فواد بریتان رئیس مشترک جامعه‌ی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان کودار، در مصاحبه‌ای با خبرگاریمان در مورد توطئه و دشمنی دولت اشغالگر ایران علیه مبارزات خلق کورد سخن گفت و اعلام نمود: پس از ارائه‌ی نقشه راه دمکراتیک جنبشمان برای حل مسائل جامعه‌ی ایران و روژهلات کوردستان، حملات و توطئه‌ها علیه جنبشمان افزایش یافته است.

   دولت اشغالگر ایران یک سال پیش در ۷م سپتامبر ۲۰۱٨ حملاتی همه جانبه علیه خلق کورد و نیروهای روژهلات کوردستان آغاز نمود. از یک طرف حملات هوایی را علیه مراکز حزب دمکرات در اقلیم کوردستان انجام داد که در نتیجه‌ی این حملات ۲۰ کادر و پیشمرگه‌ی این حزب شهید و بیشتر از ۴۰ تن زخمی شدند. این حمله هم زمان با توطئه‌ی دولت اشغالگر ایران علیه جنبش آپویی در روژهلات کوردستان بود. در همان روز رژیم جمهوری اسلامی با همکاری مزدوران و نوکرانش حملات گسترده‌ای علیه گریلاهای آزادیخواه کوردستان در منطقه‌ی سنه انجام دادند، در نتیجه‌ی این حمله پس از مقاومتی بی‌مانند ۴ گریلای آزادیخواه روژهلات کوردستان به کاروان شهدا پیوستند. از طرف دیگر دولت اشغالگر ایران سه جوان مبارز خلقمان با نامهای زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین‌پناهی را اعدام کرد. این سیاستهای رژیم اشغالگر ایران در زمانی بود که موج نارضایتیها در ایران و روژهلات کوردستان روز به روز گسترده‌تر میشد و خلق کورد و جنبش آزادیخواهش با چند پروژه و نقشه راه برای حل این مسائل راه حلی ارائه داد.

   رئیس مشترک کودار فواد بریتان در این دیدار با خبرگزاریمان جزئیات رخدادهای سال گذشته را بررسی کرده و به صورت خلاصه در مورد شخصیت شهدای این مرحله سخن گفت.

"دولت اشغالگر ایران اراده‌ی خلق‌ها را برای قدرت خود خطرناک می‌داند"
   در ابتدای سخنانش فواد بریتان در مورد این مرحله می‌گوید: "از طرف دولت اشغالگر ایران توطئه‌ای کثیف علیه جنبشمان وجود داشت، یک سال پیش رفقایمان (آرگش کارزان، تولهلدان، دلووان و روژهات) که در منطقه ی سنه در حال انجام وظیفه بودند پس از جنگی‌سخت با نیروهای اشغالگر کردستان و مزدوران خودفروش پس از مقاومتی بی مانند رفقایمان شهید شدند".

   بریتان با یاداوری سیاستهای دولت اشغالگر ایران علیه خلق کورد اظهار کرد: "خلقمان در روژهلات کوردستان به خاطر سیاستهای دولت ایران در عذاب است، به دلیل سیاستهای دولت اشغالگر ایران هر روز بحرانها و مشکلات افزایش می یابد و جامعه فقیرتر میشود و فساد و کشت و کشتار افزایش می‌یابد".

​​​​​​​   وی همچنین گفت: "به عنوان جنبش آپویی روژهلات کوردستان در سال گذشته این مرحله را درک کردیم و سعی نمودیم با ارائه‌ی پروژه و نقشه راهی برای حل و گذراندن این بحرانها نیرو و اراده‌ی خود را به همه نشان دهیم. همان طور که می‌دانید ما به عنوان حزب حیات آزاد کوردستان پژاک، جامعه‌ی دمکراتیک و آزاد روژهلات کوردستان کودار و جامعه‌ی زنان آزاد کوردستان کژار پروژه و پیشنهاد خود را به نیروها و طیفها و خلق روژهلات کوردستان، جوامع ایران و زنان و همه‌ی آزادیخواهان ارائه کردیم. به عنوان جنبش آپویی روژهلات کوردستان چنین موضعی را اتخاذ کردیم، ما تاکید کرده بودیم که می‌خواهیم با راه و روش دمکراتیک ابتدا خلقمان وسپس نیرو و طیفهای دمکراتیک جامعه‌ی روژهلات کوردستان و ایران را گرد هم آوریم و همگی برای حل بحرانهایی که رژیم اشغالگر ایران ایجاد کرده است، تلاش کنیم."

​​​​​​​   فواد بریتان به واکنش رژیم اشغالگر ایران علیه جنبش آزادی در این مرحله اشاره کرده و می‌گوید: "دشمنان و اشغالگران میهنمان سیاست ما، نیرو و اراده‌ی ما، پروژه و پیشنهاد ما را خطری برای خود تلقی کردند. دشمن و اشغالگر خلق کورد پیشرفتهای ما را می‌بیند، بدون شک این دشمن خونخوار تحمل دیدن این را ندارد که جنبش آپویی در روژهلات کوردستان روز به روز به سمت بزرگ شدن پیش می‌رود و روز‌به روز بیشتر خلقمان در اطراف فکر و فلسفه ی رهبر آپو جمع می‌شوند و خود را سازماندهی می‌کنند و سازماندهیها روز‌به روز‌گسترش می‌یابند. دشمن پیشرفتهای جنبشمان را خطری جدی می‌بیند، برای آنکه بتواند این خطر را از خود دور کند توطئه‌های جدیدی را علیه ما آغاز کرد. ابتدا دست به دستگیری میهن‌دوستان، فعالان و مبارزان زد. سپس برای نیروهای گریلا کمین‌ گذاشت، بعد از آن نیروهایشان را در روژهلات کوردستان افزایش دادند، در این مرحله اعدام جوانان، قتل دوستان و هواداران خلقمان، همچنین حمله به نیروهای روژهلات کوردستان در باشور کوردستان، سیاستهای سرکوبگرایانه‌ی رژیم ایران علیه اراده‌ی آزاد خلقمان بود".

"ترور اقبال مرادی آغاز توطئه بود"
​​​​​​​   رئیس مشترک کودار به ترور میهن‌دوست و عضو موسس جمعیت حقوق بشر کوردستان شهید اقبال مرادی اشاره کرد و گفت: "یک ماه و نیم پیش از شهادت آن رفقایمان، مبارز و میهن‌دوست حقوق بشر شهید اقبال مرادی ترور شد. شهید اقبال انسانی بود که در کل دوران زندگیش در تلاش ‌بود تا جوانان را وارد جنبش آزادیخواهی کند و خلقمان را با فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو آشنا کن. رفیق اقبال همیشه در تلاش بود تا صدای فعالین زندانی و صدای زندانیان سیاسی مبارزه مشروع خلقمان را به افکار عمومی جهان برساند. اولین حمله به خلقمان در آن شرایط ترور رفیق و انقلابی از خودگذشته خلقمان شهید اقبال مرادی بود".

​​​​​​​   رئیس مشترک کودار در ادامه گفت: "پس از آن جنبشمان برای ارج نهادن به شهید اقبال مرادی، سازماندهی و آموزش خلقمان را گسترده‌تر کرد. در قالب انتقام در نهایت هوشیاری وارد روژهلات کوردستان شدیم، در شهرها و روستاها، در کوچه و محلات روژهلات کوردستان فعالیت مبارزات آموزشی و آگاهی رسانی به خلقمان را آغاز کردند، شب و روز گریلاهایمان به صورت خستگی ناپذیر در نهایت شجاعت و از خودگذشتگی به کار و مبارزه پرداختند، گریلاهایمان شرایط و وضعیت ایران و روژهلات را به خوبی درک کردند و بدون برخورد با نیروهای رژیم مبارزات سازماندهی را گسترش دادند".

​​​​​​​   فواد بیریتان همچنین گفت: "در همین مرحله بود که دشمن سطح پیشرفتهای ما را دید، این حقیقت را هم می‌دید که خلق کورد با پیشاهنگی جنبش آپویی سطح هوشیاری سیاسی و فرهنگی و تاریخی و علمی خود را افزایش داده است، سازماندهی گسترش ‌یافته و میدان مبارزات بزرگتر شده است. این پیشرفتهای جنبشمان بر رژیم اشغالگر ایران تاثیر گذاشت، دولت اشغالگر ایران در این مرحله هر دو جوان مبارز زانیار و لقمان مرادی را هم زمان با فعال و آزادیخواه کورد رامین حسین پناهی اعدام کرد. زانیار و لقمان مرادی دو جوان کورد بودتد که در طول زندگیشان با رنج و درد خلقشان بزرگ شدند، این دو جوان مبارز از دوران کودکی با ظلم و زور جمهوری اسلامی آشنا شدند، به همین دلیل آنها هرگز برای جمهوری اسلامی سر تسلیم فرود نیاوردند. زمانی که این دو مبارز در زندانهای جمهوری اسلامی بودند، در تلاش بودند تا فکر و فلسفه‌ی آپویی را در زندانها منتشر کنند، برای فعال کردن زندانیان تلاش می‌کردند و با روح جوانی خود جوش و خروش را در زندانها ایجاد می‌کردند و به زندانیان نیرو و روحیه می‌بخشیدند. در آخرین واکنششان نیز دیدیم که با سربلندی نوکری را نپذیرفتند و با عشق و روحیه و باور آخرین لحظات زندگی خود، آرزوهایشان را به زیر چوبه‌ی دار رژیم ایران برده و دلیرانه به کاروان شهدا پیوستند. اعدام جوانان آزادیخواه خلقمان همراه با حملات اشغالگران و مزدوران و نوکرانشان به رفقایمان هم زمان انجام شد. فراموش نکنیم که دولت اشغالگر ایران هر زمانی حس کرده‌اند خلق ما زنده شده و به پا خواسته است و مبارزات ایدئولوژیک و سیاسی، سازمانی و نظامی جنبش آزادیخواهی خلق کورد گسترده شده از سیاست ترس و ترور پیروی کرده است."

"رفقایمان پیشاهنگ مبارزات سازمانی بودند"
​​​​​​​   رئیس مشترک کوار بخشی از سخنانش را به شخصیت شهدا اختصاص داد، وی در مورد شخصیت شهید آرگش کارزان عضو شورای مدیریت کودار گفت: "شهید آرگش کارزان به عنوان جوانی از منطقه‌ی کامیاران، در ابتدای سال ۲۰۱۰ به صفوف گریلا پیوست. پیش از پیوستن به نیروهای گریلا، شهید آرگش سعی کرد در قالب مبارزات دانشجویی برای انتشار فکر و فلسفه‌ی آپو تلاش کند. مبارزات سازمانهای دانشجویی تهران و تبریز و شهرهای دیگر را به عهده داشت. چون در کار و فعالیتهای سازمانی در روژهلات کوردستان شرکت داشت دستگیر شد و زندانی می‌شود. شهید آرگش در زندانهای رژیم ایران مانند سایر رفقایمان تسلیم شدن را نپذیرفت و سربلندانه در مقابل شکنجه و فشارهای رژیم ایستادگی کرد تا سربلندانه از زندان آزاد شد. رفیق آرگش همان طور که خودش می‌گفت، در آن مرحله نتوانست ماندن را بپذیرد، وی اینگونه در مورد آن مرحله سخن می‌گفت: لازم بود قدمی بلندتر و رادیکالتر بردارم و دست به اسلحه ببرم و به نیروهای گریلا بپیوندم. این طور بود که رفیق آرگش در ابتدای سال ۲۰۱۰ به نیروهای گریلا پیوست. رفیق آرگش دارای معنویات بسیاری بود، دارای نیرو و باوری بزرگ بود، شخصیتی از خود گذشته داشت. رفیق آرگش ‌با شخصیتی آرام و بی سرو صدا در میان رفقایش شناخته می‌شد. بی سر و صدا بود اما دلی بزرگ داشت، بی سر و صدا بود اما جوش و خروش‌ بسیاری داشت، علی رغم آرامش، وی در مقابل اشغالگری ایران احساس کینه، نفرت و انتقام داشت" .

​​​​​​​   رئیس مشترک کودار در مورد شخصیت فرمانده تولهلدان می‌گوید: "رفیق تولهلدان سنه زمانی که در روژهلات کوردستان بود به مبارزات اجتماعی مشغول بود، وی با زندانیان پرونده‌ی پژاک آشنا شد، این هم برای رفیق تولهلدان فرصتی بود تا بتواند فکر رهبر آپو را درک کند. رفیق تولهلدان همان طور که خودش در مورد آن مرحله می‌گفت: "در آن زمان هر چقدر فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو را بیشتر مطالعه می‌کردم بیشتر خود را می‌شناختم، این خودشناسی بود که سبب شد تا به صفوف گریلا بپیوندم". زمانی که رفیق تولهلدان به نیروهای گریلا پیوست، در آغاز همانند تشنه‌ی این فکر و فلسفه به شیوه‌ای خستگی‌ناپذیر به دنبال درک بیشتر بود. همیشه تلاش می‌کرد تا بیشتر فلسفه‌ی رهبر آپو را درک کند. این ویژگی رفیق تولهلدان سبب شد تا در کمترین زمان رفیق تولهلدان از لحاظ‌ سیاسی و نظامی و سازمانی پیشرفت کند. رفیق تولهلدان همیشه پیشاهنگ رفقا بود، بسیار به آموزش رفقای جدید علاقه داشت و مدتی مشغول آموزش ‌رفقای جدید بود، هر کاری که از دستش بر می‌آمد برای آموزش کادرهای جنبشمان دریغ نمی‌کرد. رفقای مبارزان نو زمانی که در مورد شهید تولهلدان سخن می‌گفتند، از وی به عنوان شخصیتی از خودگذشته و نیرومند و دارای باور و اراده یاد می‌کردند. می‌گفتند زمانی که رفیق تولهلدان با آنهاست احساس نیرو، باور و روحیه‌ی مضاعف دارند. در حقیقت شهید تولهلدان در جنبشمان مانند یک ارتش بود".

​​​​​​​   فواد بیریتان سپس در مورد شخصیت دو شهید دیگر در آن مرحله گفت: "رفیق دلوان سردشت و رفیق روژهات بوکانی نیز از رفقای پیشاهنگ جنبشمان بودند. رفیق دلوان سردشت بسیار جوان بود، در شورای مدیریت سازمانهای جوانان فعالیت می‌کرد. وی همیشه تلاش می‌کرد جوانان را سازمان دهد و آنها را آگاه کرده و در سازمان شرکتشان دهد. شهید دلوان همیشه به وظایف خود عمل می‌کرد، همیشه بر این باور بود که روح جوانی روح تغییرات، انقلاب و قیام است، روح سربلندی و پیروزی است، به همین دلیل با همین روح تا آخرین قطره‌ی خونش به جوانان و خلقش خدمت کرد."

​​​​​​​   رئیس مشترک کودار در مورد شخصیت شهید روژهات بوکات نیز گفت: "رفیق روژهات بوکان مانند جوانی شجاع از منطقه‌ی موکریان و شهر بوکان بود که به نیروهای گریلا پیوسته بود. بوکان شهر مبارزان و انقلابیون است. شهر شهید عاکف مامو زاگرس است. به همین دلیل با این آگاهیها شهید روژهات در کارها و فعالیتها شرکت می‌کرد. آن زمانی که با رفیق روژهات بودیم به راستی تلاشهای او را می‌دیدیم که می‌خواست ضعفهایش را کنار بگذارد و شخصیتی نیرومند و کارآمد را بنیاد نهد. می‌دیدیم که رفیق روژهات تلاش می‌کند شخصیت رفیق عاکف را در وجود خود برجسته کند. شهید روژهات روحی مبارز و مقاومتگر داشت."

​​​​​​​   فواد بیریتان در پایان سخنانش گفت: "برای آنکه انتقام شهدا را بگیریم باید باور داشته باشیم که مبارزات ما مبارزاتی راستین است. تا زمانی که آرگش و تولهلدان و روژهات و دلوان(ها) باشند، خلقمان سنگر مبارزاتشان محکمتر خواهد بود و سلاح آزادی و مبارزاتشان بلند خواهد ماند. تا دارای فرزندانی شجاع مانند لقمان و زانیار باشیم همیشه جامعه‌مان صاحب نیرو و اراده و باور خواهد بود. تا گریلا و سازمان وجود داشته باشند، هیچ کس نمی‌تواند خلقمان را تهدید کند. در پایان سر تعظیم برای شهیدان راه آزادی فرود می‌آورم و به خلقمان، رفقایمان و رهبر آپو تسلیت می‌گویم و به همه اطمینان می‌دهم که انتقام شهدایمان را خواهیم گرفت و آرزو و خواست آنها را که زندگی آزاد و باشکوه بود را محقق خواهیم کرد."