سوزدار آوستا، عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان با شرکت در برنامه روژفا ولات از تلویزیون سترک تیوی در رابطه با انزواری تشدید شده علیه رهبر خلق کورد، سالگرد اعلام خودمدیریتی شمال کوردستان در سال ۲۰۱۵، اشغالکری دولت فاشیست ترک در روژآوای کوردستان و قتلعام تل رفعت، حملات انجام شده به شنگال و اهمیت خودمدیریتی در شنگال سخن گفت. بخش دوم و پایانی گفتگو به این شرح است:
اگر مقاومت شمال وجود نداشت، امکان پیشرفت در شمال-شرق سوریه موجود نبود
مقاومتی که در سور، شرنخ، سیلوپی، در جزیره و نصیبین انجام شد و جان از دست دادن نیروهای ما همچنان ادامه دارد. بعد از آن نیز خلقمان در انتخابات نیز از حقوق خود صیانت نمود. این مقاومت برای کوردستان پیروزی عظیمی به دنبال داشت. مقاومت هرگز به زیان منجر نمیشود. بازیهای دشمن و جنگ ویژهای را که اکنون در رسانهها به نمایش گذاشته میشود متعلق به ژیتم و میت بوده و در میز مشترک آنها طراحی شده و از شبکههای تلویزیونی و دیگر رسانهها منتشر میشود. کوردهایی که به ارزشهای خود تعهدی کامل ندارند این اخبار را باور میکنند. نمیتوان اینها را کورد نامید، این افراد خودشان را فروختهاند. بر درگاه فاشیسم نشسته و تکه نانی میگیرند، در مقابل تلویزیون نشسته و میگویند مقاومت خودمدیریتی اقدام به جایی نبود، زمان مناسبی نداشت. تمامی این گفتهها، بازتابدهنده گفتههای جنگ ویژه هستند. عفرین چه میزان حق داشت که خلق ما برای آن ۵۸ روز مقاومت نماید، چقدر ارزشمند بود، به همان میزان مقاومت برای سور نیز حق خلق کورد است. مشروعیت حق مقاومت در مقابل حملاتی که از ۹ اکتبر به شمال-شرق سوریه شده است، همان حقی است که برای مقاومت در جزیره و شرنخ دنبال میشود. اگر مقاومت باکور کوردستان توسعه نمییافت، مسئله شمال-شرق سوریه نیز پیشرفت نمیکرد. این مقاومت مشحون از یک روح کوردستانی است. باید خلقمان را یکپارچه و متحد نگریست. مقاومت و صیانت از آن، تسلیم ناپذیری، برخورداری از اراده مصمم، دادن هزینه برای آزادی باعث موفقیت است. این جنبش، جنبشی است که از دادن هزینه نترسید و ما نیز نترسیدیم. خصوصا که خلقمان از مقاومت صیانت به عمل آورده و فاشیسم این مهم را میبیند. ما بار دیگر اعلام میکنیم که این مرحله حایز اهمیت بوده و حروف زرین در تاریخ خلق کوردستان حک شده است. به همان اندازه که کمونهای پاریس ارزشمند و مهم هستند، به همان اندازه که انقلاب ۱۷ اکتبر گرانقدر باشد، مقاومت سال ۲۰۱۵ نیز به همان اندازه اررزشمند است. در این زیر زمینها، نیروهای خلقمان به طرز وحشیانهای زنده زنده سوزانده شدند. نه ما و نه جهانیان نباید این مسئله را فراموش کنند و هیچگاه نیز فراموش نمیشود. برای ایجاد کوردستانی با مدیریت مستقل و دمکراتیک، ترکیهای دمکراتیک و برادری خلقها انتقام خواهیم گرفت.
قتل کودکان تلاش برای نااُمید کردن جامعه است
اوستا اشغالگری دولت فاشیست ترک در شمال-شرق سوریه و قتلعام تل رفعت را شدیدا محکوم کرده و اعلام داشت که قتل کودکان به معنای هدف قرار دادن آینده کوردهاست. اوستا در این رابطه اظهار داشت:
"قتلعام تل رفعت بار دیگر ترور فاشیسم را به نمایش درآورد، خلق کوردستان بارها چنین قتلعامی را از سوی دولت ترک مشاهده کرده است. شاید چنین کشتارهایی در مراحل و برهههای مختلفی انجام شده باشند، اما این رویدادها مکمل یکدیگر هستند. اما در این میان بسنده کردن به محکومیت کافی نیست. در واقع این کودکان، گلهای آزادی و آینده بودند. هدف قرار دادن این کودکان به معنای هدف قرار دادن آینده بشریت است. هدف قرار دادن کودکان به منظور نومیدی جامعه است. با این حملات اعلام می کنند که کوردها اجازه ندارند آیندهای آزاد ایجاد کنند. اما برای اینکه کودکان آزاد زندگی کنند، مبارزه ادامه خواهد یافت. دولت فاشیست ترک با دست زدن به چنین اقداماتی تلاش دارد تا تاریخ زنده ما را نابود کند، تلاش دارد آینده را نابود کند. به خانواده این شهدا و موضعگیری متین آنها درود میفرستم. گفتههای آنان را بسیار ارزشمند ارزیابی میکنیم. حقیقتا مادران این فرزندان قهرمان هستند. زنان آزاد هستند، برای دست یابی به آزادی هزینه دادهاند. برخی از این کودکان، پدران آنها به شهادت رسیدهاند. دو قلو بودند. یکی از دوقلوها شهید شده و دیگری زخمی شد. در مقابل آن، مادران موضعی قابل احترام اتخاذ کردند. چنین موضعی را چگونه میتوان ارزیابی کرد؟ این موضع برآمده از چیست؟ بدون گمان چنین موضعی برآمده از آگتاهی است. البته چنین قتلعامی بیش از هر چیز بیچارگی دشمن را نمایش میدهد. ضعف دشمن را نمایش میدهد، وحشی بودن دشمن را نشان میدهد، خونخواری دشمن را نشان میدهد. اما نشان دهنده قدرت و نیروی دشمن نیست. حاکی از ضعف دشمن است.
اما در این میان سوالی مطرح میشود؛ دولت ترک چه زمانی دست به چنین قتلعامی زد؟ دقیقا همزمان با برگزاری نشست ناتو بود.[آمریکا] به متحد خود اظهار داشت که خواستههای من را بپذیرید و وارد [شمال-شرق]سوریه شوید و ترکیه نیز اینگونه کرد. این قتلعام را در راستای غلبه سیاست خود انجام میدهد و این امر نشاندهنده سیاست اردوغان و باخچلی است. این تصاویر و اقدامات را در کجا مشاهده کردهایم؟ در روبوسکی. اکنون سالگرد قتلعام روبوسکی است. این قتلعام در ۲۹ دسامبر صورت گرفت. در سال ۲۰۱۱ چه کار کردند؟ ۳۴ شخص بالای ۱۳ سال را قتلعام کردند.
همزمان با آن، میتوان تصاویر منطقه سوروج را نیز به یاد آورد. جوانانی که از شهرهای ترک نشین برای ایجاد پارک کودک در کوبانی و بازی کردن با کودکان این شهر عازم سوروچ شده بودند؛ در سوروچ با این افراد چکار کردند؟ در سوروچ این افراد را قتلعام کردند. همچنین از قتلعام ایستگاه مرکزی قطار در آنکارا آگاهیم. تمامی این اقدامات با دستورات شخصی اردوغان انجام شدند. این طرحها نیز توسط وزیر دفاع اردوغان برنامهریزی و آماده میشوند. مگر میتوان بدون دستور شخص اردوغان بیمارستان و مدرسه را خمپاره باران کرد؟ مگر پارکهای کودکان بمباران میشوند؟ این خلق مقاوم عفرین است که طی دو زمستان گذشته، در شرایط دشوار به مقاومت دست زده است. عفرینی که بی شباهت به بهشت نبود؛ اکنون در دست دشمن بوده و در آن دست به کشتار میزند، درختان این سرزمین را ریشه کن میکند. ارزشهای آن را از میان برمیدارد. به رغم این فشارها مقاومت همچنان ادامه دارد. بدین طریق تلاش میکنند خلق را تسلیم کنند. هدف از این فتلعامها تحقق تسلیم شدن خلقمان است. اما پیش از این نیز اشاره کردیم که هدف تنها این مسئله نیست. تصاویر و عملکرد آن همانند هلبجه است. در منطقه شهبا این مسئله کاملا مشهود است، در سور، در مرعش نیز. در سالروز کشتار مرعش نیز قرار داریم. کدام بخش کوردستان از فاشیسم بیبهره بوده است؟
دولت ترک با سلاحهای ناتو دست به قتلعام میزند
حملات اشغالگرانه علیه شمال-شرق سوریه همچنان ادامه دارند. به اصطلاح برخی از نیروها دست به آتشبس زدهاند، اما آتش بسی در عمل روی نداده است. دیروز شاهد حملات سنگینی علیه عین عیسی بودیم. نیروهای بینالمللی اگر بدین شیوه با این مسئله برخورد نمایند، عملا با دولت فاشیست دست به همکاری زدهاند. صرفا سخن گفتن در این رابطه کافی نیست. ترکیه از کشورهای عضو ناتو است. باید از اقدامات این کشور ممانعت به عمل آمده و عملا مانع از توقف قتلعام کوردها شوند. تا به آخر نمیتوانند چشمان خود را نسبت به قتلعام کوردها ببندند. خلق کردستان همانند گذشته مقاومت خود را ادامه داده و ادامه نیز میدهد. دولت ترک با سلاحهای ناتو دست به قتلعام میزند. باید ناتو در این رابطه موضعگیری نماید. سازمان ملل متحد بیانیه صادر میکند. اعلام میکند که دولت ترک دست به قتلعام کودکان کورد میزند. باید چه اقدام عملی در این رابطه انجام شود؟ باید ایجاد منطقه ممنوعهای را بپذیرد. باید خودمدیریتی شمال-شرق سوریه را بپذیرد. نیروی میانجی و سومی در این منطقه استقرار یابد تا دولت ترک نتواند این فاشیسم را همچنان در این منطقه ادامه دهد. سخن به تنهایی کافی نیست. در عفرین، در جریان مقاومت عصر، در شمال-شرق سوریه مقاومت شرافت و عزت همچنان ادامه دارد. پیروزیهای بزرگی به دست آمدهاند. نباید هیچ کس بگوید که این مرحله خاتمه یافته است. بلکه این مرحله، این قتلعام در تمامی ابعاد آن ادامه دارد. این وضعیت را بدینگونه پذیرفت. تمامی کوردستان و خارج از میهن، دوستان خلقمان، تمامی آزادیخواهان باید نسبت به این مسئله واقف باشند. اجازه ندهند مسئله عفرین تکرار شود. گماشتگان اشغالگر در منطقه به مناصب منصوب میشوند. تا زمانیکه دولت ترک در این سرزمین حضور داشته باشد، مقاومت ادامه دارد. خلق عفرین نمونهای بارز از این مساله است. مسئله خاتمه نیافته است. به منظور حسابرسی به قتلعام باید بار دیگر در شمال-شرق سوریه مبارزه باید بر مبنای خط مشی دمکراتیک، با خط مشی مبارزه و مقاومتی عظیم در مقابل فاشیسم و اشغالگری مجددا سازماندهی شود. ملاقات با مقامات سوریه ادامه دارد. تلاشهایی در جریان هستند، نشستهایی در شمال-شرق سوریه برگزار شده اند. تلاشهای در جریان هستند و باید این تلاشها به نتیجهای نایل شوند.
نینوا موزائیک خلقهاست
سوزدار اوستا حملات دولت فاشیست ترک به شنگال را نیز ارزیابی کرده و در این خصوص اظهار داشت: این حملات دو هدف دارند و خیزشهای انجام شده در عراق را همراه با مطالبات خلق که میتواند عراق را به ورطه آشوب بکشاند ارزیابی کرد. اوستا در این رابطه به تجاوزهای دولت ترک و میت نیز اشاره کرده و گفت:
در جریان ماه گذشته حملاتی علیه شنگال روی دادند تا جاییکه که ما رسانهها را پیگیری کردیم، با هوایپماهای بدون سرنشین این حملات علیه شهرکهای خانه سور و علیه خودروهای باربری انجام شدند. هدف این حملات مشخص هستند و موضعگیری خلق در شنگال را نیز پیگیری کردیم. این حملات دو هدف دارند: هدف اصلی و استراتژیک صدها سال است که با ذهنیت دولت ترکی و از زمان حاکمیت عثمانیها تا به کنون علیه این دین وجود دارد. باور و اعتقادات ایزدی را به عنوان خطری برای خود ارزیابی میکنند. ایزدیان را همانند نیروی مبارز و مقاوم میبینند که تسلیم نمیشوند. در وهله نخست تلاش دارند تا این رنگ کوردستانی اصیل را در این جامعه از میان بردارند. تلاش نمیشود تا کوردستانیانی را که مدرنیته کاپیتالیستی هنوز نتوانسته است بر آنها غلبه کند، از میان بردارند. دوم؛ اگر قادر به قتلعام آنها نشده باشند، بتوانند این خلق را آواره نمایند. در مناطق دیگر همانند ادلب، عزاز و دیگر مناطق دولت فاشیست ترک خود را مستقر کرده است، این امر خطری مهلک برای سوریه و شنگال به شمار میرود و در شنگال نیز تلاش دارد تا به هر طریق ممکن در این منطقه نیز استقرار یابد. اجازه استقرار اتحاد در عراق را نمیدهد. اکنون تظاهراتی در عراق در جریان است. بدون گمان خلق عراق، خلقی بسیار ثروتمند است که ادیان و اعتقادات و ملتهای فراوانی را در خود جای داده است. در این میان میتوان دلایل فراوانی را برای ایجاد اعتراضات اخیر ذکر کرد. این حق خلق عراق بود و در این رابطه ما اظهار نظر نمیکنیم، اما باید به خوبی دریافت که این دولت ترک است که اجازه نمیدهد آرامش در این کشور ایجاد شود. دست میت دولت ترک در این جریانات را میتوان مشاهده کرد. میت دولت ترک همانگونه که در جنگ ۷ ساله وضعیتی را در راستای تجزیه و عدم ثبات این کشور ایجاد کرد و خلق منطقه را دستخوش قتلعام کرد، تلاش دارد همان مسئله را در عراق نیز تکرار کند. با حمله به شنگال تلاش دارد تا گره دیگری بر مسائل بیافزاید. تلاش دارد تا خلقها را در مقابل یکدیگر قرار دهد. همانگونه که پایگاههای خود را در بعشیقه در بارزان ایجاد کردهاند، همانگونه که در منطقه بهدینان نیروهای خود را مستقر کردهاند، اکنون تلاش دارند تا قدم به قدم هستههای مخفی میت را در عراق منتشر کرده و کل عراق را به آشوب بکشانند. چه کسی از داعش حمایت به عمل آورد و داعش را به بلای خلقها بدل کرد؟ اردوغان بود. اردوغان امیر داعش است. همه بر این نکته واقف هستند. همین امیر داعشی که اخیرا به قتل رسید در کجا به قتل رسید؟ مگر در کنار اردوغان نبود که کشته شد؟ نتیجهای را که از طریق داعش نتوانستند به انجام برسانند اکنون میخواهند خود به نتیجه برسانند. تداوم حملات به شنگال چنین هدفی دارد. به منظور ممانعت از بازگشت خلقمان به شنگال چنین اقداماتی را انجام می دهند.
آنها نیز خواهان به رسیمت شناختن موقعیت خود هستند
خلقهای عرب، آسوری، سریانی، کلدانی، شبک و کاکهایی در دشتهای نینوا موزائیک خلقها را تشکیل میدهند. قتلعام شنگال از سوی نیروهای بینالمللی به رسمیت شناخته شده است که خلقهای منطقه در مواجهه با ژنوساید قرار گرفتهاند، اعتقادات آنان مورد هدف قرار گرفته است و در معرض نابودی قرار گرفتهاند. چه کسی آنها را از نابودی نجات بخشید؟ جنبش آزادی. گریلاهای نیروهای مدافع خلق و یژاستار بودند. یگانهای مدافع خلق و یگانهای مدافع زنان بودند. چرا اردوغان تا این حد اصرار میکند که این نیروها در لیست ترور قرار داده شوند؟ زیرا این نیروهای بازی اردوغان را به هم زدهاند. زیرا اهداف وی را نابود کردند. میگوید که نباید نیرویی وجود داشته باشد که به خلق آگاهی ببخشد. میگوید که پ.ک.ک به خلق آگاهی میدهد. پ.ک.ک بوده است که به شنگال رفته و به خلق یاد داده است که در انجا مجلس ایجاد کنند. میگوید که پیش از حضور پ.ک.ک در این منطقه خبری از حضور نیروهای ی.ب.ش و ی.ژ.ش نبود. بعد از آمدن نیروها پ.ک.ک بود که این گروهها نیز در آنجا ایجاد شدند. پ.ک.کای بودن شر است؟ دفاع از خود شر است؟ اجازه ندادن به فرمانهای جدید بد است؟ اکنون جهانیان بدانند که چشم بر حملات دولت ترک بر شنگال بستهاند و بر اقدامات دولت ترک صحه میگذارند. هفتاد و سومین فرمان علیه ایزدیها را میپذیرند. تمامی این منطقه محاصره شده و اجازه ورود حتی یک کیلو ارزاق نیز داده نمیشد. چه کسی از این ملت صیانت نمود؟ جامعه ایزدی، خلق روژآوا. خودمدیریتی و جنبش آزادیخواهی. اکنون مدت ۵ سال است که این ملت خود را اداره و مدیریت میکند. البته هیچگاه از خودمدیریتی خود دست بر نمیدارد و باید خواست ایجاد موقعیت سیاسی نیز به رسمیت شناخته شود. چنین حقی خارج از حقوق نیست. بر مبنای حقوق عراق استوار شده است. قانون اساسی عراق تا حدی دمکراتیک است. بعد از شروع اعتراضات و راهپیماییهای اخیر، تلاش برای ایجاد تغییر و یک رفراندوم آغاز میشود. اکنون انها با مشکلاتی مواجه هستند. دولت ترک درصدد دست زدن به چه اقداماتی است؟ من بر این باورم که در پشت رویدادهای عراق اردوغان حضور دارد. هم از یک سوی آنجا را دچار بیثباتی مینماید و از سوی دیگر به منظور درهم شکستن اراده خلق در شنگال، به خلقمان حمله مینماید و اجازه نمیدهد که این مرحله با نتیجهای همراه باشد. به همین دلیل است که خلقمان در شنگال و در وهله نخست، خلق ایزدی ما مدت ۵ سال است که با آلام و دردهای فراوانی روبرو شده است. قهرمانان بزرگی که در آنجا به شهادت رسیدهاند، باید مایه ایجاد و تشکیل نهادهای بزرگتری شوند، از خودمدیریتی خود حمایت به عمل آورند، از مجلس و نیروهای دفاعی خود حراست به عمل آورند. از ی.ب.ش و ی.ژ.ش حمایت و صیانت کنند. هیچ کس حق ندارد به این گروهها حمله نماید. این نیرو در مقابله با فاشیسم داعش ایجاد شده است. خود را اثبات کرده است و شرافت و سربلندی خلق خود را حفظ کرده است. اردوغان هیچ حقی ندارد که به پایگاههای ی.ب.ش حمله نماید.
باید خلقمان تمامی جهان را متوجه این مسئله نماید. خلق ایزدی باید در اروپا و روسیه، ارمنستان و تمامی مناطق کوردستان باید به این قابلیت دست یابد که حمله به شنگال را به سختی جواب دهد، باید دنیا را بر سرشان خراب نماید. این حملات علیه شرافت و عزت جامعه ایزدی هستند. خلق عرب نیز که در این منظقه سکونت دارد، نباید چنین چیزی را بپذیرد. نیمی از نیروهای ی.ب.ش از اعراب هستند. ما این مسئله را پیگیری کرده و میدانیم که کسانی از خلقهای دیگر نیز در آن حضور دارند. ی.ژ.ش مایه مباهات بشریت است. زنانی که در بازاها به فروش رفتند و اتحادیه اروپا نیز آن را به عنوان فاجعهای قلمداد میکند، از تمامی حقوق خود برخوردار هستند. به همین علت خلقمان باید از حقوق خود صیانت به عمل آورد. مجلس، نهادها و موسسات خود را گسترش بخشد. هرگز ترس نهادینه شدهای در دل نداشته باشد. از این طریق من موضع خلقمان را ارج مینهم. بعد از این حملات، کودکان، جوانان و مادران را در صفحه تلویزیون مشاهده کردیم که اظهار میداشتند که سرزمینشان را تخلیه نخواهند کرد. موضعی ارزشمند و درست بود. باید چنین موضعگیریای بیش از این نیز گشترش یابد. باید تحت لوای قانون اساسی عراق و از طرق دمکراتیک، حقوق خودمدیریتی، انسانی، اعتقادی و حق آنها برای برخورداری از آزادی نهادینه شود. پیش از این نیز اعلام کردهایم که خلقمان در هر جایی که مورد تهدید قرار گیرد، ما همراه و همگام آنها هستیم. باید خلق ایزدیمان بر خود اتکا داشته و خود را به نیرو بدل کند. باید در وهله نخست ایزدیان شمال به شنگال بازگردند. بیش از این همگام و همراه فاشیست نباشند. باید در مقابل حمله به خانه سور اعلام موضع کنند.
گریلاهای آزادی حافظان دستاوردها هستند
سوزدار اوستا، عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان در بخش پایانی سخنان خود با تکیه بر اهمیت و ذهنیت چگونگی عملکرد در برهه کنونی، چگونگی استقبال از سال ۲۰۲۰ را مورد ارزیابی قرار داده و با توجه به مقاومت گریلاهای آزادی کوردستان، بدینگونه سخنان خود را پایان داد:
در مرحله کنونی ما در فرایند بسیار مهمی قرار گرفتهایم. سالی پر و پیمان از مبارزه و مقاومت را از سر گذراندیم. از ابتدای این سال تا به کنون، امسال لبریز از مقاومت بوده است. در نخستین گام مبارزه در زندانها با مقاومت رفیق لیلا گوون آغاز شده و از ۷ نوامبر به بعد موج وار در سراسر کوردستان گسترش یافت. سالی با دستاوردهای بزرگ رقم زده شد. گریلاهای آزادی مدافع خلق و یژاستار در تمام طول امسال در کوردستان و تمامی مناطق حفاظتی میدیا از ارزشهایمان دفاع به عمل آوردند. موجودیت خود را قدرتمندانهتر به رخ کشیدند. به جهانیان نیز اثبات کردند که هیچ نیرویی نمیتواند گریلاهای آزادی کوردستان را درهم بشکند. گریلاهای آزادی کوردستان تضمین کننده حفاظت از تمامی دستاوردها هستند و دشمنان بیشترین ترس را از گریلاهای آزادی کوردستان دارند.
شخصی که وزیر خارجه اردوغان است؛ هر روز سخنان یاوهای سر میدهد، چنان از نیروهای گریلا در هراس است که گویا هر شب گریلاها را در خواب میبینید. مثلا میگوید که دو نفر از فلان جا گریختند و .... تمامی امیدهای خود را به چهار خانواده گره زده است و امید بسته است که از این طریق گریلا نابود شود.
در این مرحله عملیات بزرگ در نبرد هفتانین آغاز شد، براستی این عملیات حایز اهمیت است. به این مقاومت درود میفرستم. امسال سال گریلا بود. سال مقاومت زنان بود، مقاومتشان را با شدت گسترش دادند. این مرحله را گسترش دادند. زنان در این مرحله با قتلعام، آوارگی، تعدی مواجه شدند و این حملات وحشیانه همچنان نیز ادامه دارند. اما مقاومت جهانی زنان همچنان ادامه دارد. در مقابله با اشغالگری شمال-شرق سوریه که در سالگرد توطئه ۹ اکتبر آغاز شد، نیروهای بینالمللی وظیفه اخلاقی و وجدانی خود را بر دوش نگرفته و خلق شمال-شرق سوریه را تنها گذاشتند. با این وجود خلق شمال-شرق سوریه مبارزه ارزشمند و مقدسی را پیش بردند که همچنان نیز ادامه دارد. جهانیان شاهد بودند که شمال-شرق سوریه از ارزشهای والایی برخوردار بوده و از یک سیستم مترقی و انسان دوست برخوردار است. این سیستم با حضور خودمدیریتی شمال-شرق سوریه همچنان ادامه دارد. براین مبنا سال ۲۰۱۹ فراخوانی برای اقدامات و مبارزات ما در سال ۲۰۲۰ خواهد بود. سال ۲۰۲۰ را ما با مقاومتی بزرگ و با دستاوردهایی عظیم آغاز خواهیم نمود. جنبش آزادی جنبشی است که شهدای فراوانی را تقدیم و افراد فراوانی به آن می پیوندند. در امسال رزم انقلابی این جنبش نیز بیش از پیش گسترش خواهد یافت. مبارزه خلق ما، مبارزه جنبش ما و موضع رهبر آپو آینده خلق کوردستان و آزادی خلق کوردستان را ترسیم خواهد کرد.