشمرگ ارزش و دستاورد کوچکی نیز موجود باشد، ناشی از وجود پیشمرگ بوده است. اکنون در باکور کوردستان و روژاوای کوردستان، چنین امری با نیروی گریلا ممکن شده است. این ذهنیت را نمی‌توان از میان برداشت و سیاه نمایی کرد. علیه اشغالگری بوده باشد یا علیه نسل کشی، علیه حملات فاشیستی باشد یا علیه ترور و قتل‌عام، جنگی ناعادلانه بوده باشد یا جنگ آزادی. زنان نیز برای آزادی به نبرد پرداخته‌اند و این جنگ دفاع از خود بوده است.

آزادی با توسل بر برخی نیروها تحقق نمی‌یابد

کالکان در ادامه سخنان خود افزود: آزادی با توسل بر برخی نیروها تحقق نمی‌یابد. آزادی  از طریق دفاع از خود امکان‌پذیر می‌گردد، تنها کسانی که می‌توانند امنیت خود را تامین کنند، آن را تحکیم می‌کنند، می‌توانند آزاد باشند. در صورتیکه امینت خود، حفاظت از خود را به کسان دیگری بسپاریم، به اسیر تبدیل شده‌ایم. این به معنای بردگی و تحت تاثیر و فشار بودن وی است. این مسئله کاملا آشکار است. به همین علت بدون تامین امنیت و دفاع از خود آزادی امکان پذیر نیست. کالکان در ادامه افزود: ما از اصول ملت دمکراتیک سخن می‌گوییم، خطوطی در این رابطه وجود دارند، دفاع از خود یک اصل نیست. بلکه مهمترین مساله است. تا زمانیکه نتوان امنیت خود را تامین نمود، از خود حفاظت نمود، از میان خواهی رفت؛ نابود خواهی شد، به برده تبدیل می‌شوی، نمی‌توانی آزاد شوی؛ موجودیت، آزادی، با امنیت و دفاع از خود در ارتباط است. به همین دلیل آزادی نیازمند ذهنیت سازماندهی است.

همه باید رزمندگان آزادی باشند

دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان در بخش دیگری از سخنان خود افزود: به همان اندازه که یک انسان، یک جامعه، یک ملت می‌تواند از خود دفاع و امنیت خود را حفظ نماید، به همان اندازه نیز می‌تواند به آزادی خود دست یابد. در غیر اینصورت به آزادی دست نمی‌یابد. به همین دلیل ما باید ارتباط بین آزادی و امنیت را به خوبی درک کنیم، باید معنای حفاظت از خود را به خوبی درک کنیم.

 کالکان گفت: در صورتیکه شما علیه جنگ هستید، بله، بسیار خوب، علیه چه نوع جنگی؟ علیه جنگ اشغالگری؟ باید طرفدار جنگ آزادیخواهی باشید، باید در این رابطه همه رزمندگان آزادی باشند. الزام نیست برخی بگویند رزمندگان آزادی من، اگر رزمندگان آزادی تو باشند، باعث آزادی شما نخواهند شد. خصوصا که در این مورد تو به برده تبدیل شده‌ای. برای آنکه آزاد شوی، باید به رزمنده آزادی خودتان تبدیل شوید. جامعه ما باید واجد چنین ذهنیتی باشد. غیر از این، باقی گفته‌ها و سخنان دروغی بیش نیستند. فریبی بیش نیستند. رهبر آپو صراحتا گفته ست، باید همه خود را محافظت نمایند، گفته است که کسی که می‌خواهد آزاد باشد، باید امنیت خود را تامین نماید.

باید موجودیت کورد را در چارچوبی عمومی ملاحظه نمود

کالکان به حملات دولت ترک علیه روژآوا، باکور و باشور کوردستان اشاره کرده و گفت: درست نیست که بخشهای مختلف کوردستان را از یکدیگر مجزا دید، همانند گوشت و استخوان هستیم و یکی خواهیم شد. در این میان باید خطوط اصیل آنها را مشاهده کرد، اما با نگاهی تنگ و محدود اگر یک بخش از کوردستان را مبنا قرار داد و از دیگر بخشها مجزا کرد، برخورد درستی نیست. به همین دلیل نیز، باید موجودین کورها، آزادی آنها را در چارچوبی عمومی ملاحظه کرد. در این معنا، برخوردی تنگ نظرانه و بخش گرایانه موجود است. نگاهی محدود در رابطه با مبارزه نظامی وجود دارد. در موضع ایدئولوژیک نیز ضعفهایی مشاهده می‌شود. تاثیرات لیبرالیسم را می‌توان بر آن دید. به همین دلیل، در مسئله آموزش، سازماندهی و بسط و تحول دفاع از خود تاثیرات تضعیف کننده خود را تحمیل می‌کنند. من ضعف خودمان را در موضعگیریهای نظامی، توسعه تکنولوژی و تکنولوژی دیده و دریافته‌ایم که در چه زمینه‌هایی با نقص و کمبود روبرو هستیم. به منظور رفع این نواقص تلاش می‌کنیم و این مسئله مورد انتقاد ما است.

برگزاری کنفرانس ملی برای ما لازم است

کالکان در بخش دیگری گفت: عمل به ما نشان داده است که برای دست‌یابی به پیروزی، بقا و آزادی باید وضعیت و تاثیر تقسیم کوردستان را از میان برداریم. باید اتحاد بر مبنای ملی را در دستور کار قرار دهیم. اکنون مسائلی از این دست در سطح ملی، با اهمیت استراتژیک در دستور کار روز قرار می‌گیرند، باید مکانیزمهای لازمی در این رابطه وجود داشته باشند که مورد بحث و بررسی قرار گیرند و تصمیمات مشترک را در اینباره اتخاذ نمایند. برگزاری کنفرانس ملی برای ما امری لازم است. اکنون تصمیماتی اتخاذ می‌شوند، تصمیماتی استراتژیک؛ در باشور کوردستان جنگ در جریان است، وضعیت بسیار استراتژیکی در جریان است. در باشور کوردستان چنین وضعیتی در جریان است.

برای سربلندی باید متحد شویم

کالکان گفت: باید از تاریخ خود درس گرفت؛ قرن بیستم کوردستان را تقسیم کردند، کوردستان به باکور- باشور و روژهلات تقسیم شد. به حملاتی که به بخشهای مجزای کوردستان شده است دقت کنید، در هر بخش کوردستان ذهنیت دشمن مطابق هر منطقه به نقشه و حمله [ویژه‌ای] دست زد. در باشور کوردستان منطقه سورانی را به دو بخش تبدیل و به آنها حمله کردند؛ به منطقه بهدینان حمله کردند، در باکور به آمد حمله کردند، به طور مجزا به درسیم حمله کردند، آگری را از منطقه سرحد جدا کردند، به روژاوا حمله کردند، به عفرین حمله کردند، اکنون نیز قامشلو را جدا می‌کنند، در روژهلات کوردستان نیز بدینگونه است، دشمن دست به تقسیم ما زده و حمله می‌کند. در مقابله با چنین وضعیتی و برای انکه به پیروزی و سرفرازی دست یابیم، باید متحد شویم، باید یکی شویم، باید این مسئله را صراحتا دید.

پیروزی در قرن بیست‌و‌یکم از طریق اتحاد دمکراتیک ملی امکان پذیر است

کالکان اعلام نمود که باید سیاست کوردی اتحاد ملی، اتحاد دمکراتیک را ایجاد کند، باید ارتباط میان احزاب بازسازی و تنظیم شود. مهمترین مسئله ارتباط و ائتلاف بین رهبران بخشهای کوردستان، رهبران باشور کوردستان، روژآوا و کنفدرالیسم جوامع کوردستان است. باید هیاتی عالی، کنفرانسی ملی ایجاد شود که بر مبنای معیارهای دمکراتیک ملی را مبنا قرار داده و هر کسی خود را درآن بیابد. مهمترین درسی که از قرن ۱۹ و ۲۰ می‌توان گرفت این مهم است. تقسیم ما به ما ضرر رسانده است. اکنون در قرن بیست و یکم اتحاد ما از طریق اتحاد دمکراتیک ملی ممکن می‌گردد.

برای آزادی باید مقاومت نمود

کالکان خاطرنشان ساخت که سیاست کورد اتحاد ملی دمکراتیک را تقویت خواهد نمود، نیروی خود دفاعی را تقویت می‌نماید. مبارزه کورد را برای آزادی ارتقا می‌بخشد. این مبارزه پیشاهنگی انسانی را بر عهده داشته و بدون هیچ تردیدی به پیروی دست خواهد یافت. وضعیت کنونی حرکت در مسیر پیروزی است. نه پیمان انکارا، نه توافق سوچی و نه توافق آمریکاییها نمی‌توانند این مسیر را تعیین کنند. آنچه که این مسیر را تعیین می‌کند، موضع کوردها و خلق‌های شمال-شرق سوریه، اتحاد و مقاومت انها است. پیروزی از آن آنها خواهد بود.