پس از آنکه حزب دمکرات کوردستان (پ.د.ک) در اواسط ماه مارس امسال نیروی نظامی را در زینی ورتی مستقر کرد، اهالی منطقه و احزاب سیاسی نارضایتی خود را اعلام کردند و در برابر آن رئیس حکومت [مسرور بارزانی] ادعا کرد، "نیرویی که در زینی ورتی مستقل شده است نیروی حکومت است و حکومت می‌تواند در هر جایی نیروهای خود را مستقر کند."

پ.د.ک برای پنهان کردن نقشه‌هایش در زینی ورتی نیاز داشت تا نام حکومت و دستگاههای رسمی حکومتی را به کار گیرد، اما سه‌شنبه شب (٢١ آوریل) همان حزب و دستگاه‌های حکومتی توسط همان حزب برای هدف و کار دیگری به کار گرفته شد. زمانی که شامگاه سه‌شنبه تعدادی اتوبوس پر از سرنشین از ترکیه در مرز ابراهیم خلیل، که تحت کنترل نیروهای پ.د.ک است، بدون بازرسی و معاینات لازم و قرنطینه به داخل مرزهای باشور کوردستان وارد شدند، اهالی منطقه به این اقدام آنها اعتراض کرده و جلوی اتوبوس‌ها را گرفتند.

این بار مسئله به گونه‌ای دیگر رخ داد. آسایش حکومت اقلیم کوردستان و زیرمجموعه‌ی وزارت امور داخلی در آن منطقه برای منافع حزبیش، رئیس حکومت و رئیس اقلیم را به کار گرفته و از طرف خانواده‌ی بارزانی سخن می‌گفتند و مردم ناراضی آن منطقه را تهدید می‌کردند.

این مسئله نشان می‌دهد که حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک بر اساس منافع خود و در زمان و مکان‌های مختلف، برای اهداف متفاوت خود، هر بار از یک نام و عنوان استفاده می‌کند، یک بار حکومت هستند و کسی نباید به سیاست آنان حتی اگر مزدوریگری هم باشد اعتراض کند، یک بار دیگر نیز از طرف خانواده‌ی بارزانی مردم را تهدید می‌کنند.

مسرور بارزانی نخست‌وزیر حکومت اقلیم کوردستان و پسر ارشد مسعود بارزانی رئیس پ.د.ک، در میان هواداران پارتی هم تاثیر بسیار گذاشته و به عنوان «برا گورا» [برادر بزرگ] شناخته می‌شود، مسعود بارزانی او را آماده کرده است که جانشین خود کند. سابقه مسرور در سازمان امنیتی «پاراستن» سابقه بسیار تاریکی است. مسعود بارزانی او به عنوان براگورا در همه‌ی دستگاه‌های حکومت برای خود و منافع این خانواده به کار می‌برد. بدون شک مسرور بارزانی در تلاش است همان طور که در کوخ پدرش و در میان پارتی براگورا است به همان شیوه صفت براگورا خود را بر همه‌ی باشور کوردستان تحمیل کند. برای این کار هم هر بار از یک نام و عنوان استفاده می‌کند. یک بار خانواده‌ی بارزانی و یک بار هم حکومت اقلیم کوردستان.