قاسم انگین عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان با گرامیداشت یاد و خاطره هاکی کارر به تمامی شهیدان ماه مه ادای احترام کرد و گفت:"ماه مه برای خلقهای خاورمیانه ماه شهیدان است. به بیان دیگر ماه مبارزه علیه تاریکی است. باید به خاطر داشته باشیم که آنچه سرنوشت خاورمیانه را به این روز رساند توافقنامه سایکس پیکو بود. این توافقنامه در ماه مه امضا شده است و از اینرو بود که مبارزه علیه این ماه خوفناک شکل گرفت. جدال تاریکی و روشنایی با همدیگر بیش از هر زمان دیگری در ماه مه در میهن ماه روی داده است.
قاسم انگین عضو کمیته مرکزی حزب کارگران کوردستان در ارزیابی خود به مباحث زیر پرداخت؛
"ماه مه در کوردستان به ماه سختیها و آلام مبدل شده است، در عین حال این ماه همچون ماه مبارزه علیه بردهداری، ستمگری و فرادستان میباشد. با تقسیم کوردستان در سال ١۶٣٩ ظلم و زورگویی آغاز میشود.
نزد خلقها ماه شهیدان است
روی همین خاکی که زندگی میکنیم در ١۵ مه ١٩١۵ قتلعام خلقها سریانی و کلدانی به انجام رسید. در ۴ مه ١٩٣٧ نسلکشی درسیم روی داد. این خاک در هر ماه مه با حملات فاشیستها روبرو شده است. اگر به یاد داشته باشیم فاشیسم در واقع تحفه اتحاد و ترقی بود که برای جهانیان قتلعام ارامنه، سریانیهای، کلدانیان، کوردها، چرکسها و پونتوسها، عربها و یهودیهاست. در نتیجه آن جغرافیای وسیعی که متعلق به خلقهای تاریخی بود توسط جریان فاشیستی اتحاد و ترقی که خود محصول نگرشهای بالادست بود مورد پاکسازی قرار گرفت. واقعیت این است که بسیاری از این جنایتها در ماه مه به انجام رسید. در مقابل آن مبارزه ما، انقلاب آزادیخواهی کوردستان در ماه مه جایگاه ویژهای دارد. شهادت هاکی کارر در ١٩٧٧، شهادت خلیل چافگون در ١٩٧٨، شهادت فرهاد کورتای و یارانش در ١٩٨٢، شهادت رفیق محمد کاراسونگور در راه اتحاد کورد در ١٩٨٣، شهادت رمضان کاپلان، همچنین شهادت رفیق هوزان مزگین، شهادت رفیق مروان و در همین راه شهادت رفیق آزاد سیسر و چکو آمد در سال ٢٠١۶ ماه مه را به ماه شهیدان مبدل کرده است.
اما این ماه تنها متعلق به کوردستان نیست. اگر چه لیلا قاسم و سلیمان معینی در این ماه به شهادت رسیدهاند و همچنین اولین شهید ی.پ.گ در روژاوای کوردستان در ماه مه بوده است. همچنانکه میدانیم در سرزمین ما انقلابگران بزرگ ترکیه سینان جمگیل در ١٩٧١، دنیز گزمیش و یارانش در ۶ مه ١٩٧٢، همچنین پیشاهنگ بزرگ انقلاب ابراهیم کایپاککایا در ١٨ مه ١٩٧٣، اولاش بایراکتاش در ٩ مه به درجه شهادت رسیدند. در روژهلات کوردستان شهادت سلیمان معینی و خلیل شوباش، شهادت رفقا شیرین علمهولی و یارانش در زندان اوین تهران روی دادند. همچنانکه ما ماه مه را به عنوان ماه شهیدان نامگذاری کرده و آنرا گرامی میداریم خلق عرب نیز روز ۶ مه را به عنوان روز شهیدان میدانند. چرا روز ۶ مه؟ زیرا فاشیستهای اتحاد و ترقی همان جنایتهایی را که بر ارمنیها، سریانیان، کلدانیان و کوردها به اجرا گذاشته بودند همان رویه را در قبال عربها هم پیش گرفتند. صدها روشنفکر عرب در سال ١٩١۶ از سوی فاشیستهای ترک در سوریه به دار آویخته شدند. از اینرو ماه مه در این سرزمینها یک ماه متعلق به شهیدان است. به معنی دیگر میتوان گفت که این ماه ماهِ مبارزه روشنایی در برابر تاریکی است. به یاد داشته باشیم آنچه که خاورمیانه را به این روز انداخته و آنرا تجزیه کرد با سایکس پیکو آغاز شد. این توافقنامه در ماه مه امضا شد. در این خصوص ماه مه همچنین ماه دسیسههای دشمنان، مخاطرات بزرگ بوده است. میتوان گفت که در این ماه روشنایی و تاریکی، آزادگی و بردگی در برابر هم قرار گرفتهاند.
در هیچ نقطهای از جهان به اندازه کوردستان حمله، اشغالگری و استعمارگری وجود ندارد
در مبارزه ما برای آزادی کوردستان بسیاری از رفقا در ماه به شهادت رسیدند. به این معنی که مقاومتگران کوردستان در برابر اشغالگری، استعمار و سبعیت نژادپرستان قاتل بیش از هر زمانی در این ماه ایستادگی کردهاند. شهادت رفیق هاکی کارر در این چارچوب واجد اهمیت است. در هیچ کجای دیگر جهان به اندازه کوردستان استعمارگری وجود ندارد. در هیچ جای دیگری از جهان استعمارگران زبان یک ملت را ممنوع نکردهاند. هویت شهروندان را انکار نکردهاند. البته استعمار در مناطق دیگر جهان بر اریکه قدرت تکیه کرده و به اشغال سرزمین خلقهای دیگر دست زدهاند و رنج و دستاورهای خلقها را غصب کردهاند و آنها را وادار به تسلیم کردهاند. در سرتاسر جهان نمونههای بسیاری را میتوان شاهد بود. اما در هیچ نقطهای از کره زمین به اندازه کوردستان اشغالگری و استعمار به شیوهای سازماندهی شده اجرا نشده است. هیچ استعمارگری هویت مناطق اشغال شده را انکار نکرده و برای نابودی آنان راه آسیمیلاسیون و قتلعام فرهنگی را پیش نگرفتهاند. اما در این سرزمین تمامی شیوههای قتلعام را بر کوردها به اجرا گذاشتهاند.
اشغالگران و استعمار تُرک در کوردستان شدیدترین نوع نسلکشی و نابودی را به اجرا گذاشتهاند، چرا؟ سبب این رویکرد فاشیستها چیست؟ دلیل این رویکرد را میتوان تحفهی اتحاد و ترقی خواند که به عنوان پیشقراول فاشیسم جهانی شناخته میشوند. نوعی از فاشیسم که متکی بر سنتز اسلام- تُرک، ترکپرستی و مکیدن خون خلقهای دیگر است. زمانی که هیتلر قتلعام یهودیها را به مرحله اجرا میگذارد چند تن از دوستانش با او اعلام مخالفت کرده و به وی گفته بودند که نمیتوانیم به چنین کاری دست بزنیم. هیتلر در پاسخ گفته است:"چه کسی به دستورات اتحاد و ترقی عمل نمیکند". هیتلر بلاسبب نگفته بود که "آتاترک پدر [معنوی] من است". بلا سبب نگفتهاند که اتحاد و ترقی الگوی آنان است. فاشیستهای ترک ملیگرایان ترک بدترین و شدیدترین نوع فاشیسم جهانی را در کوردستان و بر خلقهای خاورمیانه به اجرا گذاشتهاند. به همین دلیل مبارزه در این منطقه از جهان با مصائب بزرگی روبروست.
امروز همزمان به خلق، آرامستانها و ارزشهای جامعه حملهور میشوند
از اینرو مبارزهای که در جریان است به درازا میکشد. سال ١٩٧٧ زمانی که رفیق هاکی کارر به شهادت رسید و تا به امروز مبارزهای بیوقفه به پیش برده میشود. همچنانکه یادآور شدیم نبرد علیه تاریکی به سختی ادامه دارد. با نگاهی به امروز به واقعیت استعمارگری و فاشیسم که بر خلق کورد تحمیل میشود و مشابهت آن با قتلعام خلقهای ارمنی، سریانی، پونتوسها و چرکسها پی میبریم. امروز همان حملات ادامه دارند. به عرصه فعالیت سیاست قانونی نگاه کنیم. استعمارگران در کوردستان حتی آرامستانها را هدف حمله قرار داده و نبش قبر میکنند.
جغرافیای کوردستان روزانه شاهد حملات پیاپی اشغالگران و استعمارگران است. آثار باستانی ما را زیر آبها دفن میکنند. صدها هزار جوان را در زندانها بدست مرگ میسپارند. بنابراین گفتهی پیشاهنگان انقلاب کوردستان برای پناه گرفتن در کوهستانهای آزاد صحت خود را یکبار دیگر اثبات میکند. مبارزه علیه این رژیم مشروعیت خود را همچنان حفظ کرده است. این مبارزه مشروعیت خود را از نبرد علیه فاشیستها کسب میکند. در این معنی مبارزهای نیرومندانهتر و گستردهتر به پیش برده میشود. بدون شک این مبارزه هزینههایی را در بر دارد. زیرا فاشیستها حقوق مشروع کوردها را به رسمیت نمیشناسند. فاشیستها نه تنها حقوق کورد بلکه حتی به هیچ کدام از مبانی حقوق بشر پایبند نیستند. حتی برای ترکها هم حقوق بشر را به رسمیت نمیشناسند. برای چپها، سوسیالیست و دمکراتها نیز همینگونه است. علویان و ایزدیان هم به همین منوال.
امروز ائتلاف فاشیستی اردوغان و باغچلی با کمک ارگنگون و همقطاران آنان یکبار دیگر در پی توهمهای نوعثمانی در این سرزمین هستند. در چنین شرایطی لازم است که مبارزه را بیش از هر زمان دیگری گسترش داد. از اینرو باید ماه مه را که ماه متعلق به شهیدان است گرامی بداریم و به مسئولیتهای خود در قبال شهیدان عمل کنیم.
مبارزه روشنایی و تاریکی
مبارزه علیه تاریکی همچنان ادامه دارد. همچنانکه زردشت در زمانه خویش علیه اهریمنان ایستادگی کرد امروز نیز در مقابل اهریمنان و هواداران سیاهی در خاورمیانه، در مقابل ضحاکان زمانه مبارزهای در جریان است که راه روشنایی و راه اهورامزدا را پی میگیرد و زردشت را الگوی مبارزه خود میدانند. شهیدان ما، شهیدان انقلاب آزادیبخش کوردستان که در این راه جان خود را فدا کردند رهرو راستین راه زردشت میباشند. از اینرو ما یکبار دیگر یاد و خاطره شهیدان ماه مه را گرامی میداریم. لازم است که بیش از هر زمان دیگری از ارزشهایی که شهیدان جان خود را برای دفاع از آنان بخشیدند گردهم آییم. مبارزهای که برای تحقق زندگی شرافتمند و آزاد به انجام رساندند و در این راه از فدا کردن جان خویش دریغ نورزیدند.
ما در ماه شهیدان در نمود رفیق هاکی کارر از تشنگان انقلاب، چپها، سوسیالیستها و دمکراتهای ترکیه و باورمندان راستین اسلام میخواهیم که در برابر ظلم و اسراف ایستادگی کنند و به تمامی خلقهای سوریه، چپها و سوسیالیستهای آنان، به تمامی خلقهای ایران و بویژه به خلقمان در روژهلات کوردستان میگوییم که اگر نمیخواهیم در سایه پوتینهای استعمارگران ترک زندگی کنید لازم است با ارادهای راسخ بپا خواسته و در برابر لشکر سیاهی و فاشیستهای اردوغانی ایستادگی کنید. مبارزهای که از سوی شهیدانمان آغاز شده و امروزه ما آنرا به پیش میبریم تا پایان دادن به سیهروزی و برآمدن آفتاب آزادی ادامه خواهد یافت."