ساکنین دامنه‌ی قندیل یاد مقاومت ۱۴ ژوئیه را گرامی داشتند

با پیشگامی سازمان زنان آزاد کوردستان رژاک و با شعار "با روح ۱۴ ژوئیه با اشغالگری ترکیه در خاک باشور کوردستان مقابله می‌کنیم"، راهپیمایی انجام شد.

عصر روز گذشته در روستای پرده شال دامنه‌ی قندیل راهپیمایی برای گرامیداشت مقاومت ۱۴ ژوئیه انجام شد، در این راهپیمایی شعارهای "مرگ بر فاشیسم و اشغالگری، مرگ بر خیانت و نوکری، زنده باد مقاومت هفتانین، زنده باد رهبر آپو" سر داده شد.

آواز اسماعیل رئیس مشترک شهرداری دامنه‌ی قندیل، بیانیه‌ی سازمان دهندگان این راهپیمایی را قرائت کرد که در آن آمده است: دولت اشغالگر ترکیه با ریاست اردوغان فاشیست و دیکتاتور، یک موج جدید حملات علیه خلق کورد را در همه‌ی بخشهای کوردستان آغاز کرده است. هدف این موج جدید اشغالگری این است که در زمینه‌های سیاسی، نظامی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کل کوردستان را اشغال کند و هیچ سنبل کوردی باقی نگذارد.

همچنین در بیانیه آمده است: اردوغان مرتکب همه‌ی این جنایات می‌شود چون از وجود کورد وحشت دارد، از اراده‌ی آزاد زنان وحشت دارد، از چوب و سنگ کوردستان وحشت دارد، در هر جایی تسلیمیت وجود نداشته باشد، از آنجا وحشت دارد، اردوغان از وجود و شخصت زن آزاد و موجودیت اجتماعی و فرهنگی و سیاسی کورد می‌ترسد، بزرگترین دشمن زنان و بزرگترین دشمن بشریت است.

در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: متاسفانه نیروهای بین‌المللی و منطقه‌ای حتی بخشی از مسئولین حکومت اقلیم کوردستان نیز به دلیل منافع محدود سیاسی و اقتصاد و خانوادگی خود از اردوغان حمایت می‌کنند، سکوت پیشه کرده و از همه‌ی جنایات ترکیه چشم‌پوشی می‌کنند.

در پایان بیانیه آمده است: باید در مقابل این سیل قتل‌عام و اشغالگری با روح آرین میرکان و ویان جاف، دستینا قندیل، روهیف سلیمانی و آوستا خابور با ضحاک زمانه مواجه شویم. ما هم به عنوان خلق دامنه‌ی قندیل از طرف زنان دامنه‌ی قندیل که ده‌ها سال است از همه‌ی انقلاب‌های کوردی حمایت کرده‌ایم، اعلام می‌کنیم: با هر روشی در مقابل موج اشغالگری اردوغان خواهیم ایستاد و اجازه نمی‌دهیم دستاوردهای خلق کورد از بین بروند و خاکمان اشغال شوند، سرچشمه‌ی نیرو و توانایی ما نیز مقاومت ۱۴ ژوئیه زندان آمد است که با دانایی، اراده و شجاعت و جان فدایی توانستند سیاست رژیم فاشستی ترکیه را به زانو در آورند. در پایان با شعار "زن، زندگی، آزادی" و "زنده باد رهبر آپو" به راهپیمایی پایان می‌دهیم.

پس از آنکه در نوروز ۱۹۸۲ با شهادت مظلوم دوغان فعالیتها ضد رژیم فاشیستی ترکیه آغاز می‌شود، فعالیتهای در داخل زندان‌ها نیز ادامه خواهند یافت تا در ۱۴ ژوئیه‌ی ۱۹۸۲ اعتصاب غذا تا مرگ توسط ۴ تن از اعضای شورای موسس حزب کارگران کوردستات پ.ک.ک آغاز می‌شود. سپس کمال پیر پس از ۵۵ روز اعتصاب غذا، محمد خیری دورموش ۵۸ روز، عاکف یلماز ۶۶ روز، علی چیچک نیز پس از ۶۷ روز اعتصاب غذا به کاروان شهدا می‌پیوندند.

غیر از این افراد چندین تن دیگر مانند شهید ساکینه جانسیز و مصطفی کاراسو نیز در همان مقاومت شرکت کردند، آوازه‌ی این مقاومت و اعتصاب غذا در سطح ترکیه و جهان پخش شد و تاکنون نیز یکی از پایه های نیرومند و اسسی ایدئولوژی پ.ک.ک بر اساس آن بنیاد نهاده شده است به طوری که در ۱۵ آگوست ۱۹۸۴ به عنوان پاسخی برای تلاشهای نابودگرانه، جنگ مسلحانه آغاز شد و تا به امروز نیز ادامه دارد.