دوران کالکان: لزوم اتحاد کورد و اتحاد در خاورمیانه
دوران کالکان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان اعلام کرد که برقراری حیاتی دمکراتیک نیازمند اتحاد دمکراتیک کوردها و اتحاد خلق‌های خاورمیانه است.
دوران کالکان عضور کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان با خبرگزاری فرات نیوز گفتگو کرد.
کالکان در ابتدای سخنان خود با توجه به دیدار خانواده اوجالان بعد از ۸ ماه با رهبر خلق کورد اظهار داشت: با اجازه ملاقات در سوم مارس، انزوا خاتمه نیافت. سیستم انزوا و شکنجه در امرالی همچنان به شیوه‌ای سخت و دشوار ادامه دارد. آنچه که انجام شد پایان دادن به انزوا نیست، تلاشی تاکتیکی به منظور رهایی خود از تنگنا بود.
فاشیسم آ.ک.پ به منظور تصحیح سخنان سخیف سلیمان سویلو و تخفیف و پایان دادن به خشمی که در این رابطه ظهور کرد، اجازه داده که در سوم مارس دیدار انجام شود. و گرنه بعد از آن نیز وکلا و خانواده در برهه‌های فراوانی برای دیدار، درخواست داده‌اند، که تا کنون چنین اجازه‌ای صادر نشده است. اگر در این رابطه دقت شود می‌توان دریافت که دیدار را در شرایطی عادی انجام نداده‌اند. یا در نتیجه اعتصاب غذای بزرگ، با مقاومت بزرگ و در نتیجه مبارزه بوده و به نتیجه دست یافته‌اند. با نیروی مبارزه انجام شده است. رویدادهایی که به وقوع می‌پیوندند این واقعیت را به شیوه‌ای مشهود نشان می‌دهند.
کالکان در رابطه با ارزیابی اوجالان در آخرین ملاقات نیز اظهار داشت: رهبر آپو تا پیش از این زمانی که وضعیت سیاست دمکراتیک را ارزیابی می‌کرد از اصطلاح خط سوم یا راه سوم استفاده می‌کرد. اکنون این مسئله را به عنوان پایه سوم معرفی و ارزیابی می‌کند. زمانیکه از این مسئله برای تحلیل وضعیت ترکیه استفاده می‌کند، همراه با سیستم‌هایی که بین دو بلوک اقتدارگرا تقسیم شده‌اند، خاطرنشان می‌سازد که باید نیروی سیاسی سومی نیز خود را سازماندهی کند و بدین شیوه مسیر سیاست در ترکیه را نشان می‌دهد.
کالکان اظهار داشت که از طریق بلوک‌های موجود اقتدارگرایی در ترکیه، امکان ندارد که سیستم جمهوری ترک بتواند ترکیه را رهبری و مدریت کند، تناقضات موجود در ترکیه فراوانند. این کشور از تناقضات اساسی برخوردار است که نیازمند حل هستند. بر اساس چنین زبانی، ذهنیت و سیاست فاشیستی با ظلم و خشونت می‌تواند همچنان به شیوه‌ای موقت سر پا باقی بماند، اما بحران و کائوس خاتمه نیافته و صرفا با سرکوب جامعه می‌تواند سر پا باقی بماند.
کورد و نیروهای دمکراتیک: پایه سوم
در چنین وضعیتی موجودیت و حضور جامعه و خلق سیستمی با ثبات از طریق دمکراتیزاسیون امکان‌پذیر است. دمکراسی برای ترکیه از نان و آب لازمتر است. دمکراسی واقعیت زندگی است، ماده اساسی حیات است. باید با چنین اهمیتی به آن نگریست. امکان ندارد که بدون دمکراسی، ترکیه به ثبات دست یافته و جامعه قادر به ادامه حیات باشد. باید بدین شیوه آن را مشاهده کرد. رهبر آپو می‌گوید که سیستم موجود بر اساس دو پایه یا دو پایه و نصفی استوار است و نمی‌تواند بدین شیوه پا برجا و استوار بماند. به منظور استقرار و ثبات نیازمند پایه دیگری نیز است. نیازمند پایه سوم است.
این پایه شبیه دو پایه دیگر نیست. متفاوت است. در بعد ایدئولوژیک، فلسفی و سیاسی متفاوت است. این پایه، پایه دمکراتیک است. رهبر آپو این مسئله را با گفتن حل دولت و دمکراسی معرفی می‌نماید. هدف و منظور وی از خودمدیریتی دمکراتیک و از کنفدرالیسم دمکرااتیک نیز اینست. یک طرف سیاست دمکراتیک دولت باشد، طرف دیگر نیز این بلوک (دو پایه‌ی دیگر میز) واجد هر دو حاکمیت باشد. باید این موضوع را مانند فرمول سیاسی دولت و دمکراسی مشاهده کرد. اینگونه باید آن را تحلیل کرد. به منظور آنکه جامعه زنده بماند، بتواند از حیاتی آزاد و برابر برخوردار باشد لازم است بدون تردید از دمکراسی برخوردار باشد. نیروی اساسی این دمکراسی نیز کورد است. پایه سوم کورد و نیروهای دمکراتیک هستند.
مدرنیته سرمایه‌داری اروپا ۲۰۰ سال است که در خاورمیانه دخالت می‌کند
کالکان در رابطه با وضعیت کوردستان و خاورمیانه و دخالت نیروهای خارجی در منطقه نیز گفت: مدرنیته سرمایه‌داری اروپایی بیش از ۲۰۰ سال است که در ابعاد فلسفی، ایدئولوژیک، سیاسی، نظامی و اقتصادی و سازماندهی در تمامی زمینه‌ها در کوردستان و خاورمیانه به دخالت دست می‌زند. این نیروها تلاش می‌کنند تا خاورمیانه را به بردگی بکشانند، تقسیم کنند و بر آن حاکمیت داشته باشند. به همین دلیل است که تحت حاکمیت نیروهای خارجی قرار گرفته است. به ۲۵ بخش و تکه تقسیم شده است، خلق را از درون و در میان خود نیز تقسیم کرده‌اند، برای نمونه کوردستان به سه، به پنج بخش تقسیم شده است. عربستان [کشورهای عربی] به ۲۲ پارچه تقسیم شده‌اند و آنها به چنان وضعیتی دچار شده‌اند که با خود به جنگ بپردازند.
سرنوشت مشابه خلق‌های خاورمیانه
کالکان خاطرنشان ساخت که تقدیر و سرنوشت خلق‌های خاورمیانه به یکدیگر شباهت دارد، طرفی که به یکی از آنها ظلم روا دارد به دیگران نیز ظلم می‌کند. به همین دلیل وضعیتی وجود دارد که می‌توان آن را سرنوشت مشترک خواند، مشابه همدیگر بوده و با همدیگر گره خورده است. لازم است که این وضعیت را دریافت و شرایط مشهود را به گونه‌ای اصولی تحلیل کرد. پیشبرد مبارزه در چنین شرایطی، تجربه‌ای که حزب کارگران کوردستان خلق کرده است. پ.ک.ک جسارت و فداکاری را در کوردستان به بالاترین سطح ارتقا داد. این موضوع را براساس قهرمانی به پیش برد، در زندان و کوه‌ها به چنین اقدامی دست زد. گریلا خطی از فداکاری را خلق کرد که در هیچ جای دیگری از جهان امکان تحقق نیافته است. مبارزه‌ای بزرگ و بی‌امان را به پیش برده است، به نتایج مهمی دست یافته است و این موارد مشاهده شده‌اند، در این راستا کورد هر اندازه بیشتر به اتحاد دست یابند، به همان اندازه نیز نیروی مبارزاتی خود را می‌توانند افزایش داده و اگر در منطقه‌ای به این اتحاد دست نیابند، تضعیف خواهند شد. یعنی دخالت خارجی کورد را تضعیف می‌کند. دخالت خارجی بر اساس «تفرقه بینداز و حکومت کن» استوار است. از یکی از طرف‌های کورد حمایت می‌کند اما مبارزه یکی دیگر از طرف‌ها را تضعیف می‌کند. از حزب دمکرات کوردستان حمایت و پشتیبانی می‌کند، اما تلاش می‌کند تا خط مبارزه قهرمانانه پ.ک.ک را تضعیف کند و این موضوع نیز در مقابله با مبارزه ما، خود به مانعی برای پیروزی تبدیل شده است. از طریق جنگ داخلی، مزدوری و خیانت تلاش می‌کند تا مبارزه آزادیخواهانه را تضعیف کند. چنین وضعیتی را می‌توان به خاورمیانه نیز تسری داد.
لزوم اتحاد در میان کوردها و خلق‌های خاورمیانه
پ.ک.ک با نیروی خود به مبارزه دست زد و مشاهده نموده است که این مبارزه تا حدی می‌تواند توسعه یابد، اما به منظور دستیابی به نتیجه نهایی ناچار است که به اتحاد دست یابد و اتحاد خلق گردد. زمانیکه اتحاد ایجاد نشود، نیروهای خارجی، دشمن از یکی از طرفین حمایت کرده و بدین شیوه در مقابل دستیابی به نتیجه از سوی پ.ک.ک به مانع تبدیل می‌شوند. همچنین؛ کوردها مبارزه می‌کنند، پیشرفت می‌کنند، اما در سطح خاورمیانه نیروی آنها به اندازه کافی نمی‌تواند در از میان برداشتن سیستم سرکوب و استعمارگری و مدرنیته سرمایه‌داری، هژمونی و برتری نیروهای خارجی مثمر ثمر باشد. یعنی موجد پیشرفت و تحول است، اما اگر با خلق‌های دیگر به اتحاد دست نیابد، اگر مبارزه مشترک را به پیش نبرد نمی‌تواند دشمن مشترک را در هم بشکند. بدون از میان برداشتن حاکمیت خارجی در کوردستان و خاتمه دادن فشار و ظلم و استعمارگری خارجی، امکان ندارد که آزادی و دمکراسی تحقق یابد. همانگونه که صرفا از طریق پ.ک.ک آزادی کوردها ممکن نیست، صرفا از طریق کوردها نیز امکان ندارد که منطقه‌ای مستقل، حیاتی آزاد و دمکراتیک ایجاد شود. به همین دلیل نیاز به اتحاد مشاهده می‌شود. اتحاد کوردها، اتحاد خاورمیانه لازم است. نیاز به مبارزه مشترک احساس می‌گردد. به منظور حل مسئله کرد باید سیستمی که مسئله را ایجاد کرده است از میان برداشت. این سیستم فشار، سرکوب و استعمارگری در تمامی خاورمیانه اعمال قدرت می‌کند. و اگر تمامی خلق‌های خاورمیانه در چنین مبارزه‌ای مشارکت نداشته باشند، نمی‌توان به سیستم فشار و سرکوب و استعمارگری خاتمه داد.
می‌توان یکطرفه مبارزه را به پیش برد، اما پیروزی از طریق اتحاد ممکن می‌شود
کالکان خاطرنشان ساخت که مبارزه یکطرفه نتایج مهمی را به دنبال داشته است، اما مشاهده می‌شود که پیرزی به تنهایی امکان پذیر نیست. می‌توان به تنهایی مبارزه نمود، اما پیروزی از طریق اتحاد ممکن می‌شود. پیروزی به تنهایی امکان‌پذیر نیست. دمکراسی به تنهایی امکان‌پذیر نیست. خواهری و برادری به تنهایی امکان‌پذیر نیست، بلکه از طریق اتحاد دمکراتیک، با پیروزی دمکراتیک امکان‌پذیر است. از طریق حرکت توامان امکان‌پذیر است. مبارزه مشترک حایز اهمیت است. بدون این ممکن نیست.
روژآوا بیشتر از هر جایی و هر زمانی کورد را متحد نمود
کالکان خاطرنشان ساخت که نقش انقلاب آزادی روژاوا بیش از هر زمان دیگری اکنون خود را در اتحاد کوردها نمایان می‌سازد. کوردها در هیچ جایی و هیچ زمانی مانند روژآوا متحد نشده‌اند. نه مبارزه در باکور کوردستان، نه در جنوب و نه در روژهلات کوردستان نتوانسته‌اند اتحاد کورد را تحقق بخشند. کورد موجودیت، اراده و شان و جایگاه خود را در تحولات روژآوا مشاهده کرد و آن را ملموس کرد. کالکان در این رابطه افزود کورد در روژآوا نمایندگی خود را بر عهده دارد، و در این بخش به زندگی آزاد خود دست می‌یابند. شان و جایگاه خود را باز می‌یابند و ان را بر زبان می‌آورند اگر روژآوا را نیز از دست بدهند، در بقیه مناطق نیز نمی‌توانند موجودیت خود را حفظ کنند. به همین دلیل روژآوا مهم است. از طرف دیگر اندیشه مدرنیته دمکراتیک رهبر آپو به شیوه‌ای برجسته، تاثیرگذار و عملی در یک بخش ظهور پیدا می‌کند. نخستین تجربه و تجربه‌ای جدی به شمار می‌رود.
تمامی اختلافات در آزمایشگاه روژآوا می‌توانند حل شوند
کالکان با اشاره به اتفاق کورد-عرب در منطقه گفت: در شمال-شرق سوریه کورد، عرب، آسوری، ترکمن، چرکس، ارمنی متفقا با یکدیگر سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک را ایجاد و برقرار می‌کنند. پاسخ شایسته‌ای را به مسئله چگونگی همزیستی خلق‌ها خواهند داد. به جای جنگ و دشمنی بین کورد و عرب، اتحاد دمکراتیک، دوستی، برادری و حیات مشترک را خلق می‌کنند. راه را بر اتحاد خاورمیانه و اتحاد خلق‌ها می‌گشایند.
برای سوریه، راه را بر سوریه‌ای دمکراتیک و اتحاد سوریه باز می‌گشایند. در خاورمیانه، بر اساس اتحاد کورد-عرب راه را برای اتحاد دمکراتیک خلق‌های خاورمیانه هموار می‌نمایند. تمامی این موارد حایز اهمیت هستند. و به رغم این موارد، مدلی است در حال آزمایش، همانند یک آزمایشگاه است. تمامی اختلافات می‌توانند در آزمایشگاه روژآوا حل شوند. مبارزه در روژآوا ادامه داشته و چنین مبارزه‌ای در عرصه‌ای تنگ و محدود انجام نمی‌شود بلکه عرصه‌ای گشاده و وسیع است.
کالکان خاطرنشان ساخت که اگر این شیوه از مبارزه به سوی راه‌حلی پیروزمندانه گام بردارد، کورها به آزادی دست می‌یابند، سوریه از یک اتحاد دمکراتیک برخوردار می‌شود، اتفاق کورد-عرب- ترک ممکن می‌شود، اتحاد برادری در میان خلق‌های خاورمیانه سرانجام تحقق می‌یابد. تلاش‌ها در این چارچوب ادامه دارند. و این اقدام پیروزی آفرین است. بدون تردید شکست این تلاش‌ها نتایج بسیار منفی را به دنبال خواهد داشت. در راستای منافع نیروهای استعمارگر و ظالم قرار خواهد گرفت. به همین دلیل مبارزه در روژآوا بسیار گرانقدر و مقدس ارزیابی می‌شود. اقداماتی که در روژآوا صورت می‌گیرند، برای دستیابی به نتیجه‌ای پیروزمندانه در این آزمایشگاه بسیار ارزشمند است. در انجا مورد آزمایش قرار می‌گیرند، و آزمایش نیز نیازمند حساسیت و مهارت فراوانی است.
رژیم آ.ک.پ/م.ه.پ هر روز در مقابله با کورد به آمریکا، روسیه و اروپا پناه می‌برد
کالکان در بخش دیگری از سخنان خود افزود که نیرویی که اتحاد و یکپارچگی سوریه را از میان برمی‌دارد دولت ترک است، حاکمیت موجود ا.ک.پ/م.ه.پ است. از طریق سیاست‌های دشمنی با کورد، به منظور از میان برداشتن کورد در سوریه به جنگ دست زده و سیاست‌های مبتنی بر سنگ‌اندازی در راه حل مسئله را به پیش می‌برد. کالکان خاطرنشان ساخت که دولت ترک نمی‌خواهد که کوردها به حقوق خود دست یابند و در این رابطه افزود: در اصل دشمنی چندانی با بشار اسد ندارند. هیچگونه اختلافی با آمریکا و روسیه ندارند. تمامی سیاست‌های ترکیه بر اساس دشمنی با کورد قرار گرفته است. طبق اطلاعات رسیده به ما، برخی از آمریکایی‌ها بر این باور هستند. امریکایی‌ها، اروپاییان در مناطق مختلف در خاورمیانه گویا به تازگی به این مسئله دست یافته و شگفت انگیزانه می‌گویند که چرا ترک‌ها با چنین شدتی دشمن کوردها هستند. و این ان‌ها هستند که این دشمنی را آفریده‌اند.
کالکان با اشاره به تلاش‌های رژیم آ.ک.پ برای دشمنی با کورد خاطرنشان ساخت: طیب اردوغان یک روز در آمریکا و روز دیگر در روسیه و اروپا است. روز دیگر اردوغان در بروکسل است و تلاش می‌کند تا به آمریکا برود. یک روز در مسکو است، و فردایش در واشنگتن سخنرانی می‌کند. روز دیگر در مسکو است. یعنی تلاش دارد تا برای ذهنیت و سیاست‌های خود حمایت لازم را برای دشمنی با کورد جلب بکند. تمامی تلاش‌های وی در این راستا هستند. از طریق این اقدامات به کجا می‌رسد؟ ترکیه، روسیه، اروپا به ترکیه مگر چه می‌دهند؟ آنها به ترکیه چیزی نمی‌دهند، بلکه ترکیه را سرکیسه می‌کنند، در صورت امکان مانند یک گاو شیرده ترکیه را می‌دوشند.
به منظور دستیابی به راه حل واقعی کالکان به گفته‌های اوجالان اشاره کرده و گفت: رهبر آپو دستیابی به راه حل را در خود ترکیه می‌بیند. در بعد نظری برنامه دستیابی به این راه حل اتحاد دمکراتیک مسئله کورد بر اساس خودمدیریتی دمکراتیک بوده و تلاش دارد تا آن را عملی نماید. اظهار می‌دارد که همان راه حل در سوریه نیز به همان شیوه می‌تواند تحقق یابد. این مئسله بسیار مهم بوده و واجد اهمیت است. در حقیقت راه دیگری برای دستیابی به راه حل موجود نیست. امکان ندارد که به شیوه‌ای دیگر اتحاد سوریه حفظ یا تحقق یابد. حل مسئله تنها از این طریق امکان‌پذیر است. راه حل از طریق دمکراتیزاسیون سوریه ممکن است. با تصویب و پذیرش حقوق دمکراتیک کورد و خلق‌های دیگر ممکن است. دمکراتیزاسیون وجود نداشته باشد اتحادی امکان‌پذیر نیست. کالکان در این چارچوب اصطلاح پایه سوم میز را که از سوی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان مطرح شده است خاطرنشان ساخت.
راه حل از طریق قدرت تحقق می‌یابد
کالکان خاطرنشان ساخت که هیچیک از این موارد با انتظار از قدرتهای خارجی ممکن نمی‌شوند و خاطرنشان ساخت که رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در دیدار اخیر خاطرنشان ساخته است که خلق باید از طرق مبارزه قدرت خود را کسب و نشان دهد. کالکان اظهار داشت که باید راه حل را در درون جست، هر اندازه که خلق خود را بیشتر و بهتر سازماندهی نماید، آموزش بدهد، به آگاهی دست پیدا کند، می‌تواند بهتر در عرصه مبارزانی جای بگیرد. از طریق آموزش، سازماندهی و فعالیت می‌توان قدرت حل مسئله را داشته و آن را خلق کند. از این طریق است که با قدرت خود می‌تواند مسائل را حل کند. حل مسئله از طریق انتظار از قدرتهای خارجی امکان پذیر نیست.
